Dagblaðið Vísir - DV - 04.01.1996, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 4. JANÚAR 1996
Spurningin
Lesendur
Hvað myndir þú gera ef þú
ynnir milljón i happdrætti?
Gunnar Gunnþórsson ballett-
dansari: Flýja land eins og skot og
detta í það á Jómfrúreyjum.
Atli Már Björnsson nemi: Setja
peningana í baukinn.
Ásgeir Torfason: Sjálfsagt myndi
ég kaupa mér hlutabréf.
vinn aldrei neitt í happdrætti.
Elín Reynisdóttir sölumaöur:
Borga skuldir, ég gæti trúað því.
Elvar Geir Magnússon nemi:
Kaupa mér utanlandsferð, til Mall-
orca.
Verkalýöshreyfing í kreppu:
Sjálfskaparvítin
greinileg
„Sannleikurinn er sá að verkalýðshreyfingin öll er í verulegri kreppu," segir
bréfritari m.a.
Guðrún Magnúsdóttir skrifar:
Nú líður að því að kosin verði ný
forusta fyrir stærsta verkalýðsfélag-
ið, Dagsbrún í Reykjavík. Ég er ekki
meðlimur í því félagi heldur öðru,
sem er talið næstfjölmennasta stétt-
arfélagið, nefnilega Verslunar-
mannafélagi Reykjavíkur. Þar hefur
verið allgóður friður um forustuna
mörg undanfarin ár, jafnvel man ég
ekki eftir neinum umtalsverðum
árekstrum þar svo heitið geti.
Á þessu getur nú orðið breyting
þar sem annars staðar í stéttarfélög-
unum. Sannleikurinn er sá að
verkalýðshreyfingin öll er í veru-
legri kreppu og það sem verra er;
það eru sjálfskaparvítin sem þau
hafa skapað sér sem hrjá þau mest
á þessari stundu.
Það er eins og allt það sem með-
limir stéttarfélaganna hafa stungið
upp á og lagt til við forystu félag-
anna, t.d. í opinberum málflutningi,
með greinaskrifum eða í lesenda-
bréfum dagblaðanna, til hagsbóta
fyrir sig og starfsbræður sína hafi
verið sniðgengið af forystunni. Hver
man t.d. ekki eftir uppástungum um
vinnustaðasamninga, um að versl-
unar- og skrifstofufólk svo og annað
mánaðarkaupsfólk eigi þess kost að
fá útborgað tvisvar sinnum í mán-
uði, eða þá að lagfæra lífeyrissjóðs-
mál félaga launþegahreyflngarinnar
með því að miða lífeyristöku fyrir
þá sem það vilja við 65 ár eða lægra?
Allt þetta hafa forystusveitir verka-
lýðsfélaganna blásið á.
Það er því engin furða þótt ólgi
undir niðri hjá félagsmönnum laun-
þegahreyfinganna. Hin dræma þátt-
taka í atkvæðagreiðslum sem hing-
að til hefur verið staðreynd mun
ekki duga forystusveitunum mikið
lengur. Það verður sams konar uppi
á teningnum í öllum verkalýðsfélög-
unum og nú er að sýna sig hjá Dags-
brún. Það verður borinn fram sér-
listi með fólki sem vill breytingar í
átt til frelsis og nýsköpunar í mál-
um launþeganna.
Frabært nyarsávarp
forseta íslands
Baldur Sigurðsson skrifar:
Ég hlustaði eins og endranær á
ávarp forseta íslands á nýársdag.
Þetta ávarp forseta íslands, frú Vig-
dísar Finnbogadóttur, sem hún
sagði vera síðasta nýársávarp sitt í
embætti, var eitt það besta sem hún
hefur flutt. Frábært ávarp, frá
hvaða sjónarhóli sem á það er litið.
Með því að minnast á „yrkjurnar"
sínar, sem hún nefnir svo, nefnilega
málrækt, landrækt og mannrækt —
ef mig misminnir ekki — má segja
að þetta þrennt skipti mestu máli
fyrir land og lýð ætlum við að
byggja landið sem ein þjóð í fram-
tíðinni.
