Dagblaðið Vísir - DV - 06.06.2001, Blaðsíða 14

14
MIÐVIKUDAGUR 6. JÚNl 2001
MIÐVIKUDAGUR 6. JÚNÍ 2001
19
Útgáfufélag: Útgáfufélagifi DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Afistoðarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fréttastjóri: Birgir Guömundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Plötugerb: isafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverö 190 kr. m. vsk., Helgarblaö 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaösins i stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eöa fyrir myndþirtingar af þeim.
Er friðunin úti?
Hafrannsóknastofnun er í kreppu, ekki síður en
þorskstofninn í kringum landið. Vísindamennirnir sem
starfa á vegum hennar hafa misst tiltrú almennings eft-
ir að þeir sendu frá sér nýjustu svartnættisskýrslu
sína. Af lestri hennar verður ekki annað séð en Haf-
rannsóknastofnun hafi týnt 345 þúsund tonnum af
þorski. Það munar um miklu minna.
Tíðindi síðustu helgar hafa veikt allt í senn; bjart-
sýni, hlutabréf og krónur. Þjóðin, sem veit ekki hvort
hún á að trúa því að þenslan sé að baki, kyngir munn-
vatni og veit sem er að tapi hún þorski tapar hún átt-
um. Fyrsta ferðahelgi ársins endaði á þann veg að all-
ar hugmyndir um að stækka sumarbústaðinn eru að
engu orðnar. En fyrst og fremst er fólk úti að aka.
Fólk skilur ekki það sem er að gerast. Og fólk skilur
ekki að sjálfir vísindamennirrnir skilji ekki vandann.
Og spyr, hver skilji hann þá. Hvernig er hægt að segja
sem svo að veiðistofn þorsks sé aðeins tæplega 600 þús-
und tonn en ekki nálega milljón tonn eins og fiskifræð-
ingar Hafrannsóknastofnunar áætluðu fyrir aðeins
tveimur árum. Og hefur náttúran þó verið í góðu lagi.
Hafrannsóknastofnun og starfsemi hennar hefur
einatt verið tilefni rifrilda í heitum pottum lands-
manna jafnt sem heitum sölum Alþingis. Ráðgjöf stofn-
unarinnar skiptir enda þjóðarbúið sköpum. Þaðan
koma helstu hagtölur landsins. Vísindin að baki þeim
hafa verið tekin það alvarlega að aldrei hefur komið til
tals að leggja stofnunina niður eða sameina hana öðr-
um apparötum.
Ef eitthvað er að marka þessar nýjustu tölur og vís-
indi er ekki ráð að veiða nema fjórðung af nærri 600
þúsund tonna stofni á næsta fiskveiðiári. Fjórðungur
er heilagt viðmið Hafnrannsóknastofnunar og hefur
verið lengi. Því ætti ekki að veiða meira en 150 þúsund
tonn á næsta fiskveiðiári. Það er jafn lélegt og veiðin
var minnst á síðustu öld, frostaveturinn mikla, 1918.
Þessi aflaregla Hafrannsóknastofnunar er ekki betri
en svo að hún hefur verið afar umdeild meðal fræðinga
hafsins um árabil. Og ekki hefur verið tekið meira
mark á henni en svo að ráðherrar hafa alltaf brotið
hana og heimilað veiðar umfram ráðgjöf vísindamanna.
Engu að síður hafa forvígismenn Hafrannsóknastofnun-
ar haldið henni á lofti ár frá ári, fastir fyrir.
Þar til nú. Og það er furðulegast af öllu. Engu er lík-
ara en vísindamennirnir séu nú tilbúnir til að rýmka
regluna til að mæta áfallinu sem enginn átti von á,
nema ef vera kynni þeir sjálfir. Skyndilega er
þorskveiðiráðgjöf ekki til tals. Fólk hlýtur að spyrja:
Hver eru vísindin? Hafi aflareglan verið heilög í góð-
æri, gildir hún þá ekki þegar þorskstofninn er kominn
að hruni?
