Dagblaðið Vísir - DV - 07.02.1997, Blaðsíða 10

10
FÖSTUDAGUR 7. FEBRÚAR 1997
Spurningin
Stundar þú vetraríþróttir?
- spurt á Hellu
Þröstur Jónsson: Ekki reglulega
núorðið en fer stundum á vélsleða
og skíði.
Þórunn Sigurðardóttir: Já, göngu
aðallega, ég geng mjög mikið allan
ársins hring.
Þorsteinn Ragnarsson: Nei, því er
fljótsvarað. Það er ekki hægt að
stunda mína íþrótt, golfið, í vetur.
Lilja Þrúðmarsdóttir: Nei, það
geri ég ekki og stunda ekki íþróttir
almennt.
Hermundur Jörgensson: Ég geng
hér um þorpið á vetuma. Bíllinn er
svo lélegur í gang að maður er fljót-
ari að ganga.
Bergþóra Jósepsdóttir: Já, já, ég
stunda hestamennskuna, það er mín
vetraríþrótt.
Lesendur
Nútímalegir víkingar
og strætisvagnar
Fleiri bæjarfélög ættu aö taka sér Mosfellsbæ til fyrirmyndar í samgöngu-
málum. - Frá mótmælagöngu í Mosfellsbæ vegna mikillar umferöar.
Úrsúla Jiinemann skrifar:
Fyrrum þurftu íbúar þessa lands
að berjast við náttúruöflin, rok,
kulda og vosbúð. Hinir sögufrægu
víkingar vekja enn aðdáun. Harðir,
stæltir og duglegir að bjarga sér og
unnu ótrúleg afrek til lands og sjáv-
ar.
Nú er öldin önnur. Afkomendur
þessara víkinga hafa heldur betur
breytt um lífsstíl: Húka t.d. í ofhit-
uðum húsum daginn út og daginn
inn. Já, til hvers að fara út í þetta
veður? Og heilbrigða andlitslitinn
fáum við í sólarlömpum og stælta
skrokkinn í líkamsræktarstöðvum.
Með hjálp tölvunnar þurfum við
ekki lengur að stíga út fyrir hús.
Bankaviðskiptin, verslunarferðir,
jafnvel heimsókn á listasöfn, allt
þetta er hægt að afgreiða heima hjá
sér í tölvu.
Þurfum við samt að fara út þá
bíður bíllinn rétt hjá. Af því að
kuldinn úti er heilsuspillandi fyrir
mjúka nútímamanninn þarf öku-
tækið að vera vel upphitað. Snjallir
menn eru jafnvel búnir að finna
upp fjarstýringu sem setur bílinn í
gang sjálfkrafa. Þar með er hættan
af vonda veðrinu næstum horfin.
En sums staðar á íslandi er sem
betur fer spyrnt gegn þessari
óheillaþróun sem gefur af sér
óherta og veiklulega einstaklinga.
Hér I Mosfellsbænum er t.d. að alast
upp hópur ungs fólks í anda gömlu
víkinganna. Þeir sem þráast enn við
eða eru neyddir til að nota strætis-
vagnana. Mosfellsbæjaryfirvöld sjá
vel um að þessir nútímavíkingar
þurfl að hafa fyrir hlutunum: Fyrst
biða þeir auðvitað eftir vagninum
og halda á sér hita með glímuæfing-
um, klifri upp á biðskýli, kara-
tehöggum og sparki í allt sem fyrir
er eða snjóboltakasti. Þegar vagn-
inn loksins kemur þá hossast sumir
ókeypis stóran hring um bæinn, oft
standandi - til að þjálfa jafnvægis-
skynið!
Við i Mosfellsbænum neitum að
fá flna og þægilega vagna eins og
þeir í Hafnarfirði. Það á alls ekki að
ofdekra víkingana okkar. Auðvitað
verður svo ekki ekið beina leið nið-
ur til Reykjavíkur. Ó, nei, það væri
allt of léttur leikur. Á miðri leið er
stopp við Ártúnsskiptistöð og liðinu
hent aftur út til að bíða eftir vagni
frá öðru fyrirtæki. Ekki nema eðli-
legt að víkingar úr Mosfellsbænum
borgi tvöfalt gjald fyrir alla þessa
þjónustu.
