Dagblaðið Vísir - DV - 31.07.1998, Qupperneq 31

30
helgarviðtalið
FÖSTUDAGUR 31. JÚLÍ 1998
FÖSTUDAGUR 31. JÚLÍ 1998
helgarriðtalið
35
r
Elíza í Bellatrix og Heiðar í Botnleðju eru án efa eitt rokkaðasta par Islands. Hljómsveitir beggja hafa lagt land undir fót nýverið og er Bellatrix komin í samstarf við enskt hljómplötufyrirtæki. Botnleðja er að vinna í sínum málum eftir vel heppnaðan túr til Los Angeles:
„Auðvitaö veröur maöur aö taka
sig alvarlega upp aö vissu marki.
Forsendurnar veröa samt alltaf aö
vera þær aö gera þetta vegna þess aö
þaö sé gaman og maöur finni þörf til
þess aö gera músík. Það má ekki
vera þannig aö maöur sjái bara 20
þúsund kall handan viö horniö. Þaö
sem knýr mann áfram veröur aö
vera viljinn til aö koma einhverju á
framfæri; gleöja einhvern;fá fólk til
aö dilla sér eöa hugsa um eitthvaö;
fá smá útrás. Þaö er ekki dýpra en
þaö. Og vonandi heillar maöur ein-
hvern meö sér. “
Frá örófi alda hafa íslendingar leitað út fyr-
ir landsteinana og það oft með góðum ár-
angri. Leifur heppni fann Ameríku og
Björk það sem eftir var af heiminum nokkrum
árum síðar. Það eru fleiri sem þykir landið
kreppa að og hafa leitað að frægð og frama er-
lendis. Margir hafa orðið ffá að hverfa og komið
sneyptir heim eftir miklar yfirlýsingar.
Botnleðja og Kolrassa krókríðandi eru sveitir
sem hafa verið áberandi í íslensku tónlistarlífi
undanfarin ár og hafa þær báðar verið að herja
á erlend mið. Kolrassa, sem heitir nú Bellatrix,
hefur verið á ferðalögum um Bretland og Botn-
leðja er nýkomin úr ferðalagi til Los Angeles.
Ferðalagi sem byijaði illa en endaöi vel.
Andlit þessara sveita eru Heiðar Öm Krist-
jánsson, sem er söngvari og gítarleikari Botn-
leðju, og Elíza Maria Geirsdóttir sem er söngvari
og fiðluleikari Bellatrix. Svo skemmtilega vill til
að þau eru par og feta að því leyti í fótspor Kurts
Cobains og Courtney Love. Þau eru bara stillt-
ari. Heiðar og Elíza hafa ekki gefið neinar yfir-
lýsingar varðandi frægð en fróðir menn segja að
þau eigi góða möguleika á að meika það.
Mikki refur og María Callas
Eins og með marga tónlistarmenn kviknaði
áhugi Heiðars og Elízu á tónlist mjög snemma.
„Áhuginn á tónlist byijaði eldsnemma hjá
mér. Ég hlustaði á Dýrin í Hálsaskógi og þá
vaknaði mikill áhugi á tónlist. Ég fékk að heyra
það seinna að ég hefði sungið mikiö með þeirri
plötu og þótti nokkuð góður," segir Heiðar. „Ég
hef keypt og hlustað á plötur ff á því ég var patti.
Ætli það sé ekki þess vegna sem ég enda i þessu
hlutverki."
„Ég var náttúrlega plnd í tónlistarskóla sem
bam og lærði á fiðlu í átta ár. Ég hætti þvi þeg-
ar ég byijaði í Kolrössu. Ég hef því góðan grunn
til að byggja á, hafði allan tónfræðilega grunn-
inn og allt draslið. Ég hef verið að læra ópera-
söng síðastliðin 3 ár og er komin á 8. stig. Þetta
er búið að vera mjög gaman og ég hef flogið
þokkalega í gegn,“ segir Elíza. „Ég er svoddan
geðklofi að ég þarf að vera í skrýtnum hlutverk-
um. Mér fannst þetta mjög skrítið fyrst og hló
mikið að þessu en er búin að læra að njóta þess.
Mér finnst þetta frábært nám og það víkkar sjón-
deildarhringinn um helming.
Eins og er hlusta ég mikið á óperur Mozarts
en ég er að færa mig yfir í þyngri deildina. Mér
finnst María Callas frábær."
