Dagblaðið - 04.10.1976, Síða 4

MANUDAÍJUK 4. OKTÓBKK 1976.
r
Lestarrýmið jókst um 200 tonn
við 4 metra lengingu skipsins
Lengingin og yfirbygging
þilfarsins á Erni KE 13
kostuðu 70 milljónir
Örninn KE 13 kemur i höfn, eftir ienginguna i Grimstad í Noregi. Aður nar hanu oúu ,
500.
Gott má víst alltaf gera betra,
ekki sízt í fiskiskipaflotanum
eða svo mátti glöggt skilja á
Erni Erlingssyni skipstjóra og
eiganda mb. Arnar KE, er við
hittum hann að máli um borð í
skipi hans, þar sem það lá við
bryggju í Njarðvík um helgina.
Skipverjarnir voru í óða önn að
búa skipið undir síldveiðar.
„Annaðhvort förum við á haust-
síldveiðarnar hér við land,“
sagði örn, „ellegar í Norðursjó-
inn, það fer eftir aflabrögðum,
en ég er dálítið spenntur að vita
hvernig Örninn fer í sjó eftir
breytinguna."
Það var meira en við vissum,
en þar með var forvitnin vakin
og Örn upplýsti okkur um, að
þeir væru nýkomnir frá
Grimstad í Noregi, þar sem
Örninn (báturinn) var lengdur
um fjóra metra og jafnframt
byggt yfir þilfarið, breytingar
og endurbætur upp á 70
milljónir króna.
„Ef maður á ekki að verða
Traktorsgröfur
til sölu
Nú er rétti tíminn til að hugieiða gröfukaup fyrir næsta
sumar. Höfum m.a. eftirtaldar gröfur til sölu:
1. Massey Ferguson 50 árgerðir 1971, 1973 og 1974, og MF
70 árgerð 1974. Einnig MF 3165 árgerðir 1966 og 1967.
3. Ford 4550 árgerðir 1973 og 1974. Fjórar gröfur.
4. JCB 3D árgerð 1974. Tvær gröfur. -
5. John Deere árgerðir 1972 og 1973.
6. International 3434 árgerð 1971. Ekin 2000 tíma. Má
greiða með 3—5 ára fasteignatryggðu skuidabréfi.
7. Bray M-II Payloader árgerð 1969.
8. Beltagröfur, Hy-Mac 580 BT árgerð 1968 og JCB 7
árgerð 1967.
Útvegum úrvals notaðar vinnuvélar og bifreiðar frá
Þýzkalandi og víðar, einnig varahluti. Tökum allar gerðir
vinnuvéla og bifreiða í umboðssöiu.
Markaðstorgið,
Einholti 8, simi 28590.
Atvinna — Iðnaður
Viljum ráða nú þegar laghentan mann
til starfa í málningardeild verksmiðj-
unnar. Uppl. hjá verkstjóra. H/F
Raftækjaverksmiðjan Hafnarfirði
sími 50022.
undir í samkeppninni um
vinnuaflið og eins að láta út-
gerðina bera sig, verður að
fylgja kröfum tímans, annars
fer maður niður á vi'ð, —
kannski allt niður í grásleppu-
veiðarnar, — en það vildi ég
ógjarnan, — þær hef ég hugsað
mér að geta dundað við í ell-
inni,“ sagði Örn og hló við.
Þá sem álíta endurbætur á
skipum líkt og gerðar voru á
Erninum, óþarfar, má upplýsa
um að lestarrýmið eykst úr 300
tonnum í 500, án þess að olíu-
eyðslan aukist nokkuð að ráði,
og ekki þarf nýja aflvél, né
heldur meiri mannskap um
borð, svo útgerðin ætti að vera
mun hagkvæmari eftir breyt-
inguna.
„Jú, ég lét byggja yfir þil-
farið,“ sagði Örn, „en það
kemur þá líka annað þilfar,
bara ofar,“ bætti hann stríðnis-
lega við, en hásetarnir sem
voru uppi glottu við tönn. „En
svo að öllu gamni sé sleppt, þá
var brýn nauðsyn að loka þil-
farinu, til að skipverjarnir
þurfi ekki að standa undir ber-
um himni hvernig sem viðrar.
