Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1919, Blaðsíða 44

46
stjórnin verður líka að sýna það í verki, að hún vilji fram-
fylgja lögunum, og hlíta öllum ákvæðum þeirra. Það mundi
verða til örfunar félagsmönnum og matsmanni K. F*., en hið
gagnstæða verkar í öfuga átt.
Það er hlutverk félagsstjórnar, að hafa til reiðu örugg og
áreiðanleg vigtartæki, sjá fyrir rúmgóðu og björtu móttöku-
lofti, nægu og gallalausu geymslurúmi fyrir ullina, og sjá í
tíma um útvegun sterkra og hreinlegra ullarumbúða. Og síð-
ast en ekki síst þarf hún að sjálfsögðu að gera tilraunir til,
að afla þessari dýrmætu vöru okkar maklegrar viðurkenning-
ar og verðs, þegar aftur opnast fyrir hana frjáls markaður út
um heim- Árni /ónsson.
* ' *
*
Þessar þörfu bendingar og leiðbeiningar ullarmatsmanns-
ins ættu félagsmenn í K. Þ. rækilega að íhuga og taka til
greina; þær eru bygðar á reynslu og þekkingu, og framborn-
ar af góðum huga, áhuga fyrir málefninu og réttum skilningi
á því, sem ýmsa félagsmenn, því miður, virðist enn skortá,
þótt rrlega sjáist gleðilegur vottur þess, hve þeim mönnum
fjölgar, sem réttum tökum taka á ullarverkuninni. En hér má
ekki slaka á fyrri en allir eru orðnir samtaka, öll ullin er
jafn vel verkuð, og rétt flokkuð eftir eðli og gæðum. Þá fyrst,
en ekki fyrri, getur orðið verulegur árangur af öllu því starfi,
sem lagt hefir verið í það að koma þessu máli á rétta leið.
Vonandi eru nú flestir eða allir búnir að átta sig á því, að
hér er verið að vinna fyrir vora eigin heill og hagsmuni, en
ekki kaupenda eða notenda ullarinnar erlendis, eins og margir
sögðu hér á árunum, fyrst þegar hreyft var vöruvöndun.
Það eru einkum tvö atriði í grein ullarmatsmannsins, sem
ástæða er til að árétta og brýna fyrir mönnum. Annað er
þetta, sem þegar er nefnt, að allir þurfa að véra samtaka,
allir fylgja sömu reglum, sem viðurkendar eru og fyrirskip-
aðar. Vísvitandi brot gegn því ganga glæpi næst, því það er
brot gegn almenningsheill; og því er það hárrétt, sem ullar-
matsmaðurinn segir, að þá er illa farið, ef ullarmatsmennina