Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.06.1950, Blaðsíða 6

Frjáls verslun - 01.06.1950, Blaðsíða 6
Guðmundur Vilhjálmsson, núverundi frhv.stj. Eimskipafélags íslands. Bærinn var allur flöggum skreyttur eftir föngum. Sölubúðir voru allar lokaðar, sama var um vinnu- stofur, — hvergi var unnið, — þessi dagur var stór- hátíð heillrar þjóðar. — Ollum skólum var lokað, svo að æskan gæti glaðst og fagnað liinu nýja skipi. Opinberar skrifstofur, sem þá voru ekki margar, voru lokaðar. Veður hafði verið risjótt undanfarna daga og þenn- an dag var kuldanepja, en þó mátti teljast sæmilegt veður, svo að ekki varð ami að. — Svo hafði verið til ætlast, að Faxaflóaháturinn Ingólfur færi á inóti Gullfoss út í flóann, en hann var veðurteptur í Borg- arnesi. — Ur þessu var þó bætt á þann hátt, að stjórn Eimskipafélagsins fékk Elías Stefánsson útgerðar- mann til þess að lána sér botnvörpunginn íslending til fararinnar. Með því litla skipi fór svo stjórn fé- lagsins ásamt gestum sínum, og ráðherra Islands, Sig- urði Eggerz, sem þá var einn ráðherra hér á landi, út í Faxaflóa til þess að taka á móti Gullfoss. — Þegar skipin mættust var mikið um fögnuð. Ráðherr- ann hélt eina af sínum ágætu ræðum, fullur hrifning- ar og góðra óska, en formaður félagsstjórnar, Iir. Sveinn Björnsson, þakkaði fyrir félagsins hönd. -— Svo einkennilega vidi til, þegar Gullfoss kom, að fyrsti maður, sem skipstj. Sig. Pétursson sá og þekkti þegar hann kom inn undir Seltjarnarnesið, var faðir hans, Pétur bóndi í Hrólfskála, sem hafði að vanda farið að vitja um net sín á smábát, og munu þeir feðgar hafa skipst á kveðjum. Sonurinn glæsilegi af stjórnpalli hins fagra skips, en gamli bóndinn úr skekktunni litlu —- þarna mátti segja að mættist gamli og nýi tíndnn. Svo rann hið fagra skip, flöggum prýtt, hægt og hátíðlega inn á ytri höfnina í Reykjavík, en þegar akkerinu var hleypt í botn, gullu við húrrahróp frá þús- undum manna, sem safnazt höfðu saman við bæjar- bryggjuna, — steinbryggjuna gömlu, og meðfram sjáv- arströndinni alla leið austur á Battari. (Þá var verið að byggja Reykjavíkurhöfn) .Það var mál manna, að ekki hefði verið svo margt manna samankomið í höfuðstaðn- um, síðan tekið var á móti Friðrik VIII. Danakonungi, sumarið 1907. — Óteljandi smábátar fóru á móti skip- inu með farþega og kostaði farið 25 aura, ef farinn var einn hringur kringum skipið. Allan daginn var óslitinn straumur af bátum hlöðnum forvitnu og hrifnu fólki og alltaf gullu við húrrahrópin. Á þessum árum var ísland enn háð Danmörku stjórnarfarslega og þess vegna voru tvö dönsk flögg með orðið Danemark á milli máluð á hliðar Gullfoss, til þess að stríðsþjóð- irnar, Englendingar og Þjóðverjar. sæju hlutleysi hans á hafinu, á leiðinni til landsins. En þegar skipið var komið inn í íslenzka landhelgi. til Vestmannaeyja, var málað yfir þessi dönsku tákn, svo að þau þyrftu ekki að særa tilfinningar allra íslendinga, og fór vel á þessu. Gullfoss gamli kostaði 580 þús. krónur, þ. e. a. s. danskar og íslenzkar krónur. Þá var enginn gengis- munur á íslenzkri krónu og mynt hinna Norðurland- anna. — Enska pundið var þá líka á 18,20 og dollar- inn á 3.75, af þeirri einföldu ástæðu, að íslenzk króna var í fullu gullgengi. — Það var ekki fyrr en 6 árum síðar (1921), að þeirri braiðraþjóð okkar, sem mest skiptin hafði haft við okkur undanfarnar aldir, þókn- aðist fyrst allra okkar viðskiptaþjóða, að skella verð- falli á íslenzkan gjaldmiðil, öldungis að ástæðulausu og án allrar sanngirni. Sunnudaginn 19. apríl var Gullfoss látinn fara til Hafnarfjarðar með vörur, sem voru í skipinu þangað. — Stjórn Eimskipafélagsins bauð öllum bæjarbúum ókeypis far með skipinu, svo sem rúm Ieyfði. 4—500 manns notuðu sér þetta góða boð félagsins, en því mið- ur var hvassviðri svo að margir urðu sjóveikir. Þegar í fjörðinn kom, var þar hátíðlega tekið á móti skipinu. Magnús Jónsson bæjarfógeti bauð það velkomið, en formaður félagsins, Sveinn Björnsson, þakkaði. Þennan sunnudag mætti ég tveim æskufélögum mínum í Austur- stræti og höfðu þeir orð á því, að leiðinlegt hefði verið, að við skyldum ekki hafa farið um morgun- inn með Gullfossi suður í Fjörð. Við ákváðum sam- stundis að fara gangandi til Hafnarfjarðar, sem var almenn venja þá, og koma með skipinu aftur um kvöldið. Þetta gerðum við og höfðum beztu skemmt- 82 FRJÁLSVERZLUN

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.