Frjáls verslun - 01.04.1950, Blaðsíða 2

TÓMAS BJÖRNSSON, kaupm:
HAFTASTEFNAN IFRAMKVÆMD
nauðsynjavörur án sérstakrar lieimildar innllutn-
ingsyfirvaldanna er nógu illt en getur jaínvel,
undir vissum kringumstæðum, verið réttlætan-
legt, eða.a. m, k. skiljanlegt, en slík ákvæði, sem
þessi, eru hreiint gerræði og algerlega óafsakan-
leg.
En livernig stendur á því, að verzlunin skuli
vera komin í þessa niðurlægingu? Eru það utan-
aðkomandi áhrif, sem hér hafa verið að verki?
Eru það nteinsemdir innan verzlunarstéttarinn-
ar sjálfrar, eða hvort tveggja eða eitthvað annað?
Vuð minnumst hinna góðu „gömlu daga“, ár-
Þegar um er að ræða verzlunarmál þjóðarinn- anna fyrir fyrri heimsstyrjöldina. Þá þurfti ekki
ar og þá niðurlægingu og öngþveiti, sem þau eru annað en að senda símskeyti 2 til 3 dögum áður
komin í, verður okkur, sem komin eru af léttasta en skipsferð féll. Vörurnar komu eims og um var
skeiðinu, en gengið höfum gegnum öl 1 þróunar- beðið, hvort lteldur voru matvörur, vefnaðarvör-
stig verzlunar þjtiðarinnar síðustu 40 árin, eða ur, járnvörur, skrautvörur o. s. fv. Jafnvel se-
um það bil, á að líta um öxl og horfa vfir farinn ment og aðrar byggingarvörur voru afgreiddar í
veg og skoða hvaða öfl muni vera þess valdandi, heilurn förmum með örstuttum fyrirvara. Kröf-
að komið er, sem komið er, að verzlunin skuli urnar fyrir vörurnar komu í bankann, annað
vera svo fjötruð í höft og bönn, að hliðstætt er hvort til greiðslu um leið eða seinna, eftir sam-
ekki að finna, nema frá einokunartímunum komulagi við seljanda. Aldrei þekktist að nein-
gömlu, þegar verst gegndi og það kostaði strang- um vandkvæðum væri bundið að fá að greiða
ar refs'ngar að selja nokkur pör af sjóvettlingum, vörurnar samkvæmt umsömdum skimálum.
eða fáeina fiska, annars staðar en í ákveðinni Svo dundi heimsstyrjöldin fyrri yfir og allt við-
verzlun. En því segi ég þetta, að aðeins fvrir skiptalíf gekk tir skorðum. Landsverzlun var setL
nokkrum vikum bönnuðu skömmtunáryfirvöld á stofn með matvörur og olíu, en var aflétt að
landsins mér að selja nokkra poka af sementi stríðinu loknu. Að öðru leyti hafði ríkisvaklið
austur fyrir Vaðlaheiði, að viðlögðum sektum engin afskipti af innflutningsverzluninni.
og hótun um missi verzlunarréttinda, því að þeir Margt var þeirri verzlun fundið til foráttu og
menn, sem þar byggju, ættu að kaupa sement i það vissulega iekki að ósekju. Allmikið tap varð
Húsavík, en ekki á Akureyri, lenda þótt þeir á rekstri hennar, og skal ég ekki mæla slíku
hefðu í höndtim fullkomin leyfi Fjárhagsráðs til verzlunarfyrirk'omulagi bót, en þrátt fyrir allt,
þeirra lrantkvæmda, er sementið var ætlað í. Að gegndi hún þó sínu hlutverki, að því leyti að
ekki skuli vera leyfilegt að flytja til landsins birgja landið upp af nauðsynjavörum og enginn
r~-----------------------------------------------b
]
llér birtist erindi þuS, er Tómas lijörns-
son, kaupmdður á Akureyri, flutti á nýafstöón-
um aðalfundi VerzlunarráSs íslands hcr í
Reykjavík.
F. V. þóíli rétt a'i) birta þelta erindi. Ilöj-
undur þ:‘ss er gófiur og gegn kaupmuSur ut-
an Reykjavíkur, sem segir hiklaust og skil-
merkilega þat5 sem honum býr í brjósti.
Vafalaust eru menn ekki sammála um einstök
atriSi þessa máls, en það rýrir ekki almennt
gildi þessa erindis því gagnrýni, sem er■ í
einlœgni mœlt, lireinsar andrúmslojtifi en á
því er sannarlega engin vanþörf.
[_________________________________________________I
46
FRJÁLSVERZLUN