Dagblaðið Vísir - DV - 29.04.1999, Blaðsíða 23

FIMMTUÐAGUR 29. APRÍL 1999
23-
„Uppstoppuðu dýrin tengja mann við náttúruna. Þetta rifjar upp endurminn-
ingar um veiðiferðir."
Lifvana vinir
Ég hef safnað uppstoppuðum
dýrum í fjöldamörg ár,“ segir
Einar Sigfusson, kaupmaður í
Sportkringlunni. „Mér finnst þau
setja skemmtilegan svip á umhverf-
ið.“ Uppstoppuð dýr eru í verslun-
inni, á heimilinu og í sumarbú-
staönum.
Hann er spurður um ástæðu þess
að hann fór að safna uppstoppuðum
dýrum. „Ég hef haft veiðiáhuga í
gegnum tíðina og mér finnst þetta
tengja mig við það. Ég hef veitt lax
og silung, gæsir, endur og rjúpur.“
Hann hefúr líka skotið ref, bæði
hvítan og gráan. „í versluninni
hangir stærsti stangveiddi lax ís-
lands frá upphafi, sem veiddist í
Bakká í Bakkafirði. Hann vegrn- 43
pund.“ Einar veiddi ekki þann lax.
Hann segir að viðbrögð viðskipta-
vinanna við uppstoppuðu dýrunum
séu góð. „Öll böm sem koma í versl-
unina veita laxinum athygli, en hann
er grimmilegur á svipinn. Þau skoða
hann mikið, sérstaklega tennumar,
kjaftinn og augun. Sum em hrædd en
önnur ekki. Mörg böm þekkja mig
sem manninn sem vinnur i búðinni
þar sem stóri laxinn er.“
Einar segir að ekki sé hægt að
segja að uppstoppuöu dýrin gefi um-
hverfinu líf. „Hins vegar tengja þau
mann við náttúruna. Þetta rifjar
upp endurminningar um veiðiferð-
ir. Mér finnst þetta líka skemmtileg-
ar skreytingar sem ljá umhverfinu
hlýlegan svip.“
Einar á tík sem heitir Sara. Hann
ætlar ekki að láta stoppa hana upp
þegar hún drepst. „Það er ekki snið-
ugt þegar maður binst dýrunum til-
fmningaböndum. Það er svo merki-
legt að tíkin sest annað slagið fyrir
framan refina, horfir upp á þá og
vælir með alveg sérstökum hætti.
Refimir eru þá teknir niður og hún
fær að skoða þá. í hennar huga eru
þetta vinir hennar.“ -SJ
Hræ verður
„Ég reyni að gera mitt besta og hafa
þetta sem eðlilegast. Ef vel tekst til er
dýrið æði lifandi." DV-mynd Ómar
Ingi fær dauðu dýrin í misgóðu -
eða misslæmu - ástandi. Mikið er
um að krakkar finni dauða fugla í
Eyjum og færi Inga.
„Fyrst athuga ég hvort hægt sé að
stoppa dýrið upp og svo er skoriö
og hreinsað. Það er allt tekið inn-
an úr en ég nota bara haminn.
Hauskúpan er þó látin halda sér en
hún er hreinsuð og fyllt með leir. Ég
reyni að gera mitt besta og hafa
þetta sem eðlilegast." Vírgrind
er notuð til að láta viðkom-
andi dýr standa. „Ef
vel tekst til er dýrið
æði lifandi.“
Hann er spurður
hvað dauðu dýrin
séu í hans aug-
um. „Ég veit **•
það ekki. Fugl
bara
Flest dauð dýrfá að
rotna ífriði þegar lífs-
Ijós þeirra slokknar.
Annarra bíða þau ör-
lög að vera stoppuð
upp og notuð sem
skraut í híbýlum
manna. Hamskerar
breyta hræjunum í
listaverk.
listaverk

Fugl er
ÍVestmannaeyjum situr Ingi
Sigurðsson og gerir að dauðum
lunda. „Lundarnir fara í
bara fugl
túristana þegar þeir koma í sumar.“
Tvær stokkendur biða eftir að röðin
komi að þeim.
