Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1916, Qupperneq 61

aí starisemi búnaðarfélaganna, og í rauninni ekki haít
neina hönd í bagga meb starfsemi þeirra. Tilgangurinn
viröist þó vera í eöli sinu alt annar. Eg held, aö þaö
væri stigið spor í áttina til fastari samvinnu, með því
að láta allar skýrslur um búnaðarmál ganga í gegn urn
samböndin, og ef til vill Búnaðarfélag íslands, áður en
þær færu til hagstofunnar.
Það hefir áður verið minst á festuleysi búnaðarfélag-
anna. Þetta kann nú að þykja nokkuð skrítið, þegar þau
hafa fæst starfað nema að einu máli. En þau hafa líka
stundum gíeymt að starfa að þessu eina máli sínu. Þetta
var samt ekki aðalatriðið fyrir mér í þessu sambandi,
heldur hitt, að eg hygg, að mikið ósamræmi sé í lögum
búnaðarfélaganna, en það virðist mér bæði óhyggilegt
og óþarft. Mér virðist, að meiri festa kæmi í starfsemi
þeirra, ef þau ynnu eftir svipuðum lögum öll, og sjálf-
sagt væri, að koma þessu í kring innan hvers sambands.
verði einhver breyting á starfsháttum búnaðarfélaganna;
og hún hlýtur að verða innan skams. Það er óhugsandi
að fjöldinn af þeim geti haldið áfram að morra eins og
þau gera.
Það eru nokkur atriði sem mér virtust að ætti að vera
í lögum allra búnaðarfélaga, ef svo færi, að þau yrðu
öll að vera í einhverju sambandi, og enda hvort sem væri.
Þessi eru hin helztu, er eg vildi benda á:
1. Að félögin hefðu öll jafnhátt meðlimagjald. Helzt
ekki minna en kr. 5.00 af hverjum félaga.
2. Að hvert félag legði fyrst um sinn alt að 15% af
föstum tillögum sínum og styrkjum í sjóð. Um gjafir