Dagblaðið Vísir - DV - 18.08.2001, Blaðsíða 22
En upphaflega var meiningin aö
vinna mikið og safna peningum og
snúa síðan heim í þorpið i Norður-
Indlandi og koma undir sig fótun-
um þar.
Örlögin ráðin
En þær áætlanir fóru fljótlega út
um þúfur þegar hann hitti hina 23
ára gömlu Helen Pishova. Hún
stundaði tónlistarnám og hafði
ekki nægilega styrki til að fram-
fleyta sér og þurfti þvi að fá sér
aukavinnu meö fram náminu í
tónlistarskóla Sydney. Þar nam
hún söng og píanóleik.
Örlög hennar voru þau að gerast
gengilbeina í veitingahúsinu Star
of Bengal þar sem Blinder starfaði
og fljótlega tóku þau upp náinn
kunningsskap.
Hún áformaði að gerast söng-
kona og leggja heiminn að fótum
sér. Að festa sig í hjónabandi var
því óhugsandi í hennar augum. En
Blinder kom úr öðrum menningar-
heimi þar sem stúlkur tóku ekki
saman við karlmenn sér til
skemmtunar. Hann var að leita að
eiginkonu til lífstíðar.
Samband þeirra var sakleysið
uppmálað I fyrstu. Helena hafði
áhuga á trúarbrögðum og heim-
speki Austurlanda og beit á agnið
Sérstæð sakamál
þegar Blinder bauð henni að koma
með sér í hindúamusteri. Hann út-
bjó einnig altari i stofunni heima
hjá henni og var það tileinkað
Shiva þar sem þau fóru með bæn-
ir og stunduðu hugleiðslu saman.
Þeta leiddi til þess að þau tóku
upp kynferðislegt samband og Hel-
enda Pishova uppgötvaði sér til
skelfingar að Blinder Mankotia
var búinn að fá hana á heilann.
Hann hringdi í hana í tima og
ótíma og talaði um hjónaband.
Hún kunni illa ágengni hans og
sagði honum að sambandi þeirra
væri lokið og þau yrðu að fara
hvort sína leið.
Hún reyndi að koma honum í
skilning um að hún væri ekki aö
leita að varanlegri ást en Blinder
vildi ekki láta sér skiljast að hún
hefði aldrei ætlað sér annað en
skyndikynni og sagðist ekki geta
lifað án hennar.
Tveimur dögum eftir að Blinder
var sagt upp heimsótti elskhuginn
fyrrum ástkonu sína til að reyna
að endurvekja sambandið og gera
það varanlegt.
Enn og aftur tilkynnti Helena
honum að sambandinu væri slitið
og bað hann að fara og láta sig í
friði. Þegar hann neitaði að yfir-
gefa íbúðina hringdi hún í kunn-
ingja sinn og sagði honum að
Blinder neitaði að fara og bað um
aðstoð. Vinurinn kom við annan
mann um tíu mínútum síðar en
LAUGARDAGUR 18. ÁGÚST 2001
Helgarblað
Blinder Mankotia lenti í menningarheimi sem var honum ofviöa aö skilja
eöa laga sig aö. Þaö leiddi til ofbeldisverknaöar.
Eftir að dómur var upp
kveðinn sagði stjúpfaðir
Helenu að hún hefðii ver-
ið góð og heiðarleg stúlka
og að sögumar sem morð-
ingi hennar sagði við
réttarhöldin um innrœti
hennar vœm ósannar.
enginn svaraði þegar þeir knúðu
dyra.
Glæpurinn
Þegar Helena rak Blinder á dyr
fór hann inn í eldhúsið og kraup
framan við styttu af gyðjunni
Shiva og bað um styrk og hjálp.
Síðar sagði hann fyrir rétti að
hann hefði sagt Shiva að hann
hefði misst allt og hann gæti ekki
lifað án Helenu og hann bað gyðj-
una að gera eitthvað í málinu.
Síðan greip hann stóran eldhús-
hníf og fór inn í stofuna þar sem
stúlkan sat og beið eftir hjálp
kunningja sinna. Samkvæmt vitn-
isburði Blinders taldi Helena að
hún hefði vald á ástandinu og fór
að hæðast að manninum með hníf-
inn. Hún sagði að þau væru ólíkr-
ar náttúru og ef hann vildi drepa
hana skyldi hann gera það. Það
væri hans illa karma. Þá fór hún
að hæðast að trúarbrögðum
mannsins og sagðist ekki taka
neitt mark á Shiva né þeim sem
tilbiðja gyðjuna. Þá ætlaði
hindúinn að slá á munn stúlkunn-
ar til að þagga niöur í henni en
sagðist hafa gleymt að hann var
með hníf í hendinni. En gleymsk-
an var illa útskýrð.
Blinder stakk Helenu 42 sinnum
með blaðstórum hnífnum og skar
hana á hnakka og háls og var
barki, æðar og taugar í sundur.
Eftir verknaðinn yfirgaf hann
íbúöina.
Um hálfri klukkustund síðar
labbaði Blinder í blóði storknum
fótum inn á ítalskan veitingastað
og játaði að hafa myrt stúlku. Þeg-
ar lögreglumenn komu til aö hand-
taka hann gekk morðinginn á móti
þeim og játaði að hafa orðið Hel-
enu Pishova að bana. Hann ásak-
aði hana um að hafa lítillækkkað
sig og hefði hann því drepið hana.
Framhaldslygin
Réttarhöldin fóru fram í ágúst-
mánuði 1998. Blinder neitaði að
hafa myrt stúlkuna að yflrlögðu
ráði en stríðni hennar hefði blind-
að honum sýn. Hún hefði lítil-
lækkað kynþátt hans og trúar-
brögð, uppeldi hans og menningar-
heim.
