Dagblaðið Vísir - DV - 06.01.1996, Blaðsíða 26

26
LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 1996 JjV
UV LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 1996
31
Hún á tíu ára fyrirsætuferil að baki í útlöndum:
Starfið gefur manni mörg tækifæri
- segir Andrea Brabin sem á heimili bæði í Mew York og Los Angeles
„Það er óhætt að segja að margt
hafi gerst í mínu lífi síðan ég vann
Fordkeppnina hér heima árið 1985.
Ég hef verið heppin, mér hefur
gengið vel, jafnt meðan ég var í Par-
ís og einnig undanfarin ár í Banda-
ríkjunum," segir Andrea Brabin, 27
ára, sem starfað hefur sem fyrir-
sæta á erlendum vettvangi undan-
farin tíu ár.
Andrea er bresk í fóðurætt en á
íslenska móður og er alin upp í
Reykjavík. Hún hafði sótt námskeið
hjá Unni Arngrímsdóttur sem ungl-
ingur en starfaði á bensínstöð þegar
hún var uppgötvuð. „Það var Unni
að þakka að ég fór út í fyrirsætu-
Þessa mynd tók Andrea af Baltasar
Kormáki leikara þegar hann var í
hléi frá upptökum á kvikmyndinni
Agnesi.
Guðni rekur vaxtarræktarstofu í Los
Angeles og gengur mjög vel. „Ég
þjálfaói hjá honum.“
„Þetta er Cara sem leigir með mér i
New York.“
störf, hún uppgötvaði mig,“ segir
Andrea.
Árið 1985 unnu tvær stúlkur
Fordkeppnina, Andrea Brabin og
Valgerður Backman. Þær áttu að
taka þátt í keppninni Supermodel of
the World árið 1986 en þar sem Val-
gerður komst ekki tók Andrea ein
þátt i henni og var meðal efstu
stúlkna. Hún hafði þá um eins árs
skeið starfað sem fyrirsæta i París.
„Það var svolítið skrýtið að fara í
keppnina eftir að hafa starfað í og
kynnst fyrirsætuheiminum. Ég hafði
bæði verið í London og París við
störf og fannst í raun hallærislegt að
fara í keppni. Það var hins vegar
skemmtilegt að taka þátt í henni.
New York heillar
Fyrstu flögur árin var ég að
mestu í París og starfaði þá hjá um-
boðsskrifstofu sem Ford Models út-
vegaði mér. Síðan flutti ég til New
York og starfaði í fyrstu hjá Ford en
ákvað síðan að starfa frekar hjá
minni umboðsskrifstofu. Undanfar-
in ár hef ég starfað hjá Company í
New York og Elite í Los Angeles.
Það er mjög gott að vinna í
Bandaríkjunum og ég passa vel inn
á þann markað. Þó vil ég heldur
starfa í New York heldur en Los
Angeles enda er meira að gera þar -
markaðurinn mun stærri. Ég er
ánægð með starfið og líkar það mjög
vel. Það er fjölbreytt og gefur manni
mörg tækifæri. Vinnutíminn hentar
mér líka ágætlega, stundum er mik-
ið að gera en svo koma ágætisfrí á
milli. Auk þess hef ég átt kost á að
ferðast um allan heim i gegnum
þetta starf. Það er t.d. mjög eftir-
minnilegt þegar ég fór til Ken-
ía i myndatökur. Ég hef ferð-
ast um Evrópu, Bandarík-
in, Ástralíu, Japan, kom-
ið til Hawaii og þannig
gæti ég lengi talið. Þá
get ég nefnt að það er
alltaf mjög skemmti-
legt að fara í
myndatökur fyrir
Wathne-systur. Ég
hef talsvert unnið
fyrir þær en í
verðlistum þeirra
er ævinlega reynt
að hafa umhverfið
framandi og
spennandi.“ Þess
má geta að
Wathne-systur eru
íslenskar en þær
reka fyrirtæki
með fínan og
dýran
sportfatnað í Bandaríkjunum. Þá
hefur Andi-ea talsvert starfað fyrir
JC Penney, sem íslendingar þekkja,
jafnt í verðlista sem sjónvarpsaug-
lýsingum.