Forsetinn kom og inn á margt
annað sem hér væri of langt að
rekja. Glöggir menn gátu sér þess
þó til að í ávarpinu mætti fmna hár-
beitta ádrepu í garð þeirra sem vilja
fótum troða ýmis þau réttindi sem
helst þarf í heiðri að hafa svo að
þjóðfélag geti haldið sæmilegum
friði innbyrðis. Þetta atriði er ekki
hvað síst áberandi hér hjá okkur í
fámenninu og návíginu og verður
okkur oft að fótakefli. Stundum
ómeðvitað með öllu.
Að mínu mati mun verða leitun
að persónu sem fer í fot frú Vigdís-
ar hvað snertir ávörp til þjóðar
sinnar af því tagi sem við heyrðum
sl. nýársdag. Það er ekki öllum lag-
ið að höfða til manna með stuttum
ávörpum. Ég man til dæmis ekki
eftir neinum í augnablikinu sem
kann þá list eða hefur tekist það á
svo skýran en jafnframt einfaldan
hátt og forseti íslands gerði í þessu
síðasta nýársávarpi sínu. Vonandi
verður val næsta forseta í samræmi
við óskir sem flestra landsmanna —
að fá greindan, heiðarlegan og hátt-
vísan karl eða konu sem getur gegnt
þessu embætti lýtalaust hér heima
sem og á erlendum vettvangi þegar
svo ber undir. Söknuður mun verða
við fráhvarf núverandi forseta úr
embætti.
Hvalfjörður - vörumst flæðigöng
Fjölnota mannvirki í stað Hvalfjarðarganga?
Um leið og ég óska ráðamönnum
og þjóðinni allri til hamingju með
nýtt ár og einnig nýgerð Vestfjarða-
göng, sem er hin vænlegastga sam-
göngubót fyrir Vestfirðinga, þá hef-
ur það hvarflað að mér, í ljósi erfið-
leika við þau göng, hvað menn geri
ef væntanleg göng byrja að leka
einn daginn - og hvaða vatnsdælur
muni afkasta þvf ef Atlantshafið
fyllir Hvalfjarðargöngin - í miðri
framkvæmd?
Hafa allir kostir og ókostir þess
að grafa göng undir Hvalfjörö ann-
ars vegar, og hins vegar að byggja
brú eða margþætt fjölnota mann-
virki yfir fjörðinn verið kannaðir?
Hvað t.d. um að byggja yfir Hval-
íjörðinn einhvers konar fjarðar fisk-
eldisbrúarvirkjun sem sameinaði
þrennt í senn: brú sem væri sam-
göngubót tfl jafns við jarðgöng, und-
ir brúnni og í tengslum við hana
fjarðarvirkjun er samanstæði af
hverflum (túrbínum), er nýttu flóð
og fjöru til raforkuframleiðslu, og
svo í þriðja lagi - í tenglsum við
brúna -'mætti koma fyrir þar til
gerðum hindrunum, svo skipulega
mætti rækta sjávarfisk innan brú-
ar.
í Hvalfirði gæti svo, í tengslum
við slíka mannvirkjagerð, risið
blómleg byggð vegna fjölbreyttra at-
vinnutækifæra við m.a. fullnýtingu
sjávarafurða fjarðarins, og ef t.d.
samtök, nú eða lífeyrissjóðir at-
vinnuveganna, kæmu að fram-
kvæmdum, mætti sjá fyrir sér smá-
iðnaðarsvæði og gróðurhúsabyggð-
ir, sem nytu jafnvel góðs af lágu
orkuverði.
Ef til vill eru þessar hugmyndir
of bjartsýniskenndar og jafnvel ekki
framkvæmanlegar. - En ef þær
væru nú samt valkostur sem væri
mikill ávinningur að ef vel tækist?
