Dagblaðið - 05.06.1978, Blaðsíða 7
DAGBLADIÐ. MÁNUDAGUR 5. JÚNÍ1978
7
ÓttaztaðSkúli
eitri Atlantshafið:
„Ég undirritaður votta hér með að
eldisfiskur sá og hrogn þau sem vottorð
þetta nær yfir erú að því að ég bezt veit
laus við smitandi sjúkdóma, þar á meðal
eftirtalda sjúkdóma (Síðan fylgir
upptalning latneskra heita fimm
sjúkdóma).”
Þannig hefst heilbrigðisvottorð undir-
ritað af Páli A. Pálssyni yfirdýralækni,
sem Skúli á Laxalóni dró úr fórum sín-
um í gær. Vottorðið var skrifað á ensku
en lá fyrir í þýðingu löggilds skjala-
þýðanda. Þar segir ennfremur:
„Vottorð þetta grundvallast á
reglulegum ytri og innri athugunum sem
gerðar hafa verið af stjórnskipuðum
dýralækni og hefur hann einnig haft
eftirlit með vali og innpökkun á fiski og
Stangast tvö vottorð sama
embættismanns algerlega á?
„Þannig eru gögnin í ofsóknarstnöinu gegn mér” segirSkúli á Laxalóni
hrognum’.’ Vottorðinu lýkur siðan á
þessum orðum: „Nýrnasjúkdómur af
völdum sýkla hefur ekki fundizt í regn-
bogasilungsstofninum í þessari
eldisstöð.”
Þetta vottorð er dagsett 9. mai 1978.
Annað skjal dró Skúli fram. Var það
afrit af svarbréfi yfirdýralæknis til Más
Elíssonar fiskimálastjóra. Er svarbréfið
dagsett 21. febrúar 1978 og hljóðar svo:
„Ég hefi lagt bréf yðar frá 18. fm„ um
eldi a regnbogasilungi i sjó fyrir fisk-
sjúkdómanefnd.
Að athuguðu máli telur nefndin sér
ekki fært að mæla með því að regnboga-
silungur sé fluttur úr eldisstöðinni að
Laxalóni að svo stöddu.
Ástæðan er sú að verið er að kanna
hvort regnbogasilungurinn kunni að
hafa sýkzt af smitandi nýrnaveiki, en
svo hagaði til I stöðunni að smit hefði
getað borizt frá veikum fiski I tjarnir,
þar sem regnbogasilungur var
geymdur.”
Leikmönnum finnast þessar yfir-
lýsingar yfirdýralæknis alvarlega stang-
ast á hvor við aðra og verið sé annars
vegar að gefa út vottorð um algert
heilbrigði en hins vegar um hugsanlegan
sjúkdóm. „Þetta eru dæmi um gögnin i
ofsóknarstriðinu gegn mér,” segir Skúli á
Laxalóni. „Þeir halda líklega núna að
ég ætli mér að eitra Atlantshafið með
regnbogasilungsrækt í sjó. Þó hefur
vatnið hér í stöðinni runnið út í Grafar-
vog og Elliðavog í 30 ár án þess að for-
pesta nokkuð.”
Frá laxaslátruninni á Laxalóni í síðustu viku.
DB-mynd Ragnar Th. Sig.
VORBLÓT
Gísli og Haildór náðu ótrúlegustu blæbrigðum laglinu og hljóðfalls á tónleikunum
igær.
Peterson og Pedersen áttu fyrstu
lotuna á listahátið, slógu öllu við sem
hér hafði áður heyrst af jassmúsík.
Þeir voru stórkostlegir.
Nr. 2 voru heldur ekki neitt slor,
tveir alkunnir svingarar i klassíska
dúmum, Gisli Magnússon og Halldór
Haraldsson, en þeir léku á tvö pianó í
Þjóðleikhúsinu i gær.
Á efnisskránni voru tvö öndvegis-
verk 20stu aldar, Vorblót Stravinskys
og Sónata fyrir tvö píanö og ásláttar-
hljóðfæri eftir Bartók. Er mér til efs að
islenzkir einleikarar hafi lagt i það
magnaðra. Vorblótið þekkir maður
auðvitað út og inn i frumgerðinni,
hljómsveitarbúningnum, enda er það
líklega frægasta hljómsveitarverk sem
um getur siðan Beethoven hætti. En
útgáfan fyrir tvö píanó hefur ekki
verið á markaðnum neitt að ráði siðan
á árunum eftir fyrra strið. Þá fór hún
eins og eldur um sinu um alla Evrópu,
og eru til um það mörg og hástemmd
orð í æskuminningum gamalla
manna. Þarna heyrði maður hana í
fyrsta sinn, og það var spennandi frá
upphafi til enda. Þeir Gisli og Halldór
náðu fram ótrúlegustu blæbrigðum
laglinu og hljóðfalls og gáfu heilli
sinfóníuhljómsveit litið eftir i
fjölbreytni og stígandi. Var þetta sér-
staklega glæsilegt i síðasta, og jafn-
framt erfiðasta kaflanum, fórnar-
dansinum, sem var leikinn af sterkum
átakavilja og formfestu.
Í sónötu Bartóks nutu þeir félagar
aðstoðar tveggja ásláttarleikara,
Reynis Sigurðssonar og Odds Björns-
sonar, sem kláruðu sitt með mikilli
prýði. Er útaf fyrir sig mikið fagnaðar-
efni að heyra hvað ásláttarhljóðfæra-
leikur hefur tekið miklum framförum
hér á landi, en flutningur þessa verks
hefði varle verið mögulegur fyrir
svona tiu árum. -LÞ.
Geðveikur maður á f lækingi:
ÁTTIHVERGIHÖFÐI
SÍNU AÐ HALLA
Helga á Engi, fyrir ofan Reykjavik,
varð fyrir viku vör við að einhver
sniglaðist í kringum hús hennar og
hafði farið þar inn i hlöðu, tekið kar-
töflur, soðið og étið. 1 fyrrakvöld náði
hún manni þessum og bauð upp á betri
kost en tómar kartöflur. Kom þá i Ijós
að maðurinn var veikur á geði og var á
flækingi en átti hvergi höfði sinu
að halla.Var maðurinn utan af landi.
Árbæjarlögreglan sótti hann i gær-
morgun til Helgu, því vissara þótti að
koma honum undir læknishendur.
Maðurinn gerði enga tilraun til að
gera Helgu mein en eitthvað hafði
hannbrotiðafmunum.' -DS.
Kófdrukknir hestamenn
á Selfossi
Á Selfossi þurfti lögreglan að hafa
talsverð afskipti af hestamönnum
núna um helgina. Voru þetta menn af
Stór-Reykjavíkursvæðinu sem voru að
flytja hesta sina i haga. Var hegðun
þeirra sumra lítt hestamönnum til
sóma þvi þeir voru mjög drukknir og
vissu varla hvar þeir voru hvað þá
annað. Mikil slysahætta stafar af reið
drukkinna manna um hraðbrautirnar
við Selfoss og á götum þar og neyddist
því lögreglan til þess að taka suma
mennina í sína vörzlu.
•DS.
STRCTI
&USTUR-
ennþá betri þjói
Verið velkomin á nyia staðinn!
vfílJQFBUUG MUKNÞS
FERÐASKRIFSTOFAN
VIÐ AUSTURVÖLL SÍMI26900
fmvmwm