Dagblaðið Vísir - DV - 18.08.2001, Blaðsíða 26
26
LAUGARDAGUR 18. ÁGÚST 2001
Helgarblað_________________________________________________________________________________________________DV
Hafnfirskur húseigandi situr í skuldasúpu vegna veggjatítlna:
Sjö milljónir étnar
upp af veggj atítlum
Mörgum er líklega enn í
fersku minni „veggja-
títluhúsið“ í Hafnarfirði
sem brennt var til
grunna fyrir fjórum
árum. Unga parið, sem
átti húsið, byggði nýtt á
grunninum og virðist nú
pluma sig vel. Fyrrum
eigendur hússins eru hins
vegar mjög ósáttir við
málalokin og þá ekki síst
íslenska dómskerfið.
„Ég veit ekki hvert viö förum,
hvort við reynum aö kaupa annað
húsnæði eða hreinlega leigjum," seg-
ir Kristján Harðarson þar sem hann
situr í stofunni á heimili sínu að
Háabergi í Hafnarfírði. Hann er ný-
búinn að selja húsið og á fjölskyldan
að flytja út í haust. Brottflutningur-
inn er ekkert gleðiefni og gerist ekki
af fúsum vilja heldur öllu frekar af
neyð. Fjölskyldufaðirinn hefur þurft
að greiða um sjö milljónir í málaferli
vegna fyrrum heimilis fjölskyldunn-
ar, hins fræga veggjatítluhúss í Hafn-
- hefur misst trúna á dómskerfið
arfirði, og því ekki um annað að gera
en minnka við sig.
Veggjatítluhúsið er líklega mörg-
um enn i fersku minni enda var hið
unga par sem átti húsið vel fúst til að
segja harmsögu sína í fjölmiðlum,
m.a hér á síðum
DV. Hlið fyrr-
um eig-
anda
hússins, Kristjáns Harðarsonar, kom
hins vegar aldrei fram enda hélt
hann sig til hlés í öllu fjölmiðlafárinu
og viidi láta dómstólana skera úr um
málið. Nú þegar löngu er búið að
dæma í málinu er hann fús til að
segja frá sinni hlið á málinu,
sem hefur gjörbylt lífi hans og fjöld-
kyldunnar, bæði hvað varðar andlegt
álag, peningaútgjöld og ekki síst
skoðun hans á íslenska dómskerfinu.
Litið á mig sem stórglæpon
Forsaga málsins er sú að árið 1989
keyptu Kristján og kona hans, Helga
Jóhannsdóttir, timurhús að Langeyr-
arvegi 9 i Hafnarfirði. Þar bjuggu
þau i rúm sjö ár og undu hag
sínum vel.
Húsið brennur.
„ Veggiatítluhúsiö“ var brennt og eigendur þess fengu fjárbætur bæöi úr opinberum sjóöum og frá fyrri eigendum auk
landssöfnunar. Hér er húsiö á leiö á brunastaöinn á bíl.
Árið 1996 ákveða þau svo að stækka
við sig og selja ungu pari húsið að
Langeyrarvegi en kaupa sjálf hús við
Háaberg. Ári seinna finnur unga
parið ummerki um veggjatítlur í hús-
inu þegar verið er að gera á því end-
urbætur. „Þessi tíðindi komu okkur
algjörlega í opna skjöldu, öll þau ár
sem við bjuggum í húsinu höfðum
við aldrei orðið vör við slík kvik-
indi,“ segir Kristján.
Unga parið vildi fá kaupsamningn-
um rift á þeim forsendum að um
leyndan galla væri að ræða og
stefndu Kristjáni.
„Það var strax komið fram við mig
eins og einhvern stórglæpon sem vit-
að hefði af þessu alian tímann og ég
var settur í fiárhagslega gíslingu og
allar mínar eignir kyrrsettar," segir
Kristján. Helga kona hans bætir við
að ekki hafi verið laust viö að þau
hafi fengið illt augnaráð frá almenn-
ingi í bænum á þessum tíma þar sem
unga parið hafði fengið mikla með-
aumkun og samúð í gegnum fiöl-
miðla.
„Það næsta sem gerist er að ég les
í fiölmiðlum að húsið hafi verið
brennt," segir Kristján sem segist
hafa orðið mjög hissa yfir þeim frétt-
um þar sem ekki hafi verið búið að
dæma i málinu.
„Að mínu mati hefði aldrei átt að
Ævintýri Jónasar
ftagnheiður
Eíríksdóttír
skrífar
um kynlíf
Svipmynd úr lífi Jónasar og
ónefndrar stúlku úr Hlíðunum:
Jónas fer í partí hjá vinnufélaga og
sér þar agalega sæta skutlu. Hún er
tískuklædd, meö varalit og góða lykt
af hárinu sem liðast yfir stofuna og
upp í nasir Nasa.
Smám saman tekst honum að stóla
sig nær dömunni og skrúfar auðvit-
að frá sínum stærsta sjarmakrana,
segir úthugsaða brandara, hlær að
sumu en ekki öðru, er stundum pass-
lega dularfullur í augunum og reyn-
ir að koma kynþokka á framfæri
með hárstrokum og kviðstrokum.
Hún brosir, horfir í augun, sveiflar
hárinu, hlær stundum og gefur
Jónasi áhugaskOaboð. Þeim tekst að
koma öllum nauðsynlegum upplýs-
ingum á framfæri í samræðum; eru
bæði á lausu, hún á íbúð í Hlíðum,
hann býr með vini, bæði bamlaus.
