Dagblaðið Vísir - DV - 16.06.1998, Blaðsíða 14

bi apií CYAN MAGENTA
14
ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚNÍ 1998
Lykillinn að
fegurðmdir-
Að geta kafað í undir- ^ ^ I /I^
djúpum vatna og sjávar / i M i Æ ¥ M £ M M/ M M/ M i i
er lykill að annarri ver- J ^ ^
öld. Þeir eru þó ekki ýkja i M
margir sem litið hafa dýrð *
djúpanna augum, kannski þykirflestum það fjarlægur draumur sem erfittsé að láta rætast. Tilveran
ræddi við Matthías Bjarnason, köfunarkennara hjá Iíöfunarskólanum, en hann vill meina að köfun
sé aðgengileg fyrir alla og aðstæður á íslandi sambærilegar því sem best gerist í heiminum.
Margir halda að það sé ekkert sérstakt
að kafa hér við strendur íslands en
það er mikill og leiðinlegur misskiln-
ingur. Þó við byggjum afkomu okkar á fisk-
veiðum virðist sem fólk haldi almennt að við
kafarar sjáum enga flska hér og það sé lítið til
að skoða. Þvert á móti erum við oft að upplifa
aðstæður sem eru margfalt stór-
brotnari en á mörgum stöðum er-
lendis,“ segir Matthías og nefnir
þar sérstaklega gjárnar á Þingvöll-
um þar sem aðstæður til köfunar
eru einstakar.
Hvorki kalt né dýrt
Þeir sem aldrei hafa kafað gætu
ímyndað sér að of kalt væri hér á ís-
landi til að stunda þessa tegund
áhugamáls. Matthías þvertekur fyrir
það.
„Það er aldrei of kalt til að kafa.
Kafarar klæða sig einfaldlega í sam-
ræmi við kuldann. Innan undir bún-
ingunum erum viö klædd í fatnað í
samræmi við það hitastig sem við
erum að kafa í og lengd köfunarinn-
ar.“
íslenskar lopapeysur og vaðmál
gilda ekki neðansjávar. Matthías er
að tala um sérhannaðan fatnað inn-
an undir köfunarbúningana.
Miðað við allan þann búnað
sem þarf til að kafa mætti því
ætla að köfun væri dýrt
áhugamál.
„Nei, i rauninni er þetta
mjög ódýrt sport. Köfunar-
búningurinn og allt sem
honum fylgir er ódýrara en
flestir halda og algengt að fólk
kaupi hann notaðan. Eftir að
búið er að koma
garðurinn á Þingvöllum er reyndar eini staður-
inn í heiminum, sem ég veit um, þar sem kaf-
arar þurfa að borga sig ofan í gjárnar. Á með-
an við borgum þama þúsund kalla ofan í gjárn-
ar ganga aðrir ókeypis um þær gjár sem eru á
landi. Sem er náttúrlega fáránlegt og óréttlátt
að mínu mati,“ segir Matthías.
ert fari úrskeiðis.
„Námskeiðið er
þannig brotið upp að
nemendur ganga í gegn-
um hvert stig á fætur
öðru á markvissan hátt.
Það kemur bæði í veg
heiminum.
upp
bunaði er
kostnað-
lít
urmn
sem
Þjoð-
Matthías leiöbeinir nemendum í Sundhöll Reykjavíkur. Aö námskeiöi loknu öölast fólk svo réttindi til aö kafa hvar sem
DV-myndir Teitur
Öryggiskennd mikilvæg
Námskeiðin hjá Matthíasi eru
í tveimur hlutum. Annars
vegar bóklegum og hins
vegar verklegum. í bók-
lega hlutanum er farið
yfir eðlisfræði, meðferð
á búnaði og allar þær
æfingar sem á að gera
þegar í sjó er komið.
Matthías segir að það
sé margt sem huga
þurfi að svo að ekk-
fyrir að óhöpp komi fyrir og að fólk verði óör-
uggt með sjálft sig eins og oft gerðist hér áður.
