Frjáls verslun - 01.08.1991, Qupperneq 57
Nú er svo komið að háskólafólk úr frambærilegum viðskiptaskólum þarf að leita sér vandlega að vinnu.
NÝIR KENNSLUHÆTTIR
Margir stóru skólanna hafa loksins farið
út í það að kynna sér hvað það er sem
viðskiptavinurinn vill og hvort þeir fram-
leiði það handa honum (svarið er ,,nei“)-
Niðurstaða þessara kannana er sú sem við
var að búast, það þarf að efla kennslu í
„mjúku hæfileikunum". Verulegrar óá-
nægju gætir innan fyrirtækja með þá MBA
menn sem eru skyndilega hækkaðir í tign
og látnir taka á sig almenna stjórnun í stað
talnareiknings og pappírsvinnu. Slíkt ger-
ist æ oftar í fyrirtækjum nútímans að til-
tölulega lágt settir starfsmenn séu látnir
taka sjálfstæðar ákvarðanir og sinna
stjórnun á litlum einingum. Áður fyrr tók
það minnst 15 ár áður en menn gátu átt
von á slíku en nú tekur það ekki nema þrjú
til sjö ár. Og þá koma vankantar menntun-
arinnar í ljós.
Wharton viðskiptaskólinn í Pennsylv-
aníu hefur í kjölfar þessa ákveðið að hefja í
haust tilraunakennslu þar sem 130 af 750
nýnemum fá að spreyta sig í námi sem er
að litlu leyti líkt hinu hefðbundna. Tilraun-
anemendurnir verða meðal annars látnir
mæta í erobikk tíma klukkan sjö á hverjum
morgni og mánuði fyrr en hefðbundin hau-
stönn hefst taka þeir þátt í kynningamám-
skeiði þar sem einkum verður lögð áhersla
á grillveislur, partí, íþróttir, skemmtiferð-
ir um Bandaríkin og fleira í þeim dúr. Stutt
námskeið í listasögu og arkítektúr verða
einnig á boðstólum til að auka víðsýni og
efla sköpunargleði.
Hefðbundið nám viðskiptaskólans er
sett í styttri „ítroðslunámskeið" í greinum
eins og bókfærslu, hagfræði, tölfræði og
tölvufræði sem nemendur þurftu áður að
eyða öllum vetrinum í. Menn geta jafnvel
tekið stöðupróf og sleppt ákveðnum
greinum til að geta betur einbeitt sér að
öðmm þáttum sem í boði em. Menn
stjóma fyrirtækjum í þykjustunni með að-
stoð tölva og nota myndbandsupptökuvél-
ar til að æfa framkomu, æfa sig í að dæma
um persónuleika annarra nemanda í tölvu-
stýrðum myndbandstækjum, taka sex
vikna skyndinámskeið í greinum eins og
alþjóðastjórnmálum eða hópsamvinnu og
skreppa í fjögurra vikna námsferðir til Jap-
ans eða Þýskalands.
Prófessor nokkur við Wharton háskól-
ann heldur því fram að hér sé í fyrsta sinn
verið að bregðast við því sem markaðurin
vilji. Áður fyrr hafi skólinn gert ráð fyrir
því að hann „vissi“ hvað þyrfti að kenna,
án þess nokkurn tíma að ganga úr skugga
um það hvort hann hefði rétt fyrir sér í því.
Hann bendir einpig á að fræðimenn innan
skólanna viti yfirleitt sáralítið um það
hvernig eigi að 'kenna hina svokölluðu
mjúku hæfileika. Xil dæmis er ekki til nein
nothæf kenning I um leiðtogahæfileika,
hvað þá þegar tekið er tillit til mismunandi
menningarheima.
Við viðskiptaskólann í Chicago hefur
frá árinu 1989 verið kennt námskeið í for-
ystuhæfileikum, samningatækni, tjáskipt-
um, sjálfsvitund og siðgæði. Námskeiðið,
sem nýtur gríðarlegra vinsælda, er alfarið
í höndum nemenda sem sjá einir um
kennsluhætti og námsefni. Meðal annars
er farið í útilegur og fengnir skemmtikraft-
ar til að kenna mönnum að vera fyndnari
og opnari. Það er engin tilviljun að Chicago
skólinn fór úr 11. sæti í lista Bussiness
Week tímaritsins árið 1988 um bestu skól-
ana, í 4. sætið árið 1990. En sú staðreynd
að námskeið sem er með öllu óskylt venju-
legu námsefni viðskiptaskólanna geti haft
svona mikil áhrif á stöðu skólans meðal
bestu viðskiptaskólanna hefur hellt köldu
vatni milli skinns og hörunds á prófess-
orum annarra skóla. Sú vísbending sem í
þessu felst er að annað námsefni skólans
skipti í raun litlu máli. Að vísu er rétt að
geta þess að einkunnagjöf Business Week
byggir að mjög miklu leyti á því hvernig
fyrrum nemendur skólanna dæma þá, ári
eftir að þeir útskrifast en þá vegur enn
þungt hversu gaman var að vera við nám í
skólanum.
KEPPT UM EFSTA SÆTIÐ
Reyndar eru einkunnagjafir tímarita ein
helsta ástæða þess að viðskiptaskólarnir
eru núna í óða önn að hressa upp á ímynd
sína. Allt frá árinu 1987 hafa verið birtir
listar í nokkrum tímaritum þar sem skól-
unum er raðað upp eftir gæðum en til
grundvallar eru lögð viðtöl við nemendur
skólanna og ráðningarstjóra og yfirmenn
fyrirtækja. Nemendur sækja nú nær ein-
göngu um skóla á grundvelli þessara lista
sem aftur leiðir til þess að skólamir reyna
ýmis brögð til að hækka sig á listanum. Ein