Dagblaðið Vísir - DV - 25.09.1999, Blaðsíða 26

26
%raðan ertu?
LAUGARDAGUR 25. SEPTEMBER 1999
Aslaug Dóra ólst upp þar sem búskapurinn var gróðurhúsaræktun og plattagerð.
DV-mynd Hilmar Þór
krakkar í bekknum en við fórum sex
stelpur þaðan í Menntaskólann á
Laugarvatni. Á Laugarvatni lauk ég
stúdentsprófi nítján ára gömul og þá
tók lífið á mölinni við.“
Er alltaf að upplifa sitt
besta ár
„Ég var og er mikið náttúrubarn
þannig að mér fannst það mikil for-
réttindi að fá að alast upp úti á landi
í sveit svo ekki sé minnst á jafn fal-
lega sveit eins og Biskupstungumar
eru. Þar er bæði fógur náttúra, mikil
saga, mjög gott mannlíf og samheldni.
Þegar ég var krakki og unglingur var
ég staðráðin í því að búa alltaf í sveit
og helst í Biskupstungunum. Það var
því sjálfgefið að fara á Laugarvatn því
það var stutt að heiman og líka mjög
fallegur og skemmtilegur staður. Á
Laugarvatni hélt maöur líka áfram að
vera í miklum tengslum við náttúr-
una þó maður væri kominn í Mennta-
skólann. Við fórum oft í langar göngu-
ferðir upp á fjallið og inn í skóginn og
bátsferðir á vatninu. Það var einnig
gaman að vera á heimavist með um
200 jafnöldrum og mjög þroskandi fé-
lagslega."
Áslaug Dóra Eyjólfsdóttir ólst upp í Biskupstungum:
Var og er mikið náttúrubarn
- og finnast forréttindi að hafa fengið að alast upp í sveit
Áslaug Dóra Eyjólfsdóttir er flest-
um íslendingum að góðu kunn frá
árunum þegar hún var einn af
stjómendum Dagsljóss. í dag er hún
framkvæmdastjóri sýningarinnar
Sölku Völku í Hafnarfjaröarleikhús-
inu sem byrjað verður að sýna í
október. Þá er Áslaug einnig for-
maður Kvenréttindafélags íslands
og er í lausamennsku í sjónvarps-
þáttagerð.
Afi brenndi myndir á postu-
línsplatta og könnur
„Ég er frá Syðri-Reykjum II í Bisk-
upstungum, þ.e. í uppsveitum Ámes-
sýslu og ólst upp hjá afa mínum og
ömmu. Amma mín hét Áslaug Ólafs-
dóttir og afi minn heitir Stefán Árna-
son. Afi fæddist á Skólavörðustígnum
en ung að árum lögðu þau hjónin land
undir fót og íluttust í Biskupstungur
og byggðu upp stórt og mikið garð-
yrkjubýli. Á Syðri-Reykjum er mjög
stór heitur hver, einn sá stærsti á
landinu, og hann var nýttur til að hita
gróðurhúsin. Þegar ég var alast upp
hafði frændi minn reyndar að mestu
tekið við gróðurhúsunum en við vor-
um með tvö hús þar sem við ræktuð-
um papriku og tómata. Afi minn
hafði þá söðlað um og lært að brenna
myndir á postulín, á platta og könnur
og þess háttar, og var það aðalstarf
hans þegar ég var að alast upp. Það
var t.d. mjög mikið að gera í kringum
þjóðhátíðarárið 1974 en þá þurfti að
gera platta fyrir alla landsfjórðunga
Þingvallavatn
Skálholt.
SYÐRI REYKIR I
r •<
Selfoss