Forvígismenn Hafrannsóknastofnunar verða að
svara lykilspurningum næstu daga. Þeir verða að
vinna tiltrú almennings að nýju. Sjávarútvegsráðherra,
sem fengið hefur á sig mikla ágjöf síðustu daga, verður
að spyrja eins og þjóðin: Hvað er að á Skúlagötu? Er
trúin á aflareglu vísindunum yfirsterkari? Var grisjun-
arleiðin allan tímann eðlilegri? Er friðunin úti?
Sigmundur Ernir

I>V
Skoðun
«
Vörn fyrir heimilin
Ummæli
Alþingi samþykkti ný-
verið að fela forsætisráð-
herra að gera könnun á
notkun neysluviðmiðana í
nágrannalöndum við
ákvarðanir er lúta að fjár-
hæðum bóta og styrkja í
velferðarkerfmu. Einnig
við mat á greiðslugetu við
innheimtu vangoldinna op-
inberra gjalda og meðlags-
greiðslna og við ákvarð-
anatöku vegna lánveitinga
úr opinberum sjóðum, svo
sem Lánasjóði námsmanna
og íbúðalánasjóði. Leggja á mat á
hvort ástæða sé til að samræma slík-
ar neysluviðmiöanir hér á landi,
notkun þeirra eða aðferð við gerð
þeirra.
Fimm mismunandi
framfærslugrunnar
Á undanfórnum þingum hef ég
ásamt nokkrum þingmönnum Sam-
fylkingarinnar beitt mér fyrir því að
unninn verði samræmdur neyslu-
staðall um framfærslukostnað heim-
ila eftir íjölskyldugerð sem verði
leiðbeinandi fyrir stjórnvöld við
ýmsar ákvarðanir er lúta að
fjárhæðum bóta og styrkja
velferðarkerfisins. Nú eru
mikilvægar stjórnvalds-
ákvarðanir eins og i skatta-,
trygginga- og lánamálum,
auk fjárhagsaöstoðar til ein-
staklinga byggðar á mismun-
andi forsendum opinberra
aðila um framfærsluþörf
heimilanna.
Að minnsta kosti fimm
mismunandi framfærslu-
grunnar eru í gangi, sem
lán, styrkir og bætur byggja
á. Slíkt getur hæglega leitt til handa-
hófskenndra ákvarðana og mismun-
unar í stjómvaldsaðgerðum.
Neyslustaöall tryggir betur
Með þeirri tillögu sem Alþingi hef-
ur nú samþykkt frá þingmönnum
Samfylkingarinnar er stigið mikil-
vægt skref til að koma á samræmd-
um neyslustaðli. Það tryggir mun
betur en nú er að ákvarðanir sem
tengjast rétti til lífeyris, bóta hvers
konar, fjárhagsaðstoðar og greiðslu-
áætlana vegna lánafyrirgreiðslu eins
og hjá íbúðalánasjóði og Lánasjóði
Jóhanna
Sigurðardóttir
alþingismaOur
„Samræmdur neyslustaðall eftir fjölskyldugerð er því vörn fyrir heimilin og tryggir
betur hag þeirra. Það er reynslan víða í Evrópu þar sem slikur neyslustaðall
hefur verið tekinn upp. “
íslenskra námsmanna taki meira
mið af raunverulegri framfærsluþörf
heimilanna.
Einnig er neyslustaðall mikilvæg-
ur til að ekki sé of langt gengið af op-
inberum aðilum við innheimtu van-
goldinna opinberra gjalda, t.d.
skattaskulda og meðlagsgreiðslna.
Samræmdur neyslustaðall eftir fjöl-
skyldugerð er því vörn fyrir heimil-
in og tryggir betur hag þeirra. Það er
reynslan víða í Evrópu þar sem slík-
ur neyslustaðall hefur verið tekinn
upp. Niðurstaða úr þeirri athugun
sem nú er hafin,.að koma á sam-
ræmdum neyslustaðli hér á landi, á
að leggja fyrir næsta Alþingi.
Jóhanna Sigurðardóttir
Frankenstein barón
Hin fræga saga Frankenstein eftir
Mary Shelley (1818), öðru nafni nú-
tíma Promotheus, fjallar um barón
sem skapaði skrímsli í mannslíki,
sem siðan réðst að honum sjálfum og
tortímdi. Nafn vísindamannsins er
Frankenstein en ekki örlagaríks fyr-
irbærisins sem hann skapaði; Boris
Karloff leikari fór meö ógleymanlegt
hlutverk þess í kvikmynd. Sama
hugmynd hefur skotið upp kollinum
víða. Nasistar gerðu tilraunir til
kyn- eða erfðabóta
manna og hlutu for-
dæmingu alls stað-
ar.
