Dagblaðið - 15.09.1981, Blaðsíða 16

16
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 15. SEPTEMBER 1981.
Einar Vilberg
sendir frá
sér plötuna
Noise:
„Lögin á þessari plötu eru frá ýms-
um tímum. Nokkur eru glæný og
önnur allt upp í fjögurra áragömul,”
sagði Einar Vilberg tónlistarmaður er
blaðamaður DB ræddi við hann um
nýútkomna plötu hans er nefnist
Noise (Hávaði).
„Tja, það má segja að nafn plöt-i
unnar sé að nokkru Ieyti táknrænt
fyrir efni hennar,” sagði Einar. „Það
er dálítið hráabragð að tónlistinni á
köflum. Það má eiginlega segja að
með því að fást við slíka tónlist sé ég
kominn að endinum á byrjuninni.
Þetta er svipað og ég var að gera fyrir
tíu árum. Svo eru auðvitað innan um
svona „Starlight” kaflar.”
Síðasta plata Einars nefndist ein-
mitt Starlight. Hún kom út árið 1976.
Hann var inntur eftir því hver gæfi út
plötuna Noise.
„Það fyrirtæki nefnist Tony
Permo Ltd., leynifélagsskapur sem
lítið er hægt að segja um,” svaraði
Einar. „Platan var pressuð og skorin
FÓLK
Nafiiið er að sumu
leyti táknrœnt fyrir
efiti plötunnar
í Englandi og hljóðrituð í Stúdíó
Hlust á Rauðalæknum. Upptakan
tókst að mínu mati mjög vel. En eins
og allir vita fer alltaf eitthvað for-
görðum í lokavinnslunni.”
Með Einari koma fram á Noise
hljóðfæraleikararnir Jón Ólafsson úr
Start, Þorsteinn Magnússon Þeysari,
Ólafur Sigurðsson bumbuslagari
Kamarorghestanna og Rafn Sigur-
björnsson stúdíóstjóri i Hlust og
María Helena sem syngja bakraddir.
Einar Vilberg hefur verið búsettur í
Kaupmannahöfn undanfarin ár.
Hann er nú í stuttri heimsókn hér til
að kynna plötu sína og heilsa upp á
ættingja og vini. Margir muna eflaust
eftir Einari frá fyrri árum er hann
setti svip á reykviskt dægurtónlistar-
líf, síðhærður eins og aðrir tónlistar-
menn á þeim tíma.
Það var því ekki laust við að menn
settu upp furðusvip er hann kom
stuttklipptur heim í sumar og margir
komu honum ekki almennilega fyrir
sig.
„Mamma jesúsaði sig þegar hún sá
hvað ég var orðinn stutthærður,”
sagði Einar kímileitur. „Það rifjaðist
þá upp fyrir mér að hún hafði ýmis-
legt við málið að athuga þegar ég lét
mér vaxa sítt hár í gamla daga. Það er
því óhætt að segja að tímarnir breyt-
ast og mennirnir með.”
-ÁT-
Nýtt kaffihús í miöbœnum 1. nóvember:
Býður upp á kaffi,
jranskar kökur og
klassíska tónlist
— í gamaldags umhvetfi
„Ég hef lengi veriðað hugsa um að I næði. Knútur Bruun bauð mér, þetta I tekið það af fjárhagsástæðum. Þegar
setja upp kaffihús og leitað eftir hús- | húsnæði í fyrra en þá gat ég ekki | mér bauðst tækifærið aftur núna
Ingibjörg Pétnrsdúttir á ennþá töluvert eftir ad gera áður en staðurinn veröur opnaður. Nú þegar hafa verið settir þrir nýir
gluggar sem snúa að Lækjartorgi. DB-mynd Bjarnleifur.
þáði ég það og stefnan er að opna 1.
nóvember,” sagði Ingibjörg Péturs-
dóttir sem þessa dagana er að stand-
setja loftið á horni Austurstrætis og
Lækjargötu fyrir kaffihúsarekstur.
Ingibjörg, sem er 33 ára, hafði
verið búsett i Suður-Frakklandi í 12
ár er hún fluttist hingað til lands fyrir
tveimur árum ásamt tveimur börnum
sínum. Síðan hefur hún starfað sem
leiðsögumaður. í Frakklandi var hún
húsmóðir auk þess sem hún stundaði
nám í listaháskóla.
Kaffistofan á að vera í gamaldags
stíl og nú þegar hafa verið settir þrir
gluggar sem snúa út að Lækjartorgi.
„Húsgögnin og borðbúnað allan
kaupi ég frá Ónnu Ringsted en hún
rekur antikverzlunina Fríðu frænku i
Ingólfsstræti. Húsgögnin eru öll er-
lendis frá,” sagði Ingibjörg.
Hún mun bjóða upp á nýlagað
kaffi og franskar kökur „til mótvæg-
is við íslenzkar stríðstertur,” segir
hún auk þess sem léttir réttir og salöt
verða á boðstólum í hádeginu. Þess
má geta að á listahátíð síðustu sá hún
um kaffi i Breiðfirðingabúð og bauð
upp á franskar kökur við miklar vin-
sældir.
