Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1919, Blaðsíða 40

42
launin í því fólgin, að ull þeirra manna, seni náðu vissu verk-
unar og gæða stigi, var verðreiknuð nokkrum aurum hærra
pundið en hin ullin, með öðrum orðum gerður ofurlítill verð-
munur, sem ullin sjálf bar.
í byrjuninni var úthlutun verðlaunanna hagað og þau á-
kveðin þannig, að við móttöku ullarinnartókjakob frá sýnis-
horn af ull þeirra manna, er hann taldi hana besta hjá og
geymdi í pokum, merktum raðtölum, en ekki nafni eigand-
ans, þar til ullar mótunni var lokið. Á vorfundi K. Þ. 1890
voru samþykktar reglur um verðlaunin og birtar í »Ofeigi« í
Maí það ár. Var þá og kosin þriggja manna nefnd, til þess
að meta verðlaunin eftir sýnishornum Jakobs, án þess nefnd-
in vissi, hverjir eigendurnir væru.*
f*essu fyrirkomulagi var þó ekki haldið nema tvö ár, en
það varð undirstaða undir því gæða og verðlags mati, sem
haldið hefir verið í K- t*. til þessa dags, og er engin efi á,
að með þessu hafa verið knúðar fram þær stórkostlegu fram-
farir, sem orðnar eru hér í héraðinu á verkun og allri með-
ferð ullarinnar yfir höfuð, þótt enn skorti nokkuð á, að full-
komið sé, eða jafnt hjá öllum, en það er markið, sem keppa
verður að.
Þegar Sigúrgeir Einarsson, nál. 20 árum seinna en þetta
var, með sínum einkennilega áhuga og dugnaði, tók ullar-
verkunarmálið að sér, með þeim stórhug að fá framkomið
gagngerðum umbótum á verkun og flokkun ullarinnar um
land alt, og ferðaðist í því skyni víðsvegar um lönd, til þess
að kynna sér notkun ullar og meðferð hennar alla, þá kunni
hann — eftir allar rannsóknir sínar — ekki betra ráð að
kenna löndum sínum, en að taka upp nær því óbreyttar
verkunar- og flokkunarreglur K. Þ. og vísaði mönnum á rit-
gerð Kristjáns heitins Jónassonar, og reglur þær, sem hann
hafði útvegað, og nú eru þessar sömu verkunar- og flokkun-
arreglur fyrirskipaðar um land alt við hið lögskipaða ullarmat.
* I þessa nefnd voru kosnar húsfrúrnar Bergljót á Þverá og
Ebnborg í Múla, og Benedikt á Auðnum.