Dagblaðið - 14.05.1981, Blaðsíða 13

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 14. MAl 1981.
Gefum
hvergi eftir
Við herstöðvaandstæðingar látum
ekki deigan síga, þótt ískaldur stríðs-
hrollur fari um hina íslensku tals-
menn bandariskra herstöðva. Við
húkum ekki heima í vonleysi, vegna
þess að þá gerist bókstaflega ekki
neitt. Við öflum okkur upplýsinga og
mætum þannig lygunum og blekking-
unum. Við látum ekki hugfallast
frammi fyrir hernaðarmaskínunni,
heldur eflum með okkur samheldni
því að við viljum varðveita sál, vit-
und og vilja þjóðarinnar.
Ég vil biðja alla herstöðvaand-
stæðinga að gjalda alveg sérstakan
varhug við tillögu til þingsályktunar,
sem Jón Baldvin Hannibalsson og
herfífl annarra flokka hafa lagt fram
á Alþingi. Þessir kumpánar vilja láta
stofna sérstakt embætti ráðunauts
ríkisstjórnarinnar í öryggis- og varn-
armálum hjá utanríkisráðuneytinu,
eins og þeir orða það.
Rökstuðningur fyrir fylgi Sjálf-
stæðisflokksins við þessa tillögu eru
meðal annars þessi orð Bjarna Bene-
diktssonar, en hann mælti þau sem
forsætisráðherra og formaður Sjálf-
stæðisflokksins:
„Úrlausnarefnið er þá í raun og
veru, hvort íslendingar eigi að taka
upp eigin hermennsku eða ekki. Slíkt
þarf ekki að vera nein fjarstæða, en
ef menn vilja það, þá er nauðsynlegt
að segja það berum orðum, svo að
allir geti áttað sig á, um hvað sé að
ræða.”
Og rökstuðningur Jóns Baldvins
fyrir þessum herfræðiáhuga alþýðu-
flokksmanna er sá, eins og hann orð-
ar það ,,að Islendingar eigi að krefj-
ast fullgildrar þátttöku í störfum her-
málanefndar NATO”.
öll greinargerðin með þingsálykt-
unartillögunni verður ekki skilin á
annan veg en þann, að nú eigi að
stofna sérstakt íslenskt hermálaráðu-
neyti, — og ekki nóg með það, ísland
á að eiga herforingja í hermálanefnd
NATO.
Er hægt að nota öllu skýrari orð
um það, að hér er verið að leggja
grunninn að stofnun íslensks hers?
Já, það stendur fleira í tillögunni:
„Embætti af því tagi, sem þessi
þingsályktunartillaga gerir ráð fyrir,
yrði að hafa á að skipa starfsliði, sem
bæði hefði herfræðilega (strategiska)
Hernámsandstæðingar mótmæla 28. marz si
þekkingu og almenna hernaðarþekk-
ingu.”
Það vita allir sem vilja vita, að
fyrsti starfsmaður þessa hermála-
ráðuneytis bíður þegar fullmenntað-
ur eftir að það verði sett á stofn,
maðurinn heitir Arnór Sigurjónsson
(er fyrrverandi menntaskólanemi
Jóns Baldvins Hannibalssonar) og er
herforingi í norska hernum.
Hið nýja islenska hermálaráðu-
neyti á að mati Jóns Baldvins og
hinna herfíflanna að annast „öll
samskipti {slands við Atlantshafs-
bandalagið og varnarliðið á sviði her-
mála- og öryggismála. . . og. . . vera
ríkisstjórninni til ráðuneytis um hvað
eina sem snertir þjóðaröryggi og
varnarmál íslands.”
Andspyrnan
stóreflist
Á sama tíma og svonefndir lýð-
ræðisflokkar — eða öllu heldur
„hernaðarsérfræðingar” þeirra á
þingi — reyna að smeygja á okkur
síðasta og afdrifaríkasta helsinu —
íslensku hermálaráðuneyti — stórefl-
ist andstaða gegn stríðsundirbúningi í
Evrópu og ekki síst á Norðurlöndum.