Spennandi
tískusýningar
Fyrir tveimur árum hætti Andrea
að sýna fót á tískusýningum. Hún
segist hafi kosið að losna undan
stressinu sem þeim fylgir og starfa
frekar fyrir verðlista og auglýsing-
ar. „Það var mjög skemmtilegt á
sýningunum því þar var mað-
ur með fingurna á púlsin-
um og kynntist nýju
fólki. Það er alltaf mik-
il spenna í kringum
tískusýningar sem
gaman er að taka
þátt í. Ég sakna
þeirra en telhenta
mér betur að
starfa sem ljós-
myndafyrir-
sæta.“
Það er
alltaf gríðar-
legur áhugi
hjá ungum
stúlkum
að gerast
fyrirsætur
og jafnan
sækja um
hund-
rað stúlkur um að komast í Ford-
keppnina á ári hverju. Andrea segir
að ef vel gangi í fyrirsætustarfinu sé
það mjög eftirsóknarvert. „Þetta er
ákveðin heppni. Stundum er þetta
hörkuvinna og maður þarf sterk
bein en mér finnst þetta þó mest
heppni. Ef vel gengur er þetta mjög
skemmtilegt starf. Þessi fyrirsætu-
heimur hefur þó breyst talsvert á
undanförnum árum og hann er erf-
iðari en hann var. Samkeppnin er
orðin miklu meiri, fleiri fyrirsætur
og fleiri ljósmyndarar. Reynslan
kemur mér til góða þar sem ég hef
verið lengi i
þessu og á marga fasta viðskipta-
vini. Það er mun erfiðara fyrir ung-
ar stúlkur að komast áfram núna í
þessum heimi heldur en var áður.“
Líf í tveimur stórborgum
Andrea gifti sig fyrir tveimur
árum, Ágústi Jakobssyni, en hann
starfar við kvikmyndagerð í Los
Angeles. Þau eiga heimili þar í borg
en meðan Andrea býr í New York
leigir hún með vinkonu sinni, Cöru,
sem einnig er módel. Hún viður-
kennir að þetta sé tvöfalt líf, að eiga
heimili í tveimur stórborgum.
„Samt finnst mér ég hvorki eiga
heima i Los Angeles né New York,
heima er alltaf á íslandi,“ segir hún.
„Einhvern tíma í framtíðinni ætla
ég að flytja heim,“ bætir hún við.
Andreu finnst að hún hafi verið
að uppgötva ísland á nýjan leik að
undanförnu. „Ég kom ekki heim
nema einu sinni á ári og fylgdist lít-
ið með því sem var að gerast á ís-
landi. Síðastliðið sumar veiktist
móðir mín og það varð til þess að
tengsl mín við landið jukust og ég
hef verið meira hér heima að und-
anförnu en í mörg ár. Mér finnst
Reykjavík hafa breyst mikið, það er
ótrúlega mikil gróska og mikið
um að vera. Ég hef kynnst
heilmörgu skemmti-
legu fólki hér og
„Þessa mynd tók Eiður Snorri af mér
og Cöru í New York.“
\
fæ örugglega heimþrá þegar ég fer héðan núna,“ segir Andr-
ea en hún fór til Bandaríkjanna aftur í gær.
Það var síðastliðið sumar sem Andrea fékk ljósmynda-
dellu og byrjaði að taka myndir af fólki sem hún þekkir.
„Vinkona mín var ófrísk og langaði í myndir af sér og bað
mig að taka þær. Ég varð svo ánægð með útkomuna að ég
hélt áfram að mynda og þá aðallega fólk. Þetta er mjög
skemmtilegt, auk þess sem ég hef lært heil ósköp á því að
vinna með svo mörgum ljósmyndurum. En Ijósmyndunin er
einungis áhugamál," segir Andrea Brabin en nú stendur
yfir ljósmyndasýning í Loftkastalanum á myndum hennar.
