Dagblaðið Vísir - DV - 24.02.2000, Blaðsíða 18

18
23
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiftlun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjórl: Svelnn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjórl og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiósla, áskrift:
Þverholti 11,105 RVÍK, SÍMI: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fiölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plótugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuði 1900 kr. m. vsk. Lausasöluverö 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaösins j stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Pútín er nýr Stalín
Andrei Babitsky, fréttamaður Radio Liberty í Tsjetsjen-
íu hafði lengi farið í taugar Vladimírs Pútíns, forseta
Rússlands, af því að fréttir hans voru réttar og stungu í
stúf við lygavefina, sem Pútín lét semja um stríðið. Því
var Babitsky handtekinn á eftirlitsstöð 16. janúar.
Babitsky hefur ekki sézt síðan. Sennilega hafa menn
Pútíns myrt hann. Þeir neituðu í tvær heilar vikur að
hafa handtekið hann, unz þeir þóttust skyndilega hafa af-
hent hann skæruliðum Tsjetsjena 3. febrúar. Þeir sýndu
greinilega falsaða mynd af þeim meinta atburði.
Allt er málið einkar stalinskt. Fyrst er maðurinn sagð-
ur ekki til og svo er hann afhentur. Hann er sagður af-
hentur Tsjetsjenum, af því að hann hafi sjálfur beðið um
það. Allt er þetta sama gamla lygin og Stalín stundaði og
nákvæmlega í gamla ósvífna stílnum hans.
Alexander Khinshtein, blaðamaður við Komsomolets,
slapp naumlega 17. janúar, er menn komu að flytja hann
nauðugan á geðveikrahæli. Sú aðferð var notuð af KGB á
sínum tíma og hefur verið endurvakin af Pútín, sem er al-
inn upp í KGB og Stasi í Austur-Þýzkalandi.
Pútín hefur tekið upp fleiri siði úr gömlum kennslubók-
um. Hópi erlendra blaðamanna var sýnt friðsælt tölvuver
í skóla í þeim hluta Tsjetsjeníu, sem rússneski herinn
hafði náð á sitt vald. Eini gallinn við Pótemkín-tjaldið var,
að ekkert rafmagn hafði verið lagt í skólann.
Eins og á tímum Stalíns mættu hópnum hópar af syngj-
andi Tsjetsjenum, sem dönsuðu þjóðdansa með hamingju-
svip. Þannig er lygavefurinn spunninn af KGB, sem núna
heitir FSB, nákvæmlega eins og hann var spunninn, þeg-
ar svart var hvítt í Sovétríkjunum sálugu.
Enginn vottur af sönnun hefur komið fram um, að
Tsjetsjenar hafi valdið sprengingum í íbúðablokkum í
Moskvu og víðar. Herferðin gegn þeim er því byggð á yf-
irvarpi. Hún heitir frelsun á máli Pútíns og manna hans,
en varðar þó við alþjóðareglur um stríðsglæpi.
Einkennilegt er að frelsa fólk með því að sprengja hús
þéss, ræna eignum þess og myrða það af handahófi, pynda
það og nauðga því í fangabúðum. Um þetta eru rækileg
gögn hjá fjölþjóðastofnunum, en Pútín heldur áfram þeim
sið Stalíns að sýna syngjandi dansflokka.
Aðgerðir Pútíns í Tsjetsjeníu eru skipulagt þjóðarmorð
gegn fólki, sem formlega séð telst vera borgarar í Rúss-
landi. Þær sýna viðhorf stjórnvalda til borgara í eigin
landi. Með Pútín hefur stjómarfar í Rússlandi horfið aft-
ur til Sovétríkjanna eins og það var á tímum Stalíns.
Áhugamál Pútíns komu greinilega í ljós á fundi svo-
nefnds Sambands sjálfstæðra ríkja í lok janúar, þar sem
hann vildi hvorki ræða fríverzlun né Tsjetjeníu, heldur
eingöngu um aukið samstarf leyniþjónustanna í þessum
arftakaríkjum Sovétríkjanna sálugu.
Sem betur fer em Rússland og Samband sjálfstæðra
ríkja efnahagslegir dvergar, sem geta lítið spillt fyrir úti
í hinum stóra heimi. Rússland hefur þó mikið af kjam-
orkuvopnum og nýjan Stalín á toppnum, sem gerir lífið í
heiminum hættulegra en það var á tíma Jeltsíns.
