Frjáls verslun - 01.09.1971, Side 66

KAUPUM
FISK TIL
VINNSLU.
SELJUM:
BEITU,
IS OG
AÐRAR
NAUÐSYNJAR
TIL
SKIPA.
FRAMLEIÐUM:
FREÐFISK,
SALTFISK
OG
SKREIÐ.
KEFLAVIK HF.
KEFLAVlK.
SiMAR:
92-2005, 92-1196.
ákveðið það einn góðan veður-
dag, að fullvinna fiskinn hér
heima. Við megura þá búast
við hærri tollum. Þegar ég rak
síldarflökun reyndum við að
selja Þjóðverjum unna síld.
Tollarnir hækkuðu þá um
300%, sem við stóðumst engan
veginn, enda vorum við að fara
inn á þeirra svið, en síldar-
vinnsla er stór atvinnugrein
þar. Líka verður að taka með
í reikninginn, að mörg sölufyr-
irtæki 1 Bandaríkjunum láta
pakka í sínar umbúðir, og
stærðir, sem þeim henta. Séu
verksmiðjurnar sem næst mark-
aðnum, er hægt að uppfylla
þessar kröfur á einum til tveim-
ur dögum, sem tæki hálfan
mánuð hér á landi. Einnig ber
að athuga, að búið er að reisa
fullkomnar verksmiðjur fyrir
stórfé og heilt hérað á afkomu
sína undir gengi verksmiðj-
anna. Yrði þarna snögg breyt-
ing á, tel ég voðann visan. Það
er eins með þá og okkur, við
viljum flytja inn efnið, en ekki
fötin, þau viljum við sauma
sjálfir.“
Þegar ég kom að Kothúsum var
verið að steypa gangstétt fyrir
framan frystihúsið. Mér kom
því í hug að spyrja Sveinbjörn,
hvernig hann væri undir það
búinn að uppfylla þær kröfur
um hreinlæti, sem ganga eiga
í gildi á næstu mánuðum, og
hvort þær yrðu ekki mjög dýr-
ar.
„Þótt við stöndum að sumu
leyti vel að vígi, eins og með
snyrtiherbergi og kaffistofur,
verður kostnaðurinn innanhúss,
við Ýmis konar lagfæringar,
ekki undir einni og hálfri
milljón. T. d. erum við búnir
að kaupa flísar fyrir um 400
þús. kr., svo ég nefni eitthvað.
Utanhúss þarf að steypa plön
og malbika veginn í nágrenn-
inu, sem kostar um eina milljón.
Ég geri mér vonir um, að sveit-
arfélagið komi þar til móts við
mig og aðra hér.“
í frekara spjalli okkar um fisk-
iðnað kemur í Ijós, að Svein-
björn á sér heita ósk í sam-
bandi við hann.
„Þegar á það er litið, hve
fiskiðnaðurinn er þýðingarmik-
ill fyrir þjóðarbúið, má furðu
gegna, að ekki skuli hafa verið
settur á stofn fiskiðnskóli fyrir
löngu, til að geta menntað
starfsfólkið, bæði verkafólkið,
verkstjórana og framkvæmda-
stjórana. Aukin þekking fólks
á fiskiðnaði hlýtur að stuðla að
meiri og betri framleiðslu. Án
þess að ég sé að vantreysta
fræðslukerfi ríkisins, álít ég
heppilegast að samtök fiskiðn-
aðarins reki sjálf þennan skóla.
Þau vita helst, hvar skórinn
kreppir, og gætu sniðið sér
stakk eftir þörfum. Staðsetn-
ing skólans yrði vitanlega bezt
í einhverju sjávarplássi. Það er
óumdeilanlegt.“
„Telur þú stærð frystihúss
ykkar vera þá heppilegustu til
reksturs?“
„Um það get ég ekki fullyrt.
Ég þekki ekki það mikið til
reksturs annara frystihúsa. Eitt
er þó víst, að minni húsin virð-
ast komast betur af. Okkur
finnst þetta hús af mjög við-
ráðanlegri stærð. Við höfum
góða yfirsýn yfir öll stig rekst-
FRANCH MICHELSEN
ÚRSMIÐUR
LAUGAVEGI 39
REYKJAVÍK
64
FV 9 1971