Dagblaðið Vísir - DV - 01.06.2002, Síða 39

LAUGARDAGUR I. JÚNÍ 2002
H&lgarbloö DV
30
viö Sigmund Sigfússon sem tók mjög vel á móti okk-
ur og hjálpaði mér í gegnum þetta árum saman. Ég
var á lyfjum upp úr þessu sem héldu kvíðanum í
skefjum og fór svo í aðgerð í framhaldi af því og lét
opna á mér nefið til að vinna bug á kæfisvefninum.
Árið 1996 fór ég inn á Vífilsstaði og fékk góða með-
höndlun og hef síðan sofið með vél.
Ég hef þó æ síðan þurft að berjast við þennan
kvíðasjúkdóm. Hann er misjafn og ég hef reynt allt
hvað ég get að vera í sambandi við geðlækna. í mars
fyrir tveimur árum hitti ég mjög góðan sálfræðing
uppi á Fjórðungssjúkrahúsi og hef farið til hans einu
sinni í viku síðan. Hann er samhliða mikilli baráttu
hjá sjálfum mér búinn að hjálpa mér gríðarlega. Ég er
hættur á öllum töflum og lifi lífmu eins vel og ég get
en þessi ofsakvíði er þó alltaf til staðar."
Fordómar enn fyrir hendi
Oddur segir að kvíðinn sjúklegi sé mjög algengur
sjúkdómur. Um 12-13% íslendinga þjáist af honum og
eftir að hann hafi rætt sín vandamál við fólk hafi
ótrúlega margir upplýst í trúnaði að þeir eigi einnig
við geðræn vandamál að stríða. „Ég hef hvorki leynt
þessu fyrir vinum né kunningjum og flestir félaga
minna í bæjarstjórninni hafa vitað af þessu. Sjúk-
dómurinn hefur aldrei haft áhrif á störf mín í bæjar-
stjórn og þess vegna fannst mér miður að andstæðing-
ar mínir skyldu nota þetta gegn mér. Ef ég hefði haft
staurfót hefðu menn ekki notað það gegn mér þannig
að afstaðan lýsir fordómum þessa hóps. Ég næ að
halda þessum sjúkdómi í skefjum. Ég er búinn að
læra slökun, rétta öndun og rétta hugsanaganginn
þegar köstin koma og þótt þessi átta ár hafi stundum
Oddur Helgi Halldórsson segir að geðsjúkdómurinn hafi aldrei haft álirif á
störf hans í bæjarstjórn. „[...] þess vegna fannst mér miður að andstæðing-
ar rnínir skyldu nota þetta gegn mér. Ef ég hefði haft staurfót hefðu nienn
ekki notað það gegn mér þannig að afstaðan lýsir fordómum þessa hóps.
Ég næ að halda þessum sjúkdómi í skefjum. Ég er búinn að læra slökun,
rétta öndun og rétta hugsanaganginn þegar köstin koma og þótt þessi átta
ár hafi stundum verið gríðarlega erfið er orðið iniklu auðveldara fvrir mig
að lifa með þessu. Ég mun sigra þennan sjúkdóm."
stjóri í veislum en hef orðið að setja þau skilyrði að um
leið og ég komi inn í húsið taki einhver á móti mér og
leiði mig til sætis. Það versta sem kemur fyrir mig er að
koma í hóp ókunnugs fólks. Ég finn það líka i vinnunni
að ég á stundum erfitt með að fara út af vinnustaðnum
en þá taka strákarnir sem vinna hjá mér til hendinni og
hjálpa mér. Þeir hafa sýnt mér mikinn stuðning ásamt
fjölskyldunni sem ég er mjög þakklátur fyrir.“
- Nú hefur orðið bylgja undanfarið í að brjóta niður
fordóma gagnvart geðsjúkdómum. Sumir telja Sigur-
stein Másson hafa rutt brautina að hluta og ekki alls
fyrir löngu kom hópur landsþekktra Islendinga fram í
sjónvarpi og lýsti vandamálum sínum. Hefur þetta
hjálpað þér viö að segja sögu þína opinberlega núna?
