Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.2000, Blaðsíða 18

18
enning
FÖSTUDAGUR 11. FEBRÚAR 2000 JLÞ V
b-
m
*

Sigurður Fáfnisbani í Nor-
ræna húsinu
ÉRichard Wagner-félagiö sýnir í vetur
uppfærslu Metropolitan-óperunnar í New
York á Niflungahringnum af myndbandi í
Norræna húsinu. Á morg-
un kl. 12 er komið að Sig-
urði Fáfnisbana, þriðju
óperunni í röðinni af
Hringóperunum fjórum.
Sýningamar eru í sam-
vinnu við Félag íslenskra
fræða. Árni Björnsson
hefur umsjón með sýning-
; unum og gerir grein fyrir
íslenskum bakgrunni
Niflungahringsins og
notkun Richards Wagners a ístensKu
heimifdunum.
Þessi sama uppfærsla verður á fjölum
Metropolitan í vor. Þá mun Kristinn Sig-
mundsson fara með hlutverk Hundings í
; Valkyrjunni. Leikstjóri er Otto Schenk og
hljómsveitarstjóri James Levine. Hlut-
verk Sigurðar Fáfnisbana er sungið af
Siegfried Jerusalem. Sýnt verður á stóra
veggtjaldinu í sal Norræna hússins. Ensk-
ur skjátexti. Aðgangur er ókeypis og öO-
um heimiH.
„Larissa Diadkova var framúrskarandi í hlutverki konungsdótturinnar Amneris. Túlkun hennar var innileg, bæði Ijóöræn og dramatísk, röddin
fáguö og hver tónn fallegur." DV-mynd Teitur
Uppfærsla Ricos Saccanis og Sinfóníu-
hljómsveitar íslands á óperunni Turandot eft-
ir Puccini í LaugardalshöOinni í fyrra vakti
verðskuldaða athygli. Sýningin þótti takast
framúrskarandi vel, og því höfðu margir
miklar væntingar tO óperusýningarinnar í
HöOinni í gærkvöld þegar Saccani og Sinfón-
ían settu upp Aidu eftir Verdi með Kristjáni
Jóhannssyni í einu aðalhlutverkinu. Kristján
var með flensu eins og fram kom í fjölmiðlum
og þvi óvíst hvort hann gæti yfir höfuð sung-
ið, enda var spennan í salnum gífurleg áður
en sýningin hófst. Einhverjum titringi oOi
líka að forráðamenn Sinfóníunnar voru bún-
ir að númera sætin eftir flóknu kerfi sem átti
óljóst að líkja eftir sætaskipan Háskólabíós,
og þvi reikuðu margir örvinglaðir fram og tO
baka í leit að sætunum sínum. Einn reiður
áheyrandi öskraði: „Ég vO fá að tala við yfir-
manninn!" AOt blessaðist þetta þó að lokum,
og hófst sýningin á tilskOdum tíma.
Ástarþríhyrningur
Aida gerist í Egyptalandi á stríðstímum.
Aðalsöguhetjur eru Konungur Egyptalands,
dóttir hans Amneris, Ramfis æösti prestur,
ambáttin Aida og Radames herstjóri. Sagan
er dæmigerður óperuástarþríhyrningur, kon-
ungsdóttirin elskar herstjórann sem elskar
ambáttina, og tO að flækja söguna er hún
dóttir Eþíópíukonungs, sem á í stríði við
Egypta. Þetta er harmleikur, Radames her-
stjóri er læstur inni í grafhýsi í lokin fyrir
foðurlandssvik og Aida lendir þar með hon-
um. Ljósi punkturinn er að þau sameinast í
lokin og fara tO æðri heima.
Tónlist
Jónas Sen
Kristján Jóhannsson var í hlutverki Rada-
mesar og þrátt fyrir flensu gerði hann margt
ágætlega. Hann hefur þróttmikla rödd sem
risavaxin hljómsveit fær ekki að kæfa, og
ágæta tækni. Dramatísku hápunktamir vom
býsna áhrifaríkir, og engin flensueinkenni
þar. Veikleikar Kristjáns fólust í því að túlk-
un hans var dálítið gróf og í heOd of einsleit.
Ekki virtist skipta miklu máli hvað hann var
að syngja, það hljómaði svo tO aOt eins. Hann
sýndi ekki mikla tilflnningu fyrir hinu
lýríska og fmgerða, og því fékk maður aldrei
samúð með honum í hlutverki sínu.