Því miður eiga utanríkisþjónustur vestrænna stórvelda
erfltt með að kyngja því, að dálæti þeirra á Jeltsín hefur
leitt Pútín til valda. Þess vegna reyna þær að gera lítið úr
þeirri staðreynd, að stjórnarfar í Rússlandi Pútíns siglir
hraðbyri í átt til stjórnarfars Sovétríkja Stalíns.
Vesturlandabúar eiga strax að stöðva vestræn lán til
Rússlands. Þau em notuð til þjóðarmorða og annarra
glæpa gegn mannkyninu á vegum hins nýja Stalíns.
Jónas Kristjánsson
FIMMTUDAGUR 24. FEBRÚAR 2000
DV
Eg skila ekki skattframtali í ár
Og ef menn fara ekki eftir þessu valdboði hefur ríkis-
valdið leyfi til að beita menn ofbeldi, dœma þá sem
glæpamenn og stinga í steininn.
Ríkisvaldið krefst þess af
einstaklingum að þeir gefi
upp ýmsar upplýsingar um
athafnir sínar. Ein þessara
skyldna er að gefa upp
„tekjuskatt af öllum tekjum
sínum, hvar sem þeirra er
aflað, og eignarskatt af öll-
um eignum sínum, hvar
sem þær eru“. Um þessar
mundir sitja landsmenn því
sveittir yfir alls kyns papp-
írum, tölum, eyðublöðum
og launaseðlum til að upp-
fylla þessa skyldu sína, með
ómældum kostnaði.
Skaöleg skattheimta
Þaö er hreint með ólíkindum
hvers valdhafarnir kreijast af okkur
ef við eigum að geta framkvæmt ein-
fóldustu hluti. Ávallt þarf ríkisvaldið
að vita hvað við höfum fyrir stafni,
hvers við öflum, hvað við kaupum og
hvað við seljum. Og af öllum þessum
athöfnum skal stóri bróöir fá sitt.
Sína gömlu tiund sem reyndar er
orðin miklu meira en tiund núna.
Kostnaðurinn af þessari skatt-
heimtu er líka mikill. Fyrirtæki
þurfa að gera grein fyrir rekstri sín-
um, tekjum og gjöldum,
eignum og skuldum. Um-
sýsla þessi kostar þau bæði
tíma og fjármuni og margir
hreinlega veigra sér við að
setja á fót fyrirtæki vegna
þessara byrða, sem ríkis-
valdið leggur þeim á herð-
ar. Eins er komið fyrir ein-
staklingum. Eftir að búið er
að taka stóran hluta af tekj-
um þeirra þurfa þeir að
eyða peningum í endur-
skoðendur eða sitja sjálfír
sveittir heima við að fylla
út eyðublöð rikisvaldsins.
Til hvers?
En af hverju þurfum við að eyða
tíma og peningum í þessa skyldu okk-
ar? Ríkið vill fylgjast vel með borgur-
unum og tryggja að það viti hvað þeir
afla og hvað þeir borga í skatt. Þessar
byrðar ber launafólk svo stjómmála-
menn geti sinnt ýmsum gæluverkefn-
um og umbunað sérhagsmunahópum,
sem gjalda greiöann með því að halda
sig til hlés fram yfir næstu kosningar.
Skattheimtumenn réttlæta þessar
þvinganir sínar með því að segja að
þær séu í þágu þeirra launalægri.
Hins vegar eru það ekki þeir sem
minnst afla sem hagnast á flóknu og
umfangsmiklu skattkerfl. Þeir sem
eiga mikið, og borga þ.a.l. mest til rík-
isins, sjá hag sinn í því að kaupa
þjónustu sérfræðinga til að fmna gluf-
ur í kerfmu til að lækka skattbyrðar
sínar. Og það eru alltaf glufur í svona
kerfum og því fóknari sem þau eru,
því fleiri. Því er það venjulegt launa-
fólk sem rikiskrumlan herðir hvað
mest að, oft ungt fólk sem vinnur
mikið og er að reyna að koma þaki
yfir sig og fjölskyldu sína.
Hinn íslenski grímudansleikur
Vér íslendingar höfum alveg sér-
staklega góða reynslu af því að
treysta íslenska Ríkinu fyrir hags-
munum okkar - eða hitt þó heldur.
