Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1924, Qupperneq 37

Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1924, Qupperneq 37
39 Athugasemdir. Þessar skýrslur um útflutning lifandi sauðfjár í K. Þ. árin 1923 og 1924 sýna raunar ótvírætt, hversu örvænt mál það er, að flytja út héðan lifandi sauðfé til slátrunar i Bretlandi þegar við komu pess þangað, meðan sauðfjáreigninni hér er háttað eins og nú er, að hún er því nær ekkert annað en mylkar ær, lömb og fáeinar veturgamlar gimbrar. Þegar Slimon byrjaði að flytja héðan lifandi sauðfé, rétt eftir 1870, var sauðfé það, sem hann keypti hér, alið i Bretlandi í 2—6 mánuði, og stunduin alt að pvi árlangt, áður en pvi var slátrað par. En samt keypti Slimon hér nauðugur nokkuð annað en 2ja—3ja vetra sauði. Ær keypti hann ekki nema hann væri neyddur til pess, til að fá skip sín full-hlaðin. Sama regla gilti og á fyrstu útflutningsárum K. Þ. Féð var selt ensk- um bændum, sem höfðu pað fyrir atvinnu, að ala sauðfé handa sláturhúsunum, bæði petta íslenska fé og fé úr harðbalasveit- um Skotlands og Englands. Og þessir inenn töldu pað altaf neyðarúrræði að taka annað fé til eldis en sauði, og helst pá, sem pyrftu litlu við sig að bæta. En þegar Bretar, 1896, bönnuðu með lögum innflutning Iifandi sauðfjár nema til slátrunar strax í sóttkví, og sölu beint til sláturhúsanna, hertu kaupendurnir enn á kröfunum um teg- undir og vænleik sauðfjárins, eins og vænta mátti. Var pá fyrst talið, að varla gæti til mála komið að senda á slikan inarkað annað en góða 2ja—4ra vetra sauði. Og pó seinna slæddist enn nokkuð með af bestu geidum ám og veturgöml- um sauðum, pá var pað altaf talið neyðarúrræði, og uitiboðs- maður K. Þ. í Englandi hélt pví stöðugt fram, að pað borgaði sig ekki af pví, að pað feldi fjárfarminn í heild i verði og spilti áliti íslensks kjöts á markaðinum. Nú er markaðurinn i Bretlandi að pessu leyti alveg óbreytt- ur enn pann dag i dag, og getur pá hver maður, sem petta veit eða vill vita pað og skilja, sjálfur séð, að pað er engin von, að Bretar bjóði viðunandi verð í fjárfarma eins og þá, sem peim hafa verið boðnir héðan nú, á hinum siðustu og
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71

x

Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga
https://timarit.is/publication/270

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.