Dagblaðið Vísir - DV - 26.10.1996, Blaðsíða 50

« kvjkmyndir
LAUGARDAGUR 26. OKTÓBER 1996
Marlon Brando á hvíta tjaldinu:
Hef ekki andlegan styrk
til að hafna peningum
Name Morituri, The Chase, The langt hlé. Þa* á eítir komu myndir
Appaloosa, A Countess from Hong eins og A Dry White Season og The
Gamla kempan Marlon Brando er enn og aftur kominn á hvíta tjaldiö.
„Eina ástæðan fyrir því að ég er
ennþá í Hollywood er að ég hef ekki
andlegan styrk til þess að hafna
peningunum," segir gamla kempan
Marlon Brando sem leikur aðalhlut-
verkið í kvikmyndinni The Island of
Dr. Moreau.
Hann er fæddur 3. apríl árið 1924
í Omaha í Nebraska. Brando á að
baki afar langan og glæstan leikfer-
il. Hann er þrígiftur en tyrrum eig-
inkonur hans eru Tarita Teripaia,
Movita Castenada og Anna Kashfi.
Hann átti í löngum ástarsambönd-
um við Ritu Moreno og Joseanna
Marianna Berenger. Böm Brandos
heita Rebecca, Simon Tehotu, Tarita
Cheyenne, Christian Miko, Maya og
Ninna. Hann hefur þó ekki viður-
kennt Mayu formlega.
Sonurinn er morðinginn
Elsti sonur Brandos drap mann,
dóttir hans Cheyenne framdi sjálfs-
morð og síðustu fimm kvikmyndir
hans féllu en Brando sjálfur er enn-
> þá goðsögn. Hann hóf ferilinn árið
1944 á sviði í I Remember Mama og
1947 lék hann í A Streetcar Named
Desire. Kvikmyndimar fylgdu í kjöl-
farið og vora fyrstar Streetcar, Zap-
ata, Julius Caesar, The Wild One og
On the Waterfront sem færðu hon-
um öll möguleg verðlaun.
Eftir það lék hann i kvikmyndum
eins og Guys and Dolls, The Teaho-
use of the August Moon, Sayonara,
The Young Lions, The Fugitive
Kind, One-Eyed Jacks, Mutiny on
the Bounty, The Ugly American,
Bedtime Story, The Saboteur - Code
Kong, Reflections in a Golden Eye,
Candy, The Night of the Following
Day og The Nightcomers.
Brando var annálaður kvenna-
maður og gekk ekki nógu vel í kvik-
myndunum fram til ársins 1972 þeg-
ar hann lék í kvikmyndinni The
Godfather og Last Tango in Paris.
Brando neitaði að taka við ósk-
arsverðlaununum af pólitískum
ástæðum. Hann var tilnefndur til
óskarsverðlauna fyrir hlutverk í
kvikmyndinni A Dry White Season.
Hann lék einnig í kvikmyndinni
Apocalypse Now árið 1979, The
Formula 1980 og tók sér eftir það
Freshman, Christopher Columbus
og The Discovery.
Á siðari árum hefur hann stækk-
að eins og goðsögnin og matarreikn-
ingurinn hækkað. Sonur hans hjó
stórt skarð í fjárhaginn þegar hann
myrti unnusta hálfsystur sinnar,
Cheyenne. Til þess að rétta við fjár-
haginn gaf Brando út sjálfsævisögu
sína árið 1994. Árið 1995 sneri hann
sér aftur að hvíta tjaldinu og skaut
upp kollinum með frábærum ár-
angri í Don Juan DeMarco og núna
siðast í The Island of Dr. Moreau.