Þetta fyrrum verkfæri þjóðarinnar í
baráttu fyrir sameiginlegum hags-
munum hefur nú ítrekað sýnt hversu
óheppilegur vettvangur það er fyrir
hagsmuni bæði stórra og smárra
hópa. Þessi áður saklausi og velmein-
andi Höður þjóðfélagsins hefur nú í
blindni sinni framkvæmt verk sem
allir sjáendur eru furðu slegnir yfir.
Þeirra kvóti
Það átti að verja fiskimiðin og gæta
hagsmuna þegnanna - allra! En því
miður gleymdist þetta síðasta. Nokkr-
ir þegnar hafa að vísu komið mjög vel
út úr þessu ævintýri með blinda Heði
- en hinir eru löngu famir að halda
að Höður sé ekki bara saklaus
leiksoppur. Jafnvel hafa komið fram
þær hugmyndir að Höður sé löngu
dauður og durtur hafi í gervi hans
lengi setið við stjómvölinn.
Til að auðvelda þjónustu við sjúka
var haldið utan um sjúkrasögumar
hjá læknum þeirra. Til að gera langa
sögu stutta þá hefur hinn dularfulli
Höður gefið örfáum einstaklingum
einkaleyfi á þeim upplýsingum sem
„Nú þegar margir bœndur eru aðframkomnir hefst
lygileg aðför að þeim, og lönd skulu tekin af þeim
í stórum stíl. “
þar er að finna. Þeir munu
geta fært sér það í nyt -
sjúkragögnin em þeirra
kvóti. Rétt er að benda á að
langt er síðan sjúklingunum
sjálfum hætti að vera leyfi-
legt að nálgast þessar skýrsl-
ur eða taka þær til handar-
gagns! Hugmyndin um eign-
arhald aðskilið þegnunum
var þegar til.
Hööur heldur
fram sínum leik
Sameignir þjóðarinnar
eru margar - tungan og menningin,
landið og miðin. Og Hööur hinn
blindi heldur fram leik sínum. Að því
er viröist án minnstu útreikninga á
nú að stífla vatnsfóll og þar með
sökkva stómm landsvæðum og mikil-
vægum í náttúrulegri heild landsins.
Það vantar aukna orku fyrir erlent
stórfyrirtæki og peningaveltu hjá ör-
fáum aðilum innanlands. Hver hin
eiginlega niðurstaða í dæminu verð-
ur skiptir engu máli - það stendur
ekki til að gera dæmið upp á meðan
Höður hinn blindi ríkir.
Og svo er það þetta síðasta. Bænd-
ur hafa ekki fengið mikið fyrir vinnu
sína undanfarin ár. Nú þegar margir
þeirra eru aðframkomnir hefst lygi-
leg aðfór að þeim. Lönd þeirra skulu
nú tekin í stórum stíl og skilgreind
sem svokallaðar þjóðlendur.
Hróa fremur en Höö
Hugtakanotkunin er til þess sniðin
að stefna almenningi í þéttbýlli
byggðum landsins gegn
þændum og hugmyndum
um eignarrétt þeirra á af-
réttum sínum. Landsvæði
sem hafa fylgt einstökum
býlum og sveitum öldum
saman skulu nú sett undir
ríkið. Á þessum tímum há-
tískuhugtaksins „dreifður
eignarréttur" - sem reyndar
hefur svo sorglega mistekist
að framkvæma í verki -
hefði maður haldið að eign-
arfyrirkomulagið á afrétt-
inni gæti ekki verið meira í
takt við tímann. Mjög dreifð eignar-
aðild þar sem þó er sívaxandi tilfrnn-
ing fyrir sameiginlegum hagsmunum
og samvinnu vegna varðveislu meðal
annars náttúrulegra og sögulegra
verðmæta.
Er trúverðugt að halda því fram að
íslenska ríkið, eftir allt sem á undan
er gengið, sé sá aðili sem best getur
gætt verðmæta þama og líklegastur
er til að jafha rétt allra þegna lands-
ins til að nýta og njóta þeirra gæða
sem þessi lönd hafa að bjóða? Miklu
nær er að ætla að ekki myndi líða
langur tími áður en einhverjir ein-
staklingar fengju á silfurfati einhvers
konar einkarétt aö skipulagi og fram-
kvæmd nýtingarinnar.
