Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.1996, Blaðsíða 10

10
FÖSTUDAGUR 26. APRÍL 1996
Spurningin
Er garðrækt hafin heima
hjá þér?
Nanna Óskarsdóttir: Já, það er
byrjað að klippa trén heima hjá
mér.
Sigríður Margeirsdóttir húsmóð-
ir: Nei, ég á engan garð nema and-
legan.
Bjarni Bergsson, skipasmiður:
Nei, ég veit ekki hvað það er að
rækta garða. Ég geng úti í óspilltri
náttúrunni og skoða hana þannig.
Þórir Þrastarson vaktmaður: Já,
við erum byrjuð að tína ruslið eftir
veturinn.
Hjörleifur Sveinbjörnsson,
starfsmaður BSRB: Nei, en ég er
alveg að fara að byrja.
Haraldur Þorsteinsson sendibíl-
stjóri: Nei, en hún fer að byrja.
Lesendur
íþróttir - fjáröfl-
Gervigras og reiðhöll stendur knattspyrnufélögum landsbyggðarinnar ekki
til boða eins og á höfuðborgarsvæðinu.
Páll Jóhannesson, Akureyri,
skrifar:
Þann 6. mars sl. var grein í DV,
„Hlutur Reykjavíkurfélaganna
rýrnar stöðugt“ - Höfundur, S.K.,
leitaði álits þeirra Ólafs B. Schram
HSÍ, Kolbeins Pálssonar KKÍ og
Eggerts Magnússonar KSÍ um hvað
væri til ráða. Ekki væri hægt að
una við að félög eins og Fram, KR,
Valur og Víkingur skyldu hafa þurft
að falla milli deilda.
Nú höfðu þessir ágætu herramenn
ekki neinar skýringar sérstakar á
því hörmungarástandi sem ríkir í
málum Reykjavíkurfélaganna, aðr-
ar en þær, að félögin á landsbyggð-
inni hafi vinninginn þegar að fjár-
öflun félaganna kemur. Einnig
mátti skilja það svo, að félögin á
landsbyggðinni sæktu auðveldlega
fjármuni í vasa hinna ýmsu sæ-
greifa sem eiga víst mikla peninga.
En haldi menn að þetta sé svona
auðvelt þá er það mikill misskiln-
ingur. Kann að vera að fyrir sunn-
an finnist einhverjir sægreifar og
stórfyrirtæki sem eru tilbúin til að
styrkja liðin.
Ég leyfi mér að fullyrða að rekstur
félaganna úti á landi sé almennt
þyngri en rekstur liðanna á suðvest-
urhorninu, sökum fjarlægðar við
aðalmarkaðssvæðið. Reykjavík,
Kópavogur, Garðabær, Hafnarfjörð-
ur og Mosfellsbær er eitt og sama
markaðssvæðið þegar við skoðum
ferðakostnað liðanna, og ekki er
ýkja langt upp á Skaga eða í Reykja-
nesbæ.
Ég tek Þór, Akureyri, sem dæmi
um mikinn ferðakostnað. Þórsarar
leika í úrvalsdeildinni í körfubolta.
Þar er leikið í tveimur riðlum, sam-
tals 32 leikir, 16 heima og 16 úti.
Ferðakostnaður Þórs sl. tímabil var
1,4 millj. kr. Á sama tíma þurfti lið
í næsta nágrenni Reykjavíkúr að
greiða 300 þús. kr. Mismunur er 1,1
milljón og munar um minna.
Þetta er athyglisvert því ef við lít-
um á hve margir sækja leiki lið-
anna, sjáum við að æði mörg félög í
úrvalsdeildinni hafa vart nema
100-200 áhorfendur að meðaltali á
leik. Gleymum svo ekki dómara-
kostnaði, þátttökugjaldi til KKÍ
o.s.frv.
