Dagblaðið - 16.12.1977, Blaðsíða 2
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 16. DESEMBER 1977.
Fornaldaraðferð við hundaböðun í Mosfellssveit
—- Sækja á til saka menn sem eru vondir við dýrin, segir bréf ritari
Guðjón V.
skrifar:
Fyrir nokkru
Guðmundsson hundahreinsun í Mosfellssveit.
Það ætti auðvitað ekki að-
fór fram teljast til neinna tíðinda en
þegar svona hlutir, sem í eðli
sínu eru afar auðveldir, eru
framkvæmdir á löngu úreltan
bvartir, orumr
ogbláir, leóur:
Kr. 10.980.-
Fimrdömih
skór /
Margar
hæla-
hæðir
hátt og eftir því ómannúðlegan
er þetta nokkuð sem verður að
koma fyrir augu og eyru al-
mennings. Hundum í dag er
gefin tafla sem drepur hugsan-
lega bandorma í þeim, auka-
verkanir eru engar og finnur
dýrið því ekkert fyrir þessu,
svona einfalt er þetta. Forn-
aldaraðferðin, sem notuð er í
Mosfellssveit, er þannig:
Hundunum eru gefnar töflur
sem virka sem mjög stór
skammtur af hægðalyjfi þannig
að það pípir niður af dýrunum
en alls engin trygging er fyrir
því að þetta útrými hugsanleg-
um ormum, einnig fá margir
hundar heiftarleg uppköst.
Þegar hundunum hafa verið
gefnar þessar töflur eru þeir
bundnir of þétt saman þannig
að þeir geta auðveldlega flækzt
hver í annars bandi. Varð það
einmitt núna að úti i einu horn-
inu höfðu tveir tvinnað sig svo
þétt saman að þeir gátu sig ekki
hreyft, enda hefðu þeir hengt
sig ef þeir hefðu snúið meira
upp á böndin. Tekin var mynd
af þessu. Þegar öllum hundum
hafði verið gefið inn var hurð
kofans lokað og þarna voru
skepnurnar látnar dúsa ca 5
tíma algerlega eftirlitslausar
trampandi i ræpu sinni og ælu.
Að lokum var hundunum
stungið á kaf ofan í tunnu fulla
af lútsterkum legi, líkast til
lýsóli sem auðvitað getur
skaðað, þvf að höfuð dýranna
fór einnig í kaf. Og auðvitað
lykta hundarnir vikum saman,
að maður tali nú ekki um þegar
þeir blotna.
Eg sem þessar línur rita á tvo
hunda og sneri ég að sjálfsögðu
frá með þá og hafði samband
við héraðsdýralækninn sem gaf
þeim réttu lyfin.
Þessar groddaaðferðir kærði
ég til formanns dýraverndunar-
sambandsins,- síðan kom á stað-
inn dýrahjúkrunarkonan og
ljósmyndari frá Morgun-
blaðinu. Blöskraði þeim
aðkoman og voru teknar
margar myndir. Atti síðan að
birta þær ásamt grein svo fólk
sæi með eigin augum hvernig
staðið var að þessu. Þetta hefur
ekki litið dagsins ljós enn.
Morgunblaðið 'er lítið gefið
fyrir að gagnrýna sína menn
eða gerðir þeirra, en það eru
íhaldsöflin sem fara með völdin
í hreppnum. En maður hafði nú
haldið að svona mál væri hafið
yfir alla venjulega pólitík.
Það er vonandi að dýra-
verndunarsambandið geri við-
eigandi ráðstafanir til þess að
þessir atburðir endurtaki sig
ekki, og þetta tilheyri fortíð-
inni. Það er því miður stað-
reynd að enn er umgengni
manna hér á landi gagnvart
dýrum engan veginn nógu góð,
þannig að stöðugt þarf að vera
á varðbergi í þeim efnum.
Sækja verður miskunnarlaust
til saka menn sem eru vondir
eða tillitslausir við dýr, enda er
það það lúalegasta í fari manns-
ins.
Guðjón V. Guðmundsson
©PIB
handa öllum börnunum, segir Júlli jólamús.
— Það tokur nú ekki svo langan tíma að búa til;
svona húr. Mig vantar hara þessa tvo rimla.
— Æ. a*. hvað er nú? andvarpar Júlli. Hann er allt i
einu lokaður inni i buri.
— Júlli þó. Ætlarðu að vera þarna til jóla?
— Noi. ég verð að komast út til að geta haldið'
áfram með jólagjafirnar. Það eru bara 8 dagar til
jóla.
— Nú, ég sé að þú ert að verða næstum búinn með-
heilt Ijónabúr, segir jólasveinsstrákurinn.
— Já. þetta verður að ganga eitthvað. Hugsaðu þér’
bara. ef við verðum ekki búnir með jólagjafir
Póstsendum
7 ""1 i i 1 1 1 i i 1, T*
“i——r——r——i— i i i i —iii n
1 1 1 l./rtfiSs " i i i i r i i r
1||| r 1 1 1 J- 1 1 1 1
Raddir
lesenda
ANNA
BJARNASON
Hringið ísíma27022milli
k!.13ogl5
i