Dagblaðið Vísir - DV - 22.08.1996, Side 12

12
FIMMTUDAGUR 22. ÁGÚST 1996
Spurningin
Lesendur
Ætlar þú aö mennta þig
eitthvaö í vetur?
Þórður Ragnarsson sölumaður:
Nei, ekkert.
Halldór Freyr Sveinsson nemi:
Já, ég fer á íþróttafræðibraut í
Verkmenntaskóla Austurlands.
Eydís Bjömsdóttir nemi: Já, ég
fer í 8. bekk í Foldaskóla.
Skarphéðinn Þórisson kennari:
Það er ekki planað en ég sé um að
mennta aðra.
Bára Kristín Pétursdóttir: Já, ég
ætla að fara í meiraprófið.
Hallgrímur Thorsteinsson,
starfar við tölvur: Já, ég ætla að
mennta mig á hverjum einasta degi.
Leifsstöð þarfnast
ekki stækkunar
- þrátt fyrir landamæravörslu
Má ekki nýta hinn langa og breiöa rana betur en nú er gert? - Úr Flugstöð
Leifs Eiríkssonar.
Birgir Guðmundsson hringdi:
Ég las bréf sem birtist í DV í síð-
ustu viku um Flugstöð Leifs Eiríks-
sonar á Keflavíkurflugvelli og hvort
nauðsyn sé á stækkun byggingarinn-
ar, sem bréfritari taldi ekki vera.
Jafnvef ekki þótt svonefnt Schengen-
samkomulag tæki gifdi um landa-
mæravörslu fyrir Evrópuríki við
komu farþega til Keflavíkur.
Ég er bréfritara mjög sammáfa og
vil ekki að gripið verði til frekari
erfendrar fántöku vegna stækkunar
Leifsstöðvar. Nú þegar hefur farið
afltof mikið fé í bygginguna ásamt
lagfæringum svo nemur hundruð-
um miffjóna króna. Þama syðra er
hægt að lagfæra og endurhanna inn-
réttingar tif að fétta bið farþega og
taka við enn fleirum en nú er gert.
Staðreynd er að þarna eru aðaffega
tveir áfagstímar dagfega vegna
komu og brottfara farþegaflugvéla
en þess á milli eru flugvélakomur
strjáfar.
Þegar ég hef farið þarna um
finnst mér ekki meiri bið en gengur
og gerist á erlendum flugvölfum við
innritun. Ég tek dæmi af innritun
minni með flugi Flugleiða frá París.
Þar var um langa bið aö ræða og
ekkert við því að segja. Fyrstur
kemur, fyrstur fær þjónustu eins og
ávallt. - Og svo er alltaf ráð að end-
urskipuleggja komu- og brottfarar-
tíma í Keflavík og dreifa þeim mun
meira en gert er í dag. - Vel á
minnst: Má ekki nýta hinn langa og
breiða rana mun betur en nú er
gert? Þar eru lítil eða engin umsvif
önnur en þau er farþegar koma að
og frá flugi.
Ef landamæravarsla á Keflavík-
urflugvelli er knýjandi vegna
Schengen-samkomulagsins hljóta
viðkomandi ríki að greiða fyrir þá
landamæravörslu. Viðhald á Leifs-
stöð á hins vegar að vera viðunandi
en svo er ekki í dag. Aðallega
smærri atriði sem stinga i augu, svo
sem ryðgað víravirki á framhlið
eins og bréfritari benti á í bréfi
sínu. Einnig er komin móða á hina
fogru, hallandi gluggahlið stöðvar-
innar.
Marga grunar að þrýstingurinn
um stækkun Leifsstöðvar kunni
frekar að koma frá öðrum aðilum
en hinu opinbera, jafnvel þeim sem
ekkert munu starfa í flugstöðinni
nema við stækkunarframkvæmd-
irnar sjálfar. Nóg er komið af und-
anlátssemi ráðamanna við valda-
mikla þrýstihópa sem hafa haft
hverja ríkisstjómina eftir aðra í
vasanum.
