Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1995, Side 12

12
FÖSTUDAGUR 20. OKTÓBER 1995
Spurningin
Hvað finnst þér leiðinlegt?
Garðar Jónsson nemi: Mér frnnst
hroðalega leiðinlegt að skúra.
Magnús Torfi Ólafsson nemi: Að
læra.
Maurice Zschirp nemi: Að hafa
ekkert að gera.
-Árndís Óskarsdóttir nemi: Að
bíða eftir Atla. Hann er alltof of
seinn.
á leiðinlega mynd í Sjónvarpinu.
Brynjar Guðmundsson nemi:
Húsverkin. Vaska upp og skúra.
Lesendur
Búsetaíbúðir -
kjörinn kostur
Reynir Ingibjartsson skrifar:
Fyrir skömmu var í lesendabréfi
DV kvartað yfir offramboði og lítt
seljanlegum íbúðum fyrir aldraða.
Því miður haföi bréfritari mikið til
síns máls, a.m.k. hvað Reykjavík
varðar. Og víðar hefur verið fylgt
mjög varhugaverðri stefnu í upp-
byggingu þjónustuíbúða fyrir aldr-
aða: of dýrar íbúðir og ábyrgðin á
viðhaldi og rekstri lögð á herðar
íbúanna sem eldast með hverju ár-
inu.
Ég vil beina því til allra sem láta
sig þessi mál varða að huga vel að
búseturéttarforminu sem nú er óð-
um að sanna kosti sína. Þetta form
hentar ekki síst öldruðu fólki sem
vantar hentugri íbúðir, meira ör-
yggi og möguleika á að leggja til
hliðar hluta af því fjármagni sem
það hefur bundið í íbúðarhúsnæð-
inu fram að þessu.
í búseturéttarforminu kaupir fólk
búseturétt (eignarhlut) fyrir 10—
30% af verömæti íbúðarinnar en lán
eru fyrir eftirstöðvunum til allt að
50 ára. Á móti vaxtakostnaði koma
vaxtabætur, hafi viökomandi átt
eignir, annars er réttur á húsaleigu-
bótum.
Mánaðarlega greiðir fólk svoköll-
uð búsetugjöld sem innifelur allan
húsnæðiskostnað, m.a. greiðslur í
viðhaldsjóði, þ.e. í sérstakan sjóð
fyrir sjálfa íbúðina og í annan sjóð
fyrir húsiö í heild. Félagið (Búseti)
Bréfritari mælir mjög með búseturéttarforminu sem óðum sé að sanna kosti
sína.
fylgist svo grannt með viðhaldsþörf
og bætir úr ef með þarf. Áhersla er
lögð á hagkvæman rekstur og ör-
yggi fyrir íbúana.
Falli eigandi að búseturétti frá
getur búseturétturinn gengið til eft-
irlifandi maka eða barna. Ekki má
veðsetja búseturétturinn og því ekki
hætta á að „greiðasemi" við aðra
geti svipt fólk þakinu yfir höfuðið á
bókstaflegan hátt.
Erlendis sinna félög eins og Bú-
seti mjög húsnæðismálum aldraðra
og hafa reyndar í vaxandi mæli tek-
ið að sér alhliða þjónustu fyrir eldra
fólk. Sama þróun er í alla staði mjög
æskileg hér á landi.
Ævintýrabókin í Möguleikhúsinu
Bjarklind Einarsdóttir skrifar:
Ég brá mér í leikhús um síðustu
helgi með litla frænku til að sjá Æv-
intýrabókina í Möguleikhúsinuy við
Hlemm. Það er skemmst frá því að
segja að það er langt síðan ég sjálf
hef skemmt mér eins vel í leikhúsi
og það sama má auðvitað segja um
frænkuna'litlu. Hún var ekki fyrr
komin út en hún spurði mig hvort
við gætum ekki séð sýninguna „aft-
ur á morgun"!
