Dagblaðið Vísir - DV - 17.12.2002, Blaðsíða 28

28
ÞRIÐJUDAGUR 17. DESEMBER 2002
*
Sport
DV

V
Jón Arsælsson heldur hér á vænum 13 punda sjóbirtingi sem hann veiddi á Toby Spoon í Tungulæk í
Skaftafellssýslu.
Stangaveiðiárbókin 2002:
Mikilvægi
hennareykst
frá ári til árs
Þessa dagana er Stangaveiði-
árbókin að koma út 15. árið í röð en
útgáfa bókarinnar hófst 1988. Mikil-
vægi bókarinnar eykst eftir því sem
bókunum fjölgar en gott er að geta
flett því upp sem gerist á hverju ári
í lax- og silungsveiði.
Það er Guðmundur Guðjónsson
blaðamaður sem skrifar bókina en
hann hefur skrifað um veiðiskap í
Morgunblaðið i 25 ár.
Bókin skiptist í fimm kafla, Frétt-
ir og umræða, Laxveiðin, Silungs-
veiðin, Veiðisögur, Fréttir af
Stangaveiðifélagi Reykjavikur, og
kafla á ensku um stangveiðina.
Við skulum láta eina skemmti-
lega veiðisögu fljóta með úr bókinni,
af veiðUendum í Grimsá í Borgar-
firði.
Vilhjálmur Levi Egilsson heitir 15
ára strákur sem varð að laxveiði-
manni í sumar, er hann veiddi sinn
fyrsta lax í Grimsá, 5 punda hæng á
fluguna Green Butt. Laxinn veiddi
hann seint í júlí á Stórlaxaflötinni
sem var óvenju heit þetta sumarið.
Það er raunar alltaf í frásögur fær-
andi þegar ungur veiðimaður veið-
ir sinn fyrsta lax, en i þessu tilfelli
var vinkill sem gerir atburðinn enn
skemmtilegri í minningunni fyrir
umræddan veiðimann og einmitt
leiðsögumann hans.
Vilhjálmur Levi er sonur Egils
kokks í veiðihúsinu og þar á morgni
milli útlendingaholla þegar leið-
sögumenn og starfsfólk fær gjarnan
að bleyta færri, að Stefán Teitsson,
72 ára gamall og einn reyndasti leið-
sögumaður landsins, leiddi Vilhjálm
Levi fram á klappirnar við Stórlaxa-
flöt og sagði honum hvar flugan ætti
að lenda. Leiðsögnin gekk eftir, lax-
inn þreif fluguna, festi sig og var
síðan landað við mikinn fógnuð
nokkrum mínútum seinna. Það sem
gerir þetta skemmtilegt er að þenn-
an sama dag, 59 árum áður, hafði
Stefán einmitt veitt sinn fyrsta lax á
ferlinum á flugu og á þessum sama
veiðistað. -G. Bender
Eiríkur St. Eiríksson gerir upp ritstjóratímabilið á Veiðimanninum:
Stýrir blaðinu
í síðasta sinn
- og deilir á nýja útgefendur blaðsins sem og nýskipaðan ritstjóra
„Þetta tölublað af Veiðimannin-
um er það síðasta sem ég ritstýri í
bili a.m.k. Ástæðan er sú að útgáfa
blaðsins var boðin út nú í haust. Að-
eins eitt tilboð barst áður en tilboðs-
frestur rann út og var það frá Fróða.
Virðist það hafa orðið til þess að
haft var samband við fleiri aðila og
þeir beðnir að bjóða i útgáfuna. Nið-
urstaðan varð sú að útgáfufélagið
Heimur tekur við útgáfunni af
Fróða um áramótin. Söluskrá SVFR
hefur jafnframt færst til sama útgef-
anda.
Umdeilanleg vinnbrögð
Nýr útgefandi, Benedikt Jóhann-
esson, ákvað að ráða nýjan ritstjóra
að blaðinu og um það er s.s. ekkert
að segja annað en það að vinnu-
brögðin voru umdeilanleg og útgef-
andanum til lítils sóma. Undirritað-
ur naut fullkomins stuðnings stjóm-
armanna SVFR til þess að gegna rit-
stjórastarfinu áfram þrátt fyrir að
nýr útgefandi tæki við blaðinu en
svo er að sjá að vilji útgefandans
hafi vegið þyngra en vilji stjómar-
innar. Verður það að teljast athygl-
isverð niðurstaða.
Skemmtilegt starf
Það hefur verið skemmtilegt starf
að ritstýra Veiðimanninum. Ég hef
notið þeirrar reynslu að hafa verið
blaðamaður í aldarfjórðung og þeg-
ar ég hóf störf við blaðamennsku á
Tímanum var ég umsjónarmaður
Veiðihomsins sem þá var helsti
vettvangur frétta af stangaveiðum
hérlendis. Síðar var ég ritstjóri
blaösins Á veiöum um skeið og það
var þvi ekkert sem kom mér á óvart
þegar ég tók við Veiðimanninum,
annað en það hve þessi vinna var
illa launuð. Að auki hefur ritstjór-
anum verið gert að skrifa 35% af
efni blaðsins. Ég hef orðið var við
að margir virðast álíta að ritstjóm
Veiðimannsins sé fullt starf en því
fer fjarri. Ritstjórn Veiðimannsins
er hlutastarf, átaksverkefni sem
unnið er með fram öðrum störfum.
í sögulegu samhengi er
það heiður að vera rit-
stjóri þessa gamalgróna
tímarits og fyrir vikið
hafa launakjörin aldrei
verið sett á oddinn. Eftir á
að hyggja er það rangt.