í upphafi var baðiL
Heiðar og Elíza semja bæði lög og texta. Hvenær
byijaði þessi náðargáfa aö gera vart við sig?
ekki. Það er algjört djók að
taka þennan bransa yfir-
höfuð alvarlega."
Það sem ekki þurfti
að segja
„Fólk horfir oft á Björk og hugsar: „hún er heimsfræg" og þaö er ósköp einfalt: „Þú ferö bara út, verður ógeöslega
spes og kúl og meikar þaö!“ Fólk gleymir því aö þaö er margra ára vinna á bak viö velgengni hennar."
“Ég held að ég hafi byijað að semja lög þegar
ég var fjögurra ára,“ segir Elíza. „Það var hent-
ugt að setja mig í bað því þar dúllaði ég mér í
þrjá tíma þar til baöið var orðiö kalt, söng stans-
laust og borðaði tannkrem. Ég var alltaf að
skrifa ljóð og mála myndir sem unglingur og var
voða rómantísk. Ég fór í rauninni ekki að líta á
mig sem tónlistarmann fyrr en ég var búin að
vera í tvö ár í hljómsveitinni.
Ég hef aldrei verið hrædd við að tjá mig. Það
vantar svolítið í stelpur að þora að vera hall-
ærislegar og láta það flakka.“
„Ég kunni ekkert á gítar og fyrsta skipti sem
ég spilaði á gítar fór ég beint í að semja. Ég
kunni engin lög eftir aðra! Síðan byrjaði ég að
semja texta við lög þegar ég byrjaði í hljóm-
sveit,“ segir Heiðar og Elíza bætir hlæjandi við:
„Ég kannast við þetta. Maður aðlagar sig að tak-
mörkunum sínum."
„Fyrst snerist allt um það að gera skrítin lög
með fyndnum textum. Það má kannski heyra
þetta á fyrstu plötunni okkar. Síðan breytist
þetta og vex af manni. Maður fer að þora og horf-
ir á þetta alvarlegri augum. Það má ekki festast
Núna virðist það í tísku
að kenna hljómsveitir við
Sól. Botnleðja, Bellatrix og
Kolrassa krókríðandi era
ekki nöfh sem era gripin úr
sama orðasafni. Hvemig
komu þau til?
„Það er mjög einfalt. Ég
var að fletta f orðabók og ég
veit ekki hvort það er til-
viljun eða ekki en ég var
staddur á klósettinu. Þar
rakst ég á þetta orð, „botn-
leðja“. Það átti vel við mó-
mentið," segir Heiðar.
„Við vorum búnar að
heita ýmsum nöfirnm áður
en við tókum okkur nafiiið
Kolrassa krókríðandi.
Nafnið er úr þjóðsögum
Jóns Ámasonar. Við vor-
um viku að læra nafiiið,
soldið tregar. Ég held að
þetta sé klassískt nafn.
Nafnið Bellatrix kemur
úr öðrum vangaveltum þeg-
ar við vorum að fara að
reyna fyrir okkur úti. Kol-
rössu nafnið gekk ekki al-
veg. Það var komið með
mikið af fáránlegum nöfii-
um en rétt áður en við fór-
um út var ég að skoða
stjömukort. í Óríon-merkinu era Beetlegeuse og
Bellatrix skærastu stjömumar. Okkur fannst
það mjög flott. Seinna þegar við fórum að
grennslast fyrir um nafnið þýðir það hergyðja.
Það er náttúrlega ekki verra,“ segir Elíza.
Útlendingaeftírlit með homaugu
Skömmu eftir að fjölmiðlar höfðu greint frá
því að Botnleðja væri að fara í reisu til Los Ang-
eles, þar sem glimt skyldi við Frægð frænku,
bárust þau tíðindi að félagar Heiðars hefðu ver-
í fyndninni," segir Heiðar.
„Það má þó ekki taka sig
of alvarlega," segir Elíza og
Heiðar kinkar kolli: „Alls
Ite. .
ið stoppaðir og reknir til
baka. Ástæðan fyrir þvi
var sú að þeir höfðu í fór-
um sínum svefiipillur sem
vora amerísku pólitíi ekki
þóknanlegar. En hvernig
tilfinning var það að fá
vopnaða verðina á móti sér
I dyrunum?
