Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.2002, Blaðsíða 17

16
33
Útgáfufélag: Útgáfufélagið DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Aéalritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aóstoóarritstjóri: Jónas Haraldsson
Fróttastjóri: Birgir Gufimundsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreifisla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagið DV ehf.
Plötugerð: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viBmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Skýr markmiðasetning
Ferill stoðtækjafyrirtækisins Össurar hf. er einkar glæsi-
legur og dæmi um fyrirtæki þar sem saman fara hugvit,
áræðni og skynsamlegar ákvarðanir í viðskiptum. Enn ein
sönnun þessa birtist í uppgjöri liðins árs en þar kemur fram
að hagnaður af reglulegri starfsemi nam 844 milljónum
króna og hafði meira en tvöfaldast milli ára. Tekjur ársins
voru 6.765 milljónir króna og jukust um 87 prósent frá ár-
inu áður. Hagnaður fyrir afskriftir var 1.268 milljónir króna
og jókst um 80 prósent.
Fyrirtækið, sem stofnað var árið 1971 í Reykjavik af
Sjálfsbjörgu, Landssambandi fatlaðra, SÍBS, Styrktarfélagi
lamaðara og fatlaðra, Styrktarfélagi vangefinna og Össuri
Kristinssyni, hefur gengið í gegnum mikið breytingar- og
uppbyggingarskeið. Frá árinu 1984 var það í eigu Össurar
Kristinssonar og fjölskyldu hans en fyrirtækið var opnað al-
mennum fjárfestum og skráð á Verðbréfaþing íslands haust-
ið 1999. Með því var lagður grunnur að áframhaldandi sókn
þess.
Vöxtur Össurar hf. hefur verið ör eftir þetta. Fyrirtækið
keypti tvö bandarísk stoðtækjafyrirtæki og tvö sænsk. Velt-
an hefur aukist ár frá ári og meira en sexfaldast á þremur
árum og er sú veltuaukning í samræmi við áætlanir. Fyrir-
tækið er ekki aðeins komið í hóp öflugustu fyrirtækja
landsins heldur einnig leiðandi fyrirtæki á sínu sviði á
heimsmarkaði.
DV, ásamt Stöð 2 og Viðskiptablaðinu, stendur að Við-
skiptaverðlaununum sem veitt eru ár hvert, annars vegar
frumkvöðli ársins og hins vegar manni ársins í íslensku
viðskiptalífi. Svo skemmtilega vill til að Össur Kristinsson
var valinn frumkvöðull ársins 1999 og Jóni Sigurðssyni, for-
stjóra Össurar hf., voru ári síðar veitt Viðskiptaverðlaunin.
Þegar Össur Kristinsson var verðlaunaður fyrir frumkvöð-
ulsstarf sitt var frá því sagt að fyrirtækið hefði þróast úr
stoðtækjaverkstæði með nokkrum starfsmönnum í fram-
sækið hátæknifyrirtæki sem hannar, framleiðir og selur
íhluti í stoðtæki og stundar umfangsmikið þróunar- og
markaðsstarf.
Við afhendingu Viðskiptaverðlaunanna til Jóns Sigurðs-
sonar sagði að kaup fyrirtækisins á erlendu fyrirtækjunum
og vöxtim félagsins byggði á skýrri stefnumótun og mark-
miðasetningu. Fyrirtækið hefði stækkað vörulínu sína og
gæti nú boðið notendum og fagfólki heildstæða lausn.
Starfsemi Össurar hf. er, auk íslands, meðal annars i
Bandaríkjunum, Svíþjóð, Lúxemborg og Hollandi. Árangur
fyrirtækisins er dæmi um útrás íslensks fyrirtækis sem
byggir á faglegum metnaði og kunnáttu frumkvöðuls, góð-
um vörum og vöruþróun auk þekkingar þeirra sem standa
að rekstri og markaðsmálum víða um lönd.
Efling Eyjafjarðar
Skynsamlegt er það aðalatriði nýrrar byggðaáætlunar
ríkisstjórnarinnar að efla Akureyri og Eyjafjarðarsvæðið
sem mótvægi viö höfuðborgarsvæðið. Smáskammtalækn-
ingar byggðastefnu undanfarinna áratuga hafa fyrir löngu
gengið sér til húðar. Það er tímabært að hugsa málin upp á
nýtt. Takist það markmið áætlunarinnar að efla Akureyri
sem stóran byggðakjarna fyrir Norður- og Austurland kem-
ur það minni stöðum á svæðinu til góða og um leið þjóðar-
heildinni.
