Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1915, Qupperneq 80

86 Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands.
gæðum, að mikils væri vert, að geta fengið þær í túnin
án mikillar fyrirhafnar. Af umfeðmingsheyi fékst í sum-
ar af litlum bletti, sem að mestu er vaxinn umfeðmingi,
sem svarar 18 hestum af dagsláttu, og nú breiðist hann
óðum út frá þeim bletti um túnið í kring. Það sem með-
al annars hefir hvatt mig til þess að reyna þetta, og
gefið vonir um, að graslagi mætti breyta á þennan hátt,
er sú tilviljun, að vorið 1912, er sáð var í blett hér í
tilraunastöðinni, barst dálítið af grasfræi á þakslétturönd
með alíslenzkum túngróðri rétt við flagið. Nú er þar
kominn upp gróður af vallarfaxgrasi (Phecum pratense)
og háliðagrasi (Alopecurus pratense) saman við gamla
grasið og eykur fremur en rýrir heyfenginn.
Gaddvöltun sú, er getið var um í fyrra, reyndist nú
lakara en árið áður. Munu því hafa valdið hinir miklu
kuldar og frost eftir að völtunin var gerð. Virðast þeir
sem eðlilegt er eiga illa við rótaðan grassvörðinn. Skaði
varð þó ekki að völtuninni að þessu sinni, en ekki held-
ur teljandi hagnaður.
Túnbætur. Undanfarandi ár hefir verið starfað að til-
raunum með, á hvern hátt óræktartúni yrði auðveldast
og fljótast komið í góða rækt með venjulegum búfjárá-
burði. Tilraunirnar þurfa að ná yfir mörg ár, og er því
ekki lokið enn þá, en með því að getið er um áburðar-
þörf túna í ritgerð hér að framan, skal til bráðabirgða
geta þess, sem hér er komið í ljós.
Tilraunin var byrjuð 1913. Jarðvegur var tæplega meðal-
frjór grasmór, plægður fyrir 6 — 7 árum og grasfræi sáð
fyrir 5 árum. Orassvörður gisinn og gróður nýr, áburð-
arskortur auðsær. Heyfengur svaraði til 5 — 6 hesta af
dagsláttu.
Reyndar voru þessar aðferðir til umbóta:
1. Reitur óhreifður en borið á hann sem svarar 62
hestum af mykju á dagsláttu á hverju ári síðan.
2. Reitur stunginn upp og að öllu leyti meðfarinn sem
plægð jörð, síðan sáð grasfræi sem svarar 10 kgr. á