Dagblaðið Vísir - DV - 11.09.1999, Blaðsíða 21

I>V LAUGARDAGUR 11. SEPTEMBER 1999
21
Armand-Marcel tók fyrirtækið af föður sínum eftir að viðskiptabanki þess
hafði hótað að loka á gamla manninn vegna óraunhæfra ákvarðana.
kennslustundin í Ecole Lancóme í París
var haldin 9. febrúar 1942, í miðri styrj-
öldinni. Petitjean var svo áhugasamur
um skólann að hann hafði hafnað boði
um að gerast annaðhvort sendiherra
fyrir Frakkland eða áróðursráðherra í
ríkisstjóm Clemenceaus. Hann var að
þjáifa her kvenna til að verða sendiherr-
ar fyrir Lancöme og hafði þá kenningu
að þær yrðu fáguðustu og áhrifaríkustu
aðilamir tii að koma Lancöme-hug-
myndafræðinni á framfæri um allan
heim; þær myndu ná meiri árangri en
hægt yrði með auglýsingum.
Tuttugu stúlkur vora valdar á hveij-
um tíma (aldrei fleiri) til að undirgang-
ast listræna og vísindalega þjálfun við
Ecole Lancóme. Þær lærðu liffærafræði,
iífeðlisfræði, húðhirðutækni og sölu-
tækni, teikningu, fyrirsætustörf, leik-
húsfórðun (sem Charles Duilin, einn
frægasti leikhúsmaður Frakka, kenndi),
nudd og sjáifsnudd. Nudd var mjög i
tísku á þessum tíma og álitið öflugasta
ráðið gegn ótímabærri öldrun. Nudd-
kennari Ecole Lancöme var Dr. Durey.
Harrn hafði verið nemandi Leroys pró-
fessors sem var nuddmeistari keisara-
fjölskyldunnar í Japan.
Viðskipti að loknu stríði
Eftir seinni heimsstyrjöldina gekk
Petitjean ekki vel að sigra heiminn með
ilmvötnum sínum og gerðist óþolinmóð-
ur. Hins vegar gekk hraðar að sigra
húðhirðumarkaðinn. Vegna einarðrar
afstöðu sinnar gegn því að vera með
„varakrem" fyrir þau sem ekki var
hægt að framleiða á stríðsárunum og
áherslu á gæði, hvað sem þau kostuðu,
hafði Petitjean skapaði „Nutrix-hungur"
og þar með eftirspurn eftir Lancöme-
húðvöram sem seldust fyrirhafnarlaust.
Hann einbeitti sér því að ilmvötnun-
um þar sem hann hafði ekki náð þeim
árangri sem hann ætlaði sér og árið
1947 hleypti Lancöme Marrakech af
stokkunum. Hönnunin á iimvatnsglas-
inu og kassanum utan um það var sú
glæsilegasta sem sést hafði í ilmheimin-
ít 'ft
LAN
TENDR
TRO
COh
B O
R É V
K Y
Fyrsta auglýsingin frá Lancóme.
Magie var ilmurinn sem Petitjean hafði
lengi dreymt um að hanna.
um. Hún var í höndum Georges Del-
homme og selst enn í dag á gríðarlega
háu verði á uppboðsmörkuðum heims-
ins.
Það var árið 1950 sem var hápunktur-
inn í stjómsýslu Petitjeans hjá
Lancöme. Hann sendi frá sér nýtt ilm-
vatn, Magie, ilm sem hann hafði dreymt
í áraraðir; iim sem var byggður á skóg-
arangan og jasmin. Tveimur árum síðar
kom Trésor sem var fágað og hafði aust-
urlenskan tón, og sjáift glasið, rándýrt
kristalsglas sem var skorið eins og dem-
antur, vakti ekki litla athygli.
Hamingjusamur fjölskyldumaður
Á þessum fyrstu áram sjötta áratug-
arins var Armand Petitjean sáttur mað-
ur og lifði hamingjusömu fjölskyldulífi.
Hann bjó í viiiu í Les Valiiéres, þar sem
stórfenglegustu ginko-trén í Frakklandi
uxu og rósagarðamir vora annálaðir
fyrir fulikomnun. Eiginkona hans,
Nelly, ræktaði orkídeur af mikilii
ástríðu og hafði einstaka hæfileika til að
hanna blómaskreytingar og voru
búkettar hennar og borðskreytingar
Petitjean til mikils yndisauka. Há-
degisverðurinn á sunnudögum var
heil íjölskyldustofnun þar sem
fimmtán manns sátu við matar-
borðið: þau hjónin, sjö böm þeirra
og þeir gestir sem Petitjean vildi
sýna sérstakan heiður.
Hvunndags snæddi Petitjean á
veitingahúsum, til dæmis hjá Max-
ims eða Lucas Carton, eða hann
borðaði með tækniliði sínu á
Laperouse. Gamlárskvöldi eyddi
hann á Plaza Athénée með öllum
sem vora í sljómunarstöðum í fyr-
irtæki hans. Konumar tóku fram
síðu kjólana, kariarnir leigðu sér
smóking og eftir mikil ræðuhöld og
óviðjafnanlegan kvöldverð var
dansað fram á morgun. Petitjean
elskaði að dansa, sérstaklega vals
og tangó.
Petitjean var hamingjusamur
maður, bæði í starfi og einkalífi.