Svo þéttbýlið við Eyjafjörð laði að sér fleira fólk verður
svæðið að vera samkeppnishæft við höfuðborgarsvæðið.
Þjónustan verður því að vera alhliða, í atvinnumálum,
heilsugæslu og öldrunarþjónustu, á öllum skólastigmn, í
menningarmálum og möguleikum til afþreyingar og íþrótta-
iðkunar auk góðs samgöngukerfis. Jónas Haraldsson
____________________________________________MÁNUDAGUR 11. FEBRÚAR 2002_MÁNUDAGUR 11. FEBRÚAR 2002_________________________________________
___________________________________________________________Skoðun ^
Risar og lýðræði
„Stjómmálaskýrendurnir gáfu því lítinn gaum að líklega
er Sjálfstœðisflokkurinn í Reykjavik ein stærstu og virk-
ustu félagasamtökin í borginni. Félagar eru yfir fjórtán
þúsund talsins og trúnaðarmenn hans eru ekki fœrri en
1400.“ - Landsfundur Sjálfstœðisflokksins í okt. sl.
Breska fjölmiðlaveldið
BBC hefur ákveðið að end-
urskilgreina nálgun sína á
bresk sfjómmál þar sem í
ljós hefur komið að áhugi al-
mennings fer sífellt dvín-
andi fyrir hefðbundinni
stjórnmálaumfjöllun fjöl-
miðla. Mun BBC í framtíð-
inni leitast við að breyta
stjórnmálaumræðu sinni
svo hún fái meiri hljóm-
grunn meðal almennings og
virki hann til frekari þátt-
töku. Þegar þetta var borið undir for-
sætisráðherra Bretlands, Tony Blair,
benti hann á að ofuráhersla fjölmiðla
á stjórnmálaleiðtoga væri til þess fall-
in að draga úr áhuga fólks á stjórn-
málum. Snúa bæri af þeirri braut og
leggja meiri áherslu á málefnin.
Skírskotunin verður lítil
Hið þrönga sjónarhorn margra
stjórnmálaskýrenda að einblína á ör-
fáa stjómmálaleiðtoga gerir lítið úr
innbyggðri gagnvirkni milli leiðtoga
og þegna í lýðræðisþjóðfélögum. Með
því er dregin upp sú mynd, að stjórn-
mál séu viðureign örfárra risa sem
gefm em skýr einkenni og einfóld
hlutverk líkt og leikendum í
sápuóperu. Þess virðist
vænst, að áhorfendur læri að
þekkja þessi einkenni og
hlutverk og geti því hvenær
sem er sett sig inn í fram-
vindu sápunnar án teljandi
fyrirhafnar.
Þegar til lengri tíma er lit-
ið er slíkt sjónarhorn ekki til
þess fallið að laða fólk til
þátttöku í stjórnmálum.
Sfjómmálin fá á sig blæ fá-
ránleikans þar sem einfeldn-
ingar virðast berjast um yfirráð án
augljóss samhengis við almenning eða
lýðræðisleg skoðanaskipti. Hvort
tveggja mótar þó í raun áherslur og
ákvarðanir sem teknar eru í lýðræðis-
þjóðfélögum. Það er því ekki að undra
að það fari fyrir þessum risum eins og
nátttröllum þjóðsagnanna. Þá dagar
uppi í skæru fréttaljósinu því
skírskotun þeirra til lífs almennra
borgara og vandamála þeirra verður
lítil. Stjómmál verða eins og hver
önnur skemmtun og almenningur
glatar trúnni á gildi lýðræðisins.
Í anda Kremlarfræöa
En þessi þróun sem veldur fólki
áhyggjum í Bretlandi hefur ekki siður
náð fótfestu á Islandi, Hún birtist t.d.
í því, hvernig sumir stjórnmála-
skýrendur hrukku í kunnuglegan gír
þegar ljóst varð að nýstárleg hugmynd
um að Björn Bjamason leiddi framboð
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík naut
mikils fylgis. Biðu margir ekki boð-
anna og tilkynntu, að i vændum væri
mikill jöfraslagur um hver næði und-
irtökunum i Sjálfstæðisflokknum. - I
anda gamaldags Kremlarfræöa var
Stefanía
Óskarsdóttir
stjórnmálafræOingur
Verndum dýrustu perlurnar
Verði ráðist í Kárahnjúkavirkjun
er brýnt að tryggja að ekki verði
gengiö frekar á náttúruperlurnar
norðan Vatnajökuls. Á þessu svæði
er að finna mörg áhrifamestu undur
náttúru íslands. Þau verður að
vemda. Ein af hugmyndunum sem
vert er að skoða afar vel er að flæm-
in sem ósnortin verða norðan Vatna-
jökuls verði lögð undir þjóðgarð.
