Dagblaðið - 17.12.1975, Blaðsíða 3

Dagblaðið. Miðvikudagur 17. desember 1975.
3
ENN SEILIST RÍKIÐ DÝPRA í
VASA LAUNÞEGANS
Háskólabandalagsmaður
skrifar:
„Bandalag háskólamanna
hefur nýlega gert mjög hóflega
samninga viðrikið. Reiknað var
með 3% launahækkun i júli á
næsta ári. Innan bandalagsins
er mikil óánægja með þessa
samninga — en félagsmenn
hafa gert sér grein fyrir þvi að
nú verður að rikja hófsemi i
launamálum. Þannig hafa
háskólamenn reynt að bjarga
þvi sem bjargað verður.
En hvað gerir rikið — jú, það
löörungar bandalagið sem og
aðra launþega. Útsvar hefur
verið hækkað um 1% — sem
framlag til sjúkrasamlagsins.
Ennþá seilist rikið ofan i vasa
launþega.
Og ekki nóg með það — rikið
kemur við þar sem sizt mátti.
Lyf hafa verið hækkuð um
50% — sérfræðiþjónusta hækk-
ar, hækkun á röntgengreiningu
— hækkun hækkun. Talið er að
Raddir
lesenda
Les-
endur
Ef ykkur liggur eitt-
hvað á hjarta, hringið
þá i'síma 83322 á milli
klukkan 13 og 14, at-
hugið milli klukkan 13
og 14 — eða sendið
okkur línu, Raddir les-
enda,
Dagblaðið
Síðumúla 12
Reykjavík.
Kafarar
útgjöld sjúkratrygginga lækki
um 280 milljónir — bara vegna
lyfjahækkunarinnar. Sérfræði-
hjálpin ein nemur 200 milljón-
um. Þarnakemurrikiðvið vasa
þeirra sem sizt mega — sjúkl-
inga.
Þannig teygir rikið sig sífellt
lengra ofan i vasa launþegans.
Ætlazt er til aö hinn almenni
borgari dragi saman seglin —
launþegasamtök koma til móts
við riki með hógværum launa-
kröfum — og svo kemur þessi
árás aftan að launþeganum.
Hann á að borga 12% i útsvar —
það er einu prósentustigi meira
en hingað tU.
— Rikið minnkar við sig Ut-
gjöld, — en skyldu þeir sleppa af
nokkru? Mér er það stórlega til
efs. Sama fjármálasukkið við-
gengst áfram — eini aðilinn i
landinu sem ekki þarf að
minnka við sig er hið opinbera
— allir aðrir þurfa þess — þó
auðvitað byrðin lendi þyngst á
launþegum.”
ENGA
BREZKA
ÞÆTTI í
SJÓNVARPI
— á meðan við eigum
í hatrömmum
deilum við Breta,
segir lesandi
Þorsteinn Asgeirsson hringdi:
„Margt hefur verið ritað og
rætt um blessað rikisútvarpið
okkar — og þá ekki hvað sizt
sjónvarpið.
Svo lengi sem sú stofnun
heldur uppi starfsemi mun á-
vallt verða deilt um einstaka
þætti og efnið I heild: Hvort
þessi mynd eigi að vera rúss-
nesk eða bandarisk. Hvort ekki
beri aö sýna meira af innlendu
efni. Hvort hinar eða þessar
auglýsingar falli undir almennt
velsæmi. Hvort sýna megi vin-
bar og þannig mætti lengi telja.
En þó er ég nokkuð viss um að
eitt gpta allir verið sammáa um
og það er að sýna ekki brezkt
efni i sjónvarpinu. Allt of mikið
af brezkum þáttum er sýnt — og
það á meðan við eigum i hat-
römmum deilum við Breta. Mér
finnst það fyrir neðan okkar
virðingu.”
Mikiö er sýnt af brezku efni i
sjónvarpi. Þessi mynd er úr
enskum þætti — Macbeth eftir
Shakespeare. Macbeth er ieik-
inn af Eric Porter.
skjóta upp kollinum
Björn L. Jónsson skriar:
„Þeir eru smám saman að
koma upp á yfirborðið kafar-
arnir, sem stóðu að baki nafn-
lausu hetjunni er skrifaði róg-
greinina i Visi á dögunum um
hinn sögulega NLFR-fund. Mar-
teinn M. Skaftfells ‘skrifaði I
Morgunblaðið og Dagblaðið og
svo hefur hann fariö i liðsbón til
Ingþórs Sigurbjörnssonar.