Ef einhver fær til dæmis innilokunarkennd í
kafi vinnum við að því að viðkomandi yfir-
stígi það vandamál. Á endanum ná flestir að
slappa vel af í kafi,“ segir Matthías og bætir
viö að þegar nemendur fara í fyrsta sinn í sjó
eða laug séu þeir aldrei fleiri en þrír svo hann
geti fylgst vel með öllum.
Köfun metin í
framhaldsskólum
Þegar nemendur hafa lokið námskeiði hjá
Matthíasi fá þeir réttindi sem gefa þeim með-
Matthías Bjarnason
köfunarkennari
segir köfun vera
fyrir mjög breiöan
aldurshóp og nefn-
ir 73 ára gamla
konu sem ákvaö
að læra að kafa
einn góöan veður-
dag. Hún stóö sig
víst með prýöi.
al annars kost á að
leigja búnað erlend-
is. Þá er hægt að
kafa á stöðum sem
eru þekktir fyrir
glæsilegt dýralíf og
óþarfi að vera með
leiðbeinanda.
Þannig sjá menn
líka miklu meira,
að sögn Matthíasar.
„I Köfunarskólan-
um bjóðum við fólki
líka að taka bóklegu
námskeiðin hér
heima en verklega
hlutann í sumarfrí-
inu úti í löndum.
Það er skemmtileg-
ur kostur," segir
Matthías.
Sumarið hefur farið vel af stað á námskeið-
um Köfunarskólans og nokkrir hafa þegar út-
skrifast með köfunarréttindi. Það sem Matthí-
as er ánægðastur með þessa dagana eru nám-
skeið sem hann hefur tengt framhaldsskóla-
námi.
„í vor byrjaði ég með námskeið sem ég fékk
samþykkt til eininga í nokkrum framhalds-
skólum. Nemendur þeirra skóla fá þrjár ein-
ingar í frjálsu vali eftir að hafa lokið nám-
skeiði í Köfunarskólanum. Þetta þykir mér
mjög skemmtileg nýbreytni og vonandi verð-
ur hún til þess að fleiri fái áhuga á köfun,“
segir Matthías.
-ilk
Pátur Jónsson, sjómaður og verðandi kafari:
Langaði alltaf að prófa þetta
Deliu-
kallinn
Pétur
Jónsson
lætur sér
ekki allt fyr
ir brjósti
brenna.
Köfunin er
aöeins eitt
af mörgum
áhugamálum
hans.
étur Jónsson er einn af þess-
m líflegu mönnum sem
hafa gaman að því að prófa
eitthvað nýtt. Hann segist reyndar sjálfur
vera algjör dellukall og áhugamálin í
gegnum tíðina hafa verið nokkur.
„Ég er sjómaður og köfunin hefur alltaf
togað í mig. Það er langt síðan ég fékk
áhuga á þessu en það er fyrst nú sem ég
læt verða af því að fara á námskeið. Eftir á
að hyggja er ég glaður að ég lét verða af
þessu því það hefur tíminn á námskeiðinu
hefur verið hinn skemmtilegasti. Það er nú
reyndar farið að styttast í lokaprófin hjá
mér en ég flnn ekki fyrir kvíða gagnvart
þeim. Námskeiðið hefur verið það öflugt að
ég er ekki vitund hræddur um að falla. Það
er raunar mín skoðun að allir geti lært að
kafa ef þeir hara leggja sig fram um að
læra undirstöðuatriðin," segir Pétur.
Á kafi í áhugamálum
í sumar hefur Pétur hugsað sér að kafa
sem oftast og koma sér í gott form.
„Ég er nú bara þannig að ég er alltaf á
kafi í áhugamálum þannig að það má
reikna með að ég helli mér í köfunina um
leið og ég útskrifast af námskeiðinu. Mínir
nánustu eru til dæmis orðnir vanir því að
skotveiðin taki drjúgan tíma hjá mér. Þrátt
fyrir fjarvistir vegna áhugamálanna þá er
konan mín bara hin ánægðasta með þetta
nýjasta áhugamál. Þegar ég verð fullnuma
í köfuninni stefni ég á að læra fallhlífa-
stökk," segir Pétur og verður vafalaust
ekki skotaskuld að leysa það verkefni eins
og önnur. -ilk/aþ