Nýleg frétt frá
Bandarikjunum var
þess efnis, að rúm-
ur tugur bama
hefði fæðst þar með
erfðaefni þriggja
manna í stað
tveggja eins og nátt-
úran segir fyrir um.
í nokkrum Evrópu-
löndum er nú leyfi-
legt að gera tilraun-
ir með klónun.
Hver ber ábyrgð á
þeim einstaklingum
sem til verða, hugs-
anlega mjög sjúk-
um, og hvenær á að
stöðva vöxt þeirra?
Ætli það sé ekki
nóg til af skrýmsl-
um nú þegar?
„í nokkrum Evrópulöndum er nú leyfi-
legt að gera tilraunir með klónun.
Hver ber ábyrgð á þeim einstaklingum
sem til verða, hugsanlega mjög
sjúkum, og hvenœr á að stöðva
vöxt þeirra?“
Dr. Mengele
ekki sá fyrsti
né síðasti
Stjómmálamenn
hafa í gegnum árin
haft mikinn áhuga á
„arfhreinsun" kyn-
stofna í pólitískum
tilgangi. Margir
þekkja tilraunir dr.
Mengeles til „erfða-
bóta“ (eugenics) í útrýming-
arbúðum Auschwitz og
hrollur fer um fólk þegar
hugsað er til þeirra. Bretinn
F. Galton, frændi C.
Darwins, stundaði slíkar
rannsóknir í byrjun síðustu
aldar og hlaut að launum
kennarastöðu við Lundúna-
háskóla; um svipað leyti
dustaði K. Correns í
Múnchen rykið af erfða-
kenningum Mendels.
Sovétlíffræðingurinn
T.D.Lysenkó hafnaði kenningum
Mendels og taldi umhverfi ráða
mestu um erföir; hann hlaut mikla
athygli Stalíns af augljósum ástæð-
um. Bandarikjamaðurinn C. Daven-
port útskýrði andlega fötlun, kyn-
ferðisglæpi og drykkjusýki með víkj-
andi erfðaeiginleikum. Á grundvelli
þessa voru sett lög víða í USA og um
1940 höfðu 100 þ. einstaklingar verið
látnir sæta ófrjósemisaðgerðum. Lög
í sama dúr voru sett víða, þar á með-
al á íslandi 1938 (The Spectator 17.3.
01), já, það er hráslagalegt að lesa um
það.
Þótt Hitler hafi komið herfilegu
óorði á „fræðin" eru nú tilraunir til
ræktunar fóstra eða einstakra líf-
færa með klónun eöa erfðavali með
öðrum hætti á fljúgandi ferð. Þótt
slíkt sé ólöglegt víðast hvar getur
fólk farið til annarra landa og fengið
þar rannsókn á hugsanlegum mein-
genum og látiö eyða fóstrum ef því
sýnist svo.
Herðing hjartans og
siöferðisbrestur
Þekktur guðfræðingur í Bretlandi
sagði eitt sinn „að erfðavísindamenn
Jónas Bjarnason
efnaverkfræöingur
hefðu uppgötvað aðferð til
að sameina herðingu hjart-
ans við andlega fötlun".
Erfðaupplýsingar einstak-
linga eru fyrirsjáanlega úti
um allt þrátt fyrir fögur
fyrirheit um dulkóðun og
trúnað. Þótt raðgreiningar
erfðabasa í hinum 30-40
þúsund erfðavísum manns-
ins hafi verið gerðar og lit-
greiningar gena er langt i
það að notfæra megi sér
—þær til að finna meingen og
bregðast við þeim til að bæta heilsu-
far og fyrirbyggja sjúkdóma; þótt
lyfjafyrirtæki geti reynt áhrif millj-
óna þekktra efnasambanda á fram-
gang sjúkdóma með já/nei svörun
um virkni, þá birtist nú heimur
prótína sem er svo flókinn að menn
standa agndofa gagnvart honum; svo
er eins víst að óteljandi aukaverkan-
ir geti orðið.
