Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1953, Side 86

86
PÉTUR SIGURÐSSON
Vpphvatte mig ad Dedicera ydur þessa Book framar ödrum þvi ad ydar goode Forfader II. Oddur
Einarsson fordum Biskup Skalholts Stiptis (Loflegrar Minningar) hefur Bookena fyrstur wtlagt aa
vort Moodurmaal ... Að niðurlagi: Skrifad j Skaalhollte þann 3. Maij Anno 1696. A sialfa Kross-
messu, hvör halldenn er j Minning fundar þess H. Kross. Ydar Systurlega Dygd alla Tijma Elskande.
Þordur Thorlaksson, Iesu Christi og hans Safnadar j Skaalh. Stipte Overdugur Þienare.
Formáli biskups er dagsettur mánuði fyrr, 3. apríl. Þessi 4 innskotsblöð eru í 2 eintökum af 6 í
Lbs., í báðum eint. Konungsbókhlöðu í Kh., en ekki eru þau í því eintaki, sem lýst er í Isl. XIV, 43.
Það er því ljóst, að þau hafa aldrei komizt nema í hluta af upplaginu.
Ragnheiður biskupsekkja var dóttir séra Jóns Arasonar í Vatnsfirði, Magnússonar sýslumanns, og
Ilólmfríðar Sigurðardóttur Oddssonar biskups. Hún var 3. kona Gísla hiskups Þorlákssonar, en síð-
ar þetta sama ár, 13. sept., giftist hún Einari biskupi Þorsteinssyni, er árinu áður hafði misst fyrri
konu sína. Einar biskup andaðist tæpum mánuði eftir brúðkaup þeirra, 9. okt. 1696.
Vikusöngva Oleariusar þýddi Steinn Jónsson, er síðar varð biskup á Hólum.
PÉTURSSON, HALLGRÍMUR: Pijslar Psalltare ... Skálholti 1696.
5. prentun Passíusálmanna. I Isl. XIV, 88 er bókin talin 172 bls. En í öðru eintaki Lbs. er blað
fyrir aftan bls. 172: Stutt regestur yfer þessa [Paslsiu Psalma. Blaðið er dálítið skaddað, og sést
því ekki, hvort blaðsíðutal hefur verið á því. A bls. 172 neðst er enginn lcustos, en það er ekki held-
ur neðst á bls. 166, þar sem 50. sálmur endar og þakkargjörð Joh. Arndts hefst efst á bls. 167, svo
að af því verður ekki ályktað, að registrið hafi ekki fylgt bókinni í öndverðu. Registrið fyllir báðar
blaðsíðurnar.
VÍDALÍN, JÓN ÞORKELSSON: In Exeqvias ... Gislavi Magnæi. Kh. 1697?
I Isl. XIV, 107 er þessum eftirmælum eftir Gísla Magnússon (Vísa-Gísla) lýst eftir sködduðu
eintaki í Konungsbókhlöðu í Kaupmannahöfn. I Lbs. er heilt eintak, og samkvæmt því skal leiðrétta
eyðufyllingar í Islandica þannig:
Magnæi; ekki: Magnaei.
per Johannem Widalinum; ekki: Per Johannem Thorchilli Filium Widalinum.
Erfiljóðin eru prentuð í Biskupasögum Jóns llalldórssonar, 1. bd., bls. 492—493, eftir eintakinu í
Konungsbókhlöðu. Það eintak er mjög skaddað,
14 línum í aftara dálki, sums staðar inn í miðj
crfiljóðin því prentuð hér í heild:
Hanc qvoque post alias et adhuc spectare ruinam
Cogimur, et tanti funera flere viri.
Plangite Sicelides excelsi Heliconis alumnæ,
Plangite, et effusam solvite fronte comarn:
Tuque Ceres, qvia te magnis Cælestibus unam
Prætulit, et ruris respice damna tui:
Tuque Hermes, nam te qvoties svadente modesto
Condidit instabiles igne vigente dies?
Tuque Themis, vestris nam de penetralibus ille
Dixit in arguto jura tremenda foro.
Ambigitis forsan qvæ sit mihi causa dolendi
Vos tamen hoc ipsum sit dubitare nefas.
GISLAVI multis multúm venerabilis annis
Canities parvo sed Scobe tecta jacet
Illum eqvidem tremulis repetit singultibus orha
Patria et alhenteis obruit imbre genas.
rifið framan af 4 línum í fremra dálki og aftan af
r línur; auk þess eru nokkur göt á blaðinu. Eru
Et vellet Pylios etiam vixisset in annos
Ætatisque prius damna tulisse suæ
Et magis innumeros optaret perdere alumnos
Qvam foret hoc úno jussa carere viro.
Sed Deus infirmæ miseratus tædia vitæ
Mortali mentem sustulit hospitio.
Grandævumque senem saturumque laboribus ævi
Jussit perpetua posse qviete frui.
Nos ideo vitam vigili qvi mente beatam
Præcipimus, tandem dedoluisse juvat.
Fortunate Senex ævi defuncte periclis
Cælitibus magnis adnumerate Senex.
Vive igitur felix animi longumque fruere
Omnia Complentis proximitate Dei.