Með þessari stefnu fáum við ör-
ugglega hraustustu æsku landsins.
Ég hvet fleiri bæjarfélög að taka sér
Mosfellsbæ til fyrirmyndar í sam-
göngumálum. Ölum upp hrausta
einstaklinga í anda gömlu víking-
anna!
Nú borgar þú, Finnur
Linda G. Samúelsdóttir, Tungu,
Hvalfjarðarstrandarhreppi, skrif-
ar:
Það færist sífellt meiri alvara í ál-
versmálið. Iðnaðaðaráðherra hlust-
ar hvorki á rök viturra og hámennt-
aðra sérfræðinga eða leggur sig eftir
að skilja sjónarmið fólksins. Ekki
vil ég afkomendum þessarar þjóðar
það að geta ekki drukkið vatn úr
tærum fjallalækjum. Ég vil heldur
ekki afkomendum iðnaðarráðherra
þá eymd.
En nú er komið að þér að borga,
Finnur Ingólfsson, allt það sem þú
ert búinn að greiöa fyrir fyrirhugað
álver. Það er sem sé allt tóm ósann-
indi þegar þú segir: Hollustuvernd á
eftir að gefa leyfi og athuga mótmæl-
in frá fjölda fólks. Allt tóm ósann-
indi. Það er tími til kominn að
„Óhollustuverndin“ þín reyni að
skríða undan hæl þínum og þeir
menn sem þar eru sýni þann mann-
dóm að fá á sig nafnið Hollustu-
vernd. Þeir eru jú hræddir um starf
sitt en þeir átta sig bara ekki á því
að þeir falla á tíma. Þeir vilja líklega
hrökklast úr starfi með þér?
Þú virðist ekki átta þig á því,
Finnur, að þú ert kosinn til starfa
þinna og sá sem getur ekki sinnt
sínu starfi, hann verður að víkja. Og
þetta markaðsráð þitt. Það gengur
ekki að hafa „eiturmarkaðsráð" fyr-
ir ríkisstjómina, það verður að vera
náttúruvænt markaðsráð. - Og tókst
þú ekki eftir því þegar Náttúrvernd-
arþing lýsti því yfir að það vildi
ekki álver í Hvalfjörð?
Að lokum langar mig til að láta
þig vita að símalínan hjá mér er
rauðglóandi. Það er fólk um allt land
sem hringir og lýsir samstöðu sinni
og er tilbúið að berjast fyrir sjálf-
sögðum réttindum okkar. Og mjög
margt af þessu fólki er einmitt fram-
sóknarfólk - sem er búið að fá nóg.
Stöðumælasektir í ófærðinni
Að gera sér ófærð að féþúfu
R.P.Þ. skrifar:
í ófærðinni á höfðuborgarsvæð-
inu á miðvikudagsmorguninn
komst fjöldi fólks ekki til vinnu fyrr
en undir hádegi. Strætisvagnar sátu
fastir um allan bæ en þeir sem kom-
ust til vinnu á eigin bílum komu
víðast hvar að ómokuðum hliðar-
götum og bílastæðum. Flestir máttu
þakka fyrir að koma bíl sínum úr
alfaraleið inn í einhvern skaflinn
við gagnstétt svo aðrir kæmust leið-
ar sinnar.
Við svona aðstæður sýnir siðað
fólk tilhliðrunarsemi. Menn rétta
hver öðrum hjálparhönd eins og sjá
lönir viö kolann - hvernig sem viörar.
mátti um alla borg þennan morgun.
En það á ekki við um starfsmenn
Bílastæðasjóðs Reykjavíkurborgar.
Um þetta leyti voru þeir að búa sig
á veiðar, ískrandi af þórðargleði. Ég
var einn þeirra sem hafði komið bíl
mínum inn á gjaldskylt bílastæði og
gat honum síðan hvergi haggað.
Þegar ég hringdi til Bílastæðasjóðs
og spurði hvort menn yrðu sektaðir
fyrir fasta bíla svaraði starfsmaður-
inn að það væri nú líkast til. Þeir
slepptu ekki svona góðu tækifæri.