Ástandið er svipað og var þegar
siglingatækni og framfarir í staðar-
ákvörðunum leiddu til „uppgötvun-
ar“ heilla heimsálfa og menn stóðu
frammi fyrir dýrðinni Amazon, sem
enn hefur ekki uppljóstrað leyndar-
dómum sínum öllum. Heimur ótelj-
andi prótína, sem geta verið af-
sprengi erfða eða sérstakir orsaka-
valdar, getur af sér sjúkdóma á borð
við riðu og kannski Parkinson og
Alsheimer en litningur 21 er talinn
tengjast þessum sjúkdómum svo og
ákveðin afbrigði af flogaveiki, erfðu
heymarleysi og hvítblæði. Fikt við
sjáifa lífsformúlu almættisins getur
leynt aukaverkunum í áratugi og
það er pólitísk spuming hvenær gefa
á slíku grænt ljós.
Jónas Bjarnason
Líkist fátækraframfærslu
„íslenska velferðar-
kerflð hefur því miður
verið þróað frá því að
vera ahnannatryggingar
til þess að líkjast frá-
tækraframfærslu. Reynsla
annarra þjóða hefur sýnt að slík keríi
veikjast hratt og njóta lítils almenns
stuðnings. Til þeirra rennur sífellt
minna fjármagn og afleiðingin er aukið
misrétti og önnur félagsleg vandamál."
Finnbjörn A. Hermannsson
I Samiönarblaðinu.
Harður skellur
„Og til að eyða peningum verður
fyrst að afla þeirra. Því miður hafa
þau sannindi ekki verið Islendingum
hugleikin á síðustu árum. Á síðustu
dögum hafa borist fregnir um að Haf-
rannsóknastofnun muni leggja tO mik-
inn niðurskurð á aflaheimildum á
næsta fiskveiðiári. Það þarf í sjáifu sér
ekki hálærða hagfræðispekúlanta til
að reikna út að minnkandi fiskveiðum
mun fylgja minni útflutningstekjur.
Þetta eru því alvarleg tíðindi og koma
sem harður skellur ofan á timbur-
mennina eftir eyðslufyllerí og bjart-
sýnisköst síðustu ára.“
Finnur Þór Björgvinsson í grein
á Maddaman.is
Auðlindaskatta að óskiptu
„Ég óska eindregið eftir að lagður
verði auðlindaskattur á allar auðlindir
... Það sem vantar inn í og enginn
pólítikus þorir að taka á - er að þá
verður að taka auðlindaskatta að
óskiptu. Sjómennimir verða að taka
þátt í að borga auðlindaskattinn. Þetta
hefur enginn þorað að segja, en ég
þori því og er tilbúinn að rökstyðja
það frekar ef á þarf að halda."
Magnús Kristinsson útgeröarmaöur
I Fréttablaðinu.
ÍiPSIi
■MMHKEecDS:

I I Sr.SvavarAlfreðJónsson,
sóknarprestur á Akureyri.
Af sama meiði og
manndómsvígslur
„Mér finnst ekkert að því að
fólk geri sér dagamun með gleð-
skap af þessum toga en slíkt á að
vera tilvonandi brúðguma eða
brúði til heiðurs en ekki til niðurlægingar. Mann-
dómsvígslur tíðkast víða og ef til vili eru steggja-
partíin af sama meiði en fyrir svona vígslum er á
hinn bóginn engin hefð hér á landi og því kann
fólk sér síður hóf þegar í gleðina kemur. Ekki
einu sinni manndómsvigslur hafa þjónað því hlut-
verki aö niðurlægja fólk. Nú vona ég að fólk læri
af reynslunni og fari að halda þessi partí þannig
að ölum sé til sóma en oft virðist þessu fylgja tölu-
verð áfengisneysla sem gerir partiin taumlaus og
hefur sett leiðinlegan svip á þau.“
Jörmundur Ingi Hansen
allsherjargoði.