Þjóögarður noröan Vatnajökuls
Alþingi hefur þegar samþykkt að
hettu Vatnajökuls verði bætt við
gamla þjóðgarðinn i Skaftafelli, sem
við það verður að sérstökum Vatna-
jökulsþjóðgarði. Innan Samfylking-
arinnar er verið að skoða þá hug-
mynd að auka fyrrnefndum svæðum
norðan jökuls við Vatnajökulsþjóö-
garðinn. Fjölmargar af dýrmætustu
náttúmperlum landsins yrðu með
þessari hugmynd þingmanna úr
Samfylkingunni verndaðar til lang-
frama.
Hinir einstöku Eyjabakkar yrðu
við þetta hluti af risastórum
þjóðgarði. Hann myndi jafn-
framt tryggja friðun vatna-
sviðs Kreppu og Jökulsár á
Fjöllum að því marki að sjálf-
hætt væri þeim áformum sem
hafa verið uppi um virkjun
þeirra. Dettifoss, einstök nátt-
úruperla, yrði þannig vemdað-
ur gegn ásælni harðvítugra
virkjunarsinna.
Víðemin sem við þetta færu
undir þjóðgarð næmu samtals
um 4.500
ferkílómetr-
Kjallari
Ossur
Skarphéðinsson
formaOur
Samfylkingarinnar
Eyjabakka og að lokum
Lónsöræfi. Þannig yrðu
t.d. Herðubreið og Askja
innan þjóðgarðsins,
ásamt öðrum merkum
eldfjöllum. Þjóðgarður-
inn hrinti því í fram-
kvæmd gamalli hug-
mynd margra friðunar-
sinna um sérstakan eld-
fjallaþjóðgarð. Á þessu
svæði yrði þrátt fyrir
virkjun að finna stærstu
ósnortnu víðerni í Evr-
ópu.
„Hinir einstöku Eyjabakkar yrðu við þetta hluti af risastórum þjóð-
garði. Hann myndi jafnframt tryggja friðun vatnasviðs Kreppu og
Jökulsár á Fjöllum að því marki að sjálfhœtt vœri þeim áformum sem
hafa verið uppi um virkjun þeirra. “
um. Það bankar í
að vera þrefalt
stærra svæði en
þjóðgarðarnir
bæði í Skaftafelli
og Jökulsárgljúfr-
um til samans.
Stærstu víö-
erni Evrópu
Mörk þjóð-
garðsins norðan
Vatnajökuls yrðu
þá frá Tungu-
fellsjökli og Nýja-
dal í vestri, um
Gæsavötn og
fylgdu vatnaskil-
um vestan Ódáða-
hrauns og skæru
hraunið norður
fyrir Herðubreið-
arfriöland. Áfram
héldi síðan þjóð-
garðurinn til aust-
urs og tæki yfir
Grágæsadal og
Fagradal, Snæfell
og Vesturöræfi,
Hundruð kvennastarfa
Ég tel, sem gamall umhverfisráð-
herra, að yfirstjóm þjóðgarðs ætti aö
vera í höndum heimamanna. Ég tel
tilvalið að efna til íbúaþings með
fulltrúum allra byggðarlaga sem að
honum myndu liggja, til að ráða til
lykta hvernig yfirstjórninni yrði
háttað.
Stígar og slóðar, ásamt fræðslu-
stofum og fjallaseljum fyrir göngu-
menn, yrðu hluti nýs þjóðgarðs.
Þetta stórfenglega svæði yrði því
miklu greiðfærara öllum almenn-
ingi. Skipuleg uppbygging ferðaþjón-
ustu yrði sömuleiðis mikil lyftistöng
fyrir byggð á svæðunum sem myndu
liggja að þjóðgarði af þessari stærð.
En í tengslum við hann gætu hund-
ruð starfa orðið til. Obbinn af þeim
yrðu kvennastörf, en þau vantar
einmitt sárlega á landsbyggðinni.
Tillagan er líkleg til að draga úr
þeim sviða sem liggur eftir átökin
um virkjun við Kárahnjúka. Hún
verðskuldar að verða rökrædd af yf-
irvegun og fordómaleysi.
