Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1922, Blaðsíða 45

47
og óráðvanda nurlara til þess, að bæta ráð sitt og hlýða
landslögum.
Yfir-ullarmatsmennirnir, sem nú hafa sýnt í verki og
framkvæmd, að þeir hafa vilja og viðleitni til þess að
rækja vel starf sitt og koma samræmi á ullarmatið um land
alt, ættu að gangast fyrir því, annaðhvort með eigin fyrir-
skipunum, eða ef það dugar ekki, þá með því, að fá ull-
armatslögunum breytt, að kaupmenn og allir útflytjendur
ullar væru skyldir að hafa opinbert innmat á allri ull, er
þeir kaupa, þannig að lögskipaður ullarmatsmaður rannsaki
og meti ull hvers einasta manns, sem leggur inn ull, út
af fyrir sig, um leið og hann leggur hana inn, hvort sem
er hjá kaupmanni eða í kaupfélagi; það er hið eina, sem
dugir gegn þeim mönnum, sem spekúlera í því, að selja
sand og saur og allskonar óþverra sem ull. Löggjöfin
verður að vera þannig, að hún nái tilgangi sínum, en það
gerir hún alls ekki eins og nú er. Yfir-ullarmatsmennirnir
geta ekki neytt sín eða komið fram nauðsynlegum umbót-
um og aðhaldi, sem nái til allra, bæði seljenda og kaup-
enda eða útflytjenda ullarinnar, vegna þess hve lögin eru
ófullkomin og óákveðin í fyrirskipunum. Undir-ullarmats-
mennirnir ættu að fá ítariegar og strangar reglugerðir að
fara eftir undir yfir-umsjón yfir-uilarmatsmannanna. Helst
ætti að gera öllutn ullarmatsmönnum að skyldu, að semja
árlega skýrslur um ullarmat sitt, og um verkun og flokkun
ullarinnar, sem yfir ullarmatstnennirnir ynnu svo úr lands-
skýrslur, sem birtar væru í hagtíðindunum, eða máske í
ársriti, sem yfir-ullarmatsmennirnir semdu og birt væ 1 á
opinberan kostnað. Eins og nú er veít raunar enginn,
hvort nokkuð ávinst með ullarmatinu eða hvernig það er
framkvæmt, þar sem engar skýrslur liggja fyrir, er sýni
það. Aðeins einn yfir-ullarmatsmaður hefir sýnt lit á því,
að birta skýrslur um starfsemi Sína, og er það allia þakka
vett. Hið opinbera verður að gangast fyrir árlegri skýrslu-
gerð urn ullarmatið. —
Eitt er víst, og það er, að eigi ullarmatið nokkurn tíma