í ívitnaðri grein var og gefið í skyn
að félögin á landsbyggðinni hefðu
betri aðstöðu en Reykjavíkurfélög-
in. Ekki á það við t.d. um Þór og
KA. - Við venjulegar vetraraðstæð-
ur, þegar allt er á kafi í snjó, er
göngugatan á Akureyri oft eini snjó-
lausi bletturinn í bænum og ekki
dugar hann til að æfa knattspyrnu.
Félögin á höfuðborgarsvæðinu hafa
bæði gervigras og yfirbyggða reið-
höll til æfinga á knattspyrnu. Hið
hesta mál að sjálfsögðu. Ég tek fram
að þótt ég hafi nær eingöngu vitnað
í Þór, Akureyri, þá veit ég að
ástandið er mjög erfitt víða á lands-
byggðinni og sem landsbyggðarmað-
ur kaupi ég það ekki gagnrýnislaust
að félögin á suðvesturhorninu þurfi
að öfunda okkur mjög.
Nei við Schengen-samningi
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Það er sannarlega full ástæða til
að mótmæla - og það kröftuglega -
að ísland gerist aðili að Schengen-
samkomulaginu, sem þýðir ein-
faldlega að við verðum að opna
landið fyrir innflutningi eiturefna
og annarri óáran. Fráleitt er að
halda því fram að afnám vega-
bréfaeftirlits leiði til bætts eftir-
lits! Hvers konar bull er það og
þvaður?
Nýlegt dæmi um dæmdan saka-
mann á Vestfjörðum er það ljós-
asta hvað þetta varðar og sýnir
hvað eftirlit er slakt eins og það
er. Nánast ekkert. Útlendingur sá
sem hér hefur dvalið í þrjú ár á
eftir að afplána tvö eða þrjú ár i
Finnlandi vegna nauðgunar, og
enn á ný reynast dómarar
Schengen-mönnum vel, því dóm-
ari hafnaði farbanni.
Ég skora á skóla og fólk á vinnu-
stöðum að útbúa nú lista (já, eina
ferðina enn) og mótmæla aðild að
Schengen. Allir vita að heiðarleg-
um ferðamanni finnst sjálfsagt að
sæta vegabréfaskoðun og tollskoð-
un. Aðeins óbótamenn óttast slíkt.
Ef nú á að fara að opna landiö fyr-
ir mafíu Rússlands og Austur-Evr-
ópu, segi ég: Nei, takk.
borginni mörgum til ama
Oft hefur þurft að kalla til lögreglu þegar hundar gera sig of heimakomna við
ókunnug hús og eru þá dýrin fjarlægð, segir m.a. í bréfinu.
Hundarnir í
Kristján Gunnarsson skrifar:
Nú eru hundaeigendur komnir á
kreik með hunda sína hér i Reykja-
vík og ganga með þá í bandi eða láta
þá hlaupa á undan sér á meðan eig-
endurnir viðra þá og ná sér í heilsu-
bótargöngu í leiðinni. Einnig hef ég
lesið nokkuð um hundaræktun og
annað sem þessum dýrum við kem-
ur. Þetta fer saman ár hvert þegar
tekur að vora.
Ég sendi þessar línur vegna þess
að ég hef orðið tvívegis fyrir því
með stuttu millibili að hundur eða
hundar hafa gert sig heimakomna
við hús mitt í vesturborginni og
skilið eftir hundaskit. í annað skipt-
ið rétt fyrir aftan hjólin á bílnum
mínum þar sem hann stóð á bíla-
stæði og svo aftur við tröppurnar á
húsinu. Þetta er náttúrlega óþolandi
og verða hundaeigendur að gæta að
því að dýr þeirra séu ekki útbíandi
eignir manna um alla borg.
Oft hefur þurft að kalla til lög-
reglu þegar hundar gera sig heima-
komna við ókunnug hús og þá eru
dýrin fjarlægð, en það er sjaldgæft
að eigendur gæti þeirra ekki sjátfir
á göngu. Ef hins vegar það færist í
vöxt að hundar geri óskunda við
heimili óviðkomandi og eigendur
þeirra láta ógert að hreinsa eftir þá,
verður að taka hart á þessum mál-
um með því að tilkynna atvikin til
lögreglunnar.