össur Skarphéðinsson
leikendum stillt upp og þeir færðir í
búninga sem áhorfendur áttu að kann-
ast við úr goðsagnarveruleika Spaug-
stofunnar.
Þessar umræður vörpuðu hins veg-
ar litlu ljósi á hið raunverulega
ákvörðunartökuferli innan Sjálfstæð-
isflokksins. Með þvi að persónugera
flókið samspil ólíkra hagsmuna og
sjónarmiða var látið i veðri vaka, eins
og svo oft áður, að lýðræðið skipti
litlu máli. Stjórnmálaskýrendurnir
gáfu þvi lítinn gaum að líklega er
Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjavík ein
stærstu og virkustu félagasamtökin í
borginni. Félagar eru yfir fjórtán þús-
und talsins og trúnaðarmenn hans eru
ekki færri en 1400. Innan flokksins i
Reykjavík fer fram öflugt félagsstarf i
fjölmörgum hverfafélögum, sem og í
stjómmálafélögunum Hvöt, Heimdalli
og Óðni.
Villandi ofuráhersla á leiðtoga í
stjómmálaskýringum nútímans er til
þess fallin að draga úr áhuga fólks á
stjórnmálum. Hún á litið skylt við
málefnalega stjórnmálaumræðu og af-
tengir þegnana frá þeim miklu tæki-
færum og sköpun sem felst í lýðræðis-
legri stjórnmálaþátttöku.
St'efanía Óskarsdóttir
llmmæli
Lausnir gærdagsins
„Það er einkennandi
að sá flokkur sem berst
gegn allri nýbréytni og
nýsköpun, Vinstri
grænir, skuli njóta
fylgis um og yfir 20 af
hundraði þjóðarinnar.
Við erum ótrúlega sein að laga okkur
að nýjum aðstæðum. Við ætlum að
verja tugum milljarða á næstu árum í
bættar samgöngur á landsbyggðinni á
sama tíma og ísland er að breytast í
borgríki f stað þess að bæta mennta-
og velferðarkerfið og lækka skatta.
Það gera aðrar þjóðir og undirbúa sig
þannig fyrir framtíðina. Við eigum að
læra af öðrum og horfa fram á við en
ekki mæta alltaf vandamálum með
lausnum gærdagsins."
Ágúst Einarsson á heimasíðu sinni
Fjölmenningin
og fortíðin
„Þjóðinni er svo mikill akkur í því
að hafa byggðarlög sem flest og víðast
á íslandi að við ættum öll að leggja í
púkk og finna leiðir til að fólk vilji
búa í þessum byggðum. Við þurfum
að finna byggðastefnunni nýjan far-
veg ... Það er svo margt að breytast
og það breytist svo hratt að kannski
þurfum við að fara í okkar eigin
Edduklæði til að átta okkur á því. Og
hver eru þau? Lopapeysa í stað flís-
peysu, útvarp með í bakpokann í stað
playstation og taka svo strætó út á
Granda í stað þess að fara á bílnum.
Gamaldags? Kannski, en siðmennt-
aðri þjóðir en við hafa áttað sig fyrir
löngu á gildi þess að halda tengslum
við fortíðina til að geta fótað sig í nú-
tíðinni og gildi fjölmenningar í viðu -
og dreifðu - samhengi."
Kristln Elfa Guönadóttir
i Skólavörðunni
Spurt og svarað
Hvers vegna er 16% launamunur milli kynjanna enn staðreynd?
HiSll
Hugrún Jóhannesdóttir,
forstödum. Svœdisvinnum. höfudb.sv.:
Gildin eru að
breytast
„Ég held að skýringamar séu
margar. Karlmaðurinn hefur til
skamms tíma verið í hlutverki fyr-
irvinnunnar og konan unnið heidur styttri vinnudag
utan heimilisins. Annað mikilvægt atriði í þessu sam-
bandi er sú mikla ábyrgð sem konurnar hafa borið og
bera enn á bamauppeldi og heimilishaldi. Þessi tvö-
falda ábyrgð sem konur bera, stendur þeim fyrir þrif-
um úti á vinnumarkaði. Eins og sakir standa, með til-
liti til menntunar karla og kvenna, er þetta það sem
vegur þyngst í því hvers vegna launamunur er enn
svo mikill. En til allrar hamingju er þetta að breytast,
meðal annars með því að karlmenn í dag taka virkari
þátt í fjölskyldulífmu. Gildin em að breytast."
