Dagblaðið Vísir - DV - 17.09.2001, Blaðsíða 6

6
MÁNUDAGUR 17. SEPTEMBER 2001
Fréttir
Raunveruleikinn verri en nokkur martröö:
Sorg og
hetjulund
- náungakærleikur tekur viö af djúpri sorg
DV, MANHATTAN:____________________
Ibúar Manhattan eru harmi
lostnir og flakandi sár minnir á
hryllingsatburðina sem gerðust á
þriðjudag. Umtalaðasta svæði borg-
arinnar er „svæði núll“ eða Ground
zero þar sem áður var stolt borgar-
innar, tvíburaturnarnir sem
gnæfðu yfir allt. Lífið gengur út á
það eitt að velta upp ýmsum hliðum
hinna hroðalegu atburða. Alls stað-
ar er fólk að heiðra minningu
þeirra þúsunda sem fórust. Slökkvi-
liðsmenn og rústabjörgunarmenn
berjast við eld og leggja nótt við dag
til að leita að látnum. Hópur fólks
hefur tekið sér stöðu við götuna þar
sem örþreyttir björgunarmenn
koma frá rústunum. Og í hvert
skipti sem hópur kemur hyllir fólk-
ið hetjur sínar með hvatningaróp-
um og klappi. Örlítil von bærist í
brjósti þeirra um að enn kunni ein-
hver að vera á lífi. En vonin er veik
og meginhlutverk björgunarmanna
er að ná líkum þeirra þúsunda sem
fórust og berjast við eldinn í rúst-
unum. Sérfræðingar freista þess að
bera kennsl á hina látnu með erfða-
fræðitækni. Fjölskyldur þeirra sem
saknað er hafa komið með tann-
læknakort og persónulega hluti ást-
vina sinna svo sérfræðingar geti
greint erfðavisa og borið saman við
kolbrunnin lík. Margir áttu þung
spor með gripi ástvina sinna á laug-
ardagsmorgun.
Gjörbreytt mannlíf
Mannlífið á Manhattan hefur
gjörbreyst frá því sem áður var. Alls
staðar eru tjáskipti milli fólks og al-
gjör samhugur einkennir íbúana.
Bláókunnugt fólk heilsast og tekur
jafnvel tal saman. Ferðamenn
þekkja vel það afskiptaleysi sem
einkenndi fólk á Manhattan sem í
öðrum hlutum New York-borgar.
Persónuleg tjáskipti voru fátíð í
neðanjarðarlestinni og á götum úti.
Allir voru að flýta sér og fyrir ferða-
mann í vegvillum voru helmingslik-
ur á að hann fengi svar ef hann
spurði til vegar. Nú er allt annað
uppi á teningnum og allir virðast
þekkjast og andrúmsloftið er einna
líkast því sem gerist í litlu þorpi á
íslandi. Fréttamenn DV upplifðu
margsinnis að þegar þeir sögðust
vera frá fjölmiðli á Islandi þakkaði
fólk fyrir að svo íjarlæg þjóð sem
þeir vissu lítil deili á sýndi samfé-
lagi þeirra áhuga. „Takk fyrir að
koma,“ sagði slökkviliðsmaður á 52.
stræti og heilsaði með handabandi.
Allir eiga sameiginlega sorgina,
óttann og hina ótrúlegu grimmd
sem kristallast i voðaverkunum á
þriðjudag. Fólkið á Manhattan er
gjörbreytt og svo er að sjá sem hin
lamandi sorg hafi vikið og mann-
gæska og virðing fyrir hinum látnu
tekið völdin. Sorgin og óttinn er enn
til staðar en fólk hefur áttað sig á
því að lífið verður að halda áfram.
Slökkviliðsmenn og lögreglumenn
eru hetjur fólksins og við allar
slökkvistöðvar má sjá hauga af
blómvöndum og bréfum sem hafa að
geyma minningarorð til látinna og
hvatningu til þeirra sem eftir lifa.
Hinir áður fáskiptnu íbúar borgar-
innar ganga til lögreglumanna og
slökkviliðsmanna og taka í hönd
þeirra eða faðma þá. Allir eru vinir
og á meðan óvinurinn er andlitslaus
laðar sorgin fram það besta í fólki.
Margir óttast að seinna nái hatrið
yfirhöndinni með ófyrirsjánlegum
afleiðingum.
Harmleikir
Umræðuefnið er alltaf hið sama; at-
burðurinn á Manhattan þegar tveim-
ur þotum fullum af eldsneyti og lif-
andi fólki var kalt og yfírvegað flogið
Til minningar
Víða í New York hafa menn sett blóm til minningar um þá sem fórust
11. september
Margra mánaða barátta fram undan dv-myndir þök
Á laugardag skein sólin á þúsundir björgunarmanna sem berjast við að bjarga því sem bjargað verður. Líklegast er þó
að fleiri finnist ekki á lífi.
inn i tvíburaturnana. Helsta stolt New
York-borgar var lagt í rúst í einu vet-
fangi og þúsundir manna létu lífið.