-em
Regnboginn/Laugarásbíó - Fatafellan
Fatafellan (Striptease) er umtöluð kvik-
mynd og fáar kvikmyndir hafa fengið
jafnmikla auglýsingu í sumar. En öll sú
auglýsingaherferð sem sett var af stað til
að auglýsa brjóstin á Demi Moore og það
að henni væri borguð tólf og hálf milljón
dollara fyrir að sýna þau kemur ekki í
veg fyrir að Fatafellan er slök kvikmynd
og brjóstin á Demi Moore vega akkúrat
ekki neitt upp á móti einstaklega klaufa-
legri útfærslu á ágætri sögu.
Demi Moore leikur fatafelluna Erin Gr-
ant, fyrrum FBI-starfsmann sem stendur í forræðismáli við fyrram eigin-
mann sem er þjófur með sérgrein að stela hjólastólum. Henni var sagt
upp störfum hjá FBI, fékk vinnu sem nektardansmær og það vegur þungt
gegn henni í forræðismálinu. Til sögunnar kemur þingmaðurinn Dilbeck,
sem Burt Reynolds leikur af snilld. Hann álpast inn á klúbbinn, hrifst af
Erin, verður sér til skammar (það er hann í rauninni að gera aila mynd-
ina) og Erin flækist í heim spillingar og morðs þar sem völd og græðgi
era allsráðandi.
Demi Moore hefur greinilega fengið sér kroppaþjálfara og tekst á við
hlutverkið af meiri krafti en lagni, alla vega í dansinum sem greinilega
ber meö sér reynsluleysið í þeim efnum. Hún nær sér þó sæmilega á
strik í dansinum þegar hún er ein heima hjá sér og enginn fylgist með.
Að öðru leyti er hún eins og flestir leikaranna úti á þekju en er þó
skömminni skárri en flestir mótleikarar hennar að undanskildum Burt
Reynolds, sem oft og tíðum heldur myndinni á floti.
Helsti galli myndarinnar er að hún er hvorki spennandi né fyndin en
greinilegt er að það var lagt upp með að hún yrði sett fram með dökkum
húmor. En sá meðalvegur er vandrataður og leikstjórinn Andrew Berg-
man týnir fljótt áttum í viðleitni sinni að gera jafht á milli spennu og
gamans.
Leikstjóri og handritshöfundur: Andrew Bergman. Kvikmyndataka: Stephen Goldblatt.
Tónlist: Howard Shore. Aóalleikarar: Demi Moore, Burt Reynolds, Armand Assante,
Ving Rhames og Robert Patrick. Bönnuö börnum innan 14 ára. Hilmar Karlsson
Háskólabíó: - Frankie stjörnuglit
Minningar dvergs
★**
Frankie stjömuglit (Frankie Starlight) er byggð á þekktri formúlu þar
sem aðalpersóna myndarinnar rifjar upp ævi sína. Myndin er eins og
margar slíkar myndir. Mikið er skipt á milli nútíma og fortíðar og í raun
tvær sögur sagðar í einu. Það sem gerir Frankie stjömuglit einstaka er að
sögumaðurinn og aðalpersónan er dvergur og er hann að rifja upp
dramatíska sögu móður sinnar.
í byrjun fylgjumst við með dvergnum Frankie Bois, sem hefur skrifað
sögulega skáldsögu um eigið lif, vera að koma bókinni á framfæri. Samtöl
við útgefandann og fleiri leiða til þess að hann fer að huga að ævi móður
sinnar, Bemadette, sem var frönsk og hafði orðið strandaglópur á írlandi,
þá ófrísk. Bernadette hefúr orðið fyrir mikilli dramatískri reynslu og er
innilokuð og vill engin samskipti við aðra. Bjargvættur hennar er Jack
Kelly, fjöiskyldumaður sem tekur hana og Frankie að sér með samþykki
eiginkonunnar, og hjá Kelly lærir Frankie allt um stjörnumar. Hvert
áfallið tekur við af öðra hjá móður hans og loks bugast hún.
í upprifjun Frankies koma einnig fyrir vandamál á þroskaskeiði hans.
