Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1913, Blaðsíða 129

134
Ársrit Ræktunarfjélags Norðurlands.
að stærð. Þyngd þeirra yrði svo reiknuð saman yfir
sumarið, sjerstaklega fyrir töðu og úthey. Af meðalþyngd
bagganna, margfaldaðri með hestatölunni, fengist svo öll
þyngd heysins. Mætti svo telja í 100 kg. hestum eftir
vild. Sá, sem kemur fyrir heyinu, getur hjálparlaust vigt-
að bagga eftir vild, með því að hafa í nánd við heyið
trönur með reizl'u í.
b. Tilkostnaður við 100 kg. töðu óg útheys mun
mörgum þykja erfið spurning. En það er atriði, sem
nokkru varðar, að bændur alment geri sjer nokkra grein
fyrir. Hjer verður heldur ekki hægt að gera kröfur til
eyris nákvæmni. Það ætti hver að vera svo nákvæmur,
sem hann getur, en þau atriði, sem Ræktunarfjelagið
hefir ætlast til að aðallega væru tekin til greina, eru:
1. Öll vinna við áburð og ávinslu. 2. Öll heyvinna.
3. Heytorf eða hlöðuleiga. 4. Árleg pössun og viðhald
áveitu, ef um flæðengi er að ræða. 5. Varsla eða við-
haldskostnaður tún- eða engjagirðinga.
Stofnkostnaði jarðabóta er slept. Jarðabætur miða
reyndar til þess, að minka heyframleiðslukostnaðinn, en
þær hækka líka verðgildi jarðanna og verða því að tak-
ast í þann reikning. Nokkurn hluta af árlegu afgjaldi
jarðanna væri að vísu rjett að leggja á heyjakostnaðinn,
en slíkt er vandmetið og mundi fremur valda ruglingi;
því er því slept. Til hægðarauka er heldur ekki metinn
sjálfur áburðurinn. Má að vissu leyti skoða sem túnin
gefi hann af sjer. Misrjetti kemur þó fram þar, sem mik-
ið er borið á af sauðataði, en það á að sjást annarstað-
ar á skýrslunni, og má taka tillit til þess síðarmeir, er
farið er að vinna úr skyrslunum. Öll vinna skal reiknuð
samkvæmt vanalegu daglaunavinnugjaldi í viðkomandi
sveit, hvort sem hún er framkvæmd af bónda sjálfum,
vinnufólki eða daglaunafólki. Vinnu unglinga verður að
meta sanngjarnlega eftir því, sem þeim er goldið í hlut-
falli við fullvinnandi fólk. Sumstaðar, þar sem fáliðað er,
er vallarávinsla mjög í molum og aðeins hjáverk. Par