„Það er jákvæð bylgja í gangi og ég hefði verið búinn
að stíga skrefið til fulls fyrir löngu ef aðeins heiði ver-
iö um mig að ræða. Ég á hins vegar fjölskyldu og börn
og fjölda ættingja og því miður hafa fordómarnir enn
verið það miklir að ég hef ekki fram til þessa stigið á
stokk og sagt þetta opinberlega en ég hef ekki heldur
farið með þetta mál í felur. Sem betur fer hefur mann-
gildið aukist hjá okkur undanfarið. Við leggjum aukna
áherslu á að fólki líði vel og þess vegna eru hlutimir að
gerast. En fordómarnir eru enn við lýði og þá þarf að
losna við.“
Oddur segist vera skilningsríkari eftir að
hafa kynnst sjúkdómnum og hann sé
ekki jafn óvæginn og fyrr. „Mér finnst
lífið allajatha dásamlegt þótt stundum
hafi ég ekki séð annað en svartnættið.
Góð heilsa er ekki sjálfgefin - ekki frekar en góð fjöl-
skylda - og það hef ég lært og kann að meta núna.
Mér finnst vænna um vini mína og fjölskyldu eftir að
ég kynntist þessum erfiðleikum og á þann hátt hefur
sjúkdómurinn bætt mig. Ég tel að þessi kross hafi
veriö lagður á mig til að styrkja mig og hafi bætt mig
sem mann þótt ég hefði gjarnan viljað vera án hans.
Ég var sem ungur maður slæmur í baki og gat ekki
hreyft mig vegna bakverkja og án þess að ég sé að
gera lítiö úr bakverkjum finnst mér sem allur heims-
ins baksársauki sé hreinlega eins og glassúr á vínar-
brauðið miðaö við geðsjúkdóma."
- Að lokum, Oddur. Kemur til greina að L-listinn
bjóði fram í alþingiskosningum?
„Nei, því þá þyrfti ég að flytjast til Reykjavíkur og
þaö vil ég ekki gera.“ -BÞ
verið gríðarlega erfið er orðið miklu auðveldara fyrir
mig að lifa með þessu. Ég mun sigra þennan sjúk-
dóm.“
Fólk í felum
Oddur viðurkennir að sjúkdómurinn hafl stund-
um reynt mjög á fjölskyldulífið og rifjar upp að svefn-
herbergið hafi á köflum verið hans eina hæli í veröld-
inni. Hann hafi varla getað hugsað sér að hitta ókunn-
ugt fólk þegar kviðinn var sem mestur. „Þetta er ekki
sjúkdómur sem menn tala allajafna mikið um og ég er
viss um að það kemur mörgum á óvart að ég skuli segja
þetta núna. En það segir okkur hvað fólk veit lítið um
náungann að stór hluti fólks sem vinnur í kringum mig
viti ekkert af þessu og það segir okkur líka að sjúkdóm-
urinn háir mér ekki þannig að ég geti ekki unnið störf
mín meö hjálp lækna og sjáifsstyrkingar. Sjúkdómurinn
háir mér í daglegu lífi en hann hefur ekki háð mér í
pólitík."
- Geturðu gefið fólki innsýn í þessi köst þegar þau
verða hvað verst?
„Já, hugsaðu þér að þú sért staddur í niðamyrkri í
húsi á einhverjum stað þar sem þú þekkir ekki til. Þú
veist ekkert hvað er að gerast og þá kemur einhver aft-
an að þér og hrekkir þig með því að hrópa upp í eyrað
á þér. Þú getur ímyndað þér hvernig þér líður á meðan
það er að gerast og fyrst á eftir. En svona leið mér
klukkustundum saman.“
- Dróstu þig þá út úr öllu félagslifi þegar þú varst
veikastur?
„Fæstir trúa því en það er staðreynd að ég er frekar
feiminn að eðlisfari og á erfitt með að koma fram í hópi
sem ég ekki þekki. Ég hef oft verið fenginn sem veislu-