Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.1997, Side 6

6
ÞRIÐJUDAGUR 11. FEBRÚAR 1997
Fréttir
Listamaðurinn Ægir Geirdal gaf ráðherrum og þingmönnum Framsóknarflokks forláta sandstyttur:
Fékk þær endursendar
frá iðnaðarráðuneytinu
- listamaðurinn segir ráðuneytið hafna nýsköpun og atvinnuþróun
„Mér finnst þetta vægast sagt
mjög skrítin vinnubrögð hjá ráð-
herra og hans ráðuneyti. Þessir
menn eru alltaf að tala um að efla
nýsköpun og atvinnuþróun hér
heima en síðan gerist ekkert. Mér
finnst ég hafa verið dreginn alger-
lega á asnaeyrunum í þessu máli,“
segir listamaðurinn Ægir Geirdal
Gíslason, öðru nafni Greipar Ægis,
sem er mjög ósáttur við vinnubrögð
iðnaðarráðuneytisins og Finns Ing-
ólfssonar ráðherra.
Ægir hefur undanfarin ár búið til
skúlptúra úr sandi með því að festa
sandinn saman með sérstakri að-
ferð sem hann hefur þróað undan-
farin sex ár. Sandstytturnar kallar
hann Tár tímans og ætlaði Ægir að
markaðssetja þær með því að leita
til iðnþróunarsjóðs sem auglýsti eft-
ir nýsköpun frá íslenskum lista-
mönnum.
Aðrir halda styttunum
Ægir segist hafa sent öllum ráð-
herrum og þingmönnum framsókn-
armanna styttur að gjöf til að kynna
verk sín en á dögunum fékk hann
sex styttur frá iðnaðarráðuneytinu
endursendar. Ráðuneytið vildi ekki
kannast við að stytturnar hefðu ver-
ið gjafir en aðrir þingmenn flokks-
ins hafa haldið sínum styttum.
„Forsagan er sú að fyrir rúmu ári
auglýsti iðnþróunarsjóður eftir ný-
sköpun og íslensku frumkvæði. Ég
var svo bjartsýnn að ég sótti um og
lét þá hafa styttu sem vakti tölu-
verða athygli, að mér fannst. Ég
sýndi fram á hversu arðsamt það
væri að búa til verðmæta vöru úr
ódýru hráefni eins og sandi. Mér
var sagt að það tæki 8 vikur að meta
þetta og ætluðu menn frá sjóðnum
að koma og skoða safn mitt. Einni
og hálfri viku síðar var mér tjáð að
mér væri hafnað án þess að nokkur
hefði komið að skoða safnið. For-
sendurnar voru m.a. þær að þeir
létu ekki styrk til fyrirtækja - en ég
er bara einstaklingur.
Verið aö gera grín að mér
Ég fór til ráðherra og spurði
hvort það væri verið að gera grín að
mér. Ég lét ráðherra fá eina styttu
til að sýna verk mitt og hann virtist
mjög hrifinn af hugmyndinni og
bauðst til að láta mig hafa styrk til
markaðssetningar. Ég gaf síðan öðr-
um ráðherrum framsóknarflokksins
og þingmönnum hans styttur og
sendi auk þess styttur til eiginkonu
ráðherra, aðstoðarmanns ráðherra
og eiginkonu hans. Með þessu vildi
ég gefa mönnum tækifæri til að sjá
hvers konar nýsköpun þetta væri og
ég bað aldrei um annað en að fjallað
væri um þessa nýsköpun á fag-
mannlegan hátt.
Ég fékk styrk upp á 200 þúsund
krónur fyrir tæpu ári en fékk aldrei
svar frá Iðnþróunarsjóði hvort þeir
vildu taka við verkefninu eða ekki.
Ég fór og spurðist fyrir um mín mál
og frétti m.a. hjá Steingrími Her-
mannssyni seðlabankastjóra að ráð-
herra og ráðuneyti hefðu gert svo
mikið fyrir mig. Ég hafði hins vegar
ekki fengið neitt frá þeim nema
þennan litla styrk.
Ráöherrafrúin heldur sinni
Þegar ég kom heim úr vinnunni á
dögunum biðu mín tveir stórir kass-
ar. í þeim voru 6 styttur sem ég
hafði gefið ráðherra og ráðuneytinu
á sínum tíma. í bréfi sem fylgdi með
stóð að aldrei hefði verið litið svo á
að þessar styttur hefðu verið gjöf en
þær hefðu verið í vörslu hjá ráðu-
neytinu og hér með væri þeim skil-
að. Stytta ráðherrafrúarinnar var
þó ekki með í kassanum, henni hlýt-
ur að hafa litist svona vel á gripinn.
Ég hringdi í Steingrím og Val-
gerði Sverrisdóttur, formann þing-
flokks framsóknarmanna, og spurði
hvað væri í gangi og hvort allir ætl-
Listamaöurinn Ægir Geirdal Gíslason viö fimm af styttunum sem endursendar voru til hans frá iðnaöarráöuneytinu.