Luicia Mazzaria var Aida, og likt og Krist-
ján gerði hún ýmislegt vel en náði ekki að
fanga mann með túlkun sinni. Kannski hafði
íslensk verðrátta þar eitthvað að segja, þvi
hún var dálítið nefmælt, rödd hennar mjó og
ekki nægilega stöðug. A hinn bóginn var
Larissa Diadkova framúrskarandi í hlutverki
konungsdótturinnar Amneris. Túlkun
hennar var innileg, bæði ljóðræn og
dramatísk, röddin fáguð og hver tónn fal-
legur.
Aðrir söngvarar stóðu sig flestir ágæt-
lega, Ramfis æðsti prestur var í öruggum
höndum MichaOs Ryssovs, Guðjón Ósk-
arsson átti góða spretti sem konungur
Egyptalands og Giancarlo Pasquetto var
verulega magnaður sem konungur Eþíóp-
íu. Einnig var frammistaða hofgyðjunnar
Sigrúnar Hjálmtýsdóttur hin prýðOegasta.
Þrír dansarar tóku faOeg og allt að því eró-
tísk spor í einu atriði óperunnar, en það voru
þau Hrefna HaOgrimsdóttir, Sveinbjörg Þór-
haOsdóttir og Jóhann Freyr Björgvinsson.
Einnig komu þrír kórar við sögu í óperunni,
Karlakórinn Fóstbræður, Kór íslensku óper-
unnar og Kór Söngskólans í Reykjavík. Þeir
sungu oftast ágætlega, en þó hefði mátt huga
betur að samspili kóra og hljómsveitar, því
málmblásarar voru á tíðum allt of sterkir og
drekktu kórunum í miklum þyt. Fyrir utan
það var hljómsveitin í góðu formi og lék
margt glæsilega. Mega aðstandendur hennar
nokkuð vel við una, því þó einsöngvararnir
hafi ekki aOtaf staðist væntingar var margt
skemmtOegt og í heOd var þetta góð sýning.

Hástemmt og rómantískt
Nú stendur sem hæst fyrsta tón-
leikahátíð af þremur sem Tónskálda-
félag íslands stendur fyrir á þessu ári
í samvinnu við M-2000. Liður í þessari
hátíð voru tónleikar í Salnum á mið-
vikudagskvöld þar sem áherslan var
lögð á íslensk einsöngslög frá fyrri
hluta 20. aldar. Sigrún Hjálmtýsdóttir
sópran, Rannveig Fríða Bragadóttir
mezzósópran og Ólafur Kjartan Sigm-ð-
arson baríton skiptu þar bróðurlega
með sér lögum aOs 16 tónskálda með
dyggri aðstoð Önnu Guðnýjar Guð-
mundsdóttur píanóleikara.
Tónlist
Amdís Björk Ásgeirsdóttir
Sum þessara laga hljómuðu kunnug-
lega í eyrum en flest lögin sem flutt
voru fyrir hlé minnist ég ekki að hafa
heyrt áður. Þau eru samin í róman-
tískum anda, oft við hástemmda texta
í alvarlegri kantinum.sem gerði það að
verkum að fremur þungt var yfir fyrri
hluta tónleikanna - fyrir utan Plágu
Sigvalda Kaldalóns við ljóð Indriða
Einarssonar sem Ólafur Kjartan söng
með miklum ágætum. Inn á mifli voru
þó fógur lög, tO dæmis Nafnið eftir Áma Thor-
steinsson og Um nótt EmOs Thoroddsens við
einkar faOegan texta sem Jón Thoroddsen
þýddi. Þau bæði söng Rannveig Fríða af mikifli
innlifun. Fjólan eftir Helga Sigurð Helgason
hljómaði líka undurmjúk í meðfórum Sigrúnar
og sömuleiðis Bergljóð eftir Jón Laxdal sem
Sigrún Hjálmtýsdóttir, Rannveig Fríöa Bragadóttir og Ólafur Kjartan
Sigurðarson skiptu með sér lögum 16 tónskálda með dyggri aöstoð
Önnu Guðnýjar Guðmundsdóttur píanóleikara. DV-mynd Hilmar Þór
Ólafur Kjartan fór afskaplega vel með.
En þrátt fyrir prýðilegan flutning var ekkert
laganna sem snerti gagnrýnanda. Anna Guðný
var mestaOan tímann í miklu undirleikshlut-
verki, eins og litiO gaumur heíði verið gefmn að
hálfóinnblásnum píanópörtunum frá hendi tón-
skáldanna, nema hvað ef vera skyldi í Ásareið
Sigvalda Kaldalóns þar sem hið
válega tremolo skapaði góða um-
gjörð um textann.