Og í anda hinnar siðblindu Haðar-
frjálshyggju þá myndu þeir að sjálf-
sögðu leita leiða til að efnast persónu-
lega um leið. Höður tekur frá mörg-
um og lætur í hendur fárra. - Má ég
frekar biðja um Hróa hött!
Sigfríður Björnsdóttir
Með og á móti
lœkkun flokksstyrkja?
Óháð peningavaldi
Meira auglýsingaskrum
„Það er afar
brýnt að sett
verði sem fyrst
skýr lög um fjár-
mál stjórnmála-
starfsemi hér á landi, þ.m.t.
reglur um upplýsinga-
skyldu flokkanna og um
hámarksframlög styrktar-
aöila.
Auk þess tel ég sjálfsagt
að flokkar og framboð setji
sér sjálf slíkar vinnureglur. Þannig
settum við okkur reglur sem miða
að lágum en dreifðum fjárframlög-
um og um það að við höfum ekkert
að fela í þessum efnum.
Þá tel ég æskilegt og nauðsynlegt
að í kjölfar laga um fjármál stjóm-
málaflokka og framboða verði op-
inber stuðningur við slíka aðila
aukinn verulega, þannig að
starfsemi stjómmálasam-
taka byggi fyrst og fremst á
opinberum fjárframlögum
og á framlögiun flokks-
mannanna sjálfra.
Ég tel það hættulegt og
ólýðræðislegt að fáir og
mjög fjársterkir aðilar geti
orðið burðarásinn í starf-
semi stjómmálaflokka. Ég
er ekki að halda því fram að
fjársterkir aðilar séu að misnota
stjómmálaflokkana með háum fjár-
framlögum. En meðan ekki eru sett
skýr og skynsamleg lög um þessi
mál býður það hættunni heim.“
„Þessi krafa heyr-
ist einkum frá
þeim flokkum sem
hafa fáa félaga og
þar með fáa greið-
endur félagsgjalda. Þeir vilja
neyða almenning til að
styrkja sig í gegnum ríkis-
sjóð. Flokkamir styrkja sjálfa
sig nú þegar verulega af al-
mannafé. Líklegasta afleiðing
þess yrði að þeir auglýstu
enn meira rétt fyrir kosning-
ar, gæfu út blöð sem enginn vill lesa
eða kaupi sér áhrif i fjölmiðlum eins
og Alþýðubandalagið gerði með
leynikaupum á. Ef viljinn til að
styrkja stjómmálaflokka er nógu al-
mennur, er ekkert sem kemur í veg
fyrir að fólk geri það. Framlög fyrir-
tækja til stjómmálaflokka eru jafn-
vel frádráttarbær frá rekstr-
argjöldum. Stjórnmálaflokk-
amir hafa því nú þegar mik-
ið forskot á ýmis önnur sam-
tök sem beita sér í stjómmál-
um. Það sýnir ef til vill hve
háðir stjómmálaflokkar
verða ríkisstyrkjum að Al-
þýðubandalagið veðsetti
væntanlega ríkisstyrki til sín
fyrir skuldum gamla Þjóðvilj-
ans mörg ár fram í timann.
Vilja menn hafa flokkana svo
háða stjómvöldum á hverjum tíma
um fjárframlög? Það er svo undarlegt
að þeir sem vanda mest um fyrir
fólki sem er að endurnýja bílinn sinn
og kenna því um þensluna svonefndu
skuli koma með tillögu um að auka
eyðslu ríkisins meö þessum hætti.“
Steingrímur
Sigfússon
alþingismaöur.
Glúmur Jón
Björnsson
rítstjórí
Net-Þjóöviljans.
I umræöum um rekstur, fjármál og bókhald stjórnmálaflokkanna hafa þlngmenn VG m.a. lagt til aö opinberir styrklr til stjórnmálaflokka og framboða veröi
hækkaöir frá því sem nú er.
Skerðing á eignarréttindum
Skattheimta er skerðing á eignar-
réttindum og athafnafrelsi manna.
Menn eiga að geta ráðstafað eignum
sínum, sem þeir vinna fyrir, af fús-
um og frjálsum vilja án afskipta rík-
isvaldsins. Takmarka á vald ríkis-
ins til skattheimtu og hlutverk þess
við ákveðin verkefni eins og lög-
gæslu og rekstur dómstóla.