GuðnýHarðardóttir,
Strá - rádningarþjónustu:
Breytingamar
gengið hœgt
„Launamunur milli kynjanna er
vissulega til staðar en hann er þó
misjafn milli starfsstétta. Munurinn
er sýnilegri milli fólks sem er í almennum störfum en
aftur minni þegar komið er að sérfræði- og millistjóm-
unarstörfum. Hins vegar er hann aftur sýnilegri þegar
komið er í efstu stjómunarstörf, enda karlmenn þar í
meirihluta. Vonandi næst meiri jöfnuður í launum
milli kynjanna í næstu framtíö en breytingar í þessum
efnum hafa gengið hægar fyrir sig en vænta mátti.
Hafa ber í huga að fyrirtæki reyna nú að hagræða í
rekstri sínum eftir launaskrið síðustu ár. Þá er mikið
af hæfu fólki á lausu á vinnumarkaðinum um þessar
mundir og það hefur sín áhrif á launin.“
Hildur Jónsdóttir,
jafnréttisrádgjafi Reykjavíkurborgar:
Búum við
arfleifðina
„Að launamunur kynjanna
minnki um tvö prósent á einu
ári er verulegur árangur. Engu
að siður er 16% munur of mikill. Margar kenning-
ar liggja að baki því hvers vegna munur er á laun-
um karla og kvenna. Þó held ég að við búum enn
við arfleifð þess tíma þegar vinna kvenna var í
flestum tilvikum ólaunuð. Við eigum erfitt meö
að meta hana til jafns við vinnu karla. Könnun
VR sýnir þó að konur eru að sækja í sig veðrið og
hvetja þarf þær til að meta vinnuframlag sitt
meira og til jafns við karla. Einnig tel ég það til
bóta þar sem gegnsæ launakerfi eru við lýði og
aðferðafræði viðhöfð við launaákvarðanir."
Kristín Á. Guðmundsdóttir,
formadur Sjúkralidafélags íslands:
Frumskóga-
barátta
„Ætli við séum komin lengra
í þróunarferlinu frá því barátt-
an var í frumskógunum og síð-
ar í torfbæjunum á íslandi? Vissulega hefur þó
sitthvað áunnist frá því að hér var til nokkuð
sem hét karlmannslaun og kvenmannslaun, eins
og ég man þegar ég var að byrja úti á vinnu-
markaðnum. En vissulega er 16% munur alltof
mikill og ekki viðunandi. Það er ekki hægt að
hætta baráttunni á þessu sviði fyrr en full-
komnu launajafnrétti milli kynja hefur verið
náð. Og miöað við þróunina í þessum efnum á
undanfömum áratugum er ekki fyrirséð
hvenær það verður.“
^ Ný launakönnun VR, sem kynnt var í sl. viku, lelöir þetta í Ijós. Munurinn er tveimur prósentum minni en áriö 2000. Karlar meta störf sín til 15% hærri launa en konur gera.
„Hesturinn ber ekki
það sem ég ber“
Karl reið úr kaupstað og
hafði aðdrættina í stórum
poka á bakinu. Hann mætti
manni sem þótti fullmikið á
hestinn lagt og hafði orð á
að karl væri að sliga skepn-
una. „Hesturinn ber ekki
það sem ég ber,“ svaraði
hinn, snefsinn, og dróst
áfram á dróg sinni með
pokann á bakinu.
Eitthvað þessu lík er her-
kænskan í bardaganum við
rauðu strikin sem nú stend-
ur hvað hæst. Ríkisstjómin sýnir
viljann í verki og lætur Ríkisútvarp-
ið draga til baka ákvörðun um að
hækka nefskattinn sem gengur und-
ir gælunafninu afnotagjöld. En þar
sem Ríkisútvarpið með Sinfóníuna á
bakinu er rekið með tapi bætir fjár-
málaráðherra tekjumissinn upp með
því að veita stofnuninni vel á annað
hundrað milljónir króna úr rfkis-
sjóði. Úr hvaða vösum ráðherrann
tekur þá myndarlegu upphæð fylgir
ekki sögunni.
Hins vegar krefst lærð hagfræði
og atvinnulífið í heild þess aö dregið
verði úr ríkisútgjöldum sem á að
vera forsenda þess að ná tökum á
efnahagslífinu og sér í lagi að stöðva
háskalega verðbólguþróun. Hvernig
beinn rikisstyrkur til útvarpsins í
staðinn fyrir að hækka nefskattinn
samrýmist þeim markmiðum er um-
deilanlegt og sýnist vera nákvæm-
lega sama verklag og karlinn á
hrossinu með pokann á bakinu við-
hafði til að létta á reiðskjótanum.
