Frjáls verslun - 01.08.1991, Side 23

Mikill hagnaður varð af rekstri Bifreiðaskoðunar íslands hf. á síðasta ári og
staða fyrirtækisins er firna góð enda eiginfjárhlutfallið 48,1% á síðasta ári
samkvæmt reikningum félagsins.
erum stórir kúnnar hjá Bifreiðaskoð-
un og komum hingað með hundruð
bíla á ári. Við verðum að fara í sömu
biðröðina og þeir sem koma með einn
bíl á ári. Og ekki hefur þessu fyrirtæki
dottið í hug að veita okkur magnaf-
slátt af þjónustugjöldum. Enda þurfa
þeir þess ekki meðan einokunin er
látin viðgangast."
Og við skulum láta forstöðumann
járnsmíðaverkstæðis hafa síðasta
orðið í þessum ummælum manna er
starfa við bílaþjónustuna í landinu:
„Ég hef smíðað dráttarkróka á bíla í
mörg ár og aldrei hefur krókur frá
mér brotnað af eða slitnað undan
miklu álagi. Blessaðir sérfræðingar
Bifreiðaskoðunarinnar fengu þá hug-
dettu að krefjast verkfræðiteikninga
af dráttarkrókum svo þeir teldust lög-
legir. Og við verðum líka að undir-
gangast stórauknar kröfur varðandi
málmsuðuna og allan frágang þessara
dráttarkróka. Afleiðingin er einfald-
lega sú að verð krókanna hefur stór-
hækkað og almenningur geldur fyrir
þessa hugdettu sem dottið hefur ofan
í höfuð einhvers snillingsins hjá Bif-
reiðaskoðun íslands.“
Það skal raunar tekið fram hér að
það er alls ekki Bifreiðaskoðun sem
setti reglur um gerð og búnað öku-
tækja heldur dómsmálaráðuneytið.
Er blaðamanni kunnugt um að starfs-
menn Bifreiðaskoðunar eru afar
ósáttir við þessar ströngu kröfur
varðandi dráttarkrókana og telja
óframkvæmanlegt að heimta úttekt
frá Iðntæknistofnun á þeim krókum
sem bíleiegendur láta setja á bifreiðar
sínar. Miklu nær væri að þjálfa starfs-
menn Bifreiðaskoðunar til að gera þá
færari um að meta hvaða krókar upp-
fylli kröfur og hverjir ekki.
BORGA EÐA ÉTA ÞAÐ...
Hverju sem um er að kenna er ljóst
að ímynd Bifreiðaskoðunar íslands
hf. hefur ekki verið sem best frá því
fyrirtækið var sett á laggirnar. Því
valda margar ástæður og má nefna
einokunarblæinn sem á því er, um-
ræðu um hækkun gjalda umfram
verðlagsþróun og svo auðvitað það að
íslendingar eru vanir að tala illa um þá
sem líta gagnrýnum augum á þarfasta
þjóninn.
Fyrrum stjórnarmaður fyrirtækis-
ins sagði að þrennt hefði farið úr-
skeiðis við stofnun Bifreiðaskoðunar
íslands hf. Fyrstu mistökin hefðu
verið þau að láta fyrirtækið hefja
rekstur við ófullkomnar aðstæður á
plani Bifreiðaeftirlitsins við Bilds-
höfða. Það hefði fest slæma ímynd í
sessi.
Önnur mistökin hafi verið þau að
taka upp nýtt númerakerfi sama dag
og fyrirtækið tók til starfa. Lands-
menn hefðu verið andvígir því að
missa gömlu númerin sín og sú andúð
hefði beinst að Bifreiðaskoðun Is-
lands hf.
Þriðju mistökin hafi verið þau að
setja virðisaukaskatt á þjónustuna
fyrirtækisins, en ætíð síðan hefði
gætt misskilnings vegna mikillar
hækkunar á gjöldum fyrirtækisins.
Frjáls verslun vill bæta fjórðu skýr-
ingunni við: Það voru ótrúleg mistök
af hálfu löggjafarvaldsins að stíga úr
öskunni í eldinn eftir að Bifreiðaeftirlit
ríkisins var lagt niður og setja á lagg-
irnar nýtt og enn öflugra einokunar-
fyrirtæki á sama sviði. Miklu nær
hefði verið að láta nægja að setja
strangar reglur um skoðanir og
skráningu á bifreiðum og veita al-
menningi og samtökum möguleika á
að stofnsetja fyrirtæki til að annast þá
þjónustu. Þá hefðu verið möguleikar
til að efla samkeppni í þessari grein,
lækka kostnað bíleigenda og svipta
verjendur kerfisins þeirri ánægju að
orna sér við þennan funheita kjötketil
á kostnað almennings.
Víst þykir íslendingum vænt um
bflana sína og vissulega skiptir gífur-
lega miklu máli að þeir séu rétt skráð-
ir og eftirlit sé strangt með hæfni
þeirra til að geysast um vegi landsins.
En það er sérkennilegt að á tímum
minnkandi afskipta hins opinbera af lífi
okkar og limum, skuli menn hafa talið
hag tugþúsunda bfleigenda best borg-
ið með að færa alla bifreiðaskoðun inn
á eitt borð, útiloka möguleika til heið-
arlegrar samkeppni um þessi við-
skipti og kóróna svo vitleysuna með
því að þvæla ríkissjóði inn í dæmið
með 50% eignaraðild.
Niðurstaðan er skýr: Landsfeður
vorir hafa engar áhyggjur þótt mör-
landinn velji sér tannlækna eftir hent-
ugleikum eða hafi yfirleitt frjálst val
hvar hann lifir eða deyr. Bflana sína
verður hann hins vegar að skoða hjá
einu fyrirtæki með ríkistryggða ein-
okun á þeim viðskiptum til aldamóta
— en éta ella það sem úti frýs.
23