Margt hjálpast að við aö gera sýn-
ingu Möguleikhússins svona
skemmtilega. Fyrst það að leikritið
sjálft er afar skemmtilegt, með þeim
betri sem ég hef séð. Þar er á mjög
frumlegan hátt fléttað saman ýms-
um gamalkunnum ævintýrum sem
öll börn þekkja, t.d. Rauðhettu,
Mjallhvít, Stígvélaða kettinum,
Öskubusku og fleirum. Og úr þessu
veröur eitt nýtt og spennandi leik-
rit.
Það er sannarlega fagnaðarefni að
sjá jafn vel heppnað íslenskt leikrit
fýrir börn sem mótvægi við þau
gamalkunnu útlendu barnaleikrit
sem standa börnum til boða þessa
dagana. Leikmyndin og búningarnir
í sýningunni eru sannkallað augna-
yndi og gera sitt til að skapa ævin-
týraheim sem fullorðnir jafnt og
börn heillast af. Leikaramir standa
sig frábærlega og skapa persónur
sem seint gleymast. Vissulega er
vandi að leika fyrir börn en hér
fundu allir réttan tón og gættu þess
að tala hvorki niður til barnanna né
hræöa þau með ofsafengnum leik.
Góð vinnubrögð Þjóðvaka
Alfreð Guðmundsson skrifar:
Athyglivert hefur verið að fylgjast
með störfum Alþingis eftir síðustu
kosningar. Skemmst er að minnast
hneykslan almennings á sjálftöku
meirihluta þingmanna á skattfrjáls-
um tekjum sér til handa. Athygli
vakti þá frammistaða Þjóðvaka á
vorþinginu, er hann, einn þing-
flokka, mótmælti þessari sjálftöku.
Víða hefur komið fram að þing-
mönnum stjórnarflokkanna finnast
þessi skattfríðindi sér til handa ekki
stórmál og ber það vott um litla sið-
ferðiskennd viðkomandi. Siðferðis-
bresturinn er því mun alvarlegri
þar sem formenn þingflokkanna að
undanteknum Þjóðvaka stóðu að
sjálftökunni.
Á Alþingi, er nú situr, ber Þjóð-
vaki höfuð og herðar yfir aðra
stjórnarandstöðuflokka og er greini-
legt að þingmenn Þjóðvaka eru vel
vakandi og sístarfandi og í takt við
það sem er að gerast á líðandi
stundu.
Tillaga til þingsályktunar er þing-
menn Þjóðvaka, þ.e. Lilja Ág. Guð-
mundsdóttir og Ásta R. Jóhannes-
dóttir, hafa lagt fram á Alþingi til
mótunar opinberrar stefnu í fjölm-
iðlun er mjög athygliverð. Fjölmiðl-
ar hafa mikil áhrif til skoðanamynd-
unar og oft fær almenningur mjög
yfirborðskenndar og takmarkaðar
upplýsingar um málefni. Hafa fjöl-
miðlar verið nefndir „fjórða valdiö",
auk hinnar formlegu þrískiptingar
Vantar alhliða opinbera stefnu í fjölmiðlun hér á landi?
valds er við þekkjum í lýðræðisríkj-
um.
Fjölmiölar eiga allt aö því óheftan
aðgang inn á heimili fólks. Samt
sem áður hefur engin alhliða stefna
í fjölmiðlun verið mynduð hér á
landi. í nágrannalöndunum starfa
fjölmiðlar eftir ákveðnum siðaregl-
um og hér á landi er farið eftir siða-
reglum blaðamanna sjálfra. Endur-
skoða þarf því núverandi lög, hvort
ekki þurfi skýrari reglur um fjöl-
miðlun með almannaheill í huga.
Því er þingsályktunartillaga Þjóð- .
vaka mjög kærkomin og eflir von-
andi umræðuna um stöðu þessara
mála í dag og á komandi árum.
