Dagblaðið Vísir - DV - 31.01.2003, Side 16

16
FÖSTUDAGUR 31. JANÚAR 2003
Skoðun
DV
msmm
Hvaða drauma áttu í brjóst-
inu á hrollköldum vetrardegi?
Jóhannes Orn Jóhannesson eiginmaöur:
Bara helst að skríöa undir sæng.
Birna Hrönn Sigurjónsdóttir húsmóðir:
Heima að kúra undir sæng og horfa
á vídeó með börnunum:
Kristín Oskarsdóttir húsmóöir:
Mig dreymir um sól og blíðu. En
við getum ekki kvartað á svona
góðum vetri.
Guölaug Jónsdóttir öryrki:
Að það vori sem fyrst - og sam-
kvæmt gangi tilverunnar hiýtur að
verða svo.
Davíð Agústsson nemi:
Mig dreymir um aö njóta lífsins - er
það ekki það sem atiir vilja?
Helga Gunnarsdóttir bókari:
Láta mér líða vel með því að hafa
huggulegt heima hjá mér, fætur uppi
á sófaborði og rauðvín í giasi.
Milljón króna launin
Magnús Sigurðsson
skrifar:
Það mun nú senn renna
upp fyrir mörgum að ekki er
allt fengið með því að hafa
sem hæst launin við starfs-
lok. Það sýnir sig að þeir sem
hafa haft hæstu launin, auk
þess sem lífeyrissjóður við-
komandi bíður þeirra með
ríflegar eftirlaunagreiðslur,
eins og lögin gera ráð fyrir,
nægir engan veginn. Nei,
mennirnir með hæstu launin
geta ekki hætt störfum nema
við þá sé gerður svo ríflegur
„starfslokasamningur“ að
landslýð blöskrar sú upphæð
sem þeir hafa með sér í
farteskinu er þeir yfirgefa
vinnustaðinn.
Fyrirtæki sem þurfa að sjá
á eftir forstjóra sínum með
þessum hætti eru raunveru-
lega að tapa á þessum for-
stjóra, og það ekki lítiö.
Það var hárrétt sem Pétur
Blöndal alþm. sagði í út-
varpsþætti síðdegis á Rás 2
sl. miðvikudag, er hann sagð-
ist ekki skilja hvemig eitt
fyrirtæki væri tilneytt að borga ein-
hvern út úr starfi. En gerðist það,
hlytu þau viðskipti að vera uppi á
borðinu hjá fyrirtækinu eins og
hver önnur viðskipti, og kæmu
fram í ársreikningum þess.
Það er ekki nýtt að forstjóri sé
„greiddur út“ úr fyrirtæki hér á
landi, en það er aðeins á síðustu
timum að fyrirtæki játar þessi „við-
skipti“ án þess að geta þess hvað
um er að ræða, gefa upp allar stað-
reyndir í málinu. Það ætlaði ekki að
reynast auðvelt að draga upplýsing-
ar þessar út úr Landssímanum sál-
uga, varðandi starfslokasamninga
þar á bæ. Það er nú upplýst - að
mestu - en varð slíkt hneyksli og
niðurlæging fyrir viðkomandi, að
óvíst er að um heilt grói í bráð.
„Brottfararskattur" viö útganginn.
- Óvissa og álag hugsanlegir fylgifiskar.
„Það kostar ávallt klof að
ríða röftum, en það eru
áhöld um að nokkur for-
stjóri, stjórnarformaður eða
verðbréfadrengur hérlendis
hafi nógu sterk bein til að
grípa gullið með milljón og
meira i mánaðarlaun. “
Brottför forstjóra VÍS er í umræð-
unni nú. Óvíst er hvort ímynd fyrr-
verandi fyrirtækis hans verður fyr-
ir hnjaski eða hvernig hún getur
sloppið án þess að öllum spilunum
um 200 milljón króna „brottfarar-
skattinn" verði raðað í aðgengileg-
an stokk og síðan verði fjölmiðlum
leyft að draga úr stokknum almenn-
ingi til sýnis. Trompspilin ekki und-
anskilin.
Það kostar ávallt klof að ríða röft-
um, en það eru áhöld um að nokkur
forstjóri, stjórnarformaður eða verð-
bréfadrengur hérlendis hafi nógu
sterk bein til að gripa gullið með
milljón og meira í mánaðarlaun. -
Og mikilli óvissu háð hvort nokkur
þeirra þoli álagið, að viðbættum
starfslokasamningi upp á margfalt
fleiri milljónir en þeir eru borgunar-
menn fyrir ef í harðbakkann slær
með tilheyrandi eftirmálum.
