Dagblaðið Vísir - DV - 10.04.2003, Síða 32

32
FIMMTUDAGUR 10. APRÍL 2003
Tilvera DV
Frumleg tískusýning í Firöinum:
Allt úr efnum sem aðrir mundu henda
Kaffipokar, dagblöö, ruslapokar
og gamlar gardínur. Allt veröur það
að glæsilegum fatnaði í höndum
Nikulínu Einarsdóttur. Meira aö
segja umbúðir dömubinda taka sig
vel út sem skraut á kjól og hatt hjá
þessari handlögnu og hugmynda-
ríku konu. En hún er ekki ein í ráð-
um. Vinkona hennar, Elínborg El-
ísabet Magnúsdóttir, á margar hug-
myndanna en segir Nikulínu hafa
unnið úr þeim. „Hún er hönnuður
af lífsins náð,“ segir hún með aðdá-
un í röddinni. Þær segjast margt
vera búnar að bralla saman og nú
hafa þær þróað og búið til heild-
stæða sýningu úr þessum frumlega
fatnaði - sparnaðartískusýningu,
eins og þær kalla hana. Þar tvinna
þær inn sprelli og spaugi því allt er
þetta fyrst og fremst gert til að hafa
gaman af því. Ein slík sýning var sl.
þriðjudagskvöld hjá Slysavama-
deild kvenna í Hafnarfirði. DV heils-
aði upp á þær stöllur sem í daglegu
tali eru kallaðar Ninna og Bíbí.
Staðurinn er heima hjá Ninnu í fal-
legu húsi við Þúfubarð í Hafnar-
firði. Skrúðamir hanga í röðum í
handavinnuherberginu hennar und-
ir súð og þar er sannarlega heimilis-
legt um að litast. Tvinnakeflin
marglit í rekka uppi á vegg, þrjár
saumavélar á borðum og alls konar
fínirí umhverfis.
Umbúöir eða gamlar gardínur
„Þetta er allt úr efnum sem aðrir
mundu henda - umbúðir eða gamlar
gardínur," segir Ninna um leið og
hún strýkur yfir kjólana einn af öðr-
um. Þótt þeir séu flottir þá sér hún
DV-MYNDIR SIG. JÖKULL
Vinkonumar
Þær Elínborg Elísabet og Nikulína eru margt búnar að bralla
saman gegn um tíöina.
Hafnfirski tískusýningarhópurinn
Fremstar sitja Bíbí (Elínborg Elísabet) í slæöubúningi, Guörún Guömundsdóttir í kartöflupokakjól og Fanney í svörtum
ruslapoka meö glæsilegan hatt úr sama efni. Blómin eru úr servíettum og þau eru eftir Bíbí. I aftari röö eru Elín Krist-
bergsdóttir í eldhúsgardínudressi, Margrét Guönadóttir í brúöarkjól úr stórisum, Jóna Eiríksdóttir í smóking, Ninna
(Nikulína) í kaffikjólnum, Hildigunnur Sigvaldadóttir í dömubindakjólnum og Sigríöur Guömundsdóttir skartar dagbtaöa-
dressinu.
þá ekki fyrir sér sem söluvöru.
„Þetta er bara til sýningar,“ segir
hún og upplýsir að þær vinkonurn-
ar séu búnar að fara margoft austur
í Hveragerði að sýna hjá eldri borg-
urum á Hótel Örk og reyndar var
síðasta sýning þessa vetrar i gær-
kvöld, miðvikudag. Þá fá þær ein-
hverja gesti til að vera módel. „Það
vekur enn meiri lukku í hópnum að
fá að taka þátt,“ segir Bíbí. Sjálf er
hún kynnir á þessum skemmtun-
um og að sögn Ninnu skortir
ekki tilþrifin. „Hún fer vel
völdum orðum um flíkurnar
og útskýrir hverja og
eina. Brúðgumarnir
þurfa til dæmis ekki
að fá sér dýran
smóking því flest-
ir eiga svartan bol
heima sem upplagt
er að mála á bindi,
slaufu, blóm og allt fín-
iríið. Dömubindakjóllinn
vekur alltaf mikla athygli
Hann er ekki bara
skrautlegur heldur er
hann meö ýmsum
táknum líka. Á
brjóstinu er til
dæmis spíss sem
bendir niður á
rauða rós sem
staðsett er á góð-
um stað og þegar
konan er komin i
þessa múnder-
ingu getur karl-
inn haft það sem
viðmið um að
hún sé ekki til í
hvað sem er!“
Dansinn
áhugamál
Þær Ninna og
Bíbí eru báðar upp-
aldar í Hafharfirði.