Þegar hún var spurð hvort hún ætli sér að feta í fótspor
Maríu Guðmundsdóttur sagði hún svo ekki vera. „Ég var
mjög glöð að María skyldi koma á opnunina og líta á sýn-
inguna. Það var gaman að hitta hana. Ég býst þó ekki við
að ég muni leggja þetta fyrir mig,“ segir Andrea og bætir
við að hún ætli sér að taka bókina um Maríu með sér út og
lesa hana en því hefur hún ekki komið í verk.
Andrea segir að það hafi verið fyrir tilstilli Ingvars Þórð-
arsonar hjá Loftkastalanum sem hún ákvað að setja upp
sýninguna. „Ingvar er gamall vinur minn og hann hvatti
mig óspart til að setja hana upp. Það var að hans frum-
kvæði sem ég setti upp þessa sýningu og mér hefur þótt al-
veg sérstaklega skemmtilegt að vinna við hana.“
Fyrirsætur
og fíkniefni
Oft er rætt um glamúrlíf í kringum fyrirsætuheiminn og
óheilbrigt liferni. Andrea viðurkennir að það sé rétt en hins
vegar sé það hverrar fyrirsætu að ákveða hvort hún taki
þátt í því lífi eða ekki. „Þetta er „showbusiness" og það eru
hættur í þessu fagi eins og svo mörgu öðru. Mér finnst ég
að minnsta kosti hafa komið heil út úr þessu.
Fyrir mína tíð í fyrirsætustarfinu var víst mikið um
fíkniefni samfara starfinu en það breyttist. Það kemur m.a.
fram í bókinni Model, sem vakið hefur mikla athygli í
Bandaríkjunum, en hún kom þar út fyrir jólin. Ég þekki
enga fyrirsætu sem hefur farið illa vegna fikniefnaneyslu.
Hins vegar er maður að heyra að talsvert sé um fíkniefni
meðal yngstu fyrirsætanna núna, sérstaklega heróínneyslu.
Einnig hefur alnæmi verið að koma fram í þessum hópi.
Sjálf hef ég ekki kynnst þessu hraða óreglulífi af eigin raun
svo nokkru nemi.“
Andrea segist hafa hitt margar af þessum heimsfrægu of-
urfyrirsætum í gegnum tíðina. Henni finnst þeirra heimur
ekki öfundsverður. „Ég fékk kannski nasaþefinn af því lífi
þegar best gekk í París. Þá var ég á stanslausum ferðalög-
um í þrjú og hálft ár. Ég vann og gerði ekkert annað, átti
enga vini og ekkert heimili. Það getur þó vel verið að mað-
ur geti leyft sér ýmislegt í lífinu með allar þær milljónir
sem þær þéna. Þegar maður er á ferðalögum vegna mynda-
takanna vaknar maður iðulega klukkan fimm á morgnana
og er að vinna fram á kvöld. Stundum í of miklum hita eða
öfugt. En það er vissulega spennandi að koma á nýjar slóð-
ir og kynnast nýjum löndum."
Andrea segir að móðir sín hafi alla tíð staðið við bakið á
sér og verið stolt af dótturinni. „Foreldrar mínir voru mjög
jákvæðir þegar ég ákvað að fara utan á sinum tímá. Sjálf
skil ég það varla því ég var aðeins sautján ára. En þau
treystu mér fullkomlega."
Hættur víða
Ljósmyndarar og förðunarmeistarar hafa gaman af að breyta útliti Andreu Brabin.