og fyrir alls konar félagasamtök og
bæjarfélög. Þetta er því sá búskapur
sem ég ólst upp við, þ.e. plattagerð.
Svo var líka nokkuð að gera við gróð-
urhúsin, sérstaklega á vorin og sumr-
in. Maður var að vökva, reyta arfa og
tína tómata og þar fram eftir götun-
um. Þetta var mjög skemmtilegt og
hef ég alltaf verið hrifm af allri rækt-
un. Það var líka stór garður kringum
húsið og er enn sem við unnum mik-
ið í en amma lagði ríka áherslu á að
hann væri fallegur. Þó að ég byggi í
sveit var ég fremur hrædd við dýr, að
undanskildum villiköttunum sem
héldu til í gróðurhúsunum, og ég gat
aldrei drukkið mjólkina beint úr kún-
um og þurfti alltaf að fá hana geril-
sneydda frá Mjólkurbúi Flóamanna."
Menninqarstundir
ngs
í skólabnnum
Þegar Aslaug Dóra var krakki og unglingur var hún staðráðin í að búa alltaf
í sveit og helst í Biskupstungunum
Áslaug Dóra var sex ára þegar hún
fór í skóla í Reykholti í Biskupstung-
um. „Á hverjum morgni kom skóla-
bíliinn heim á hlað og svo var keyrt í
skólann i öllum veðrum, aðallega snjó
og ófærð minnir mig, og tók oft lang-
an tíma að komast á áfangastað. Bíl-
stjórinn á skólabílnum hét Guðjón á
Tjöm og held ég reyndar að hann sé
enn að keyra skólabílinn. Hann er sá
þolinmóðasti og þrautseigasti maöur
sem ég hef nokkum tímann kynnst."
Og þá hefur þurft að vakna
snemma til að allir næðu á réttum
tíma?
„Já, það var farið snemma af stað
til að vera komin á réttum tíma. Við
sungum gjarnan ættjarðarsöngva við
raust og ræddum þjóðmálin svo þetta
voru miklar menningarstundir. Við
krakkarnir kynntumst auðvitað mjög
vel þarna í skólabílnum því þegar
skóla lauk voram við keyrð heim aft-
ur þannig að það var engin sérstök
samvera hjá okkur fyrir utan skóla-
tímann og skólabilinn. í Reykholti var
ég þangað til komið var í 9. bekk en
þá var ekki lengur pláss fyrir okkur
þar og tókum við níunda bekkinn í
Lýðháskólanum í Skálholti hjá-Heimi
Steinssyni. Það var alveg sérstaklega
skemmtilegur tími og má segja að við
höfum blómstrað þarna í níunda
bekknum. Það voru alls sautján
Og em menntaskólaárin bestu ár
ævinnar?
„Ég myndi segja að æskuárin hafl
verið sveipuð dýrðarljóma. Ég ólst
þarna upp ein hjá afa mínum og
ömmu þannig að ég var eins og blóm
í eggi alveg vafm í bómull og hefði
ekki getað fengið betra atlæti. Þau ár
voru yndisleg og menntaskólaárin
tóku svo við í beinu framhaldi sem
mjög góð ár. En enn þann dag í dag
fmnst mér ég alltaf vera að upplifa
mitt besta ár þannig að ég get ekki
sagt að bestu árin séu að baki.“
Gaman að reyna sig á nýjum
vettvangi
Heimsækirðu æskustöðvamar
oft?
„Já, ég var þar núna um helgina
og reyni að fara oft í Tungurnar.
Þegar ég var á Laugarvatni fór ég
heim aöra hverja helgi en þá sá ég
reykjarstrókana úr hvernum frá
skólanum. Núna fer maður
nokkrum sinnum á ári heim og
reynir að komast í réttirnar og svo
skreppur maður oft á sumrin. í vor
fógnuðum við fimmtán ára stúd-
entsafmæli á Laugarvatni og það
var mjög gaman að hitta gömlu
bekkjarfélagana.
En myndirðu einhvem tímann
flytjast aftur út á land?
„Já, ef mér stæði til boða eitthvað
starf eða annað sem væri ákjósan-
legt þá myndi ég ekki hugsa mig
tvisvar um. En það er líka mjög
gott að vera í vesturbænum, og
um þessar mundir vildi ég hvergi
annars staðar búa.“
Að lokum er það spurningin sem
brennur eflaust á margra vörum: Fá
íslendingar að sjá Áslaugu Dóm í
Dagsljósi eða eitthvað að ráði í sjón-
varpi á næstunni?
„Nei, ekki get ég nú séð það beint
fyrir mér. Ég tek aö mér ritstjórn og
kynningarmál fyrir Listahátíð í
Reykjavik eftir áramót og svo má
segja að ég sé komin í svolítið ann-
an gír. Að vísu á enn eftir að sýna
nokkra þætti sem nefnast Úr hand-
raðanum, þar sem rifjað er upp
gamalt og skemmtilegt efni úr sjón-
varpinu, og svo er ég núna að vinna
að þáttaröð um íslenska listamenn
og gera myndband fyrir Vímulausa
æsku. Annars er ég nú mest fyrir að
prófa nýja hluti og mér flnnst alltaf
skemmtilegast að takast á við eitt-
hvað nýtt og krefjandi."
-hdm.
... í prófíl
Jóhann Bach-
mann, trommu-
leikari Skíta-
mórals
Jóhann Bachmann er
trommuleikari hljómsveitar-
innar Skítamórals sem
flestir landsmenn ættu að
þekkja. Skítamórall leikur
fyrir dansi á lokahófi knatt-
spyrnumanna 2. október.
Jóhann er í prófíl þessa vik-
una.
Fullt nafn: Jóhann Bachmann
Ólafsson.
Fæðingardagur og ár: 10.
febrúar 1976.
Maki: Birgitta Haukdal.
Böm: Ein dóttir, Embla Dögg.
Skemmtilegast: Að spila á
stórum tónleikum fyrir troð-
fullu húsi.
Leiðinlegast: Að gera ekki
neitt.

■

■ >
Uppáhaldsmatur: Allur aust-
urlenskur.
Uppáhaldsdrykkur: Egils
Bergvatn.
Fallegasta manneskja fyrir
utan maka: Dóttir mín.
Fallegasta röddin: Einar
Ágúst.
Uppáhalds líkamshluti:
Tungan.
Hlynntur eða andvígur ríkis-
stjóminni: Hlutlaus.
Með hvaða teiknimyndaper-
sónu myndirðu vilja eyöa
nótt: Pocahontas.
Uppáhaldsleikari: Samuel L.
Jackson.
Uppáhaldstónlistarmaður:
Þeir em of margir til að telja
þá upp.
Sætasti stjórnmálamaður-
inn: Siv Friðleifs.
,y
Uppáhaldssjónvarpsþáttur:
Friends og Seinfeld.
Leiðinlegasta auglýsingin: j
Syngjandi tómatsósuauglýsing-1
in frá Hunts.
Leiðinlegasta kvikmyndin:i
Engin sem ég man í augnablik-|
inu.
Sætasti sjónvarpsmaðurinn:|
Bryndís Hóbn.
Uppáhaldsskemmtistaður:
Gaukurinn, Astró og Glaumb- j
ar.
Besta „pikköpp“-lfnan:
Heyrðu, fómm, það var ein-
hver að pmmpa.
Hvað ætlar þú að verða þeg-
ar þú ert orðinn stór: Allt og
ekkert.
Eitthvað að lokum: Takk fyr-
t ir mig.