Allir kunna sögur af harmleik og
þekkja einhvern eða einhverja þeirra
sem lentu í árásinni á Ameríku. Einn
þeirra sem DV ræddi við sagði söguna
af vinkonu sinni sem missti föður og
mág í árásinni. Faðirinn var í annarri
þotunni sem notuð var til að granda
þúsundum manna í World Trade
Center.
Meðal þeirra sem fórust þegar
hermdarverkamennirnir frömdu hinn
hroðalega glæp var mágur stúlkunn-
ar. Sögur af fólki sem notaði síðustu
sekúndurnar í lífi sinu til að hringja í
ástvini sína eru algengar. Maðurinn
sem hringdi í eiginkonu sína af átt-
tugustu hæð í brennandi tvíburaturn-
inum: „Hér logar allt og ég mun deyja.
Ég elska þig og ...,“ og sambandið
rofnaði. Maðurinn sem hringdi i eig-
inkonu sína úr einni farþegavélanna
og sagði að vélinni hefði verið rænt og
farþegarnir hefðu greitt atkvæði um
aö yfirbuga flugræningjana. Meiri-
hluti samþykkti að ráðast á níðingana
og þetta var í síðasta sinn sem hjónin
töluðu saman. Á laugardagskvöldið
sat óendanlega dapur maður á krá á
Manhattan. Eiginkona mannsins sem
hringdi úr farþegavélinni er ritarinn
hans. Fjöldi vina og kunningja er
týndur. Hann drakk til að gleyma.
Stúlkan sem gekk um beina var með
rauðan borða nældan í brjóst sér.
Fjölmargir aðrir eru með slíka bórða
sem þýða að einhvers sem þeir þekkja
er saknað, Allir kunna sögur frá ógn-
aratburðunum þar sem fólk horfðist
Guð blessi þig
Allir leggjast á eitt við að koma lífinu
á rétta braut.
af æðruleysi í augu við dauðann og
fórst. Harmleikurinn er allra. Árásin
á Bandaríkin felur í sér nýja og áður
óþekkta reynslu fyrir íbúa þessa
sterkasta herveldis heims.
Á þriðjudag, miðvikudag og
fimmtudag einkenndi lamandi sorg
íbúa Manhattan. Fólk ranglaði um
götur og úr andliti þess skein sorgin
og tómleikinn. Á fóstudag hafði fólk
náð áttum og borgin hrökk aftur í
gang. Rólega í fyrstu en síðan jókst
hraðinn smám saman. Þjóðernis-
kenndin hefur verið allsráðandi um
helgina. Götusalar selja vörur sem
merktar eru bandaríska fánanum.
Bolir með I love New York eru víðast
hvar og þeir framsýnustu selja boli
sem á stendur „America under
attack". Alls staðar er bandaríski fán-
inn til sölu og allir vilja vita hver
óvinurinn er. Allir vOja að World
Trade Center verði byggð sem fyrst
upp aftur. Sumir segja að tvíburaturn-
arnir eigi að verða hærri en áður.
Aðalatriðið er að kröftug uppbygg-
ing sýni að bandaríska þjóðin láti
ekki vitfirringa buga sig.
Fjölmargir buðu sig fram til sjálf-
boðastarfa. Margir tóku að sér að
grafast fyrir um örlög þeirra sem
saknað er. Enn aðrir dreifðu auglýs-
ingum þar sem fólk er hvatt til að
huga að gæludýrum horfinna ná-
granna. Allir leggjast á eitt við að
koma lífinu inn á rétta braut.
Þrátt fyrir að hatrið sé viðs fjarri því
að vera almennt bólar á því sem sumir
óttast að gerist næst. Á fjölda stöðu-
mæla á Broadway er búið að skrifa:
„Drepum arabana". Margir óttast að á
næstunni verði fjölmargir íbúar New
York-borgar ofsóttir vegna hroðalegs
verknaðar hryðjuverkamannanna sem
eru af arabískum uppruna.
Mikil rigning á fóstudag gerði
slökkviliðsmönnum erfitt fyrir. En
regnið gerði líka gagn því það sló á
mesta eldinn í rústunum og nályktin,
sem legið hafði sem slæða yfir borg-
inni, hvarf. Á laugardag skein sólin á
þúsundir björgunarmanna sem berj-
ast við að bjarga því sem bjargað
verður. Líklegast er þó að fleiri finn-
ist ekki á lífi. Fram undan er margra
mánaða barátta í logandi rústunum.
Mörg ár mun taka að byggja upp að
nýju en ef marka má þann samhug
sem einkennir fólkið verður Manhatt-
an áfram miðja fjármálaheimsins.
Kannski mun af illskuverkunum
spretta betra samfélag í framtíðinni
þar sem manngildið verður ofar en
fyrr. Kannski verður stríð. -rt