í Evrópu eru menn unnvörpum að
gera sér ljóst að öll sú mergð kjarn-
orkuvopna sem þar hefur verið
komið fyrir, býður hættunni heim.
Vestur-Þjóðverjar flykkjast nú út á
götur til að mótmæla kjarnorku-
vopnunum þar, og menn fyllast ugg
út af yfirlýstum áformum Banda-
ríkjamanna um svokallað takmarkað
kjarnorkustríð sem felur í sér að ein-
skorða skuli stríðsátök við Evrópu.
Á þessu sumri verða haldnir
fjöldafundir um alla Evrópu og risa-
vaxin krðfuganga fer af stað frá ýms-
um stöðum á meginlandi Evrópu
þann 21. júní og kemur saman í
París í ágústbyrjun. Þessum aðgerð-
um teneiast aðgerðir Samtaka
herstöðvaandstæðinga, sem hefjast
20. júní næstkomandi.
Það er ekkert launungarmál að
þessi andófshreyfing er tekin mjög al-
varlega hjá stjórnvöldum í Vestur-
Evrópu og jafnvel hjá stjórnvöldum í
Washington. Ástæðan er sú að mjög
margir hafa komið til liðs við þessa
hreyfinguáundanförnum mánuðum.
Við eigum núna öfluga samherja
um alla Evrópu, og við munum sér-
staklega tengjast Norðurlöndum í
sameiginlegri kröfu um kjarnorku-
vopnalaust svæði á ölium Norður-
löndum.
Af þessum sökum og mörgum
öðrumt' fyllsta ástæða til bjartsýni.
Við hölum fulla ástæðu nú, eins og
samherjarnir fyrir 30 árum, til að
vera bjartsýn. Við ætlum jú að varð-
veita enn um sinn líf þjóðarinnar, sál
hennar, vitund og ekki síst baráttu-
viljann.
Jón Ásgeir Sigurðsson
blaðamaður.
A „Þegar Svavar Gestsson sendir
w Mitterand skeyti og segist vera flokks-
bróöir hans á íslandi, þá er þaö með ólíkind-
um.
fyrri umferð forsetakosninganna nú
um daginn.
Franski jafnaðarmannaflokkurinn
hefur átt í erfiðleikum eins og sam-
bærilegir flokkar alls staðar annars
staðar þar sem til hliðar eru sterkir
kommúnískir eða hálfkommúnískir
flokkar. Pólitísk herfræði Mitterands
hefur hins vegar verið einföld. Hann
hefur sagt, að óbreytt valdshlutföll í
frönskum stjórnmálum (eins og þau
voru), sterkur Kommúnistaflokkur,
tryggi hægri blökkinni völd til eilífð-
arnóns. Aðeins ótvírætt forustuhlut-
verk jafnaðarmanna á vinstri væng
stjórnmálanna geri mögulegt að sigra
í frönskum kosningum. Þetta tókst í
þessum kosningum. Fyrst fengu jafn-
aðarmenn ótvíræða forustu fram yfir
kommúnista í fyrri umferðinni og
sigruðu síðan í þeirri síðari. Herfræði
Mitterands hefur því byggzt á því að
einangra kommúnista, gera hinum
-franska fjölda það kirfilega ljóst að
stefna þeirra muni ekki ríkja, hvorki í
utanríkismálum né innanríkismálum.
Aðeins með þessum hætti var mögu-
legt að vinna meirihluta í frönskum
kosningum.
En bvaö með
stefiumálin?
Þegar Svavar Gestsson sendir Mitt-
erand skeyti og segist vera flokks-
bróðir hans á íslandi, þá er það með
ólíkindum.