Hugur hans gagnvart sjálfum sér er kannski best iýst þegar það fyrsta
sem hann spyr bandarískan elskhuga móður sinnar um varðandi Amer-
íku er hvort nokkrir dvergar séu þar.
Persónur era ákaflega skýrar í Frankie Starlight, allt frá þeim sem minnst
koma við sögu og upp í Frankie sem verður sérlega lifandi i meðfóram
dverganna tveggja, Corbans Walkers og Alans Pentonys, sem leika hann á
tveimur aldursskeiðum. Má segja að þeir eigi hug manns allan frá upphafi
til enda en þó verður að segjast að styrkleikinn og útgeislunin dvinar þeg-
ar líða fer á myndina.
Frankie stjömuglit er írsk kvikmynd og er ekki laust við að hún leiði
hugann að annarri irskri úrvalsmynd, My Left Foot, þar sem einnig var
fjallað um fatlaðan einstakling. Þótt Frankie Starlight sé ekki eins beitt og
sterk og My Left Foot er hún ekki síður gefandi.
Lelkstjóri: Michael Lindsay- Hogg. Aöalhlutverk: Anne Parillaud, Matt Dillon, Gabriel
Byrne, Corban Walker og Alan Pentony. Hilmar Karlsson
Kvjjcmyndahátíð DV og Háskólabíós - Athöfnin
Onnur les, hin ekki **
Hvað er það sem fær fólk til að fremja voða-
verk? Ekki veitir franski mannlífsskoðarinn
Claude Chabrol neitt einhlítt svar við þvi i
þessari mynd sinni. Hitt má þó ljóst vera að
aðalpersónumar hans tvær, stofustúlkan
Sophie og póstfreyjan Jeanne, era ekki inn-
réttaðar eins og fólk er flest.
Áhorfandinn fær það fljótt á tilfínninguna
að eitthvað mikið sé bogið við Sophie
(Bonnaire) sem í upphafi myndar kemur til
starfa hjá Lelievre hjónunum (Bisset og
Cassel), önnum köfnu nútímafólki, og bömum þeirra tveimur. Ekkert er
sagt berum orðum, aðeins gefið í skyn. Sophie kynnist póstfreyjunni
Jeanne (Huppert) sem er jafn ólík henni og dagurinn nóttinni. En þar á
bæ er líka eitthvað sem ekki er eins og það á að vera. Báðar búa yfir
hræðilegu leyndarmáli úr fortíðinni. Því er kannski ekki furðulegt að
stúlkunum verði vel til vina.
Handrit Athafnarinnar er gert eftir skáldsögu hinnar bresku Ruth Rendell
sem sjónvarpsáhorfendur kannast mætavel við. Hið breska yfirbragð leyn-
ir sér heldur ekki þótt myndin gerist í Frakklandi. Hér er sem sé allt i lág-
um gír, kannski einum of lágum. Það era persónumar sem skipta meira
máli en hasarinn eða spennuuppbygging. Chabrol tekst allvel upp með
þetta efni í höndunum og er það kannski ekki síst að þakka frábærum leik
þeirra Sandrine Bonnaire og Isabelle Huppert og samspili þeirra. Önnur
svo steinrannin og róleg að það dettur ekki af henni né drýpur en hin líf-
leg í meira lagi. En þótt þær stöllumar séu góðar og aðrir leikarar standi
líka vel fyrir sínu megnar myndin samt aldrei að ná almennilegum tökum
á áhorfandanum. Chabrol hefur oft gert miklu betur en þetta og sennilega
liggur feillinn í því að leita efnis í smiðju Rendell. Enskt og franskt á bara
ekki saman.
Leikstjóri: Claude Chabrol. Handrit: Chabrol, ettir skáldsögu Ruth Rendell.
Leikendur: Sandrine Bonnaire, Isabelle Huppert, Jacqueline Bisset, Jean-Pierre Cassel.
Guölaugur Bergmundsson