Lögreglan og mótmælendur
Hafiiði Helgason
skrifar:
Ég vil byrja á að þakka fyrir tima-
bæran pistil sem ég las í lesenda-
bréfi i DV mánud. 20. jan. sl., „Hvað
starfa mótmælendur?" Ég er honum
fyllilega sammála. Á miðjum degi
kemur fjöldi manns saman til að
mótmæla og púa niðri í Ráðhúsi!
Þetta fólk kann svo ekki lágmarks-
kurteisi og sýnir enga virðingu
gagnvart ráðamönnum borgar eða
ríkis. Þetta var allt afar lágkúrulegt
og niðurlægjandi framkoma mót-
mælenda og þeim til háborinnar
skammar.
Auðvitað átti lögreglan að grípa
þarna inn og rýma Ráðhúsið, en
„En hverju voru svo mót-
mœlendur að mótmœla ?
Vilja þeir kannski fá meira
atvinnuleysi? Ég óska fóki
fyrir austan til hamingju
með virkjanaframkvœmdir.
Þær eru löngu tímabœrar. “
hún gerði ekki, því miður, og sekta
mótmælendur. Það hefði alls staðar
verið gert nema hér á landi. Ætli
hér sé ekki um að ræða listamenn á
launum frá ríkinu - eins og raunar
er viðurkennt af einum greinarhöf-
unda, Unu Margréti Jónsdóttur í
DV 24. þ.m., þar sem hún gagnrýnir
fyrrnefnd lesendabréf.
Ég vann við virkjunarstörf á sin-
um tíma og einnig starfaði ég hjá
ísal, þar sem færri komast að en
vilja. Hvað veldur því? Þar eru ágæt
laun og góður aðbúnaður fyrir
starfsfólk.
En hverju voru svo mótmælendur
að mótmæla? Vilja kannski fá meira
atvinnuleysi? Ég óska fóki fyrir
austan til hamingju með virkjana-
framkvæmdir. Þær eru löngu tíma-
bærar. Ég spyr enn og aftur: Hvers
vegna rýmdi lögreglan ekki palla
Ráðhússins er mótmælendur sýndu
dómaskap?

Má ég róla?
Böm þessa lands fengu síöbúna jólagjöf þann
27. desember síðastliðinn. Gefandinn var Evrópu-
sambandið en Siv Friðleifsdóttir umhverfísráð-
herra var í hlutverki jólasveinsins. Gjöfin var
reglugerð um öryggirleikvallatækja og leiksvæða
og eftirlit með þeim. Og róló verður aldrei sam-
ur efth.
Reyndar verður ekki betur séð en að reglu-
gerðin gildi ekki bara um stóra róló heldur líka
um rólur og rennibrauth sem fólk setur upp í
garðinum heima hjá sér. Hún gildir sem sagt
meðal annars um leiksvæði við fjöleignahús.
Þeir einu sem mega útbúa sandkassa eða aðra
aðstöðu fyrh börn að leika sér á, án þess að eiga
lögregluna yfir höfði sér, vhðast því vera einbýl-
ishúsaeigendur.
Gætið aö græjunum
Garri og aðrh ibúar fjölbýlishúsa ættu því að
gæta að græjunum sem settar hafa verið upp úti
í garði - og raunar umhverfinu öllu um kring.
Það verður til dæmis að vera góð lýsing á leik-
svæðinu. Garri hafði ekki hugleitt það og fremur
talið það óþarfa lúxus að flóðlýsa hjá sér garð-
inn. En kannski grannamir séu reiðubúnir að
taka þátt í kostnaðinum. Það verður þá bara að
sleppa gervihnattamóttakaranum.
Það er líka alveg bannað að búa þannig um
hnúta að „börn geti hlaupið beint út af leiksvæði
þar sem umferð er,“ svo vitnað sé orðrétt í jóla-
gjöfina. Nú skal þvi útbúið hlið á garðinn. Gott
og vel. Allt fyrh öryggið. Bömin gætu jú ella
hlaupið rakleitt út á götu.
En leyfist Garra þá að spyrja hvort hann megi
senda börnin sín gangandi í skólann? Eða senda
þau út í búð efth mjólk? Mega börnin yfirhöfuð
vera til?
Fullt starf
Um sandskipti í sandkassanum skal Garri fara
að reglum Umhverfisstofnunar. Og sama stofnun
á til lista sem Garri þarf að verða sér úti um -
lista yfir hættulegan gróður sem ekki má sjást á
leiksvæðum fyrir börn.