Ninna kveðst lengi
hafa fengist við sauma-
skap. Fyrir utan að búa til fót
á börnin sín þegar þau voru að
alast upp saumaði hún um ára-
bil fyrir gardínuverslunina Skemm-
una og einnig vann hún á sauma-
stofu Hrafnistu, saumaði m.a.
gluggaljöld fyrir elliheimilin, bæði í
Reykjavik og Hafnarfirði. Inn á
milli urðu til ýmsir búningar til að
nota í leikstarfsemi og á sýningar,
m.a. danssýningar því dansinn hef-
ur verið eitt af áhugamálum Ninnu
alla tíð. Hún kveðst lengi hafa búið
að veru sinni á Idrætshojskolen
Gerlev í Danmörku og verið
meðal stofnenda fimleikafé-
lagsins Bjarkanna í Hafnar-
firði. Þær Ninna og Bíbí
eru greinilega báðar þaul-
vanar að koma fram eftir
áratugastarf í ýmsum fé-
lögum og skemmti-
nefndum í Firðinum.
Því eins og þær
segja: „Fólki hefur
oft mest gaman af
því sem er heimatil-
búið.“ -Gun.
DV-myndir E.ÓI.
Tilbúin á djammið
Nikulína skartar kaffikjól meö
viöeigandi hatti og veski.
Bíógagnrýni
Regnboginn - The Four Feathers
Gamaldags hetiusaga
Af hverju er verið að kvik-
mynda sömu skáldsöguna í
fimmta sinn? Svarið býður upp á
að vera vegna þess að sagan sé
það góð að það sé þess virði, eða
það sé eitthvað við hana sem
geri það að verkum að hún sé
kjörin til kvikmyndunar. Nú hef
ég ekki lesið The Four Feathers
og ekki séð neina af fimm eldri
kvikmyndum sem gerðar hafa
verið eftir henni né þekki höf-
undinn A.E.W. Mason, þannig
að sagan er fersk fyrir mér svo
langt sem það nær. En eftir að
hafa séð The Four Feathers á ég
erfitt með að skilja þá ákvörðun
að eyða tugum milljóna dollara í
gerð kvikmyndar eftir róman-
tískri hetjusögu sem er bam
síns tíma, skrifuð þegar Bretar
héldu sig hafna yfir aðra og upp-
full af barnslegri rómantík nítj-
ándu aldarinnar og er til í fjór-
um útgáfum.
Hetjusögur eins og The Four
Feathers eru vandmeðfarnar til
kvikmyndunar þar sem raunsæi
sögunnar á lítið upp á pallborðið
hjá nútímamanninum. Hún er
Vlnir
Heath Ledger og Wes Bentley í hlutverkum hermannanna Harry Farvershams
og Jack Durrance.
ekki, eins og nokkrar kvikmynd-
ir um líkt efni, byggð á raun-
verulegum persónum. Þetta
hefði jafn hæfileikaríkur leik-
stjóri og Shekhar Kapur (Eliza-
beth) átt að gera sér grein fyrir
og honum tekst ekki að blása lifi
í söguna þótt hann njóti aðstoð-
ar ekki síður hæfileikaríks kvik-
myndatökumanns, Roberts Ric-
hardsons, sem stendur á bak við
kvikmyndavélina og gerir sitt til
að The Four Feathers sé að útliti
til epísk stórmynd.
Hefði Kapur verið með frum-
samið handrit um sama efni og
ekki verið að hengja sig í skáld-
sögu sem skrifuð var aldamóta-
árið 1900 hefði hann haft mun
frjálsari hendur. Útkoman hefði
örugglega orðið betri og myndin
jafnvel fersk á sama hátt og The
Gladiator var fersk þó að efni
hennar væri langt í frá að vera
nýtt.
The Four Feathers er lengi í
gang. Það er eins og Kapur hafi
talið það skyldu sína að gera
áhorfandanum grein fyrir því
hvemig hugsanagangur breskra
hermanna var á Viktoríutíman-
um þegar slagorð hermanna var:
Fyrir drottninguna og föður-
landið og dauð stríðshetja var
Hilmar
Karlsson
skrifar gagnrýni
um kvikmyndir.
meira virði heldur en lifandi
stríðshetja. Ekki bæta Heath
Ledger og Kate Hudson ástand-
ið, en varla er hægt að segja að
gneisti á milli þeirra þó að ástin
eigi að vera mikil.
Myndin tekur ekki við sér fyrr
en hetjan okkar, Harry (Ledger)
hefur fengið samviskubit yfir að
hafa yfirgefið félaga sína á ögur-
stund og heldur í humátt á eftir
þeim til Súdans. Þar dylst hann
meðal araba, tilbúinn að veita
hjálp þegar herdeildin hans er
að falla í gildru. Þegar hér er
komið er The Four Feathers orð-
in að þeirri kvikmynd sem lagt
var upp með, epísk hetjumynd.
Þetta er samt of seint, skaðinn
er skeður og það reynist of erfltt
að ná henni upp úr þeim öldudal
sem hún var komin í.
Leikstjóri: Shekhar Kapur. Handrit: Mich-
ael Schiffer og Hossein Amini eftir skáld-
sögu A.E.W. Mason. Kvikmyndataka: Ro-
bert Richardson. Tönlist: James Horner.
Aðalleikarar: Heath Ledger, Wes Bentley,
Kate Hudson, Djimon Hounsou og Mich-
ael Sheen.