Eftir hlé hóf Rannveig Fríða
leikinn í Sólskinsskúrinni, heið-
ríku lagi Áma Thorsteinssonar
sem var fyrirferðarmestur á efnis-
skrá ásamt Sigvalda Kaldalóns
með fjögur lög aOs. Heimþrá Inga
T. Lámssonar og Þei, þei og ró, ró
voru einnig afar faOega sungin,
kyrrlát og yfirveguð. Ólafur Kjart-
an átti stórleik í sinni næstu lotu
sem hann hóf á Enn ertu fögur
sem forðum eftir Árna og sýndi að
hann er glæsOegur söngvari í mik-
01 sókn. Máninn líður eftir Jón
Leifs var svo af aflt öðm sauða-
húsi en hin lögin og ekki skrýtið
miðað við þennan samanburð að
hann hafl verið litinn homauga af
sínrnn koOegum sem enn vom að
basla í rómantíkinni. Hinn hrika-
legi texti Davíðs Stefánssonar, Sjó-
draugar, við lag Sigurðar Þóröars-
sonar, var svo túlkaður á áhrifa-
mikinn hátt af Ólafi Kjartani og
Önnu. Sigrún fór einnig ágætlega
með sín lög, Nótt eftir Jóhann Ó.
Haraldsson, Hjá vöggunni eftir
Eyþór Stefánsson, Jarpur skeiðar
eftir Pál ísólfsson og Gunna á Brú
eftir Jón Laxdal. Þó á hún stundum tfl að auka
styrkinn einum of bratt sem gerir að verkum að
laglínurnar verða aðeins of bólgnar fyrir minn
smekk. í lokin áttu þau svo hver sín glansnúm-
er sem áheyrendur kunnu vel að meta og létu
það óspart í ljós.
íslensk myndlist
við aldamót
Á mánudagkvöldið kl. 20.30 verður
haldið í ÞjóðleikhúskjaOaranum málþing
um stöðu íslenskrar myndlistar. Að mál-
þinginu standa Sjónlistarfélagið
og Listaklúbbur Þjóðleikhús-
kjaOarans. Frummælandi verður
Auður Ólafsdóttir listfræðingur
(á mynd) og hefur hún geflð er-
indi sínu yfirskriftina „2000
vandinn: Aldarlok í myndlisf'.
Ásamt Auði munu fjórir list-
fræðingar og listamenn leiða
umræður en mnsjónarmaður og
fundarstjóri verður Jón Proppé
myndlistargagnrýnandi.
Á undanfömum árum og áratugum
hafa miklar breytingar orðið í myndlistar-
heiminum. Nýjar stefnur og hugmyndir
hafa komið fram og listamönnum og sýn-
ingarsölum hefur fjölgað margfalt. Því er
kjörið að nota þessi tímamót tfl að rifja
upp og meta þróunina síðustu ár og huga
að framtíðinni.
Húsiö verður opnað kl. 19.30.
Melsteðs-Edda
komin heim
Á sunnudaginn kl. 14 verður afhent í
Þjóðarbókhlöðunni myndskreytt handrit
frá því um 1700 af Snorra-Eddu, svoköOuð
Melsteðs-Edda sem fór tO Kanada með
vesturförum fyrir röskum hundrað árum.
FuOtrúi gefenda, örn Amar, ræðismaður
íslands í Minnesota, afhendir Stofnun
Árna Magnússonar handritið tO eignar.
Við sama tækifæri mun Bjöm Bjama-
son menntamálaráðherra opna nýja
heimasíðu Ámastofnunar þar sem áhuga-
sömrnn almenningi gefst m.a. kostur á að
skoða stafrænt myndasafn af handritum.
Ef þið farið inn á slóðina
http//:www.am.hi.is getið þið tO dæmis
skoðað sjálfa MöðruvaOabók, frægasta
handrit íslendingasagna.
Kæri Erlendur
Skömmu eftir að lokið verður að fagna
heimkomu Melsteds-Eddu, eða kl. 16 á
sunnudaginn, hefst kynning í Þjóðarbók-
hlöðunni á bréfasafni Er-
lends í Unuhúsi sem opnað
var 29. janúar og hefur vak-
ið mikla athygli. Ögmundur
Helgason, forstöðumaður
handritadefldar, mun gera
örstutta grein fyrir inni-
haldi kassans, síðan verður
lesið upp úr bréfum skáld-
anna HaOdórs Laxness,
Stefáns frá Hvítadal og Þórbergs Þórðar-
sonar, sem og Nínu Tryggvadóttur mynd-
listarkonu og einnig bréfum Erlends tO
hennar, Aðalsteinn Ingólfsson listfræðing-
ur, Kristján Eiríksson og Pétur Már Ólafs-
son bókmenntafræðingar munu kynna
bréfritara, en SOja Aðalsteinsdóttir og
Benedikt Erlingsson leikari lesa upp úr
bréfunum.
Umsjón
Silja Aðalsteinsdóttir