Dagblaðið Vísir - DV - 27.01.1999, Blaðsíða 15

MIÐVKUDAGUR 27. JANÚAR 1999
15
Afturvirkar sagnir
Það er flest gott við
nútímann. Á þeim tím-
um sem við mótum eru
daglega þúsund framfar-
ir á einhverju sviði,
einkum geimferða og
erfðavísinda. Þetta eru
ólík vísindi en á sama
meiði. Munurinn er sá
að geimvísindin beina
sjónaukum og flaugum
út fyrir jarðnesk svið en
erfðavísindin smásjánni
að ósýnilegum sviðum í
frumunum í okkur. -
Báðar greinamar halda
uppi stöðugum sýning-
um og loforðum um bylt-
ingar.
Sunnudagurinn í
lífi iands og þjóðar
Það líður varla dagur án þess að
ný stjarna finnist sem gefur vonir
um að við séum ekki ein í því tómi
sem horfm trú á guð eða sósíalisma
Kjallarinn
skildi eftir, eða á
berki erfðafrumu
finnist ekki fæðing-
argalli sem megi
laga með verkfær-
um Kára Stefáns-
sonar uppi á Krók-
hálsi, kannski ekki
á morgun heldur
hinn. Og þá verður
sunnudagurinn í
lífi lands og þjóðar
ef ekki mannkyns-
ins.
Verst er að bjarg-
ráðin eru ekki
bara hjá Kára
heldur dreifð um
alla Krókhálsa
heimsins og erfitt
...... að vita hvaða háls
hrósar sér í lokin
af því að hafa bjargað mannkyn-
inu frá hinu meðfædda. Varla er
bilskúr þar sem ekki starfa frumu-
viðgerðarmenn að því komnir að
Guðbergur
Bergsson
rithöfundur
sigra dauðann með dauðanum.
Vegna þess að ljóst er að aðeins
dauðasveitir í lifandi frumum geta
myrt vondu frumumar
„Hins vegar er til eitt haldreipi án
þess að maður hengi sig í því.
Kannski fínnur Kári ekki alla
frumugallana, en innan skamms
mun Jóhanna Kristjónsdóttir geta
beygt rétt afturvirkandi sagnir í
arabísku. Hún og Mogginn hafa
verið svo væn að leyfa okkur að
fylgjast um árabil með átökum
hennar við námið..."
góðu öflunum og ráðist sem sjáifs-
morðssveitir á það sem er okkur
ekki til heilla í lífinu. Gallinn við
að bjarga frá því sem við fæðumst
_____________, með, ef marka
má orð vísinda-
manna, er að
bjargráðin eru á
byrjunarstigi.
Svo fyrir okkur,
sem erum með
gallana, er ekki
um annað að
ræða en biða til
morguns eða í
eina öld.
Vandinn felst í því að skilja
sundur þaö góða og illa í sömu
frumunni og snúa hlutunum við.
Þannig að vondu öflin verði að
„Verst er að bjargráðin eru ekki bara hjá Kára heldur dreifð um alla Krókhálsa heimsins,'
greininni. - Frá íslenskri erfðagreiningu við Krókháls.
segir Guðbergur m.a. í
Þá kárnar
gamanið
Þetta setur svo-
lítið strik í
reikninginn. En
það er bara að lifa í voninni eins
og mannkynið hefur alltaf gert og
treysta. Það treysti fyrst guði, svo
stjórnmálamönnum, og loks hag-
fræðingum með svona og svona
árangri.
Samt er gaman að því að eiga
Kára á heimaslóðum, en ekki
eins að til sé Kári á hverju strái
í útlöndum. Þá kárnar gamanið,
að við séum eins og sandur á
sjávarströnd í gagnagrunnun-
um.
Hins vegar er til eitt haldreipi
án þess aö maður hengi sig í
því. Kannski fmnur Kári ekki
alla framugallana, en innan
skamms mun Jóhanna Krist-
jónsdóttir geta beygt rétt aftur-
virkandi sagnir í arabísku. Hún
og Mogginn hafa verið svo væn
aö leyfa okkur að fylgjast um
árabil með átökum hennar við
námið, fyrst i Kaíró en svo í
Damaskus. - Til að sanna fyrir
sítunum þarna að hún og við
séum með enga galla í náms-
frumunum.