Yfirborðsefni á leiksvæðum á að velja með til-
liti til falls. Það þýðh væntanlega að ekki megi
vera hættulegt að detta á þau. Nú vill svo til að
klöpp ein allmikil gægist upp úr grasinu í garð-
inum hjá Garra. Ætli það þurfi að sprengjana?
Reyndar eiga að vera „viðeigandi skil á milli
mismunandi yfirborðsefna" þannig að svo vhðist
sem útbúa þurfi einhvers konar trélista úr Ikea
þar sem klöppin og grasið koma saman.
Það er ljóst að Garra er ekki til setunnar boð-
ið. Gátlistinn er lengri en hægt er að telja upp
hér og í nógu að snúast. Ætli það verði ekki
fyrsta verk að fara á Netið og reyna að finna
staðal ÍST-EN-1270 um körfuboltaspjöld: „Funct-
ional and safety requirements, test methods."
Cjuri
Sementsverksmiðjan hf.
- með yfir 80% markaðsaðiid.
Sementið frá ríkinu
Halldór Ólafsson skrifar:
Ég minnist skrifa um Sements-
verksmiðjuna hf. sem er að fullu og
öllu í ríkiseign og markaðsráðandi
stöðu hennar. Þingmenn Norðvest-
urkjördæmisins reyndu að bera blak
af verksmiðju þessari bæði á Al-
þingi og í greinaskrifum, en sann-
leikurinn er sá að samkeppni í sölu
á sementi eru verulegar hömlur sett-
ar vegna yfirburðaaðstöðu Sements-
verksmiðju ríkisins. Ég sem hús-
byggjandi myndi t.d. aldrei kaupa
sement frá ríkisfyrhtækinu á meðan
ég get fengið erlent sement af bestu
gerð. Við höfum fengið smjörþefinn
hér á landi í steypuskemmdum hús-
um. Ég tel að ríkið ætti að selja
Sementsverksmiðjuna og greiða fyr-
ir óheftum viðskiptum á sementi.
Núverandi ástand er afleitt.
Fasteignasalar
varhugaverðir?
Einar Guðmundsson skrifar:
Eftir að fréttir birtust um
fjársvikamál fasteignasölunnar
Holts í Kópavogi fyrir nokkrum vik-
um hefur grunur beinst að fleiri
fasteignasölum. Og nú koma fram
fréttir um kærur á hendur tveimur
fasteignasölum til viðbótar við þá
sem var í sviðsljósinu nýlega. Og
allar snúast kærurnar um fjárdrátt
og óreiðu á uppgjörum. Þegar hér
er komið sögu hljóta samtök fast-
eignasala að gefa upp nöfn ákærðu
svo að menn geti sneitt hjá þeim að
svo stöddu. Engin rök hníga að því
að halda svona nokkru leyndu.
Álagning á veitingum
Friðrik Friðriksson hringdi:
Það hefur lengi
verið viss hegða
almennings að
notfæra sér veit-
ingahús hér eins
og víða gerist er-
lendis vegna óhóf-
legs verðlags á
miðlungs- eða
behi veitingastöð-
um. Sérstaklega
eru vínföng, bæði
öl og léttvín, seld með óhóflegri
álagningu. Auðvitað er maturinn
þaö einnig, en þar er þó vitað að
matreiðslumenn hafa farið höndum
um og lagt fram mismikla natni
ásamt kunnáttu við eldun og útlit
rétta. En að kaupa hálfa eða heila
flösku af léttvíni fyrh þetta allt upp
í 2000 kr. (hálfa flösku eða tæpar
4000 (heila flösku) nær engri átt þeg-
ar vitað er að vínið, keypt í ÁTVR,
er á meira en helmingi lægra verði
og oft miklu meha en það. Sama er
með bjórinn og vín í glösum (á
kannski 500-600 kr.!!).
Heilsueftirlit
Þðrhildur skrifar:
Það var venja hér fyrir svo sem
20 árum og fyrr aö fyrirtæki sendu
allt starfsfólk sitt í læknisskoðun
hjá svokölluðum trúnaðarlæknum
fyrirtækjanna. Þetta var mjög
traustvekjandi og sparaði fyrirtækj-
um ótalin útgjöld vegna þess að með
þessu móti gat það vitað um ástand
starfsfólks síns mun betur en nú
tíðkast. Auk þess var þetta sjálfsögð
ráðstöfun og stundum hreinlega fyr-
irbyggjandi, t.d. í matvælaiðnaði og
mörgum þjónustustofnunum. Fróð-
legt væri að heyra hvers vegna þetta
lagðist svona gjörsamlega af.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@dv.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Skaftahlíö 24,105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.
I notaleg-
heitunum.
- En hnútur í
maga vegna
verðsins.