Grimmdin felst í því að hirða óhóf-
lega hátt hlutfall launa, hagnaðar
eða eigna og dreifa til þeirra sem
ekki hafa til þess unnið. Og ef menn
fara ekki eftir þessu valdboði hefur
ríkisvaldið leyfi til að beita menn
ofbeldi, dæma þá sem glæpamenn
og stinga í steininn.
Til að mótmæla þessari skyldu
minni gagnvart ríkisvaldinu, óhóf-
legri skattheimtu og heimtingu
þeirra á upplýsingum um mina per-
sónulega hagi, sem síðan er birtar
öllum almenningi í ágúst ár hvert,
mun ég ekki skila skattframtali í ár.
Ég geri mér grein fyrir að mín litla
rödd er kraftlaus gegn því ofbeldi
sem ríkisvaldið hefur rétt á að beita
mig; þvingunum, handtöku og fang-
elsisvist. - Við sjáum hvað setur.
Björgvin Guðmundsson
Ummæli
Lúxusferðir
til lastabæla
„Það gleymist
engum sem heim-
sótt hefur ömurleg
fátækrahverfí Afr-
íku, m.a. í Höfða-
borg, þar sem ekki
er rennandi vatn
eða rafmagn í eld-
fimum kofaskrifl-
um, 10-12 manns hírast i tveimur
litlum rökum herbergjum, flest böm
... Til þessarar borgar eru auglýstar
lúxusskemmtiferðir, glæsihótel,
skemmtisnekkjur, gnægð ávaxta,
matar og eðalvína. Fáir minnast á
eða vita um gleymdu bömin og ekki
em hreysahverfin höfð til sýnis ...
Við erum íbúar eyju í Norður-Atl-
antshafi en við erum ekki ein i
heiminum og þjáning annarra er
þjáning okkar allra.“
Anna Þrúöur Þorkelsdóttir, form. Rauöa
kross íslands, í Mbl.-grein.
Engin Indlandsferð
„Vissulega var
búið að eyða í
þetta nokkrum
tíma... Þátttakan
var bara orðin
nokkuð góð. Hátt í
15 fyrirtæki höfðu
tilkynnt sig og
miðað við 2-3 full-
trúa frá hveiju mátti reikna með
um 40 manns ... Það er enginn skaði
skeður. Þetta er bara smá hringl
með tímasetninguna sem okkur
finnst að sjálfsögðu hvimleið,
fyrirtækjanna vegna.“
Vilhjálmur Guömundsson, deildarstj. i
Útflutningsráöi, í Degi um tímasetningu
á forsetaheimsókn til Indlands.
Talsmenn Reykja-
víkur
„í ár er veisla.
Það er menningar-
veisla og allir em
í stuði þess vegna.
Það er húllumhæ
örfárra og þeir
gleðjast og kætast
eins og þeir mögu-
lega geta. Fremstir
fara borgarstjórinn og menningar-
málaráðherrann, sem er reyndar
hversdags einn af þingmönnum
Reykjavíkur, og þeir sem eru í
veislu em í veislu ... Engum er alls
varnað og nú hefur tekist að finna
sameiginlegt markmið. Fiskveiðar,
fiskvinnsla og annað slor sem lengst
í burt. Þetta ágæta fólk vill halda
veislunni áfram og nú í höfninni og
þá skal höfnin víkja. Skál fyrir því.“
Blrgir Hólm Björgvinsson,
í Morgunblaöinu.
Skoðun
Hvaða kjarabætur?
Um leið og ég kom inn í
Bónus um daginn sá ég
auglýsingaskilti þar sem
sagði að Bónus hefði
ákveðið að hætta að aug-
lýsa vöruverð í dagblöðum.
Þess í stað yrði verðlækk-
un á þrem vömtegunum
sem þeim kostnaði næmi.
Loksins, hugsaði ég. Þama
koma kjarbætumar sem ég
er búin að bíða eftir lengi
og spurði hvar þessar 3 teg-
undir væru, og sem kaup-
glöðum íslendingi sæmir
sagðist ég ætla að kaupa allar 3 og
það strax. Starfsfólkið horfði á mig
eins og ég væri ekki alveg með öll-
um mjalla og kannaðist ekki neitt
við neitt. - Við það sat og ég fór að
hugsa aðeins til fortíðar þegar ég
var BH (bara húsmóðir).
BH - bara húsmóðir
Nú er öldin önnur og mjólkin
kemur í femum og ýsan í pökkum
og krakkar vita ekki að það þarf að
fara út í fjós að mjólka og sjómenn
að róa til fiskjar svo hægt sé að
setja hann í fallegar pakkningar.