Kvennamæða og 4800 sjóliðar
Elín Sigurðardóttir skrifar:
Sjaldan hef ég orðið eins forviða
og við að lesa mótmæli frá Menn-
ingar- og friðarsamtökum íslenskra
kvenna við komu nokkurra her-
skipa til Reykjavíkur á næstu dög-
um. í mótmælunum segja þær að
„það sé ekki vilji almennings að hér
liggi floti herskipa og að 4800 sjólið-
ar hafi höfuðborgina að leikvelli".
Hafa þessar konur vald til að dæma
um hvað er vilji Edmennings í þessu
efni? Ég tel svo ekki vera.
Hins vegar lítillækka þær Sigrún
Gunnlaugsdóttir formaður og Þór-
unn Magnúsdóttir, varaformaður
Menningar- og friðarsamtakanna,
íslenskar konur hrikalega með þess-
um opinberu mótmælum sinum.
Undirtónninn er auðvitað sá, þótt
þær þori ekki að birta hann, að ís-
lenskum konum sé ekki treystandi
til að vita af erlendum sjóliðum í
höfúðborginni án þess að leita lags
viö þá.
Koma ekki hingað ferðamenn,
sem eru m.a. hermenn, í leyfi? Því
ekki að mótmæla almennt öllum er-
lendum ferðamönnum?
Ofbeldið færist í vöxt
- bitnar jafnt á mönnum sem dýrum
Hjördís skrifar:
Maður heyrir og les um hvert
óhæfuverkið af öðru. Það er ráðist á
fólk á götum úti, sparkað í andlit
manna og þeim misþyrmt á hroða-
legan hátt. Það er ráðist á dýrin og
oft er sagt frá því að einhver hafi
drepið fugl eða kött, rétt eins og frá
hverjum öðrum algengum viðburði.
Ég skal játa að fjölmiðlamir, flestir,
era hættir að draga taum misindis-
mannanna með því að segja að þeir
hafi nú verið drakknir eða undir
áhrifúm vímuefna. Þetta gekk lengi
vel í fólkið sem sagði þá sem svo:
Jæja, þetta er nú gert undir áhrif-
um og viðkomandi sér eftir þessu
þegar hann er orðinn allsgáður.
Þetta er þó ekki svona einfalt.
Mennimir era einfaldlega misjafnir
að upplagi; sumir hafa í sér gen of-
stopa og hefnigimi, aðrir eru ijúfir
og þægir allt sitt líf og gera engum
Hver getur fengið af sér að drekkja saklausri kind?
mein. Það verður því að taka þá
verulega föstum tökum sem brjóta
gegn almennum siðferðisreglum.
Linkind gerir illt verra.
Piltamir sem drekktu kindinni á
Hvammstanga era að mínu mati
dæmi um einstaklinga sem þarf að
fylgjast vel með. í frétt um málið
segir að sýslumaður hafi lofað að
tala hressilega við kauða. Ekki dett-
ur mér í hug að það hafi varanleg
áhrif. En guð láti gott á vita.
Það eitt að drekkja fallegri skepnu
af engu tilefni er óhugnanlegur at-
burður sem hlýtur að skilja eftir
einhver spor í umhverfmu þar sem
þetta er gert. Hver getur fengið af
sér að drekkja saklausri kind? Eða
er þjóðfélagið að falla saman af
þessum illu hvötum sem era sífellt
meira áberandi í þjóðfélaginu? Ekki
bara vegna þessa atburðar, heldur
sýnilega alls staðar og kemur fram í
verkfóllum, þrátefli um launakjör
og áberandi afskiptaleysi af náung-
anum. Ég segi bara: Guð hjálpi okk-
ur ef við eigum að halda áfram að
vera ein þjóð í þessu landi.