Eru svo samferða á Hverfisbarinn,
hann býður glas og þau svitna í
dansi. Augun samlæst og aOt í gangi.
Svo klukkan hálffiögur haUar hún
sér að honum og spyr hvort hann
vOji fylgja henni heim. Ekki stendur
á okkar manni... jú annars, honum
blýstendur og í ljósi þeirrar stað-
reyndar og liðinna atburða jánkar
hann að sjálfsögðu og þau troðast út
gegnum hormónagegnsýrða mann-
þröngina. Labba saman upp í fflíðar
hönd í hönd og tala um margt; fast-
eignamarkaðinn (nema hvað: áttu
eða leigirðu? Hvaö fékkstu hana á?
Þeir segja nú að markaðurinn sé
loksins eitthvað að róast ...), fyrri
sambönd (bæði í leiknum: kannski
ert þú sá/sú eini/eina rétta fyrir
mig), tónlist (komast að því aö þau
eru síamstviburar samvaxin á tón-
listarsmekknum) og eitthvað fleira.
Á myrkruöum kafla á Klambratún-
inu skellir hún leiftursnöggum kossi
á vángá hans - 'gæsahúð niður eftir
hnakka og að rasskinnum - hann
stoppar þá, dregur hana að sér og
þau fara í fyrsta sleikinn. Nammi
jarðarber, hugsar hann, oj sígarett-
ur, hugsar hún (Jónas reykir þegar
hann fær sér í glas en ekki annars).
Halda svo áfram göngunni heim í
Drápuhlíð og byrja þar i stofunni
með rauðvín og Elvis Costello.
Kossar í sófa, nart í hálsinn,
strokur utan klæða. Svo inn í
svefnherbergi, fotin í hrúgu, áfram
kossar, strokur, barmar skildir að,
varir um lim, tunga í nára, smokk-
urinn á og inn inn inn inn
ahhhhhh ... Búið spil og Jónasar-
orkan búin. Á hliðina og kominn í
draumalandið eftir fimm. Vaknar
við hönd á rassi sem læðist fram á
grjótharðan morgunstandinn. Snýr
höfði og fær blautan koss, snýr
kroppi og lætur vel að hlýrri
stúlku. Verður svo litið á nátt-
borðsklukkuna og sprettur upp
sem stálfiöður - átti að mæta upp á
körtubílabraut að hitta strákana
fyrir hálftíma. Fær símanúmer og
fer; „verðum í bandi“.
Skoðum hvernig Jónas og Hlíða-
drottningin líta um öxl nú þremur
vikum eftir umræddan atburð.
Jónas: Mér fannst þetta æðisleg
dama og væri alveg til í að hitta
hana aftur. Hún var sexí, með
mjúk brjóst og gimilegan kropp.
Mér leist strax vel á hana þarna í
partíinu og þetta gekk bara ferlega
vel. Svo var ég ekkert smáhissa
þegar hún bauð mér heim. Ég var
alveg að fara að segja eitthvað
sjálfur því auðvitað langaði mig í
hana eftir dansinn á barnum.
Hún var að gera mig trylltan,
nuddaði sér upp við mig og ég var
kominn með bóner upp á höku
(innskot: afskaplega stinnan lim).
Kynlifið var frábært; ég meina for-
leikur í sófanum og fullt af sleik-
ingum og svoleiðis áður en ég kom
inn í hana. Ég er stundum dálítið
linur þegar ég drekk en ekki í
þetta skiptið, ég var grjótharður.
Reyndar frekar snöggur að fá það,
en hei, shit happens maður. Svo
hefði ég nú alveg verið til í smá-
morgunaksjón en strákamir voru
famir að bíða svo að ég dreif mig
út. Ha, nei, ég er ekki búinn að
hringja en er alveg að spá í það
sko, ég meina, þetta var frábær
dama og vel heppnað sex ...
Hlíðhildur: Hann var mjög sexí
og lofaði góöu. Ég sá strax í partí-
inu hvað var í gangi en þóttist að
sjálfsögðu ekkert taka eftir því.
Það er svo gaman að veiöa með því
að leyfa einhverjum að veiða sig
(hlær). Ég tók alla taktana, blessuð
vertu, hárið, blautu varimar, lita í
augun og svo niður, strjúka
bringu, fitla við glasið ... hann var
alveg flatur. Svo var hrikalegur
troðningur á barnum og ég lá hálf-
partinn á honum allan tímann þar,
held reyndar að það hafi æst hann
helmingi meira, æ hann var eitt-
hvað svo sætur og trylltur i augun-
um. Svo var staðurinn að loka og
hann var ekki búinn að koma sér
að efninu þannig að ég bauð hon-
um heim. Langaði í gott sex og
maðurinn var greiniiega mjög æst-
ur. Heima var þetta svona dæmi-
gert kelerí, ég meina þetta byrjaði
ágætlega og ég var að æsast. Svo
kom hann inn í mig og var eitt-
hvað að byrja aö hreyfa sig og bara
fékk það strax! Ég meina, mér er
svosem sama þó gæjar séu ekki
með eitthvert hálftíma samfaraút-
hald en þetta var ekki alveg að
virka hjá honum. Hann fékk það
og SOFNAÐI og var ekkert að spá
í hvort ég væri búin að fá eitthvað
út úr þessu. Auðvitað fróaði ég
mér bara þegar hann var farinn að
hrjóta ... djísös! Um morguninn var
svo kominn þessi fini bóner sem
hann gekk svo út með - þurfti að
fara að hitta strákana ... ég æli!
Hann fékk símann en er sem betur
fer ekki búinn að hringja.