Ingi lærði að stoppa upp dýr fyrir
25 árum. Þá vann hann hjá Pósti og
síma. „Þetta byrjaði sem hobbý.
Ástæðan fýrir þessu áhugamáli er
dýralífið í Eyjum." Fyrst var hann
að stoppa upp fugla fyrir sjálfan sig
og var fyrsta dýrið sem fór undir
hnífinn fuglinn tildra. „Maður var
voða montinn fyrst.“ Síðan komu
ættingjar, vinir og kunningjar með
dauð dýr og loks ókunnugir. Með
tímanum varð svo mikið að gera að
fyrir átta árum sagði Ingi starfi
sínu lausu og síðan hefur hann ein-
beitt sér að hamskurði. Dýrin sem
hann hefur stoppað upp skipta
hundruðum og auk fugla eru þetta
meðal annars refir og minkar auk
þess sem Ingi hefur stoppað upp
hreindýra- og hrútshausa. „Krakkar
hafa komiö með dauða páfagauka,
en ég
stoppa
ekki u
hunda og
ketti."
Uppstopp-
uðu dýrin er
að finna
víða, svo
sem á
Norður-
löndun-
um, í
Banda-
ríkjun-
um,
Kina
og
Ástr-
alíu.
Kettirnir verða jarðaðir
Þorpið Herrera de Sevilla í
Andalúsíu árið 1966. Ungur
maður, Manuel Arjona Cejudo,
yfirgefur heimahagana og heldur til
Barcelona í ævintýraleit. Þar heim-
sækir hann meðal annars safn, þar
sem til sýnis eru uppstoppuð dýr.
Hann spyr hvort hann geti fengið þar
vinnu, sem hann og fær. Honum líkar
starfið vel og fær fastráðningu. Eftir
ákveðinn tíma þarf hann að gegna
herskyldu í tiltekinn tima. Að því
loknu fær hann þriggja mánaða frí til
að vinna i íslenska dýrasafninu. Þar
hittir hann unga stúlku sem ástarguö-
inn Amor segir að eigi eftir að verða
eiginkona hans. Manuel er enn á ís-
landi og starfar sem hamskeri.
„Ég hef meðal annars stoppað upp
ísbirni, hreindýrahausa, rostung,
fiska og fugla." Uppáhaldsdýrategund-
in eru fuglar. „Það er vegna þess að
hægt er að hafa þá í fallegum stelling-
um. Það er hægt að hafa þá eins og
maður vill.“
Á íslenskum heimilum er að finna
hunda og ketti sem Manuel hefur
stoppað upp. „Þetta eru dýr eins og
önnur dýr. Þetta eru þó ekki mörg
dýr. Þetta eru þó þau dýr sem ég
myndi síst vilja hafa uppstoppuð á
mínu heimili."
Þegar Manuel bjó á Spáni
veiddi hann og safnaði dýrum.
Hann er hættur þeirri iðju. „í
dag lít ég á þessi dýr eingöngu
sem vinnu. Heima eru til dæmis
engin uppstoppuð dýr.“
Hann á tvo ketti - læðumar
Tinnu og Gráu. Hann hefur ekki í
hyggju að stoppa þær upp þegar þær
kveðja þennan heim. „Þetta eru dýr
sem mér þykir vænt um og ég ætla að
jarða kettina."
Tinna og Gráa
verða því ekki í
sama hópi og ísbirn-
irnir, hreindýra-
hausarnir, rostung-
urinn, fiskamir og
fuglanir, svo ekki sé
talað um hundana og
kettina sem farið hafa
undir hnífinn. -SJ
Uppáhaldsdýrategund Manuels
eru fuglar. „Það er vegna
þess að hægt er að hafa
þá í fallegum stelling-
um.