Dagblaðið Vísir - DV - 11.09.1999, Blaðsíða 20

20
LAUGARDAGUR 11. SEPTEMBER 1999 JjV
Unnur Steinsson, Jóhann
Þórarinsson og Eyþór Arndals
tóku áskorun Landsbréfa og
Heimsmyndar. Fjármunirnir
velta í verðbréfaviðskiptum
þeirra á Wall Street í gegnum
Vef Kauphallar Landsbréfa.
Fylgist með sigrum og
sorgum í keppni
þremenninganna um
mesta hagnaðinn á síðum
Heimsmyndar.
Áskrinarsími 533 3080
fcnyrting
llmvötn í krist-
alsglösum fyrir
útvalda
Þegar Armand Petitjean stofnaði
Lancöme-snyrtivörufyrirtækið 1935 var
hann orðinn flmmtugur og átti að baki
nokkrar starfsgreinar, hafði búið í
nokkrum löndum og átt nokkur lif.
Þessi fyrri líf áttu sterkan þátt í því
hvemig ímynd Lancöme þróaðist. Hann
gat hvorki gleymt Suður-Afríku, þar
sem hann hafði unnið við innflutning á
alls kyns vömm frá Evrópu, né Suöur-
Ameríku þar sem hann hafði starfað hjá
frönsku utanríkisþjónustunni. Og svo
var það samstarf hans við Francois
Coty sem hafði kennt Petitjean hina
ljúfu ilmvatnsgerðarkúnst. Petitjean
hætti hjá Coty til þess að stofna sitt eig-
ið merki.
Coty var annálaður sem faðir nútíma-
ilmvatna. Hann hafði skapað fágæta og
sérstæða ilmi en Petitjean áleit hann
hafa framið óafsakanlegan glæp: hann
hafði „selt niður fyrir sig“. Armand
Petitjean ákvað að líta á þetta sem
áskoran; hann ákvað að stofna eigin fyr-
irtæki og hans merki átti aðeins að
verða fyrir útvalda.
Og Petitjean var ekki einn. Nokkrir
samstarfsmenn ákváðu að taka stökkið
með honum. Meðal þeirra voru d’Om-
ando-bræðumir, efnafræðingurinn Pi-
erre Velon og Georges Delhomme, sem
hafði verið hönnunarstjóri hjá Coty. Ali-
ir höfðu þeir dáð vinnuveitanda sinn og
ailir álitu að þeir hefðu verið sviknir.
Á meðan fýrsta ilmvatnið var í hönn-
un leitaði Petitjean að rétta nafninu fyr-
ir fyrirtækið. Annar d’Omando-bróðir-
inn stakk upp á
Lancöme sem hann
dró af Lancosme-höll-
inni með ýmsum
frönskum málfræði-
legum tilfæringum
og var þar komið
franskt nafn sem all-
ir gátu borið fram.
Armand Petitjean
var lágvaxinn, með
yflrvaraskegg sem
var alltaf einstaklega
vel hirt. Hann var
alltaf óaðfinnanlega
vel klæddur, gekk
með hatt og tók alltaf
ofan, jafnvel fyrir
þeim sem vora lægst
settir í fyrirtæki
hans. Augu hans
vora sakleysislega
himinblá þegar hann
vildi heilla fólk en
gátu orðið stálgrá á svipshmdu þegar
þannig viðraði í sálarlífinu og vora þá
hans beittasta vopn. Hann virtist alltaf á
verði og hafði alltaf fullkomna sjálf-
stjórn þegar hann vann að þeim mark-
miðum sem hann ætlaði sér að ná.
Einhveiju sinni var Petitjean spurð-
ur hvers vegna hann hefði stofnað
Lancöme og hann svaraði: „Vegna þess
að ég hafði horft á tvö bandarísk fyrir-
tæki taka snyrtivöruiðnaðinn yfir og
fannst vanta franskt fyrirtæki samhliöa
þeim.“
Armand Petitjean, sem
stofnaði fyrirtækið
Lancöme á fjórða ára-
tugnum, hafði engan
áhuga á að ná til al-
þýðukvenna. Hann vildi
aðeins bjóða gæðavöru
í rándýrum glæsilegum
umbúðum. Það var
grunnurinn að veldi
hans og síðar falli.
Lýsti frati á Art Deco
Petitjean skipulagði fyrstu kynningu
á Lancöme af mikilli snifld. Árið 1935
hleypti hann fimm ilmvötnum á mark-
aðinn á einum og sama deginum og
kynnti þau fyrir heiminum í júní, við
opnun Universal-sýningarinnar í Brus-
sel. Á þeim tíma þóttu ilmvötn hans
furðuleg og í stórundarlegum pakkning-
um - barokkstíll í tískuheimi þar sem
dagskipunin var naumhyggja.
Tropiques, Conquéte, Kypre, Tendres
Nuits og
Bocages voru
nöfnin á þess-
um nýju ilm-
um og glösin
vora skreytt
gufli, or-
kídeum og
grænum
skógum til að
lýsa frati á
hina geó-
metrísku Art
Deco-fagur-
fræði sam-
tímans, eða,
eins og hönn-
uður
glasanna, Ge-
orges Del-
homme, sagði
síðar: Á
fjórða ára-
tugnum þótt
minna vera meira. Það átti helst ekkert
að vera á veggjunum heima hjá manni.
Ef maður fékk sér nýtt málverk var það
sýnt gestum og síðan gengið frá því í
geymslu. Ilmvatnsglös vora ferhymd og
köntuð, flöt. Við vildum andstæðuna.”
