Dagblaðið Vísir - DV - 17.09.1996, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 17. SEPTEMBER 1996
Fréttir
DV
Ríkið dæmt að borga lögreglumanni skaðabætur:
Stefnandi hlaut andlega
vanlíðan í starfi
- eftir að hann reyndi blástursaðgerð á lifrarbólgusýktum manni
Lögreglumaður í Reykjavlk hefur
unnið dómsmál gegn fjármálaráð-
herra, fyrir hönd rikisins, um að
honum verði borgaðar skaðabætur
vegna andlegrar vanlíðanar sem
hann varð fyrir í starfl. Dæmt var í
málinu í dómþingi Héraðsdóms
Reykjavíkur í gær og var fjármála-
ráðherra, fyrir hönd ríkisins,
dæmdur til að greiða stefnanda
274.520 krónur auk vaxta. Þá er
stefnda einnig gert að greiða 200
þúsund króna málskostnað.
Málavextir eru þeir að stefnandi,
sem er lögreglumaður, var á vakt
þann 11. apríl 1994 og fékk þá boð
um að sinna ölvuðum manni sem lá
meðvitundarlaus utandyra. Maður-
inn reyndist meðvitundarlaus, púls
var veikur og öndun fannst ekki.
Stefnandi hóf lífgunartilraunir með
blástursaðferð á manninum og viö
það notaði hann þar til gerða önd-
unargrímu sem á vantaði einstefnu-
loka sem hefði komið í veg fyrir að
líkamsvessar gætu borist í vit stefn-
anda.
Maðurinn lést og við krufningu
kom í ljós að hann var með lifrar-
bólgusýkingu. Stefnanda var til-
kynnt það tveimur vikum eftir at-
vikið. Var hann undir eftirliti smit-
sjúkdómasérfræðinga í 4 mánuði og
í einangrun frá líkamlegu sambandi
við fjölskyldu sína í 3 mánuði, auk
þess sem hann var frá störfum þetta
tímabii.
Andleg vanlíöan
í nóvember 1994 leitaði stefnandi
til taugasáifræðings vegna andlegr-
ar vanlíðanar. í niðurstöðu MMPI-
prófs á stefnanda kom fram að hann
hafði ýmis líkamleg einkenni, verki
og þunglyndi. Taldi sálfræðingur-
inn merkjanlega vanmáttarkennd
og öryggisleysi í fari stefnanda og
að hann þyrfti á hjálp að halda ef
hann ætti að ná áttum aftur.
Af hálfu stefnda er því haldið
fram að stefnandi hafi, þegar hann
hóf umræddar lífgunartilraunir, vit-
að að svonefndan einstefnuloka
vantaði á öndunargrímuna og af
gögnum málsins megi ráða að mað-
urinn, sem stefnandi reyndi lífgun-
artilraunir á, hafi verið langt leidd-
ur af völdum fikniefnaneyslu. Stefn-
anda hafi því verið ljóst að hann
væri að taka einhverja áhættu þeg-
ar hann hóf lífgunartilraunir með
búnaði sem ekki virtist í fullkomnu
lagi. Höfuömáli skipti þó, af hálfu
stefnda, að stefnandi hafi ekki orðið
fyrir neinni sýkingu vegna atviks-
ins.
Niðurstaöa dómsins
Álit dómsins er að í 12. gr. laga
nr. 56/1972 um lögreglumenn felist
almenn skylda lögreglu til gæslu og
öryggis einstakra borgara og þar
með hvUi sú skylda á einstökum
lögreglumönnum í starfi aö veita
borgurum nauðsynlega aðstoð þeg-
ar hætta steðjar að. Viðbrögð stefn-
legum íslenskum fyrirtækjum þátt í
sýningunni.
Búist er við hátt í þrjú þúsund er-
lendum gestum á sýninguna og mun
anda á vettvangi í umrætt sinn voru
því eðlileg og í samræmi við skyld-
ur hans sem lögreglumanns.
Dómsorð eru að fjármálaráð-
herra, fyrir hönd ríkisins, greiði
stefnanda kr. 274.520 auk vaxta, skv.
16. gr. laga nr. 50/1993, frá 11. apríl
1994 til 16. september 1995, en með
vöxtum skv. 15. gr. vaxtalaga nr.
25/1987, sbr. 10. gr., frá þeim degi til
greiðsludags.
Vextir leggist við höfuðstól á 12
mánaða fresti, í fyrsta sinn 11. apríl
1995. Stefndi greiði enn fremur
stefnanda kr. 200.000 málskostnað,
þar með talinn útlagðan kostnað,
kr. 93.440.
Valtýr Sigurðsson héraðsdómari
kvað upp dóminn. -RR
allt hótelpláss í Reykjavík vera upp-
selt meðan á sýningunni stendur.
-S.dór
Islenska sjávarútvegssýningin 1996:
Sjo hundruð fyrir-
tæki frá 28 löndum
- stærsta sýning sem haldin hefur veriö hér á landi
Islenska sjávarútvegssýningin
1996 verður opnuð á morgun, mið-
vikudag, í Laugardalshöllinni í
Reykjavík. íslenska sjávarútvegs-
sýningin er haldin á þriggja ára
fresti og er þetta sú fimmta í röð-
inni og langstærsta.
Að sögn Ellenar Ingvadóttur, upp-
lýsingafulltrúa sýningarinnar, taka
700 fyrirtæki frá 28 löndum þátt í
þessari sýningu sem stendur yfir
dagana 18. til 21. september. Hún
sagði að þátttakendum hefði fjölgað
um 20 prósent frá síðustu sýningu.
