Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1986, Side 18

um betri en í öðrum byggðum metið eftir ástandi útihúsa-
bygginga. Landgæði fyrir þessa framleiðslu eru einnig að
flestra mati betri á þessum svæðum en öðrum norðanlands.
Frá landnýtingarsjónarmiði virðist það því mjög vel rétt-
lætanlegt, og í raun æskilegt, að sauðfjárframleiðslu verði
meira haldið uppi á þessum svæðum en öðrum á Norður-
landi.
Einn þáttur sem fyrirsjáanlega kann að hafa nokkur áhrif
á þróun fjárbúskapar á Norðurlandi á allra næstu árum er
skipulagður niðurskuður á riðuveiku fé. í því sambandi virð-
ist veruleg ástæða til að jafnhliða þessu verði hugað að því
hvort þessi niðurskurður eigi að vera fjárskipti eða skipu-
fagður þáttur í búháttabreytingum. Par sem sýnt er að víða
valda þessar aðgerðir verulegri röskun, ber strax að snúa
sér að því að hefja uppbyggingu þeirra greina sem eiga að
fylla í skörðin.
Til að byggð verði viðhaldið í sveitum er ljóst að upp
bygging verður að eiga sér stað á öðrum sviðum en í hinum
hefðbundna búrekstri á næstu árum. Hér í lok greinarinnar
er því ætlun mín að benda á örfá sjónarmið sem ég tel að
eigi rétt á sér í þeirri umræðu.
í þeirri stöðu sem nú er á kjötmarkaði virðist svigrúm
til aukinnar framleiðslu á nauta/cjöti vera takmarkað. Fram-
leiðsluaðstæður eru aftur á móti fyrir hendi til aukningar
á þeirri framleiðslu. Sá efniviður sem til fellur árlega í kálfum
er aðeins að litlu nýttur. A hverju býli er mögulegt að afla
fóðurs aukreitis á ódýran hátt og margar byggingar eru til
fyrir slíka framleiðslu. A Norðurlandi er meginhluti nauta-
kjötsframleiðslu hjá kúabændum í tengslum við mjólkur-
framleiðsluna og flest bendir til að það muni farsælasta form
þessarar framleiðslugreinar.
Hrossaeign bænda á Norðurlandi er veruleg, aðalega á
Norðurlandi vestra. Þessi bústofn virðist víða ekki skila þeim
arði sem skyldi. Það er áreiðanlega brýnna nú en áður að
á hrossaræktina verði litið sem búgrein sem geti skilað arði
þeim sem hana stunda. Með fækkun sauðfjár í sumum sveit-
um hljóta að skapast breytt viðhorf í landnýtingu. Það mun
20