„Það var algjör viðbjóð-
ur. Við höfðum aldrei kom-
ið þama áður og vorum að
koma úr átta tíma flugi.
Við vorum varla komnir
þama inn þegar það var
tekið á móti okkur eins og
við værum hinir verstu
glæpamenn eða dópsalar.
Þetta var leiðindamál og
misskilningur. Þetta vora
tvær svefntöflur sem vora
þær veikustu sem hægt var
að fá hér gegn lyfseðli. Þær
vora aðeins ætlaðar til að
stytta þetta sólarhringsferðalag því flug er ekki
okkar uppáhald.
Við lentum í miklu rifrildi og látum og var
hent gegnurh tollinn en tveir þurftu að fara til
Amsterdam og þaðan til íslands og koma síðan
aftur. Þetta var algjört rugl. Það þýðir ekkert að
eiga við fólk í útlendingaeftirlitinu í Bandaríkj-
unum. Okkur var sagt að þegja þegar við opnuð-
um munninn. Við áttum engan rétt. Þetta var
mjög óskemmtilegt og lærdómsríkt en við
komumst á leiðarenda," segir Heiðar.
Það sem eftir var ferðarinnar gekk betur en
fyrstu skrefin.
„Þetta gekk mjög vel. Við héldum sjö tónleika
i helstu klúbbum í Los Angeles og það gekk rosa-
lega vel. Við erum komnir í fin sambönd og það
er áfram verið að vinna í þessum málum. Við
fundum það strax að okkar músík gengur miklu
betur í Bandaríkjunum en Englandi. í Englandi
er mikið popp og okkur hefur verið sagt að við
séum of harðir fyrir þá. í Bandaríkjunum er fólk
miklu opnara og músíkin okkar fellur í betri
jarðveg. Það er miklu harðari músík í gangi í
Bandaríkjunum, meiri gredda. Þessar háskóla-
stöðvar era að spila mjög hart rokk. Hugur
okkar er mikið í þá áttina.
Við kynntumst góðum umboðsmanni sem
hefur áhuga á að taka okkur að sér. Það eru
viðræður um það núna. Það mætti pródúser 1
á tónleikana hjá okkur og honum leist svo
vel á að hann sá til þess að við komumst í
stúdíó með hon-
um yfir eina
helgi. Það
gekk alveg
rosalega
vel og
var
gam-
an að
vinna með atvinnumanni.
Það er ekkert ákveðið um
ffamhaldið, það er bara
áframhaldandi vinna.“
„Það er almennur mis-
skilningur íslendinga að
hlutimir gerist yfir nótt,“
segir Elíza. „Fólk horfir oft á
Björk og hugsar „hún er
heimsfræg" og það er ósköp
einfalt: „Þú ferð bara út,
Bellatrix og Global
Warming
verður ógeðs-
lega spes og kúl
og meikar það!“
Fólk gleymir
þvi aö það er
iriargra ára
vinna á bak við
velgengni henn-
ar.“
„Það er líka
leiðinlegt að
vera með ein-
hverjar yfirlýsingar," bætir Heiðar við. „Þetta er
svo fallvalt og það getur allt gerst. Þessi bransi
fer eftir ólögmálum."
m

Bellatrix hefur einbeitt
sér að Bretlandi og mark-
aðnum þar og hefur orðið
vel ágengt í því að koma sér
á blað þar eystra. Síðan
Anna Hildur Hildibrands-
dóttir tók að sér að vera um-
boðsmaðurinn
okkar úti hefur
allt orðið mark-
vissara. Við höf-
um farið til
Frakklands,
Skandinavíu og
Ameriku en það
vora meiri æv-
intýraferðir,
kannski ekki
mjög markviss-
ar en þar feng-
um við mikla
reynslu í því hvemig við virkum
saman.
Við höfum farið fjóram sinnum út
frá því síðasta haust til Englands og
þetta hefur byggst upp
jafrit og þétt. Núna
erum við í samstarfi
við lítið fyrirtæki í
Bretlandi sem heitir
Global Warming. Við
ætlum að gefa út smá-
skífú og EP-plötu með þeim og sjá
hvemig það gengur. Þeir koma
þessu !siðan á framfæri. Annað
hvort fer allt af stað og stærra fyr-
irtæki kemur inn eða þá við höld-
um áfram svona þokkalega und-
erground. Þetta er fyrsta skrefið
og mjög spennandi," segir Elíza.