Jarðgangnagerð undir Hvalfjörð
innifelur einnig marga óvissuþætti,
jafnvel meiri en gerð Vestfjaröa-
ganganna.
Opið yfir hátíðirn-
ar hjá gjaldeyris-
skiptistöðinni
María Guðmundsdóttir fram-
kvstj. skrifar:
Að gefnu tilefni vegna umfjöll-
unar í lesendadálki DV 29. des.
sl. viljum við vekja athygli á að
opið var hjá gjaldeyrisstöðinni
„The Change Group Iceland“,
Bankastræti 2, yfir hátíðirnar
sem hér segir: 23. des. og 27.-30.
des. 9-17.30, og 24., 26. og 31. des
10-14, en lokað á jóladag og ný-
ársdag. Einnig viljum við vekja
athygli á því að opið er hjá okk-
ur 7 daga vikunnar allan ársins
hring: Maí - september 8.30-20
og október - apríl 9-17.30.
Ólík
áramótaávörp
Guðmundur Guðjónsson skrif-
ar:
Um nýliðin áramót voru flutt
tvö ávörp. Annað flutti forseti ís-
lands, hitt flutti forsætisráð-
herra. Þessi ávörp voru sannar-
lega ólík, enda tvær ólíkar per-
sónur sem þarna áttu hlut aö
máli. Annað var t.d. pólitískt
ávarp, flutt af stjórnmálamanni,
hitt ópólitískt og hlutlaust. Ég
vil ekki dæma innihald þeirra,
það gerir fólkið sem á þau
hlýddi. Ég tel þó rétt að segja
minn hug. Mér finnst ekki rétt
að gylla um of framtíðina fyrir
fslendingum, hún er ekki eins
björt og sumir vilja vera láta.
Þaö er ólga f þjóðarsálinni, eða
stærstum hluta hennar, og kjör-
in eru ekki þau sem hún á skilið
að búa við. En það sjá ekki þeir
sem búa við eins konar bestu-
kjör. Og það er skiljanlegt.
Hagkaup lokaö
á gamlársdag
Þórður Sigurðsson hringdi:
Ég ætlaði í Hagkaup á Eiðis-
torgi eftir hádegi á gamlársdag
en þá var allt lokað kl. 12 á há-
degi. Hins vegar var opið í Nóa-
túni vestur í bæ og þar var hlut-
unum bjargað, enda búðin yfir-
full af fólki af Nesinu og svo úr
Reykjavík að sjálfsögðu. Og Hag-
kaup er enn lokað 2. janúar en
Nóatún var opnað kl. 16 þann
dag. Það er mismunur á þjón-
ustu, verð ég að segja.
Vandamál fíkni-
efnaneytenda?
Einar Árnason skrifar:
Fólk fer nú að verða leitt á
þessu sífellda þusi um svokallað-
an vanda fíkniefnaneytenda, eit-
urlyfja- eða sprautufikla. Ef
þetta fólk villeða er svo heimskt
að taka þátt í þessum hættulega
leik verður það sjálft að taka af-
leiðingunum, að mínu mati.
Þessi sífeflda umsorgun fyrir
þessum hópi fólks er óþolandi.
Bætum frekar hag og umhyggju
fyrir þeim sem slasast, örkuml-
ast eða líða skort vegna óvæntra
og óumflýjanlegra orsaka.
Skoteldar okkar
vopnlausra
Gerður skrifar:
Hinar gríðarlega auknu
sprengingar, drunur og skoteld-
ar sem skóku himinhvolfið um
og yfir áramótin ollu mér mikl-
um óróa. Var þetta fyrirboði?
Eru skoteldar okkar, vopn-
lausra, orðnir að vörumerki fyr-
ir ísland farsælda frón? Erum
við að dragast inn í hörmungar
stríðsátaka í Evrópuríkjunum
austanverðum? Höfundar ára-
mótaskaupsins draga sína álykt-
un og gantast með stríðsleikinn
með því að láta syngja „Sigga
litla systir mín“ undir byssu-
stingjunum á íslensku her-
mannatölti.