Guðbergur Bergsson
Fiskveiðistefnan er
kosningamálið
Gamli Sjálfstæðisflokkurinn
hófst með Jóni Þorlákssyni en
lauk með þeim Ólafi Thors og síð-
an Bjama Benediktssyni er hann
lést í ágúst 1970. Kjörorð þessa
flokks vora: „Stétt með stétt“ og
„Gjör rétt, þol ei órétt." Þetta var
flokkur jafningjanna í íslenskum
stjómmálum, svo sem vel er lýst í
nýrri ævisögu Péturs Benedikts-
sonar bankastjóra. Þá tekur við
Nýi Sjálfstæðisflokkurinn, flokkur
sérhagsmunasteöiu hinna fáu sem
enn stendur. Það má orða það svo
að flokknum hafl í raun verið
stolið innan frá af sérhags-
mimaklíkum í flokknum sjálfum
og búum við enn við það
ástand.
í þjónustu rétttrúaðra
Aldrei hefir þetta komið
betur í ljós en nú, eftir að
núverandi samstarf hófst
við Framsókn. Jónas frá
Hriflu stofnaði Framsókn
1928 sem sérhagsmunaflokk
og hefir meginstefiia hans
jafnan verið sú að nota
stjómmálalega aðstöðu sína
til að beita rikisvaldinu í
þjónustu flokksins og rétt-
trúaðra félaga í innsta hring hans.
Framsókn hefir aldrei verið fé-
lagshyggjuflokkur þótt þeir not-
uðu samvinnuhreyfingima til að
dulbúa þetta innsta eðli hans, allt
þar til Sambandið var gert gjald-
þrota, en þá var öllum skuldum
þess, rúmum 14 milljörðum króna,
velt yfir á Landsbankann. Þar af
vora um 2,4 milljarðar í skuld við
Hambrosbanka í London, sem
teknar höfðu verið að sögn að láni
án vitundar Landsbankans, þótt
Landsbankinn væri síðan látinn
greiða hana. Sérhagsmunastefna
Framsóknar sést t.d. af því að all-
ar einkasölur í landinu era undir
stjóm framsóknarmanna, svo sem
mjólkurbú, Mjólkursamsalan,
Osta-og smjörsalan, sláturhús og
margt, margt fleira. Margar þessar
einkasölur starfa í skjóli sérstakra
laga sem „nytsamir sakleysingjar"
í Alþýðuflokki, Alþýðubandalagi
og nú síðast Sjálfstæðisflokki hafa
aðstoðað Framsókn við að koma í
lög á Alþingi.
Gálgafrestur
Fram til um 1970 stunduðu
nokkur kaupfélög saltfiskfram-
leiðslu en um þetta leyti ákvað
leyninefnd eða leynistjóm Fram-
sóknar að hefja allsherjar-
sókn til yfirtöku á hvers
konar fiskveiðum og fisk-
vinnslu, stærsta atvinnu-
vegi þjóðarinnar. Þeir hafa
náð miklum árangri (eða
yfir 40% af kvótunum),
einkanlega eftir að Fram-
sókn tókst að telja sérhags-
munakjarna Sjálfstæðis-
flokksins til fylgis við
kvótakerfi Framsóknar
1984 en kvótakerfið er ein-
okunarkerfi fárra útvaldra
á öllum fiskveiðum lands-
manna.
Kvótakerfið er nú þegar
langt komið
með að leggja
fjölda fiski-
byggða í eyði og
hefir þetta gerst
með auknum hraða eft-
ir að kvótar urðu fram-
seljanlegir 1990. Fram-
sókn er í dag mesti
óvinur landsbyggðar-
innar og sjást þess víða
merki.
Hæstiréttur hefir nú
dæmt kvótakerfið sl. 15
ár ólöglegt, þar með
talið allt ffamsal á kvótum á tíma-
bilinu. Litlar likur era á að Hæsti-
réttur breyti þeirri afstöðu sinni
þrátt fyrir nýja samþykkt Alþingis
þar sem öll fiskveiðiréttindi lands-
ins eru gerð framseljanleg. Þetta
er aðeins gálgafrestur sem þó
tryggir framhald veiða sérhags-
munaklikanna
til skarnms
tíma. Því verður
vart trúað að
nýir aðilar eigi
að kaupa bæði
skip og eignar-
kvóta af sérgæð-
ingunum til að
geta hafið þess-
ar veiðar sem
öllum hafa stað-
ið opnar frá
upphafi byggðar
í landinu. Þetta
er augljóst of-
beldi meiri-
hluta Alþingis
gagnvart al-
mennum at-
vinnuréttindum
i landinu.