Hann átti arftaka, en það var ekki
________ snyrting
sonur hans, Armand-Marcel, sem hafði
ailtaf sagt að hann myndi aldrei vinna
fyrir fóður sinn, „þann stórfenglega
harðstjóra", heldur sonarsonurinn,
Jean-Claude, sem fylgdi afa sínum hvert
fótmál, lærði ilmvatnsgerð, tíu tungu-
mál og var sigursæli íþróttamaður.
Jean-Claude var alinn upp til að verða
næsta Lancðme-ofurmennið.
Nýr bíll, Kia Clarus, 2,0 GLX
Gæfuhjólið snýst
En ailt er í heiminum hverfult. Gæf-
an sem svo lengi hafði brosað við
Petitjean, yfirgaf hann mjög skyndilega.
Eiginkona hans lést árið 1955. Petitjean
var yfirkominn af harmi og virtist hafa
tapað einhverjum hluta af sjálfum sér.
Ári seinna ákvað Jean-Claude, sonar-
sonurinn sem hann dýrkaði, að taka
ekki við Lancóme heldur fara sinar eig-
in leiðir. Petitjean fannst hann hafa
byggt sína höll á sandi. Áhersla hans á
toppgæði í vöraþróun leiddi til ýmissa
vandamála. Hann hafði bundið aiiar
vonir sínar við nýja línu, Océan, en var
á undan sínum samtíma. Þótt slikt væri
ekkert nýnæmi hjá Lancöme var Océan-
línan of flókin. Hún var grundvölluð á
ýmsum sjávarefnum og hafði að geyma
of margar vörategundir með klassisk-
um nöfnum, eins og Aphrodite, Triton,
Nérée, Nepfrme og svo framvegis. Nýjar
skilgreiningar hans á húðgerðum, sem
aiit í einu vora orðnar fimm, urðu enn
til að auka á vandann. Bæði kynningar-
fulltrúar hans og dreifingaraðilar töp-
uðu áttum - og viðskiptavinum.
Þrátt fyrir það herti Petitjean aðeins
á stjómartaumum sínum og hugsjón-
um. Hann hafnaði hugmyndinni sem
átti eftir að valda byltingu í snyrtivöra-
heiminum, sem var varalitur í plast-
hulstri. „Það myndi engin kona með
sjáifsvirðingu stinga svona hryllingi í
veskið sitt,“ hrópaði Petitjean upp yfir
sig. Keppinautamir gripu gæsina og
snyrtivörur í „skartgripaskrínum“ tóku
fallið.
Á þessum óvissutímum var hafist
handa við að byggja nýjar höfuðstöðvar
Lancöme ncérri Orly-flugvellinum í Par-
ís. Snemma árs 1957 var hornsteinninn
lagður og húsið byggt úr hinum kremlit-
aða poitou-steini sem heldur litnum um
ár og aldir. Petitjean lét aka sér að bygg-
ingarsvæðinu á hverjum degi og stærði
sig af því að það síðasta sem ferðalang-
ar tækju með sér þegar þeir héldu frá
Frakklandi væri nafn Lancöme, skráð
gylltum stöfum við þjóðveginn að flug-
veliinum. Hann sá hvorki fyrir nýju A6
hraðbrautina til Orly né aiþjóðlega flug-
völlinn sem var síðar byggður i Roissy,
fyrir norðan París.
Petitjean glatar trausti bankans
Árið 1961 var fjárhagsstaða fyrirtæk-
isins orðin krítísk. Petitjean, sem hafði
misst trúna á það að hann ætti arftaka,
jós öllum sínum auðæfúm og hagnaði
Lancóme-fyrirtækisins í bygginguna - á
tímum sem snyrtivörumarkaðurinn var
að breytast. Skuldimar söfhuðust upp
og þar kom að hankastjórinn sem fyrir-
tækið hafði viðskipti við hafði samband
við soninn, Armand-Marcel Petitjean,
og sagði: „Við
berum ekki
lengur traust
tii fóður þíns
og Lancöme er
íjölskyldufyrir-
tæki. Ef fjöl-
skyldan axlar
ekki sina
ábyrgð lokum
við á frekari
fyrirgreiðslu.
Þú hefur 48 stundir til að taka þínar
ákvarðanir."
Armand-Marcel var rithöfúndur sem
hafði enga reynslu af fyrirtækjarekstri.
En hann bretti upp ermarnar og tók við
fyrirtækinu um það leyti sem nýju höf-
uðstöðvamar vora tiibúnar. Ármand-
Marcel barðist í þijú ár við að bjarga
fyrirtækinu með því að reyna að aðlaga
það breyttum markaði. Til þess átti
hann stuðning allra starfsmanna fyrir-
tækisins. En allt kom fyrir ekki. Að end-
ingu varð fjölskyldan að horfast í augu
við að kominn var tími til að selja fyrir-
tækið. Ekki vantaði tilboðin en það var
Frangois Daile sem hreppti hnossið
vegna sterkrar fiárhagslegrar stööu og
mikilla markaðsmöguleika þar sem
hann hafði náð að dreifa L’Oréal um all-
an heim. Hann gat hleypt nýju blóði í
arfleifð Lancöme.
Armand Petitjean lést 29. september
1970.
-sús
Verð kr. 1.390.000
100% lán. Ath. skipti á ódýrari bíl.
Bílasalan bíll.is Malarhöfða 2 Sími: 577 3777 Fax: 577 3770
Netfang: bill@bill.is Heimasíða: uvwuv.bill.is
Leðurklæddur,
5 g., allt rafdrifið.
Judo frá 6ára
Teakwondo frá 6 ára
JiuJitsu frá 13ára