Dagblaðið Vísir - DV - 01.06.2002, Blaðsíða 20

20
Helgctrblað DV LAUGARDAGUR I. JÚNÍ 2002
Keppir við
Sigrún Þorgeirsdóttir stjórnar Kvennakór Reykjavíkur af mikilli innlifum en það hefur
hún nú gert í fimm ár. Sigrún er á leið með kórinn til Olomouc í Tékklandi til að taka
þátt í kórakeppni þar sem nærri 200 kórar koma fram. DV-myndir Hilmar Þór
nærri 200 kóra
ÞAÐ ER BARA TIL EINN TÓNN og hann er hreinn.
Einhvern veginn á þessa leið útskýrði heimssöngvarinn
Garðar Hólm eðli tónlistarinnar fyrir Álfgrími litla í
Brekkukoti í því meistaraverki Halldórs Laxness sem
heitir Brekkukotsannáll.
Um þetta var ég að hugsa þegar ég mætti á æfingu hjá
Kvennakór Reykjavíkur í vikunni. Þetta var ekki bara
einhver æfing því þetta var síðasta æfing fyrir brottför
en um helgina fljúga sextíu söngelskar konur á vit æv-
intýranna austur í Tékklandi og keppa í söng fyrir ís-
lands hönd.
Karlakórar eru rosknar stofnanir í íslensku tónlistar-
lífi, nálgast sumir 100 árin en kvennakórar eru tiltölu-
lega nýir af nálinni. Þegar ég kem í dyrnar á Ými við
Skógarhlíð og heyri tærar kvennaraddir syngja um aug-
un mín og augun þín og ó að við hefðum aldrei sést þá
verður mér hugsað til orða Guðbergs Bergssonar sem
fann upp orðalagið hímandi feigð þegar hann var að
reyna að lýsa íslenskri menningu. Það er einhver óend-
anleg depurð og tregi í þessum vísum Vatnsenda-Rósu
sem þarna hljóma í fjórum röddum. En þetta er hreinn
íslenskur tregi.
Aftur og aftur og aftur og aftur
Svo fara konur að syngja um Varmalandið fagra og
meðan ég sit úti í sal og hlusta og horfi á þverskurð sam-
félagsins syngja eins og eina konu verður mér ljóst að
þolinmæði er gulls ígildi við verkefni eins og þessi. Það
er nefnilega ekki flókið að æfa kór. Það þarf bara að
syngja lagið aftur og aftur og aftur og aftur og aftur. Svo
lenda konur í rökræðum um framburð einstakra sænska
önghljóða í textanum og allt er þetta mjög elskulegt og
samvinnuþýtt eins og kvenna er siður og vandi.
Stjórnandi Kvennakórsins heitir Sigrún Þorgeirsdótt-
ir og hún gleður söngsystur með því í næsta lagi að það
megi sleppa seinasta erindinu og sú ákvörðun eykur
sýnilega vinsældir hennar sem þó sýnast vera nægar
fyrir. Svo syngja óskaplega sorglegt lag um bláeyga
stúlku sem eitt sinn sat í sólinni og blés sápukúlur en
þær bregða einnig fyrir sig latínu og tékknesku eins og
ekkert sé.
Svo kemur síðasta lag fyrir kaffi og þá fer hljóðum-
hverfið í þessu hljóðnæma húsi að minna sérlega mikið
á fuglabjarg svo ég ákveð að bregða mér afsíðis með kór-
stjóranum og fræðast meira um þetta ferðalag sem stend-
ur fyrir dyrum.
Hvaða ferðalag er þetta?
- Segðu mér frá þessu ferðalagi sem þið eruð að fara í?
„Við byrjum á því að fara til Prag og syngja tónleika
þar í kirkju sem kennd er við heilagan Nikulás og stend-
ur við gamla miðbæjartorgið. Þaðan höldum við út á
land og förum til borgarinnar Olomouc sem er talsvert
fyrir austan Prag.
Þar tökum við þátt í mjög stóru kóramóti sem er kall-
að á ensku Festival of Songs og er allvel þekkt og er nú
haldið í þritugasta sinn. Þama koma fram 197 kórar og
mér sýnist á skrá yfir þá að þeir komi einkum frá Tékk-
landi og Austur- og Mið-Evrópu og við fyrstu sýn virð-
umst við vera eini skandinavíski kórinn sem tekur
þátt,“ segir Sigrún.
Þessa kóra skipa samtals um 7000 manns en þessi kór-
flóra, ef svo má að orði komast, skiptist að sjálfsögðu i
barnakóra, kvennakóra, karlakóra, blandaða kóra, litla
og stóra kóra og margt fleira. Fyrir vikið skiptist keppn-
in í mjög marga flokka.