DV-mynd Pjetur
uðu að skila sínum styttum. Þau
komu alveg af fjöllum og sögðust
ekki vilja skila sínum styttum því
það væri á hreinu að þau litu á
þetta sem gjöf. Mín ætlun með
þessu var aðeins að kynna mína
vinnu sem ég taldi geta verið arð-
bæra nýsköpun en ég ætlaði ekki að
múta einum eða neinum með þess-
um gjöfum," segir Ægir.
-RR
Misskilningur að
stytturnar hafi
verið gjafir
- segir Árni Magnússon, aðstoðarmaður iðnaðarráðherra
„Ægir Geirdal kom hingað í
ráðuneytið veturinn 1995 og kynnti
fyrir ráðherra og mér þá starfsemi
sem hann stundar, þ.e. þessar
sandstyttur. Hér var litið þannig á
að þarna væri maður á ferð sem
hefði áhugaverða hugmynd og því
væri full ástæða til að styðja við
bakið á honum eins og stutt hefur
verið við bakið á fjölda islenskra
hugvitsmanna. Þess vegna fékk
hann 200 þúsund króna styrk til að
markaðssetja þessa hugmynd
sína,“ segir Ámi Magnússon, að-
stoðarmaður Finns Ingólfssonar
iðnaðarráðherra, en Finnur vildi
láta hann svara fyrir ráðuneytið.
„Það er rétt að hann afhenti hér
í ráðuneytinu nokkrar styttur. Síð-
an fóra að berast bréf frá honum
þar sem mátti skilja það þannig að
hann væri að gefa einstökum
starfsmönnum og ráðherrum þess-
ar styttur að gjöf. Það var niður-
staða okkar að endursenda honum
styttumar og eyða þeim miskiln-
ingi. Stytturnar hafa verið hjá okk-
ur í rúmt ár og við litum líka
þannig á að það væri stuðningur
við hann að hafa þær hér til sýnis.
Hvað varðar óánægju hans með
iðnþróunarsjóð og aðrar undir-
stofnanir ráðuneytisins þá hefur
Ægi verið bent á með bréfi að ræða
óánægju sína við forsvarsmenn
þeirra beint. Það er ekkert eins-
dæmi að menn komi inn í sjóði og
kynni hugmyndir sínar og fái ekki
endilega fjármögnun þeirra í gegn.
Það geta ýmsar forsendur legið að
baki, m.a. viðskiptalegar forsend-
ur, og er þá horft til eigin fjárstöðu
umsækjenda, möguleika á markaði
o.fl. Að auki er takmarkað fjár-
magn til ráðstöfunnar í sjóðun-
um,“ segir Ámi.
-RR
Akureyri:
Málmiðnaðurinn í
mikilli uppsveiflu
DV, Akureyri:
„Það vantar mjög málmiðnaðar-
menn héma í bænum enda allt í
dúndrandi uppsveiftu sem er auð-
vitað hið besta mál,“ segir Hákon
Hákonarson, formaður Félags
málmiðnaðarmanna á Akureyri,
en mjög mikil verkefni em fyrir
málmiðnaðarmenn í bænum um
þessar mundir, reyndar svo mikil
að Slippstööin hefur ákveðið að fá
20 Pólverja til landsins til að
vinna að ákveðnum verkefnum
þar.
Hákon segir að málmiðnaðar-
mönnum hafi ekki fækkað í bæn-
um. Að vísu hafi einhverjir þeirra
flutt úr bænum á sínum tíma þeg-
ar lítið var um vinnu fýrir þá og
einhverjir hafi farið til annarra
starfa í bænum. „Hluti þessara
manna er nú kominn til starfa aft-
ur og við þyrftum að geta skapaö
hér það umhverfi að þessir menn
sæju hag sínum betur borgið með
því að starfa alfarið að sínu fagi
hér.
Núna snýst þetta um að á með-
an við getum ekki sjálfir annað
þeim toppum sem koma varðandi
verkefiii er auðvitað skynsamlegt
að leita að erlendu vinnuafli. Það
er alveg sjálfsagt til þess að við
höldum þeim verkefnum sem fyrir
liggja inni í landinu. Auðvitað
væri óskastaðan að við gætum
sinnt þessu sjálfir en við ráðum
bara ekki viö það.
Ég er ekki frá því að samkeppn-
isaðstaða okkar sé að batna mjög í
þessari atvinnugrein sem þýðir að
við séum að fá til okkar fleiri stór
verkefhi sem við ráðum ekki við
með þeim mannskap sem nú er
fyrir hendi. Á meðan svo er verð-
um við að leita annarra leiða, eins
og t.d. að fá til okkar erlent vinnu-
afl,“ segir Hákon.
Hann segir að talsvert sé nú um
að nemar hafi verið teknir á
samning í málmiðnaði og sé af
sem áður var þegar nemar vom
ekki teknir árum saman. „Þetta er
allt annað en var þegar menn sáu
ekki í málmiðnaði hér verkefni
nema frá einni viku til annarrar,"
segir Hákon. -gk