Frönsku lýðræðisjafnaðarmenn-
irnir eru eindregnir stuðningsmenn
Atlantshafsbandalagsins. Þeir styðja
Efnahagsbandalag Evrópu. Mitter-
and margendurtók i kosningabarátt-
unni, að samvinna við kommúnista
kæmi ekki til greina, nema þeir létu
af Sovétþjónkun sinni, hættu til
dæmis að styðja innrásina í Afganist-
an. Með öðrum orðum, stefna Mitt-
erands i utanrikismálum er I grófum
dráttum hliðstæð stefnu Alþýðu-
flokksins, en í algerri andstöðu við
stefnu Alþýðubandalagsins. Látum
liggja milli hluta hvort þetta er góð
stefna eða vond, rétt eða röng. Þetta
eru hins vegar staðreyndir, og á
þessum staðreyndum byggist sigur
jafnaðarmanna i kosningunum um
síðustu helgi. Það er hins vegar
Kommúnistafiokkur Frakklands sem
er andvigur samvinnu Frakka við At-
lantshafsbandalagið. Hins vegar mun
Mitterand væntanlega leggja meiri og
aukna áherzlu á móralpólitík i utan-
ríkismálum, aukna aðstoð við þriðja
heiminn og stuðning við frelsishreyf-
ingar. En hann er hiklaus og afdrátt-
arlaus andkommúnisti.
í innanríkismálum mun Mitterand
væntanlega leggja áherzlu á hefð-
bundin verkefni jafnaðarmanna á
sviði félagsmála og menntamála.
Hann hyggur á aukna þjóðnýtingu
banka og stórfyrirtækja, en þess ber
að gæta að i Frakklandi, eins og hér á
landi, er mjög mikil þjóðnýting fyrir
á þessum sviðum. Þá mun hann
reyna að draga úr atvinnuleysi með
því að skapa ný störf hjá ríkinu.
Hann ætlar að koma á nýjum eigna-
skatti, stytta vinnuviku og lækka
eftirlaunaaldur. Hann ætlar að auka
atvinnulýðræði, svo nokkuð sé nefnt.
Auðvitað verður mjög lærdóms-
ríkt að fylgjast með framvindu mála,
úrslitum í þingkosningum, sem verða
í júní. Mesta hættan, sem við Mitter-
and blasir er að stefnumið hans feli í
sér verðbólguhættu. Á hinn bóginn
hafa verið innan franska jafnaðar-
mannaflokksins nýkratar, sem haft
hafa vaxandi fylgi, menn sem leggja
áherzlu á hagstjórnarleg markmið
jafnframt hinum félagslegu og leggja
áherzlu á endurbætur og aukið lýð-
ræði innan markaðskerfisins. For-
ustumaður þessara afla, Michel Roc-
ard, er einmitt nefndur sem líklegt
forsætisráðherraefni hjá Mitterand.
Kaldrifjuð
fölsun
Þegar hvort tveggja er skoðað,
sagan og stefnumiðin, verður auðvit-
að hverju barni ljóst, hversu kaldrifj-
uð fölsun það er þegar „flokkur ís-
lenzkra sósíalista” sendir flokki
franskra sósíalista fleðuskeyti á borð
við það, sem að framan greinir. Með
sanni skal það auðvitað sagt, að nú í
seinni tið verður Alþýðubandalaginu
á islandi ekki auðveldlega markaður
bás á hinu pólitíska litrófi. öðru
hverju gagnrýna þeir Sovétrikin, en
þá eins og feimnir skólastrákar sem
eru að reykja í fyrsta skipti. En þetta
hefur Kommúnistaflokkur Frakk-
lands einmitt gert öðru hverju líka,
slegið úr og í í þessum efnum.
Alþýðubandalagið íslenzka hefur
tekið þátt í borgaralegum samsteypu-
stjórnum og fórnað stefnuskrá sinni
í verulegum atriðum. Þetta hefur t.d.
Kommúnistaflokkurinn á Ítalíu einn-
ig gert.
En lærdómurinn af þróun mála í
Frakklandi er sá, fyrst og síðast, að
meðan Kommúnistaflokkur Frakk-
lands var stærri og hafði forustu
launþegamegin í stjórnmálum, þá
tryggði það hægri blökkinni varanleg
völd. Mitterand tókst að brjótast út
úr þessari stöðu, og þá fyrst hlaut
hann nægilegt traust til þess að
stjórna Frakklandi næstu sjö árin.
Vilmundur Gylfason.
Mitterand — litið skylt við Svavar, segir greinarhöfundur.
✓
N