Andrea segist hafa töluvert samband við íslendinga sem
búsettir eru I Los Angeles enda margir sem þar búa. „Það
eru allir að læra kvikmyndagerð - það er tískufagið." Hún
hefur hins vegar minni samskipti við íslendinga í New
York. „Los Angeles er stórhættuleg borg og miklu hættu-
legri en New York. Þessar tvær borgir eru ólikar. Ég hef
verið mjög ánægð í New York, mannlífið er fjölbreytt, svo
og götulífið. Maður fer hins vegar ekki mikið út á götu í Los
Angeles.“
Þegar Andrea er spurð hvað ungar stúlkur, sem dreymir
um fyrirsætustörf í útlöndum, ættu helst að varast þegar
þær leggja land undir fót, er hún fljót til svars: „Ég myndi
aldrei fara ein út án þess að hafa komist á samning hjá ein-
hverri umboðsskrifstofu. Ég mæli eindregið með að þessar
stúlkur taki fyrst þátt í þeim fyrirsætukeppnum sem hér
eru í boði. Þá fá þær í raun strax að vita hvort þær eiga ein-
hvern möguleika eða ekki. Einnig er haldið vel utan um öll
mál fyrir þær stúlkur sem eru á samningi, allt borgað fyrir
þær og séð um þær í byrjun, maður hefur því engu að tapa.
Það kostar stórfé að koma sér upp myndamöppu og alls
óvíst að ná árangri. Margar þessar pínulitlu umboðsskrif-
stofur, sem enginn þekkir, geta verið stórhættulegar og
best að varast þær. Þess vegna hef ég ekki önnur skilaboð'
en þau að stelpur eiga ekki að fara á eigin vegum út.“
Margbreytilegt útlit
Það er sagt að Andrea hafi það útlit sem tiskuljós-
myndarar kjósa helst - útlit sem endalaust er hægt
að breyta. „Ég er oftast valin í hlutverk þar sem
menn vilja gera úr mér kvikmyndastjörnur frá ár-
unum 1920-70. Þeir vilja að ég sé mikið máluð og
leika sér yfirleitt með útlitið."
Andrea hefur starfað með tveimur íslenskum ljósmynd-
urum i útlöndum, Eiði Snorra og Bernharð Valssyni. „Þetta
eru frábærir ljósmyndarar á heimsmælikvarða. Mér sýnist
líka að það sé meiri atvinnumennska í tískuljómyndun hér
á landi nú en fyrr.“
Þegar Andrea var beðin að segja lesendum einhverjar
skemmtilegar sögur úr heimi fyrirsætunnar baðst hún und-
an. „Mér er illa við allar sögur,“ segir hún. „í rauninni hafa
orðið til margar sögur um mig hér heima, ég á að hafa upp-
lifað miklu meira heldur en ég hef nokkurn tíma gert. Það
eru einnig kjaftasögur í Ameríku, þær eru úti um allt og öf-
undin líka sem fylgir þessu starfi. Það er þess vegna best að
segja sem minnst.“
Ljósmyndasýning
í New York
Andrea hélt af landinu í gær .og þá til Flórída þar sem
ljósmyndarar bíða hennar. „Það er hitt og þetta í gangi en
oft veit maður ekki hvað bíður manns i þessu starfi. Stund-
um er maður bókaður þrjá mánuði fram í tímann en oft
koma bókanir með stuttum fyrirvara," útskýrir hún.
„Mig langar að halda áfram að mynda og það er áhugi á
að setja upp ljósmyndasýningu mína í New York - það þyk-
ir mér mjög spennandi. Ég á marga vini í New York sem
eru ljósmyndarar og hjá þeinr hef ég fengið aðstöðu. Á
næstu árum sé ég mig þó frekar í fyrirsætustarfinu. Konur
eru að eldast í faginu enda hafa þær mun meiri karakter
um þrítugt en sautján ára. Þetta getur þó allt breyst - þessi
heimur er óútreiknanlegur."
-ELA
Þannig leit Andrea Brabin út, aðeins sextán ára, þegar hún tók þátt í Ford-
keppninni árið 1985.