. Ingþór er einn af skeleggustu
forvigismönnum góðtemplara
hér á landi og urii áratugaskeið
hefur hann fylgt náttúrulækn-
ingastefnunni að málum. Hann
hefur kynnzt boðskap Jónasar
Kristjánssonar frá þvi hann hóf
áróður sinn gegn kaffi, sykri og
hvitu hveiti fyrir 55 árum. Jónas
áleit að þessar vörutegundir
væru skaðlegustu neyzluvörur
þjóðarinnar og auðvitað
gleymdi hann ekki áfengi og
tóbaki. Ingþór virðist hins vegar
alveg hafa sloppið við að öðlast
skilning á þeirri staðreynd að
ein veigamikil orsök nautnasýki
og þar með talin áfengissýki eru
rangir lifnaðarhættir, þá fyrst
óg fremst rangt mataræði, og að
langsamlega stærsti þáttur
rangrar næringar er hin gifur-
lega neyzla sykurs og hvits
hveitis. Og svo segir Ingþór i
barnslegu sakleysi sinu: „Eng-
inn mun hafa tapað viti við það
eitt að hafa drukkið kaffi eða ét-
ið hvitt hveiti. Þvi er algerlega
út i hött að banna þessar vörur i
NLF-búðunum.”
Veit Ingþór virkilega ekki að
vaneldi — aðallega i formi syk-
urs og hveitis meðal menn-
ingarþjóða er ein orsök — senni-
lega sú veigamesta — hvers
konar taugasjúkdóma, jafnvel
geðsjúkdóma? Veit hann ekki
að kaffi stuðlar að myndun
krabbameins i blöðru, auk
margvislegra heilsuspillandi á-
hrifa á hjarta, taugar og fleiri
liffæri? Veit Ingþór ekki að Is-
lendingar eru i efstu sætum
meðal allra þjóða i neyzlu á
kaffi, sykri cghvitu hveiti?Vafa-
laust ekki. Hann gerir sér bara
litið fyrir og stimplar sjónarmið
Jónasar Kristjánssonar og fylg-
ismanna hans sem ofstæki. Slik
rök eru ekki þung á metunum.
Þau eru þvert á móti hin herfi-
legustu rökþrot sem hann hefur
slegið um sig á fundum. Nú er
hann svo ógætinn að staðfesta
þetta á prenti.
Um fundinn i NLFR vil ég
taka það fram að árásum nafn-
lausra skriffinna mun ég ekki
svara. En Ingþór talar um
„götulýð” hóp ungra karla og
kvenna sem gengið hafa i félag-
ið af áhuga á málefninu. Hins
vegar vil ég geta þess að fund-
inn sótti annars konar lýður —
sem vafalaust vill teljast fint
fólk — sem reyndi aö hleypa
fundinum upp — hvab ekki tókst
vegna öruggrar og einbeittrar
framkomu fundarstjóra. Menn
geta séö lýsingu af fundinum i
timariti NLFI — Heilsuvernd.”
Hvaða áhrif hefur kvenna-
árið haft á líf þitt?
Svava Jónsdóttir tæknitéiknari:
„Ég vildi nú fá að snúa spurning-
unni við „Hvað hefur kvennaár
gert fyrir karlmenn?” Ég held,
að þetta hafi aðallega verið gert
fyrir þá.”
Kristín Magnúss leikkona:
„Ekki mikið ennþá. Hins vegar
hef ég séð hvernig konur hafa það
i Austurlöndum og við megum
þess vegna una glaðar við það
sem við höfum.”
Rósa Kristjánsdóttir starfs-
stúlka: „Staða konunnar hefur
komið betur i ljós og hún er meira
virt að verðleikum. Hins vegar
verður að halda baráttunni á-
fram.”
Jóhanna Björnsdóttir húsmóðir:
„Ekki neitt. Samstaða á heimil-
inu er mjög mikilvæg og hún er
fyrir hendi á minu heimili.”
Elin Clausen húsmóðir: „Það
hefur vakið athygli á stöðu kon-
unnar i þjóðfélaginu og er þess
vegna allra góðra gjalda vert. En
við verðum að berjast áfram.”
Asa Atladóttir hjúkrunarnemi:
„Það hefur vakiö mig og ég vona
fleiri konur til umhugsunar um
stööu okkar i þjóðfélaginu. Fri-
dagurinn okkar kom svo öllum i
skilning um mikilvægi okkar, en
auðvitað verðum viö að halda
baráttunni áfram.”