Samfélagið
í nærmynd
Jón Jóhannsson skrifar:
Fyrir nokkrum dögum var
Hermann Ragnar með frábæran
pistil í þættinum Samfélagið í
nærmynd hjá Ríkisútvarpinu.
Þátturinn var um mannasiði og
siövenjur. Þessi umræða hefur
vakið mig til umhugsunar um
hvernig íslenska þjóðin er stödd
varðandi framkomu við náung-
ann. íslendingar þurfa virkilega
að bæta framkomu sína í garð
annarra.
Það vantar heilan kapítula í
uppeldi okkar sem heitir
mannasiðir og framkoma. Ég
skora á stjómvöld, skólastjóra og
kennara að koma þessari náms-
grein í skólakerfið svo að þjóðin
standi jafnfætis öðrum menning-
arþjóðum. Ég þakka Hermanni
Ragnari fyrir að vekja athygli á
þessu brýna máli og ekki síður
fyrir alla hans Ijúfu og fjöl-
breyttu þætti i „Ég man þá tíð“.
Ritstjóri
rægir „kostun“
Kristinn Guðmundsson skrif-
ar:
Ég hlustaði í forundran á fjöl-
miðlapistU á rás 2 í morgun
(miðvikud. 18. okt.). Þar brýndi
Ásgeir nokkur Friðgeirsson
raustina og rægði „kostim“ hjá
Sjónvarpinu. Fann hann þessum
„kostunamöggum“, sem hann
nefndi svo, allt til foráttu og nátt-
úrlega Sjónvarpinu lika. Síðar
frétti ég að þessi pistilhöfundur
starfaði sem ritstjóri tímaritsins
Iceland Review. Líklega tíðkast
ekki „kostun" við fjölmiðilinn
þann!
Leyfum flugumferð-
arstjórum að róa
Sigurjón hringdi:
Flugumferðarstjórar eru fjöl-
mennastir á lista um hálauna-
menn í embættiskerfmu, með
þetta um og yfir 300 þús. kr. á
mánuði. Samt kvarta þeir um lág
laun og krefjast leiðréttingar.
Þeir hafa líka allflestir sagt upp
störfum sínum frá næstu ára-
mótum. Ég legg til að stjórnvöld
leyfi flugumferðarstjórum bara
að róa. Ráða má t.d. unga menn,
t.a.m. með flugpróf en hafa enga
vinnu fengið, og setja á nám-
skeið í flugumferðarstjóm. Þeir
myndu áreiðanlega sætta sig
minna en 300 þús. kr. á mánuði.
Eins og
blaut tuska
Guðmundur skrifar:
í hinni heitu umræðu um 40
þúsund króna skattfrjálsu launa-
uppbótina þingmönnum til
handa fannst mér það koma eins
og blaut tuska framan í mig þeg-
ar hæstvirtur forsætisráðherra
landsins sagði meö brosi á vör að
honum fyndist ódýr lausn að
falla frá þessari 40 þúsund króna
uppbót ef það yrði til þess áð
lægja óánægjuöldumar. Ég trúi
ekki öðru en þeir sem hafa inn-
an við 50 þúsund krónur tU við-
urværis á mánuði hafi líka fund-
ið fyrir þessari blautu tusku. Er
þetta viðhorf kannski algUt fyrir
ráðamenn þessarar þjóðar?
Hvers vegna
er fólk reitt?
D.H. skrifar:
Það er ekki víst að ráðamenn
átti sig á þessari miklu reiði
fólks út í hálaunastéttir hins op-
inbera. Reiöin skapast af því að
fólki finnst á sér brotið þegar
skattpeningar þess eru notaðir í
svo gegndarlaust bmðl sem að
greiða þjónum almennings
hundruð þúsunda í mánaðarlaun
á meðan það sjálft situr eftir,
sumt með langt innan við hund-
rað þúsund krónur á mánuði.