Á flestum veiðum er hægt að
vinna allt „innanhúss", en nóta-
vinnan fer að mestu leyti fram
ofan þilja, — lengra erum við
ekki komnir ennþá," sagði örn.
Enn eitt nýtt tæki til að létta
störfin um borð var gálgi sem
var svo til miðskips. Honum má
matsalinn. „Og nú færðu hress-
ingu hjá bezta kokknum í flot-
anum, Olafi Hannessyni,"
kallaði einn hásetiun. Eftir að
hafa skolað niður þremur káffi-
bollum, ásamt nokkrum teg-
undum af meðlæti, dreg ég ekki
þá fullyrðingu í minnsta efa, en
mér varð hins vegar nokkuð
starsýnt á urt eina sem stóð á
miðju borði i blómsturpotti, —
grænleit með rauðum og gulum
kúlum á blöðum eða greinum,
hvort heldur það nú var. „Þetta
er tómatatré, sem við fengum á
Shetlandseyjum," gall við í ein-
um skipverjanum, „við ætlum
að tryggja það í framtíðinni að
ávallt sé nóg af nýju grænmeti
um borð og þetta er bara sú
fyrsta af mörgum. Láttu þér
ekki bregða þótt þú heyrir
auglýst eftir garðyrkjumanni á
Örninn einhvern tíma á næst-
unni.“
Sitthvað fleira var skrafað i
kaffitímanum, hvað tómstundir
varðaði þegar um langar ferðir
væri að ræða eins og í Norður-
sjóinn. Sjónvarpstæki er um
borð, og nást fjöldamargar
stöðvar þegar komið er á suð-
lægari slóðir, en Reykjavík
Ekki var laust við að þeir
yngri í hópnum færu að kíma,
þegar rætt var um kvikmynd-
irnar, — „en þær eru áreiðan-
lega ekkert verri eða djarfari
en þær sem sýndar eru í kvik-
myndahúsunum í landi. Þegar
Ólafur Hannesson matsveinn,
bezti kokkur í flotanum, að
áliti Arnarmanna.
Bergljót Stefánsdóttir, eiginkona Arnar, vildi heidur að myndin
birtist i DB heldur en tannkremsaugiýsingu.
næst ekki nema rétt við suður-
ströndina á mjórri ræmu. Bóka-
kassa er hægt að fá um borð
F.vrsti vísirinn að fersku grænmeti um borð í Erninum, — tomat-
tréð frá Shetlandseyjum. t baksýn má greina örn Arnarson með
tertubita frá Óla kokki.
beita í allar áttir og totdu skip-
verjarnir hann hina mestu
gersemi.
Eftir að hafa smellt mynd af
áhöfninni bauð Örn upp á kaffi
og urðum við samferða niður í
og skipshöfnin hefur notað sér
það. Kvikmyndasýningavél er
einnig til staðar og þegar iegið
er í höfn, koma menn um borð
og bjóða filmur, ýmist til sölu
eða til skipta.
maður hefur séð eina, — þá
hefur maður í rauninni séð þær
allar,“ sagði sá hógværasti í
hópnum.
Snemma beygist krókurinn
til þess sem verða vill, segir
máltækið og um borð mátti sjá
dæmi þess. Börn skipvérja og
vinir þeirra voru að leik hér og
þar í Erninum, bæði við stjórn-
völ og á þilfari, að líkja eftir
þeim fullorðnu. Gamlir skip-
verjar sem voru komnir í land,
kannski að fullu og öllu, gátu
ekki stillt sig um að heilsa upp
á „kallinn," sem er þó maður á
bezta aldri — og skeggræddu
um breytingarnar. „Já, einn sé
ég kostinn," sagði Hermann
Helgason, sem var í sjö ár með
Erni, „við lokaða þilfarið, þá
losna hásetarnir við gargið í
„kallinum" á netunum."
„Ekki aldeilis," sagði Örn um
leið og hann þrýsti á hnapp í
stýrishúsloftinu. t sama mund
mátti greina hin ýmsu hljóð
skipverja, þar sem þeir voru að
störfum á lokaða þilfarinu,
jafnvel andardráttinn. Örn
kallaði siðan i hljóðnemann, en
þeir báðu hann blessaðan um
að nalda... sig á mottunm.
„Það er þó strax betra að við
sjáum ekki framan i hann
héðan." hrópuðu hásetarnir í