A þjónusta
allan
síma
5000
kl. 14 og 16
Hvar var fulltrúi
smábátaeigenda?
Bragi Steingrímsson, form.
Smábátafélagsins Farsæls,
skrifar:
Sunnudaginn 26. jan. sl. var
þáttur í Sjónvarpinu í umsjón
Páls Benediktssonar fréttamanns
undir heitinu „í kvótans ólgusjó“.
Umræðuefni þáttarins var afla-
markskerfið, framsal veiðiheim-
Oda o.fl.
Með tilliti til þess að u.þ.b. 25%
íslenskra sjómanna stunda veiði-
skap á smábátum og bera að landi
um 10% af þeim verðmætmn er
skapast við veiðarnar mótmælir
Smábátafélagið Farsæll í Vest-
mannaeyjum því að stjómandi
þáttarins skyldi ekki gefa fulltrúa
smábátaeigenda færi á að mæta í
þáttinn og gera hann þar með
raunsærri fyrir almenning.
Konan ýtti bíln-
um...
Svanur hringdi:
Eins konar saga úr ófærðinni.
Ég leit út um gluggann hjá mér í
morgun (miðvikudag) og sá hvar
kona reyndi að ýta litlum bíl sem
stóð fastur á götunni. Maður (lík-
lega maður konunnar) sat í biln-
um og reyndi að aka. Ekkert
gekk. Loks tókst konunni með
herkjum að ýta svo á bílinn að
hann komst nokkurn veginn í
stæði við götuna. - Hefði þetta nú
ekki gengið betiu- ef konan hefði
setið við stýrið eða þau bæði ýtt
bílnum þennan spotta?
Stjórnsýslan er
spillt
Gisli Ólafsson skrifar:
Mér finnst eins og öll stjórn-
sýslan sé að gliöna. Til marks um
það er sú upplausn sem komin er
í launa- og kjaramál almennt.
Stjórnsýslan „tekur sér“ kaup-
hækkun (ráðherrar, þingmenn
o.fl.) og berst svo með kjafti og
klóm, ef svo má segja, gegn því að
almennir launþegar fái kjarabæt-
ur. Annað er dæmið um ráðaleys-
ið í kvótamálunum og töku eða
ekki töku veiðigjalds, milljarða-
skuldir þjóðarbúsins erlendis,
sem við ráðum ekki við lengur, og
sein og fálmkennd ákvarðanataka
ráðamanna og hvarvetna innan
stjórnsýslunnar yfirleitt. Þetta er
ekki uppörvandi fyrir landsmenn.
Heimdallur horn-
reka hjá Morgun-
blaöinu?
Þorsteinn Einarsson skrifar:
Það sló mig aö sjá smáklausu -
sem hefur þó áreiðanlega átt að
vera frétt - á bls. 27 í Morgunblað-
inu sl. miðvikudag þar sem sagt
var frá því að stjóm Heimdallar,
félags ungra sjálfstæðismanna í
Reykjavík, hefði lýst stuðningi
við nýja stefhu stjómar ÁTVR mn
aukið frelsi við dreifingu og sölu
áfengis. Auðvitað er þetta frétt.
Og einhvem tíma hefði Mbl. gert
meira úr svona yfirlýsingu
Heimdallar. Nú er hann orðinn
homreka hjá Morgunblaöinu.
Heimdallur, félag ungra sjálfstæð-
ismanna er raunar orðinn eina
pólitíska baráttutæki Sjálfstæðis-
flokksins. Því miður.
Þakkir til drengs
í Hlíðunum
Sigurveig hringdi:
Ég vil þakka ungum dreng í
Hlíðahverfi sem kom aðvífandi til
mín sl. miðvikudagsmorgun þar
sem ég baröist við að koma bíl
mínum út á götuna úr bílastæð-
inu. Nokkrir fullorðnir, í jeppum
og fólksbílum, óku áfram eins og
ekkert væri, þótt ég veifaði til
þeirra í von um aðstoð. Drengur-
inn, 10 eða 11 ára, var með skóflu
og sagðist á fullu í björgunarstörf-
um fyrir fólk í ógöngum. - Kærar
þakkir, ungi maður.