Amerískur siður
án íslenskra róta
„Steggja- og gæsapartí eru
helst ameriskur siður og þegar
menn eru að flytja svona á milli
álfa þá vantar allar hefðir sem
að baki þurfa að vera. Siðurinn er tekinn hrár
upp úr kvikmyndunum með öllum öfgum en sú
verður einmitt hættan þegar fólk er að sýta að
það sé að tapa einhverju ímynduðu frelsi jafnvel
eftir margra ára óvígða sambúð, sem er söm í
eðli sínu og ef vígð sé. Ég sé enga ástæöu til þess
að vera að halda uppi svona siðum úr amerískri
menningu hér á landi - og ef til vill er verðugt
verkefni fyrir einhverja skarpa einstaklinga aö
mynda nýjan íslenskan sið sem hæfir menningu
okkar og aðstæöum.“
Elín María Bjömsdóttir,
umsjónarmaður Já á Skjá 1.
Leiðsögumaður
í strœtó
„Stundum gerist það, eins og
þegar fólk slasast likt og gerðist
norður á Akureyri um siðustu
helgi, enda þótt þar færi betur en
áhorfðist. Þar gerðu menn sér það til skemmtun-
ar að hella áfengi með trekt ofan í væntanlegan
brúðguma, eins og áhorfendur Skjás eins munu
bráðlega fá að sjá. Mér finnst öðru máli gegna
með steggja- og gæsapartí þar sem fólk skemmtir
sér í góðra vina gópi en niðurlægir ekki brúð-
gumann eða brúðina. Sjálf hef ég gengið í gegnum
gæsapartí og gerði þá sitthvað skemmtilegt, eins
og að vera leiðsögumaöur í strætó, spilaði á gítar
niðri í bæ og fór í útsýnisflug. Eitthvað sem var
hóflegt og engan meiddi."
Ámi Johnsen
alþingismaður.
Stundum
einum of
„Ég hugsa að þetta sé alveg á
mörkunum í sumum tilvikum.
Steggja- og gæsaparti verða að
vera þannig að þau séu virð-
ingu fólks samboðin og frumlegheitin beri ekki
allt annaö ofurliði.
Það er um að gera að hafa gaman af hlutun-
um en gamanið er í sumum tilvikum orðið held-
ur grátt. Það er ómögulegt að segja til um hvem-
ig gæsa- og steggjaparti eigi að vera en kokk-
teillinn þarf þó í öllu falli að vera í samræmi viö
persónuleika þess sem er að ganga í heilagt
hjónaband.
En eins og ég segi þá finnst mér þetta stund-
um hafa verið einum of.“
*'*' Ýmclr prn hpccprpr cknöimpr Hnrö clipll nmrrl hmlnm nm hplPinp hppar nnprnr Alriirnvrlnpriir var nmr drnklrnPiöiir á Akiirpvrnrnnlll í ctppPlafprh
Stöðugleikinn
grátt leikinn
Á öldinni sem leið voru gengisfell-
ingar gjaldmiðilsins tíðar og taldar
til efnahagsráðstafana. Sú stjórn-
viska fólst í því að gera krónuna
verðminni, lækka kaupið og hækka
vöruverð. Hver ríkisstjórnin af
annarri hældi sér af þeim ráðstöfun-
um sem gripið var til svo að útgerð-
in gæti borið sig. En þá héldu menn
líka að sjávarútvegurinn væri undir-
staða blómlegs mannlífs í landi.
Peningar til útflutnings
Þeirrar trúarsetningar gætir
nokkuð enn þótt farið sé að líta til
fleiri átta hvað varðar tekjumögu-
leika og útflutning. Til dæmis er út-
flutningur á peningum orðinn um-
fangsmikill atvinnuvegur. Stofnaðir
eru íslenskir bankar vítt um veröld
og krónunum er komiö fyrir í gull-
tryggðum gjaldeyri. Þótt vextir séu
taldir háir hér á landi er jafnvel enn
betra að koma fjármunum sínum
fyrir í útlendum bönkum þar sem
hrun krónunnar er mun meira en
vaxtamuni nemur.
Margrómaður stöðugleiki í ís-
lensku efnahagslífi er farinn veg
allrar veraldar. Við er tekið tímabil
sem ákaft er boðað að fólk verði að
taka af bjartsýni og opnum huga um
að allt sé á uppleið í efnahagslegum
skilningi og að hlutabréf og fyrir-
tæki eigi eftir að taka við sér svo um
munar, skuldir hverfi eins og dögg
fyrir sólu á sumarmorgni og mann-
lífið blómgist sem aldrei fyrr.
