Dagblaðið - 14.05.1981, Side 20

24
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 14. MAÍ1981.
Menning
Menning
Menning
Menning
s
IHIMINBJARTRIUODRÆNU
Myndir Jakobs Jónssonar í Listasaf ni a Iþýðu
KJÚLAR
Nýjar sendingar
Mikið úrval
Elízubúðin
Skipholti 5
Sími 26250
í bílnum þínum.
rafvélaverkstæði. Simi 23621.
Skúlagötu 59,
i portinu hjá Ræsi hf.
Við gerum við rafkerfið
Jakob Jónsson listmálari á óvenju- fræði í Kaupmannahöfn söðlaði
legan feril að baki. Eftir nám í verk- hann um og gekk i teikni- og málara-
Jakob Jónsson ásamt tveimur verka sinna.
Léttar -
meðfærilegar -
viðhaldslitlar
Góð varahlutaþjónusta.
C
Þ. ÞORGRIMSSON & CO
þjöppur
'Armúla 16
&
Reykjavík ■ sími 38640
vibratorar
& # m
dælur
sagarblöð

steypusagir
bindmrsrullur
skóla R. Askou-Jensens við Carls-
berg Glyptotekið, siðan í Konunglegu
listaakademíuna, hvar hann dvaldi i
fjögur ár.
Árið 1976 hélt Jakob sína fyrstu
einkasýningu í Bogasalnum og man
ég hve mér þótti mikið til hennar
koma. Maður hefði búizt við því aö
verkfræðimenntaður listamaður ynni
rökfast og yfirvégtfð en verk Jakobs
voru þvert á móti yfirfull af himin-
bjartri ljóðrænu sem gaf að vísu til
kynna danskan uppruna en var þó
tempruð af íslensku umhverfi. Frísk-
legast fannst mér hvernig Jakob túlk-
aði íslenskt landslag, í björtum litum
og með þéttriðnu neti lína í stað þess
að hjakka i fari þeirra Kjarvals og
Ásgríms.
Mun ásjálegri
Þessa dagana heldur Jakob aðra
einkasýningu sína í Lisasafni alþýðu.
Þar eru verk allt frá því 1976, mest
teikningar i svart-hvitu eða htum,
landslagsstúdiur og loks olíumálverk.
Á sýningu hans í Bogasalnum fannst
mér olíumálverk Jakobs snöggtum
betri en vatnslitastúdíurnar, fyrir það
jafnvægi frjálsræðis og formfestu
sem þar var að finna. Nú finnst mér
hins vegar að breyting hafi orðið á og
að smærri myndir listamannsins,
teikningar og litstúdiur, séu mun
ásjálegri verk en þau fáu olíumálverk
sem þarna eru.
Jakob Jónsson — Fugl.
Það er eins og formfestan hafi yfir-
tekið málverkin, þau eru öll í láréttu
og lóðréttu, öll innri átök þeirra hafa
verið hneppt í fjötra en teikningar og
stemmur listamannsins sindra þess í
staðaflífi.
Það sem máli skiptir
Hvort sem Jakob rissar upp
myndir af fuglum, klöppum eða
(DB-myndir Sig. Þorri & Einar Öl.).
mosaþembum með blýanti eða svart-
krít, eða fylgir eftir hrynjandi lands-
lags í litum, þá er hann ótrúlega
naskur á það sem máli skiptir i hverri
mynd. Með tveimur eða þremur
línum tekst honum að gefa til kynna
vissa spennu, tvær línur í viðbót
skapa dýpt. öryggi hans í meðhöndl-
un fárra lita og stakra lína minnir
jafnvel á það sem gerist í „slengjum”
Harðar Ágústssonar. En ekki veit ég
hvort íslenskt públíkum kann að
meta svona meitlaða kúnst, — nógu
mikið til að gera sér ferð upp á Lista-
safn alþýðu við Grensásveginn.
Sjálfur var ég eina hræðan á staðnum
milli 6 og 7 á mánudag. Vonandi
lætur fólk eftir sér að skoöa þessa
sýningu sem fer svona ljómandi vel í
húsnæði Alþýðusambandsins, en
henni lýkur 31. maí nk.
Myndlist
AÐALSTEINN
INGÓLFSSON
Tónlist
Megum við fá
meira að heyra?
Tónlelkar afl Kjarvalsstöflum 10. maf.
Fly tjendur: Douglas Cummings, callólaikarl og
Phillp Jenkins, pfanóleikari.
Efnisskrá: Ludwlg van Beethoven: Sónata í g-
moll op. 6 nr. 2; Banjamin Brittan: Sónata í C
op. 66; Claude Debussy: Sónata; Dimitrl
Shostakovitsch: Sónata op. 40.
Andlitslyfting
Umhverfi segja margir að skipti
litlu máli þegar leiknir eru tónleikar
— svo fremi sem vel hljómi megi
venja sig við óaðlaðandi húsnæði því
það sé músíkin sem um ræði. Ég verð
nú samt að játa að ólíkt líkar mér
betur að hlýða á tónleika í hinum
fremur óaölaðandi vestursal Kjar-
valsstaða, þegar góðar sýningar
þekja veggina. Þá getur manni jafn-
vel gleymst þessi hvimleiði hvinur í
loftræstikerfinu, sem verður að mala
i sífellu svo að gestirnir nái að draga
Fhilip Jenkins og Douglas Cummings.
vitsch. Sú uppröðun finnst mér vel
viö eiga, því að úr verður látlaus stíg-
andi, 5em endar í hápunkti Shostako-
vitschsónðtunnar. Samleikur þeirra
var frábær, fágaður og hnitmiðaður.
Að erfiðri efnisskrá tæmdri léku
þeir svo fyrir þrábeiðni áheyrenda
einn lítinn Schumann og svo var allt
búið.
Fyrir skömmu lét Douglas Cumm-
ings þess getið í viðtali að allt frá því
að hann kom hingað fyrst hafi hann
leitað að afsökun fyrir annarri
íslandsferð og tekið því tilboði
Philips Jenkins fegins hendi. Þurfi
þeir félagar á afsökun að halda fyrir
næstu íslandsferð mega þeir gjarnan
láta þess getið, að hér séu áheyr-
endur, sem vilji fá meira að heyra.
-EM
andann. Nú hékk Islandslýsing
Björns Rúrikssonar á strigaveggjun-
um og lyfti andliti þessa grámusku-
lega húsnæðis upp í hæðir.
Á fyrri hluta efnisskrár Cummings
og Jenkins trónuðu Beethoven og
Britten. Þeir léku Britten af mikilli
snilld og í aðra röndina fannst mér
hálf furðulegt eftir að hafa heyrt
þennan snilldarleik í Brittensónöt-
unni hversu linur Cummings var við
Beethoven. Þar vantaði broddinn i
leikinn og á köflum var hann yfirspil-
aður af félaga sínum, Jenkins.
Góð afsökun
í Britten var hins vegar fullkomið
jafnræði með þeim kumpánum. Hlið
við hlið stóðu þeir á seinni hluta tón-
leikanna, Debussy og Shostako-