Hin fimmfalda markaðssetning haíöi
verið mjög nákvæmlega útreiknuð. í
huga Petitjeans var ilmvatn ekki til fyrr
en það hafði hlotið alþjóðlega viður-
kenningu. Hann varð því að bjóða upp á
ilmvötn sem svöraðu kröfum kvenna í
ólíkum heimsálfum. Nokkrum árum
síðar var hann beðinn um að lýsa þess-
Armand Petitjean var fimmtugur þegar
hann stofnaði Lancöme-fyrirtækið.
Trésor: Petitjean hafði engan
áhuga á að selja vörur sínar á
almennum markaði og því voru
umbúðir þeirra rándýrar,
hannaðar úr kristal og gulli.
fyrstu
fimm
ilm-
vötnum f
fyrirlestri
sem hann hélt
fyrir nemendur í
snyrtitækni við École
Lancöme, skóla sem hann
stofnaði. Eftirfarandi er svar
hans:
„Tropiques er eins og hunang. Það
hefur þungan, kryddaðan yfirtón sem
hræðir flesta Englendinga og þá sem
búa í norðri, með þeim undantekning-
um að það höföar freklega til hefðar-
kvenna og listamanna. Conquéte er mjög
höfugur rósailmur á chypre-grunni og
kætir hverja þá konu sem viil vekja at-
hygli þegar hún gengur inn í leikhús
eða veitingasal. Ferskleiki og afslappað-
ur stíll Bocages er fullkomirm fyrir
yngri konur og mun höfða til Svía,
Norðmanna, Belga, Þjóðverja og kvenna
sem búa f Norður-Frakklandi. Kypre á
að meðhöndla eins og búrgundarvín.
Það verður að eldast í glasinu, rétt eins
og vínið. í okkar loftslagi er það fyrst og
fremst ilmvatn fyrir vetur og sérstakar
hátíðir en í Austurlöndum og Suður-
Ameríku á það við á öllum árstimum."
Skóli fyrir snyrtifræðinga
Fyrri heimsstyrjöldin haföi breytt ör-
lögum Petitjeans í Suðm'-Ameríku. í
stað þess að vera eingöngu í innflutn-
ingi varð hann alþjóöatengiliður og tals-
maður fyrir frönsku ríkisstjómina. Og
þegar heimsstyrjöldin síðari skall á
urðu aftur miklar breytingar f lifi
Petitjeans. Hann hafði í Qögur ár starf-
að af krafti eins og aðrir snyrtivöra-
framleiðendur en núna stöövaðist fegr-
unariðnaðurinn vegna þess að engin
leið var að ná í efni til framleiðslunnar.
Petitjean leit hins vegar ekki á þetta
strand sem hindrun heldur farveg fyrir
nýjar hugmyndir. „Þegar hömlur verða
á framleiðslunni verðum við að nýta
það sem við höfum,“ sagði hann og
spurði síðan: „Hvers vegna einbeitum
við okkur ekki að því að þjálfa snyrti-
fræðinga í hæsta gæðaflokki?" Fyrsta
náttúr-
legt serum held-
ur fól í sér prótín og
vítamín að auki. Nýja kremið fékk heit-
iö Nutrix og var sent á markað sem end-
umærandi næturkrem. Fljótlega varð
Nutrix að allra meina bót við sólbrana,
skordýra- og jurtasting, kuldabólgu,
frostkali og raksturssárum. Á 6. ára-
tugnum mælti
meira að segja
breski vama-
málaráðherr-
ann með krem-
inu sem lækn-
ingu á geisla-
brana ef kæmi
til kjamorku-
stríðs. Salan á
Nutrix var í
samræmi við
markaðssetninguna.
Árið 1938 urðu Lancöme-snyrtivörur
leiðandi i heiminum þegar Petitjean
kynnti enn eina nýjungina, varalitinn
Rose de France, sem var fólbleikur, hafði
mjúka áferð og „gerði varirnar mjúkar
og glansandi eins og á ungbarrii”. Fram
að þeim tima hafði varalitatískan ein-
kennst af því að litir vora þéttir og matt-
ir og sátu fast á vörunum - því miður
með þeim afleiðingum að varimar þorn-
uðu iila. Rose de France og andlitspúðr-
ið Conquéte (í átján litum) vora sölu-
hæstu snyrtivörur í heimi fram á 6. ára-
tuginn.
og vort
Rósin í hnappagatinu
daglegt braud
Árangurinn af markaðssetningunni
var gríðarlegur fyi'ir ímynd Lancöme og
unnu ilmvötnin tvær medalíur á hátíð-
inni. Hins vegar vora sölutölur ekki í
samræmi við fagnaðarlætin. Ilmvatns-
markaðurinn áttaði sig ekki á þessu
nýja merki og veitti Petitjean ekki lið-
sinni sitt. En sá gamli var ekki af baki
dottinn.
Ári seinna lýsti hann framtíðar-
áformum sínum: „Ilmvatn skapar okkur
virðingu, það er blómið í hnappagatinu,
en fegrunarvörur eru vort daglegt
brauð."
Petitjean vildi endurmeta skilgrein-
inguna á fegurð og sneri sér að visind-
um, með aðstoð Dr. Medynskis, prófess-
ors við Maisons-Alfort-stofnunina sem
var rétt fyrir utan Parfs. Sá hafði nýlega
komist að því hvemig mætti beisla
hestastera sem var mikilvægt skref í að
hanna áhrifa-
rikari húðvör-
ur. Medynski
og iðnefnafræð-
ingurinn Pi-
erre Velon
tóku sig saman
og framleiddu
næringarkrem
sem innihélt
ekki einungis