Það hvemig búið er að
Veiðimanninum og þeim
sem við blaðið vinna lýsir
hug eigandans og útgef-
andans til blaðsins.
Á fulia viröingu skiliö
Veiðimaðurinn á það skilið að
honum sé sýnd full virðing og því
fagnaði ég því þegar ákveöið var að
óska eftir tilboðum í útgáfu blaðs-
ins. Mér, sem félagsmanni í SVFR,
fmnst það vera skylda stjómar fé-
lagsins að leita alltaf eftir bestu
kjörum og eins og þeir vita, sem
mætt hafa á aðalfundi félagsins und-
anfarin ár, hefur það verið umdeilt
að samið var við Fróða um útgáfu
Veiðimannsins án undangengins út-
boðs.
Tilboöiö sjónhverfingar
Samkvæmt hagstæðasta tilboð-
inu, að mati stjórnar SVFR, mátti
skilja að félagið gæti sparað sér 700
til 800 þúsund krónur á ári miðað
við fyrri samning. Þetta reyndust þó
vera sjónhverfmgar. Fljótlega kom í
ljós að eitthvað hafði verið van-
reiknað og því var tilboðinu snar-
lega breytt með samþykki
stjórnar SVFR. Eftir stóð
sparnaður upp á 300 til 400
þúsund krónur á ári en það
er litlu hærri upphæð og
Heimur bauðst til að greiða
fyrir að fá að gefa út sölu-
skrá félagsins sem Fróði
hafði ekki greitt sérstaklega
fyrir. Ávinningurinn varð-
andi Veiðimanninn var að
mestu gufaður upp. Þetta
segir þó ekki alla söguna því ljóst er
að nýi útgefandinn hefur misreikn-
að sig hrapallega hvað varðar sölu-
skrána og tap fyrirtækis hans vegna
þessarar frumraunar nemur senni-
lega um 600 til 800 þúsund krónum.
Því óttast ég að ef væntingar um
sölu auglýsinga í Veiðimanninn
ganga ekki eftir verði byrjað að
væla um afslátt frá samningnum og
þegar upp verði staðið þá muni
samningur við nýjan útgefanda hafa
kostnaðarauka í for með sér fyrir
SVFR. Góðu fréttirnar eru hins veg-
ar þær að nú verða laun ritstjóra
Veiðimannsins tvöfólduð eða rúm-
lega það. Því má reikna með því að
hið sama gildi um aðrar greiðslur
fyrir efni í blaðinu, greinar og við-
töl.
í nýlegu viðtali Morgunblaðsins
við ritstjórann, sem tekur við blað-
inu frá og með áramótum, kemur
fram að hann ætli ekki að skrifa
mikið í blaðið og á honum má skilja
að Veiðimaðurinn eigi að verða ein-
hvers konar undirdeild í vefsetrinu
Flugur.is.
Verður aö slá meö félaginu
Sennilega hefur velunnurum
SVFR brugðið í brún við það hve
nýi ritstjórinn gerir litið úr mál-
gagni félagsins. í starfi mínu sem
ritstjóri Veiðimannsins hefur það
ekki vafist fyrir mér eina einustu
stund að trúnaður minn hefur verið
við blaðið og félagið. Þannig verður
það að vera. Eina leiðin til þess að
tryggja hagsmuni félagsins er að
stjórn þess ráði ritstjóra að Veiði-
manninum. Hjarta ritstjórans verð-
ur að slá með félaginu og hann verð-
ur að setja hagsmuni þess ofar hags-
munum útgefandans og sömuleiðis
ofar eigin hagsmunum."
Rjúpan:
AEdrei munu færri
borða hanaen
um þessi jól
„Ég fór á rjúpu um daginn,
gekk lengi vestur í Dölum, en sá
enga rjúpu, sama hvað ég gekk
og gekk tímunum saman. Eina
sem ég haíi upp úr krafsinu var
ein önd sem var á einum pollin-
um,“ sagði veiðimaöur sem DV
hitti fyrir tveimur dögum og
hann hafði ekki fengið eina
rjúpu á tímabilinu. Þrátt fyrir
mikla göngu, nokkrum sinnum,
hafði hann gefið upp vonina að
veiða í matinn fyrir fjölskyld-
una.
Grænlensku „klikkuöu"
Þessi saga heyrist hjá fleiri
veiðimönnum, en aldrei munu
eins fáir landsmenn borða rjúp-
ur og um þau jól sem núna fara
í hönd. Bæði
vegna þess |
aö liklega ■
hai'a ekki K
verið skotn-
ar nema á
milli 55 og 60 I
þúsund fugl- |
ar og svo I
„klikkuðu" ^■■■Hi
grænlensku rjúpumar alveg.
Reyndar var furðulegt að ætla að
kaupa fugla sem ekki höfðu enn
þá verið skotnir
Eitthvað er til af rjúpum, en
verðið er frá 1200 upp í 2000
krónur fyrir fuglinn, reyndar
hafa margir gefið upp vonina að
fá fugla og ætla að borða allt
annað um þessi jól en rjúpur.
Sanngjarnt verð
„Ég hef haft rjúpur öll jól síð-
an 1980 og var reyndar búinn að
gefa upp vonina um að fá rjúpur,
en þvi var reddað fyrir mig.
Verðið var 1200 krónur, sem er
sanngjarnt," sagði húsmóðirin í
Hlíðunum, sem fékk rjúpur í
jólamatinn á síðustu stundu.
Engin rjúpa - tíu gæsir
Af einum veiðimanni fréttum
við sem fór á rjúpu fyrir austan
fyrir skömmu og hann veiddi
enga rjúpu en hann fékk tíu gæs-
ir. -G.Bender
Eiríkur St. Eiríks-
son