Úr hnappheldu Framsóknar
Sérhagsmunaklíka Framsóknar
er söm við sig. Þeir hafa ávallt
áskilið sér sérréttindi og einkaaö-
stöðu. Verra er að Sjálfstæðis-
flokkurinn skuli vera svo kjark-
laus, sem raun ber vitni, og sætta
sig við að vera aðeins leppur
Framsóknar. Staðan er nú sú að
Sjálfstæðisflokkurinn á þess kost
að ná hreinum meirihluta á Al-
þingi eftir kosningamar í vor og
þannig að losa sig úr hnappheldu
Framsóknar. - Skyldu þeir gefa
kjósendum kost á stefliuskrá sem
tryggir þeim þetta?
Önxmdur Ásgeirsson
„.Staðan er nú sú að Sjálfstæðis■
fíokkurinn á þess kost að ná
hrelnum meirihluta á Alþingi eftir
kosningarnar í vor og þannig að
losa sig úr hnappheldu Framsókn■
ar. - Skyldu þeir gefa kjósendum
kost á stefnuskrá sem tryggir
þeim þetta?“
Kjallarinn
,Önundur
Ásgeirsson
fyrrv. forstjóri Olís
IV « 4 leð og 3 móti
Þorramatur:
Rígheld í
hefðina
„Ég vil halda fast í þorramat-
arhefðina og ég vil ríghalda svo í
hana að ég standi bara og falli
með henni. Mér finnst bara svo
gott við þessa
hefð, sérstak-
lega súrmatar-
hefðina, að við
erum eina
þjóðin í heim-
inum sem höf-
um nýtt okkur
þetta í gegnum
aldimar. Þetta
fundrnn við
upp og nýttum
okkur á meðan
landið var saltlaust á sínum
tíma. Við notuðum þessa mjólk-
ursýru og ostsýru til að geyma
matinn á meðan aðrir notuðu
salt. Mér finnst þetta bara svo
merkilegt að við verðum að
halda í þessa hefð og hún má
aldrei gleymast.
Ég borða allan þorramat, því
súrari því betri. Þegar bringu-
kollurinn er orðinn svo mjúkur
að maður getm- borðaö beinin
með, það er toppurinn á tilver-
unni. Ég á nú sviðalappir og'sels-
hreifa í súr frá því í fyrra.
Einnig á ég sýrða sundmaga og
súr gimbrajúgm- og hef prófað
hitt og þetta. Þetta kemur allt
jafn yndislega vel út. Þannig að
sé einhver með þessari hefð, þá
er það ég.
Bjánaleg
hefð
„Ég hef algjört ógeð á þessu
spendýraslafri á þorranum. Og
auðvitað er ekki hægt aö vera
annað en á móti þessarri hálf
bjánalegu gömlu þorramatarhefð
sem reynt hef-
ur verið að
endurvekja á
undanfórnum
áram. Fyrr á
öldum þurfti
fólk að leggja
sér þennan
úldna og
myglaða mat
til munns eða
það svalt heilu
hungri en í
dag er engin nauðsyn á því þar
sem við höfúm mikið úrval af
alls kyns betri mat.
Auk þess er þessi hefð siðleysi
og úr takti viö hina vaxandi sið-
ferðiskennd manna á Vestur-
löndum gagnvart spendýradrápi
(sem reyndar fer ekki mikið fyr-
ir hérlendis).
Einnig bendi ég á að það er tíu
sinnura hollara að borða jurta-
forða heldur en spendýraforða.
Þessi 30 ára gamli siður sem
Halldór Gröndal kom á þegar
hann var veitingamaður í
Naustinu er orðinn að brandara
um alla álfuna. Ég vil því benda
fólki á að í febrúar verður m.a.
boðið upp á kynningu á jurta-
forða og ég hvet þvi bara allar
spendýraætur til þess að mæta
og borða þar og kynnast hollari
mat. -GLM
Kjallarahöfundar
Athygli kjaflarahöfunda er
vakin á því að ekki er tekið við
greinum í blaðið nema þær ber-
ist á stafrænu formi, þ.e. á tölvu-
diski eða á Netinu.
Netfang ritstjómar er:
dvritst@jf.is