Ég eins og fleiri vorum BH í
10-15 ár og sinntum stórþvottum
tvisvar í mánuði. Fyrst var tauið
sett í bleyti í ker og svo soðið í
stórnm suðupotti. Sumar BH áttu
meira að segja þvottavél með raf-
magnsvindu en aðrar urðu bara að
nota handaflið.
Dagar sjálfvirkninnar voru rétt
að renna upp. Rauðsokkar voru
upp á sitt besta og sögðu að BH
væru forheimskaðar húsmæður
sem ekkert fylgdust með og þeim
væri nær að fara út að vinna, þó
ekki væri nema við skúringar. Þá
fengju þær kaup og gætu keypt fyr-
ir eigin peninga í stað þess að
liggja eins og ómagar á eiginmönn-
unum sem unnu myrkranna á
milli. Ég fór að reikna og sá þá að
það yrði miklu dýrara að koma
mínum 4 rollingum í pössun en
vera BH og þvo, sauma, staga og
elda mat.
Ekki var hægt að vera BH til
eilífðar, krakkamir uxu úr grasi
og þá var farið út á vinnumarkað-
inn og upplifði ég það þannig að
þessar húsmæður gætu gert hitt og
þetta ágætlega, rétt eins og hinir.
bara rúm 1400. Hitt fór í
skattinn. Ég skildi þetta
alls ekki fyrst. En viti
menn, ég var með laun
rétt yfir skattleysismörk-
unum. Þótt ég hefði nú
viljað reyna að halda
áfram í mínu gamla
starfi þá hefði ég haft
200-300 kr. á klst. mínus
bílkostnaður o.s.frv.
Erna V. Þetta var vegna þess að
Ingólfsdóttir peningarnir sem komu
hjúkrunarfræöingur frá tryggingunum minnk-
uðu eða hurfu alveg. -
Nú tala menn um að lágmarkslaun
þurfi að vera 90-100 þús. krónur og
skattleysismörk þau sömu en þau
eru i dag um 61 þús. á mánuði.
Stéttlaust samfélag?
Það er talað um góðærið, sem ég
hef ekkert orðið vör við, hvað þá
stöðugleikann. Verðbólgudraugur-
inn kominn til að vera og er nú í
kringum 6%. Kjarasamningar í
vændum og ef við forum fram yfir
3-4% þá fer allt í voða, alveg eins
og ef Vatneyrarmálið verður stað-
fest í Hæstarétti. Svakalegt það
mál. Davíð sagði, og var heitt í
hamsi af vandlætingu, að þá getum
við veitt fiskinn okkar á einum
mánuði ásamt útlendingum og ver-
ið 11 mánuði á Kanarí.
Davíð er alveg búinn að gleyma
því aö þingmenn og ráðherrar
fengu 30% kauphækkun eftir kosn-
ingar. Það þýðir að þingmenn
fengu meira en 60 þúsund króna
hækkun á mánuði. Það sama og
láglaunamaðurinn hefur samtals.
Svo fengu auðvitað allir hærra
settir ríkisstarfsmenn hækkun eft-
ir þessu. En láglaunafólk, ellilífeyr-
isþegar og öryrkjar eiga sætta sig
við 3-4% hækkun. Það gerir á 60
þúsund króna mánaðarlaun heilar
1800 til 2400 krónur.
Væri það ekki ágætis lausn að
Davíö og þingliðið skilaði aftur
kauphækkuninni sem það fékk eft-
ir kosningar og léti þær ganga til
þeirra verra settu í þjóðfélaginu?
Þá segði Davíð kannski satt að
vandfundið væri stéttlausara sam-
félag en það íslenska.
Ema V. Ingólfsdóttir
Rétt yfir skattleysismörkum
Árin liðu og nú kom að því að
verða ellilífeyrisþegi. Ekkert
fékkst auðvitað úr lífeyrissjóði fyr-
ir að vera BH og ég var spennt að
vita hver útkoman yrði úr öðrum.
Jú, úr einum lífeyrissjóð fékk ég
heilar 2300 kr. en útborgunin var
Þingmenn og ráðherrar fengu 30% kauphœkkun eftir
kosningar, þ.e.að þingmenn fengu meira en 60 þúsund
króna hœkkun á mánuði - það sama og láglaunamað-
urinn hefur samtals.