Fyrir utan sjálfa íþróttahöllina í
Laugardal hefur verið komið fyrir
nokkrum sýningarskálum fyrir
utan og sagði Ellen að nú væri allt
pláss Laugardalshallarinnar full-
nýtt.
Skipuleggjandi sýningarinnar er
breska fyrirtækið Nexus Media Ltd.
Hjónin John Legate og Patricia
Foster hafa frá upphafi annast
skipulagningu íslensku sjávarút-
vegssýningarinnar. John Legate
sagði að mikil breyting hefði orðið á
frá því að hann stóð fyrir fyrstu
sýningunni hér á landi fyrir 15
árum. Þá undruðust menn úti í
heimi að ísland skyldi valið sem
sýningarland. Nú er landið orðið vel
þekkt sem slíkt. í annan stað sagði
hann að þátttaka íslenskra fyrir-
tækja hefði verið lítil á fyrstu sýn-
ingunni. Það hefði eiginlega bara
verið Vélaverkstæði J. Hinriksson-
ar sem hefði verið meö. Nú tæki
fjöldinn allur af stórum og myndar-
Unnið að uppsetningu sýningarinnar í gær.
DV-mynd ÞÖK
Dagfari
Hetjudáö á fjöllum
Hetjudáðum hefur farið fækk-
andi hér á landi. Að minnsta kosti
í samanburði við afrek fornmann-
anna sem hjuggu mann og annan
og Islendingasögumar, perlur ís-
lenskra bókmennta, em einmitt
frásagnir af drápsferðum, hefndar-
vígum og látlausum bardögum
hetja sem riðu um hérað. Nú er
öldin önnur, enda þótt segja megi
að einstaka pörapiltur láti að sér
kveða í næturlífi höfuðborgarinnar
á stundum. Nú síðast réðst ein af
nútímahetjunum inn í sjoppu á
Grundarstig og mundaði hníf að
tvítugri afgreiöslustúlku og hafði á
brott með sér 25 þúsund krónur.
Engan þurfti hann þó að drepa,
enda eru afkomendur fornkapp-
anna hættir að taka á móti þegar
þeim er ógnað. Það dregur úr víg-
unum og er hin mesta skömm. En
ekki erum við dauð úr öllum
æðum og eitt afreksverk var unnið
á fjöllum uppi um dagana, norður í
Svarfaðardal, þegar Jón nokkur
Þórarinsson réðst ásamt fjölskyldu
sinni til atlögu gegn refafjölskyldu.
Þar var við ofurefli að etja og Jón
fjarri heimili sínu og að mestu
vopnlaus, en honum tókst með
snarræði og hetjuskap að vinna á
refnum. Að vonum vakti þessi at-
burður mikla athygli og fréttastofa
Ríkisútvarpsins varpaöi enn frek-
ari ljóma á þessa dáð með því að
birta ítarlegt viðtal við Jón víga-
mann þar sem hann gat lýst bar-
daganum og niðurlögum refsins.
Var sú frásögn bæði frækileg og
eftirminnileg. Segja má að aðför
Jóns að refnum hafi í mörgu mátt
líkja við aðförina að Gunnari á
Hlíðarenda. Þegar fjandmenn
Gunnars sóttu að honum og bog-
strengurinn brást sneri Gunnar
sér að Hallgerði og mælti: „Fáðu
mér leppa tvo úr hári þínu...“ en
Hallgerður svaraði og sagði: „Þá
skal ég nú muna þér kinnhestinn“,
og engan fékk Gunnar lokkinn úr
hári sinnar heittelskuðu. Öðru
máli gegndi um Jón frá Hærings-
stöðum. Hann hafðu kellu sína með
sér á þessari örlagastundu þegar
hann mætti refnum fjarri manna-
byggðum og sá að hann hafði ekki
refinn undir nema með aðstoð
konu sinnar. „Réttu mér skóreim
þína,“ mælti Jón að hætti Gunnars
og kona Jóns var betur innrætt en
Hallgerður og saman tókst þeim að
bregða reiminni á skott refsins og
draga hann undan grjótinu. Þessu
næst „fékk ég mér egggrjót og
klauf refinn í herðar niður eða sem
sagt rak það á milli herðablaðanna af hetjudáðinni og dró ekkert und-
á dýrinu," sagði Jón í frásögn sinni an. Ýmsir taugaveiklaðir og ómeð-
vitaðir íslendingar hafa orðið til
þess að fordæma Jón fyrir þetta af-
rek og helst er að skilja að Jón
heföi átt að láta refinn afskipta-
lausan og benda bömum sínum á
hin villtu dýr náttúrannar, þeim
til augnayndis en dýranum að
meinalausu. Menn eru sem sagt að
halda því fram að refurinn hafi
ekki verið réttdræpur, enda á Jón
von á sektum vegna þess að hann
hafði ekki veiðikortið með sér.
Vaskleg framganga Jóns frá Hær-
ingsstöðum var einmitt aöför sem
íslendingar þekkja best úr sögum
sínum og er lýsandi dæmi um það
hvernig menn geta barist með ber-
um höndum gegn skaðvöldum og
sníkjudýrum og haft betur. Það
þarf til dæmis hugdirfsku og snar-
ræði til að beita eggrjóti á dýr þeg-
ar engin vopn önnur eru tiltæk.
Mikið hljóta bömin að hafa dáðst
að pabba sínum. Hér með eru Jóni
Þórarinssyni og fjölskyldu hans
fluttar árnaðaróskir fyrir garp-
skapinn og jafnframt er Fréttastof-
unni þakkað fyrir að varðveita
þennan atburö á spjöldum sögunn-
ar. Þetta verður áreiðanleg ein af
söguperlum lands og þjóðar þegar
frá líður.
Dagfari