Ingibjörg sagðist hafa áhuga fyrir
að bjóða upp á mat og létt vín en
samkvæmt lögum er staðurinn ekki
fullnægjandi. „Þau hljóta að breyt-
ast, þessi lög, enda orðin gömul og úr
sér gengin,” sagði hún.
Þá sagðist hún hafa hug á í fram-
tíðinni að fá flautuleikara, fiðluleik-
ara eða annars konar klassíska tón-
list. „Þetta á að vera róleg kaffistofa
þar sem fólk sem kemur á galleríið
getur komið við og fengið kaffi. Það
kemur allt betur í ljós þegar rekstur-
inn er hafinn hvernig þetta verður,”
sagði Ingibjörg ennfremur.
— En verður ekki samkeppni hér í
miðbænum?
„Nei, mig langar ekkert í sam-
keppni. Ég held meira að segja að
kaffihúsin mættu vera fleiri hér. Ef
margir góðir staðir eru á sama stað
þá kemur fólkið frekar í þá átt.”
Ingibjörg hefur ekki ennþá gefið
staðnum nafn, enda í mörgu að snú-
ast þessa dagana. „Ég verð að segja
að það er mjög sanngjörn leiga á
þessu húsnæði og Knútur hefur
reynzt mér mjög vel. Til dæmis tók
hann hluta af galleríinu svo ég gæti
fengið geymslu,” sagði Ingibjörg
Pétursdóttir.
-ELA.
Drykkjuslark
hestamanna
næstum
alveg
ár sögunni
Verulega hefur dregið úr drykkju-
slarki hestamanna á höfuðborgar-
svæðinu hin síðari ár. Þykir flestum
það til bóta.
í útreið kom það þó fyrir nýlega að
tveir slompaðir urðu viðskila við
hópinn. Sást síðast til þeirra félaga
skammt frá Korpúlfsstöðum. Var þá
nokkuð tekið að rökkva.
Áðu þeir nokkru síðar. Sátu þeir
langa stund í graslaut og slokuðu
langa teyga. Ráfuðu heimfúsir reið-
skjótar frá knöpunum. Fundust þeir
ekki. Við leitina að hestunum urðu
þeir viðskila, félagarnir.
Segir ekki af för þeirra fyrr en ann-
ar þeirra féll ofan í nýtekna gröf í
nýja kirkjugarðinum þarna. Lá hann
þar sem hann var kominn og seig
skamma stund í brjóst. Vaknaði
hann hrollkaldur og kveinkaði sér og
stundi. '
í þessu bar hinn félagann að.
Heyrði hann stunurnar og spurði:
„Hvað er að hjá þér, vinur?”
„Mér er svo déskoti kalt,” svaraði
sáí gröfinni.
Vinurinn á bakkanum sagði þá:
„Þú þarft nú ekki að vera hissa á því,
búinn að sparka ofan af þér allri
moldinni.”
Stífit til að
byrja með
Varanlegt viðfangsefni ferðamála-
manna liggur í því að finna nýja
ferðamannastaði og auglýsa þá til
vinsælda.
Mörgum Kanaríeyjaförum er
kunnugt um nektarnýlendu skammt
frá ensku ströndinni svonefndu á
Gran Canaria. Þekktur ferðaskrif-
stofuforkólfur íslenzkur vildi kanna
aðstæður á þessum umtalaða stað, og
þá með hliðsjón af nýjum og forvitni-
legum áfanga í ferðamálum okkar.
Dvaldist hann þarna í fjóra sólar-
hringa i kynnisförinni.
Þegar hann kom þaðan hitti hann
fólk í sólarlandaferð á vegum ferða-
skrifstofunnar. Kunningi hans í þeim
hópi spurði hann einslega: „Hvernig
var annars að vera þarna?”
„Dálítið stíft til að byrja með.”
Ekki taldi hann þörf á frekari
umræðu.
Listaverka-
viögeröamaður
vœntanlegur
til landsins
Listaverkin sem Jóhannes Kjarval
málaði á veggi vinnustofu sinnar á ár-
unum 1928—34 eru þessa dagana
sýnd að Kjarvalsstöðum. Þegar
Guðmundur Axelsson í Klaustur-
hólum keypti þau á sínum tíma voru
þau ákaflega illa farin. Þau voru því
send í viðgerð til Sten Bjerghof sem
rekur listaverkaviðgerðaskóla í Kaup-
mannahöfn.
Meðal þeirra sem unnu að við-
gerðum á verkum Kjarvals er íslend-
ingur — Vestur-íslendingur reyndar
— sem heitir Richard Hörgdal. Hann
lýkur námi í Kaupmannahöfn i júlí á
næsta ári og fiytur þá hingað til
lands. Við það vænkast mjög hagur
eigenda listaverka því að eftir það
verður óþarfi að senda þau utan til
viðgerða.