„Við ætlum að taka þátt í tveimur flokkum," segir Sig-
rún.
„Annars vegar í flokki kvennakóra. Þar ráðum viö
efnisvali og munum syngja eingöngu íslensk lög, gömul
og ný, en við ætlum líka að taka þátt í þjóðlagaflokki og
þar munu alls konar kórar syngja.
Þar munum við syngja þjóðlög frá ýmsum löndum þar
á meðal tékkneskt."
Það eru dómnefndir sem hlýða á sönginn og í stórum
kórakeppnum eins og þessari er nú lagður af sá siður að
skipa kórum í fyrsta annaö og þriðja sæti. Þess í stað eru
gefin stig og þeir sem fá tilskilin fjölda stiga fá gull-
medalíu og næsti stigaflokkur siifurmerki og svo fram-
vegis. Þannig getur komið upp sú staða að margir kórar
fái gullmerki en það getur lika hent að enginn þeirra
lendi í efsta flokki.
„Þetta verður svolítið eins og Eurovision.“
Lítill tími til að kaupa kristal
Kvennakórinn mun fyrir utan keppnissönginn koma
fram á tónleikum í Olomouc ásamt fjórum öðrum kórum
og munu þar syngja íslenska efnisskrá í 20 mínútur.
Keppninni lýkur formlega á laugardag með verðlaunaaf-
hendingu og veisluhöldum en í bítið daginn eftir aka
Kvennakórskonur til Prag aftur og fljúga heim þann
sama dag. Þannig verður í rauninni frí aðeins tæplega
einn dag í þessari rúmlega vikuferð.
„Þetta er ferðalag til tónleika og söngs en ekki sumar-
frí svo ég reikna ekki með að það verði mikið keypt af
kristal. Þetta er stíf dagskrá en vonandi ekki of stíf.“
Nú eru kórferðir eins og þessar rómaðar gleðiferðir og
mynda eins konar uppistöðu í því félagsstarfi sem kór-
Kvenrtakór Reykjavíkur er að
leggjast ívíking til Tékklands
þarsem kórinn tekur þátt íum-
fangsmikilli kórakeppni íborg-
inni Olomouc ásamt 197 öðrum
kórum af öllum stærðum, gerð-
um og aldri. DV brá sér á síð-
ustu æfingu fgrir brottför og
hegrði íkonunum hljóðið.
söngur óneitanlega er. Skyldi þetta verða makalaus ferð
hjá Kvennakórnum?
„Það eru 10-15 aukafarþegar svo hópurinn verður alls
75 manns held ég og mér skilst að við verðum í einni
tveggja hæða rútu. Þess vegna eru takmörk fyrir því hve
mikinn farangur hver getur haft.“
Kvennakór Reykjavíkur er á sínu níunda starfsári og
Sigrún hefur stjórnað kórnum i fimm ár og hefur þegar
farið einu sinni með hópinn til útlanda 1999 þegar hún
leiddi sínar konur i söngför tii Bandaríkjanna en þar er
Sigrún heimavön eftir að hafa verið búsett þar í samtals
nær 17 ár og lærði tónlist og kórstjórn í Boston og Talla-
h'assee í Flórida.
„Ég átti þar heima sem barn og fór svo aftur seinna tU
Boston í nám. Við fórum í þessari ferð til Baltimore og
Washington auk Boston og sungum í grenjandi rigningu
á þjóðhátíðardegi íslands í Washington. Okkur fannst
einhvern veginn að það væri verið að láta rigna sérstak-
lega á okkur i tilefni dagsins."
Sigrún hafði stjórnað ýmsum litlum kórum áður en
hún tók við Kvennakómum og hefur stjórnað skólakór
Menntaskólans i Kópavogi í nokkur ár. Hún segist vona
að hópurinn sé að „toppa á réttum tíma“ en segist verða
vör við meiri spennu í hópnum nú þegar dregur að brott-
fór.
En hver skyldi vera dýrmætasti eiginleiki kórstjóra?
„Við skulum reikna með að góður kórstjóri þurfi að
kunna talsvert fyrir sér í tónlist en mannlegi þátturinn
er sennilega sá mikilvægasti. Það þarf að virkja hverja
einustu manneskju í hópnum til að gefa af sér eins vel
og hún getur og leggja sig fram. Það gerir maður ekki
með því að stuða fólk. Maður má ekki vera of góður.
Sennilega þarf að vera með silkihanska en stálhnefa þar
innan undir.“ PÁÁ