Stigmagnandi hrun
Ekki eru liðnar nema nokkrar vik-
ur síðan ríkisstjómin gaf út tilskip-
un þess efnis að eftirleiðis væri höf-
uðbiutverk Seðlabankans að passa
upp á veröbólguna en hætta að
skipta sér af gengi gjaldmiðilsins.
Hvort sem það er tilviljun eða ekki
þá hófst þar með hrunið og hefur
ekki linnt síðan.
Hvað veldur hefur ekki verið út-
skýrt fyrir miðlungs gefnu fólki sem
ekki kann að lesa úr hyróglífri hag-
fræðinnar. Hvernig á til að mynda
að skilja setningu eins og þessa, sem
höfð er eftir hagfræðingi stærsta
banka landsins:...segir lækkunina
nú meðal annars vegna neikvæðra
væntinga manna til skamms tíma
séð. Það stafar meðal annars af litlu
innstreymi fjármagns og menn finni
enn fyrir hreti sjómannaverkfalls-
ins.“
Það er skiljanlegt, að þegar sjó-
menn fiska ekki vikum saman kem-
ur minna í budduna og
landinn stendur enn verr
að vígi til að mæta landlæg-
um viðskiptahalla. En hins
vegar telja hagfróðir að
fiskaflinn skipti nú orðið
sáralitlu máli í þjóðarbú-
skapnum. Ef rétt er munað
telur prófessor í viðskiptum
að sjávaraflinn nemi ekki
nema 12% af landsfram-
leiðslu og meiri háttar
kvótaeigandi hefur sagt að
menningin í landinu sé
margfalt dýrmætari bú-
stólpi en sá afli sem dreginn er úr
sjó.
Þetta vekur upp spumingar um á
hverju við lifum þegar upp er staðið.
Landbúnaðurinn kvað vera illa rek-
inn og myllusteinn um háls þjóðar-
innar þegar efnahagur og kaupgeta
ber á góma. Einu sinni var það
mjólkin sem var að setja þjóðina á
hausinn, svo var það dilkakjötið og
nú er grænmetið á allra vörum sem
einn höfuðbölvaldur Frónbúans.
Hverjir stýra?
í bönkum sitja nokkrir menn sem
hafa þá iðju eina að kaupa og selja
hver öðrum íslenskar krónur. Þeir
bjóða í á nokkurra mínútna fresti og
fer skráningin trúlega eftir því
hvemig kaupin gerast á
þeirri eyri. Hvort útlendir
viðskiptavinir koma ,
nokkm sinni nálægt skrán-
ingu krónunnar fáum við
ekki að vita. Það er aðeins
tilkynnt að hún lækki og
hrapi gagnvart útlendum
gjaldmiðlum og fiölmiðlar
þykjast hafa náð i góða frétt
þegar þeir tilkynna að
krónutötrið okkar hafi
aldrei verið lægra þegar
miðað er við gjaldmiðla
stóru efnahagsstærðanna.
Þegar stjórnarherrar síðustu aldar
gerðu sínar efnahagsráðstafanir og
felldu gengið rösklega vissi þorri
manna hvernig það var gert og hvers
vegna. Þaö var einfaldlega gert til að
lækka kaupið og skerða lífskjörin.
Það átti að vera í þágu útgerðar og -
annarra atvinnuvega.
En hvað veldur hruni gjaldmiðils-
ins nú? Fróðlegt væri að einhver
peningaglöggur maður, alls ekki ráð-
gjafi í greiningardeild fiármálastofn-
unar, gæti gefiö greinargóðar upp-
lýsingar um hvers vegna kaupið
okkar lækkar dag frá degi og dollari
og pund hækka upp úr öllu valdi?
Eða skuldar enginn þjóðinni neina
skýringu á hvert stefnir í efnahags-
málunum?
„Gengisféllingar íslensku krónunnar eru mikið umtalsefni
en samt sem áður eru skýringar á hruninu torfengnar.
Bankamenn og hagspékingar tala út og suður um ástand-
ið og láta eins og hrun stöðugleikans sé náttúrulögmál
sem taka verður við eins og hverju öðru hundsbiti.“