Hann bar að hún hefði lofað að
giftast sér og hann hefði fórnað
fjölskyldu sinni og starfsframa fyr-
ir hana. Hann hefði sagt foreldrum
sínum frá fyrirhuguðu brúðkaupi
og að hann myndi ekki snúa heim
aftur til þeirra. Þau hefðu þá af-
neitað honum.
Blinder var dæmdur í lífstíðar-
fangelsi. Þegar dómarinn kvað
upp dóminn sagði hann að glæpur-
inn hefði verið framinn í reiði-
kasti en tók ekki tillit til þess að
Blinder sagðist hafa misst alla
sjálfstjórn. Morðinginn vissi hvað
hann var að gera og taldi að hann
hefði leyfi til verknaðarins.
í litla þorpinu í Parmishar fá
foreldrar Blinders senda smáupp-
hæð mánaðarlega. Það eru vasa-
peningamir sem fanginn fær í
Ástralíu. Hann segir foreldrum
sínum að hann hafi misst atvinn-
una og geti því ekki sent þeim eins
mikla peninga og fyrrum. Hann
segist vera kvæntur ástralskri
stúlku og muni aldrei snúa til
heimahaganna.
Eftir að dómur var upp kveðinn
sagði stjúpfaðir Helenu að hún
hefði verið góð og heiðarleg stúlka
og að sögurnar sem morðingi
hennar sagði við réttarhöldin um
innræti hennar væru ósannar
enda var þeim ekki trúað af kvið-
dómi. Hins vegar sagði hann að
eitthvað hlyti að vera spunnið í
Blinder þar sem Helena batt sitt
trúss sitt við hann en sagðist ekki
skilja hvernig maðurinn gat
framið svo andstyggilegan glæp.
Hann talaði um einhverja ást, sem
hann þóttist bera til stúlkunnar en
raunveruleikinn var sá að hann
taldi sig eiga hana og geta ráðið
yfir lífi hennar og athöfnum. Hann
var haldinn ofríkishvöt og skildi
ekki að konur vilja ráða sínu lífi
sjálfar.
Helena Pishova var tónlistarnemi sem geröi ekki greinarmun á daöri
og eilífri ást.
Fátœki Indverjinn var
í fyrstu gagntekinn af
björtum Ijósum stór-
borgarinnar og þeim
lífsháttum sem þar
réðu ríkjum. Hann
var fljótur að aðlaga
sig nokkrum þáttum
borgarlífins, svo sem
að drekka bjór.
Hræðilegt
morðvopn
Hún var ungur tónlistamemi
sem hugsaði fyrst og fremst um
eigin frama. Hún leit ekki á
skammvinnt ástarsamband sem
ævarandi skuldbindingu.
Hann var ungur maður frá fá-
tæku þorpi á Indlandi þar sem
stúlkur daðra ekki við karlmenn.
Hann var gagntekinn af áströlsku
stúlkunni og dreymdi um að
kvænast henni.
Það var uppskriftin að hryllileg-
um glæp.
Hryllilegt uppgjör fór fram í lít-
illi tveggja herbergja íbúð í út-
hverfl Sydney í Ástralíu 25. mars
1997. Þá var endi bundinn á sam-
band og misskilning tveggja ólíkra
menningarheima og örlög tveggja
ungra manneskja ráðin. Önnur
var myrt og hin svipt frelsi í þessu
jarðlífl.
Sú myrta og morðinginn höfðu
aðeins þekkst í þrjá mánuði og var
samband þeirra stormasamt og
hvorugt skildi hugarheim hins eða
gerði sér grein fyrir að hugmynda-
heimur þeirra var af ólíkum toga
og þau litu á sambandiö ólíkum
augum.
Helena Pishova og Blinder Kum-
ar Mankotia áttu í ástarsambandi
í tæpa þrjá mánuði sem einkennd-
ust af misskilningi og ósættanleg-
um sjónarmiðum aUt frá byrjun.
Helena Pishova deildi íbúðinni
með skólafélaga sínum og hafði
búið í henni í mánaðartíma þegar
hún kynntist Blinder.
Blinder Mankotia, þá 28 ára
gamall, kom til Ástralíu árið áður
og starfaði sem aðstoðarkokkur á
veitingastaönum Star of Bengal
þar sem boðið var upp á indverska
rétti. Hann lagði hart að sér við
Samband þeirra var
sakleysið uppmálað í
fyrstu. Helena hafði
áhuga á trúarbrögðum
og heimspeki Austur-
landa og beit á agnið
þegar Blinder bauð
henni að koma með sér
í hindúamusteri.
vinnuna og hafði lítið samband
viö annað fólk.
Fögur fyrirheit
Hann haföi ekki atvinnuleyfi í
Ástralíu en langaði síst af öllu til
að snúa heim til Indlands þar sem
foreldrar hans bjuggu í litlu þorpi
í norðanverðu landinu þar sem-
hann hafði alist upp við fátækt.
Áður en hann fór að heima voru
foreldrarnir búnir að ákveða ráða-
hag sonarins og beið verðandi
brúður í festum. Blinder skrifaöi
heim og lét foreldra sína vita að
hann hefði ekki í hyggju að snúa
heim og kvænast þar. Hann ætlaði
að búa áfram í Ástralíu og vonað-
ist til að kynnast þarlendri stúlku,
kvænast henni og gerast ástralsk-
ur ríkisborgari.
Fátæki Indverjinn var í fyrstu
gagntekinn af björtum ljósum stór-
borgarinnar og þeim lífsháttum
sem þar réðu ríkjum. Hann var
fljótur að aðlaga sig nokkrum þátt-
um borgarlíflns, svo sem að
drekka bjór, borða skyndibitafæði
og láta fara vel um sig á strönd-
inni.