Áfram á
atvinnuleysis-
bótum?
Benedikt Sigurðsson hringdi:
Einstæð er sú milda meðferð
sem ýmsir hálaunamenn, þ. á m.
flugmenn, einhverjir flugumferð-
arstjórar og eflaust menn úr
embættismannakerfmu, fá um-
fram aðra. Ég á hér við fullar at-
vinnuleysisbætur til þessara
manna ásamt því að þiggja full
eftirlaun úr lífeyrissjóðum sín-
um. Viðkomandi eftirlaunasjóð-
ur á auðvitað aö sjá um menn.
Það var vitað fyrirfram að menn
yrðu að hætta að vinna rúmlega
60 ára. Og því greiddu þeir ríf-
lega í sína sjóði. Engin ástæða er
til að láta t.d. Farmanna- og
fiskimannasambandið hagnast á
pappíravinnu vegna þessara
bóta, eins og fram hefur komið í
tilfellinu hjá flugmönnum. Þetta
er alvarlegt mál, sem félagsmála-
ráðherra verður að taka á.
Diet kók og
klámið
Svava skrifar:
Hvað er Kóka kóla eiginlega
að auglýsa í sjónvarpinu þessa
dagana. Eða réttara sagt „Diet
Coke“. - „Digital foreplay" -
„clueless“. Einhverjar ungpíur
eru að tala saman um hvernig
hægt sé aö komast inn I tölvur
og hafa kynmök við fræga per-
sónu eins og það er orðað í aug-
lýsingunni! Er þetta orðin stefna
„Coke“'S íslandi? Mér finnst það
ekki geta gengið. Það er ekki
sæmandi íslenskum fjölmiðli að
taka við svona hrikalega niðr-
andi og siðlausri auglýsingu.
Þetta fengist aldrei sýnt í Amer-
íku, svo mikið er víst.
Alltaf sama
svarið
Guimsteinn skrifar:
Það gerist æ oftar að ráðamenn,
sem inntir eru svara við ein-
hverju glæframálinu eða hvort
þeir vilji ekki bera af sér orðróm
sem upp er kominn, segja ein-
faldlega „Þetta er ekki svara-
vert“! Og þetta gengur eins og
rauður þráður í svörum þessara
manna. Og það versta er að
spyrlar fjölmiðlanna láta sér yf-
irleitt þetta svar nægja. Þetta er
svona í biskupsmálinu, í Bessa-
staðahneysklinu, í Landsbanka-
málinu. Allir eru undanþegnir
skýrum svörum. Og þó eru þetta
menn sem þjóðin greiðir sameig-
inlega laun. Er þetta þjóðfélag
eða „þjóffélag"?
Heillaóskir til
Marínar
R. L. hringdi:
Maður situr stjarfur og hlustar
og sér frétt um hvernig tæknin
og læknar bjargja lífi litillar
stúlku í samfélaginu, Marínar
Hafsteinsdóttur. Þetta er mikil
tækni og færni á ferð. Maður
biður þess að frekari aðgerð,
sem sögð er fram undan, heppn-
ist jafn vel og hinar fyrri. Ég
sendi mínar heillaóskir til Mar-
ínar og hennar aðstandenda.
Dafni þessi stúlka og þroskist af
guðs náð.
Loðskinn aft-
ur í tísku
Friðleifur skrifar:
Sem betur fer fyrir okkur ís-
lendinga eru loöskinn komin í
tísku á nýjan leik. Æðið gegn
skinnum og loðfeldum var líka
afar heimskulegt og runnið und-
an rifjum einfaldra og fallinna
tískudrósa éða kvikmynda-
stjarna eins og Brigitte Bardot
og hennar líka. Að ógleymdum
grænfriðungum. Þetta er liðin
tíð og bjart fram undan hjá
loðskinnaframleiöendum.