í síma
5000
kl. 14 og 16
BJÍÍiiíM þjónusta
allan
r>v
Ólympíuferð
án forseta ÍSÍ
Björn Einarsson hringdi:
Ég var ekki á landinu þegar
Ólympíuleikamir stóðu yfir og
var að lesa íslensku blöðin frá
þessum tíma. Ég er furðu lostinn
yfir því að aldrei hafi staðið til
að bjóða forseta ÍSÍ á leikana. Ég
taldi það nánast sjálfsagðan hlut
að forseti ÍSÍ færi í þessa ferð,
líkt og fýrri forsetar sambands-
ins, en þeir voru sjálfkjömir sem
aðalfararstjórar. Það hefur
kannski einhverjum öðrum ver-
ið meiri þörf að komast að sem
fararstjóri eða -stjóram í þetta
sinn.
Vörugjaldið og
EFTA
Hjálmar skrifar:
Undarlegt hvernig stjórnvöld
hafa látið dankast að afnema
vörugjaldið óvinsæla. Nú er
komið að því að Eftirlitsstofnun
EFTA ætlar að halda til streitu
málssókn á hendiu- íslenska rík-
inu fyrir EFTA-dómstólnum.
Fyrst vora sendar hingað til
lands athugasemdir árið 1994 og
hefur þetta verið að vefiast fyrir
ráðamönnum hér æ síðan. Með
lagabreytingu á þessu ári hefur
samt ekki birt til hjá íslenska
ríkinu og margir í einkageiran-
um munu halda sig við skaða-
bótarétt vegna fjárhagstjóns af
völdum brots ríkisins á EES-
reglunum, sem við höfúm þó
undirgengist að hlíta.
Varasamur verð-
bréfamarkaður
R.P.Þ. skrifar:
Viðskipti með hlutabréf í SÍF
nýverið hafa leitt huga margra
að því hvort vinnubrögð á hin-
um ahnenna verðbréfamarkaði
séu i takt við almennar siðvenj-
ur í þessum viðskiptageira eins
og hann er hugsaður og tíðkaður
víðast hvar. Það hlaut svo sem
að koma að því að íslendingar
gætu ekki setið markaösklárinn
á þessu sviði fremur en öðram
þegar fjármunir era annars veg-
ar. Ég fagna því hins vegar að nú
skuli eiga að taka af skarið með
því að setja strangar reglur um
starfshætti og siðvenjur á borð
við þær sem gilda erlendis. Þetta
hefði auðvitað átt að gera fyrr.
Góðæri eða
hallæri?
Þröstur hringdi:
Mér þykir kyndug umræðan
um þjóðfélagsmálin þessa dag-
ana. Það er í raun verið að
þrátta um það hvort hér ríki góð-
æri eða hallæri! Er hér kannski
hvort tveggja í senn, gott fyrir þá
sem eiga næga fjármuni og
slæmt fyrir þá sem litla eða enga
hafa? Það er svo sem ekkert nýtt.
Hitt er nýtt að ekki skuli stjóm-
völd og aðilar vinnumarkaðar-
ins löngu vera búin að mynda
sér sína skoðunina hvor aðili
um það hvort ástandið ríki i
landinu. Ég trúi þó ekki öðru en
brátt komi í ljós, svo um munar,
að annað hvort ástandið nær
yfirhöndinni. Þá mun enginn ef-
ast lengur.
Á tali hjá Jöfri
Ragnar skrifar:
Ég þurfti aö ná sambandi við
varahlutaverslun hjá Jöfri hf.
Skiptiborðið svaraði vel og skil-
merkilega. Sú'elskulega stúlka
reyndi að gefa mér samband við
verslunina en það var alltaf á
tali. Stúlkan sagði aö vísu að
námskeið stæði yfir hjá starfs-
mönnum og fáliðað væri í versl-
un sem annars staðar. - Loks
náði ég sambandi við verslunina
og var þá leyst ótrúlega vel úr
mínum spumingum og undi ég
glaður við mitt að því loknu. -
En þessi námskeið era varasöm
í stórfyrirtækjum.