Sjónhverfingar
Forysta ASÍ tók að sér að stjórna
aðförinni að rauðu strikunum og fer
bónarveg að ríkisstjóm, sveitar-
stjómum og öðrum þeim sem hífa
upp verölag á þjónustu og vöru. Að-
ferðin er eins og þegar verið er að
safna til aðstoðar þeim sem orðið
hafa fyrir vondum hremmingum.
Það opinbera leggur svolítið af
mörkum til að hafa hemil á vísitöl-
unni og fyrirtæki tilkynna hróðug að
álagningin lækki og að ekkert hækki
fyrir mælinguna í maí. Með þessu
móti er vísitölustiginu nauðgað nið-
ur í núll komma núll eitthvað smá-
ræði og verðbólgan kveðin niður, í
bili að minnsta kosti.
Svo kemur Seðlabankinn, leiðin-
legur eins og vant er, og neitar að
lækka vexti og kveður upp úr með
að ekkert gagn sé að svona hunda-
kúnstum til að falsa vísitöluna.
Verðbólgan æðir yfir rauðu
strikin í vor þrátt fyrir öll
látalætin. Þá bresta for-
sendur kjarasamninga á
frjálsa vinnumarkaðnum og
efnahagsstjómin lendir í
gömlu fari þar sem vísitala
neysluverös tekur völdin og
kaupið hækkar, vöruverð
rýkur upp sem og hvers
kyns þjónusta og skuldarar
horfa á verðbólguna snar-
hækka eftirstöðvar verð-
tryggðra lána sinna. Þetta
er sú hrollvekja sem ASl-forystan
reynir að varast.
En flestum stendur á sama og trúa
enda ekki á skottulækningar til
skammst tíma fremur en hagfræð-
ingar Seðlabankans. Vöruverðslækk-
un nokkurra kaupmanna fram yfir
næstu vörutEilningu Hagstofunnar og
sjónhverfmgar eins og að auka ríkis-
útgjöldin til að stöðva fyrirhugaða
hækkun nefskattsins eru heldur
ekki beinlínis traustvekjandi.
í gamalt far
Enn ætlar ríkið að taka að sér að
niðurgreiða grænmeti, jafnframt því
að missa af tollatekjum af innflutt-
um landbúnaðarvörum, og er nú allt
að færast í gamalkunnugt horf. Nið-
urgreiðslur og vísitölufölsun eiga að
halda verðbólgu í skefjum og þar
með kaupgjaldi. Það er sem sagt að
renna upp timi efnahagsráðstafana,
sem ekki hefur þurft að grípa til síð- «r
an góðærið hreif þjóðina með sér í
lánasukkið og hlutabréfafárið í kjöl-
far galopins markaðar með gjald-
miðla og pappíra eða öllu fremur
talnaraðir í tölvukerfum.
Sem fyrr er það Alþýðusambandið
eitt sem ber ábyrgð á þjóðarsátt um
að hækka ekki kaup þeirra sem
minna hafa og lökust fríðindi. Ríkið
leggur ekkert af mörkum nema
blekkingarkúnstir, peningastofnanir
nánast ekkert, sveitarfélögin nánast
ekki neitt og nokkrar verslanir sýnd-
arveruleika.
Þeir sem betur mega sín hjá því
opinbera og víðar eru búnir að fá
sitt, nema flugumferðarstjórar sem
alltaf eru út undan og lepja dauðann
úr skel. Kviðdregnir flugmenn Flug- —
leiða harðneita að falla frá kaup-
hækkunum hvað sem líður greiðslu-
getu félagsins. Ríkið hefur efni á að
borga hálaunapöbbum morð fjár fyr-
ir að gera ekki neitt en er vanmegn-
ugt að leggja neitt til þjóöarsáttar.
ASÍ velur sér hlutverk burðar-
jálksins en varla þarf skáldlegt hug-
arflug til að ímynda sér hver fer með
rullu karlsins með pokann á bakinu
í þjóðarsáttarfarsanum.
„Svo kemur Seðlabankinn, leiðinlegur eins og vant er,
og neitar að lœkka vexti og kveður upp úr með að ekk-
ert gagn sé að svona hundakúnstum til að fálsa vísitöl-
una. Verðbólgan æðir yfir rauðu strikin í vor þrátt
fyrir öll látalœtin. “