Sumarsmellir og heila-
deyfð
„Við höfum ekki tekið beinan
þátt í þessum „bransa" á íslandi
heldur kíkjum bara aðeins inn,“
segir Elíza. „Sveitaballarúntur-
inn er ekki fyrir okkur. Við þyrft-
um að breyta dálítiö um stefriu til þess. Það er
öragglega mjög gaman að vera ballhljóm-
sveit og gera allt bijálað um hverja helgi.
Það er hins vegar ekki sú leið sem við
höfrim valið okkur.
Það eina sem ég hef eitthvað á
móti er þessi fjöldafram-
leiðsla á sumarsmellum
sem gera ekkert nema
auka á heiladeyfð
mannsins. Það era
ekki mörg ár
síðan þessar
hljómsveitir
vora að
gera
skemmti-
lega hluti.
Popplög
era alltaf
skemmti-
leg ef þau
era vel
gerð. Núna
finnst mér
undirtónn-
inn vera
sá að
skella í
eitt
lag.“
Heið-
ar er ekki
mjög hrifinn af
ballhljómsveit-
unum.
„Erlendis
fer fólk á tónleika til að
skemmta sér. Hér fer fólk á
ball með hljómsveitum sem
spila lög eftir aðra. Verslun-
armannahelgin er gósentíð
ballhljómsveitanna en ég
held að það eigi eftir að
breytast. Þetta era síðustu
leifar ballhljómsveitanna.
Áður var allt sumarið góður
markaður fyrir þær en nú
er það bara verslunar-
mannahelgin. Það þarf bara
að henda þessum hljóm-
sveitum út af henni líka og
þá era þær dauðar."
Botnrassa
Auðvitað kynntust Heið-
ar og Elíza á Músíktilraun-
um í Tónabæ. Kolrassa kom
nefnilega fram sem gesta-
hljómsveit kvöldið sem
Botnleðja vann keppnina.
Kolrassa hafði unnið sömu keppni þremur árum
áður. Elíza segir að þau hafi miskunnað sig yfir
þá og boðið þeim að spila með sér á tónleikum
eftir sigurinn. Hljómsveitimar hafa átt gott sam-
starf og meðal annars
spilað saman undir
nafriinu Botnrassa.
En hvemig gengur
samhúð popprokkar-
anna?
„Við höfrim oft heyrt
þessa rullu um að ann-
að verði að víkja og þá
er oftast litið á mig. Ég
er algjörlega mótfallin
því. Ef fólk ber virð-
ingu hvað fyrir öðra þá
er hægt að sækja sína
drauma. Fólk er líka
oft að spyrja hvemig
við getum verið saman
fyrst við erum alltaf
hvort í sinu landinu.
Það skiptir ekki máli.
Það skiptir ekki máli
að vera alltaf samloka
undir sæng. Það skiptir
meira máli að njóta
þess þegar við erum
saman og hafa hugrekki til að gera það sem mað-
ur vill gera. Það er oft þannig að annar aðilinn
vill víkja þannig aö hinn fái að blómstra. En hjá
okkur þýðir ekkert kjaftæði því við erum að
gera sömu hlutina og skiljum hvort annað,“ seg-
ir Elíza og Heiðar hnýtir aftan í: „Við erum nátt-
úrlega einstaklingar."
Bameignir era ekki á dagskránni hjá þeim.
Þau vilja vera úti um allt en eiga einn fastan
punkt hér á landi. En gifting?
„Við forum til Vegas að gifta okkur," segir El-
íza hlæjandi og Heiðar botnar: „Við ætlum að
láta lítinn japanskan Elvis Presley gifta okkur í
bílalúgu. Nei, nei, það er nægur tími og við þurf-
um ekkert að vera að stressa okkur."
f „Ef fólk ber viröingu hvaö fyrir ööru þá er hægt aö sækja sína
I drauma. Fólk er líka oft aö spyrja hvernig við getum veriö sam-
f an fyrst viö erum alltaf hvort í sínu landinu. Þaö skiptir ekki
r máli. Þaö skiptir ekki máli aö vera alltaf samloka undir sæng.
Þaö skiptir meira máli aö njóta þess þegar viö erum saman og
hafa hugrekki til þess aö gera þaö sem maöur vill gera.“
DV-myndir Hilmar Þór