Helgarpósturinn - 03.10.1994, Blaðsíða 21

MÁNUDAGUR 3. OKTÓBER 1994
MORGUNPÓSTURINN SKOÐUN
21
Jón Baldvin Hannibalsson,
formaður Alþýðuflokksins
Gáfur og kjarkur
en engin lukka
Það verður seint sagt um Jón
Baldvin Hannibalsson að hann
skorti gáfur. Það vita allir að hann
er eldklár. En þessar gáfur virðast
ekki gagnast honum í pólitík.
Og það verður heldur ekki sagt
um Jón að hann sé kjarldaus. Hann
hefur mætt meiri andstöðu með sín
óskamál en flestir aðrir stjórnmála-
menn. Og persóna hans fer í taug-
arnar á fleirum en gengur og gerist
með pólitíkusa. Samt lætur Jón
engan bilbug á sér finna. Það er eins
og hann sækist í mótbyrinn. Og
það þarf kjark til þess. En eins og
með gáfurnar þá hefur kjarkurinn
einhvern veginn flækst frekar fyrir
Jóni en sldlað honum einhverju.
Einhvern tímann bjó Þórbergur
Þórðarson tfl hugtaleið karakterísk
heimska. Hann hafði komist að því
að mönnum nægði ekki að vera
greindir. Þeir þyrftu að vita hvað
þeir ætluðu að gera við gáfurnar.
Sjálfsagt má búa til svipað hugtak
um kjark sem leiðir menn í ógöng-
ur. Þegar hugaðir menn vaða áfram
fullir kjarks en uppskera ekkert
meir en hinir heigulu.
Það er því ef til vill betra að hafa
meðalskammt af þessu hvoru
tveggja en of stóran skammt eins og
Jón. Alla vega þyrftu menn að fá þá
náðargjöf í vöggugjöf að kunna
með hvort tveggja að fara ef elcki á
að fara illa fyrir þeim — eins og
Jóni.
Jón Baldvin situr nú uppi sem
formaður í flokJd sem er enginn
flokkur lengur og sem utanríkis-
ráðherra í ríkisstjórn sem er engin
stjórn lengur. Flokkurinn er runn-
inn út um víðan völl og þeir fáu
sem standa eftir með Jóni eru
sokknir í spillingarumræðu sem
verður erfitt að sjá að þeir geti unn-
ið sig út úr. Og ástandið í flokknum
er orðið svo slæmt að samstarfs-
mennirnir í ríkisstjórninni hafa
komist að því að kratarnir séu ein-
faldlega ekki nógu góðir vinir
þeirra til þess að hægt sé að þola
látlausar árásir stjórnarandstöð-
unnar í allan vetur. Helst af öllu
vilja þeir slíta samstarfínu og fara í
kosningar. Og hefja samstarf við
einhverja aðra.
1 raun breytir það ekki svo mildu
fyrir kratana hvort kosið verður í
vetur eða vor. Ástandið á flokknum
er þannig að enginn floldcur mun
kjósa samstarf með þeim nema í
ítrustu neyð. Þeir verða síðasti
kosturinn og það þarf meira en
sniðug trix til að tryggja þeim ráð-
herrasæti.
Jón Baldvin hefur reyndar verið
slyngur í gegnum árin og oft náð að
koma fram með óvænta leiki sem
hafa gerbreytt stöðunni og jafnvel
komið krötum til valda sem þeir
eru í raun alltof litlir tfl að fá með
öðrum hætti. Trixin hans Jón hafa
hins vegar orðið gagnsærri með ár-
unum og máttminni. Nú síðast
reyndi hann að breyta afhjúpunum
um spillingu
krataráðherra I
sigurför krata
gegn spillingu. I
þetta sinn uppskar
hann lítið annað
en hlátur. Mönn-
um fannst þetta
álíka gáfulegt og ef
Karíus og Baktus yrðu
gerðir að yfirmönnum
tannhirðu í landinu. Það
tók eldd nokkur maður mark
á þessu.
Og effir því sem ástandið í
flokknum versnar, og líkurnar á
vetrarkosningum aukast, því mátt-
lausara verður trixið sem Jón ætlaði
að nota til að fleyta flokknum í
gegnum næstu kosningar. Hann
ætlaði að veðja á Evrópumálin og fá
atkvæði frá einhverjum hluta þess
helmings þjóðarinnar sem vill inn í
Evrópubandalagið. Hann vonaðist
til þess að Finnar færu inn, Svíar
færu inn, að Norðmenn færu inn
og íslendinga myndi langa líka. Þá
kæmi í ljós að kratar einir hefðu
Idára stefnu gagnvart Evrópu og
þau mál yrðu að kosningamáli.
Nú virðist hins vegar margt
benda til þess að kosið verði fyrr til
Alþingis á íslandi en til Evrópu í
Noregi. Þá hefur Jón elckert að
bjóða kjósendum en fáliðaðan hóp
eftirlegukinda í Alþýðuflolcknum
sem voma þar enn í von um ein-
hvern bitlinginn. -ÁS
Nú virðist hins vegar margt benda til §
(/>
þess að kosið verðurfyrr til Alþingis á |
íslandi en til Evrópu í Noregi. Þá hefur £
Jón ekkert að bjóða kjósendum enfálið-
aðan hóp eftirlegukinda í Alþýðu-
flokknum sem voma þar enn í von um
einhvern bitlinginn.
Fiölmiðlar
Lastu
skýrslu
Stefáns
Jóns
Hafstein
um borgar-
málefni?
„Nei, ég las hana nú ekki, ég las
fyrirsagnirnar. “
Hilmar Björnsson, framkvæmdastjóri
Máttar
„Nei. “
Jón Steinar Gunnlaugsson hæstarétt
arlögmaður
„Nei. “
Guðjón Petersen, framkvæmdastjóri
Almannavarna ríkisins
„Nei. “
Guðmundur
Magnússon
prófessor
„Nei. “
Sigtryggur Jónsson sálfræðingur
„Nei. “
Guðjón Magnússon, formaður Rauða
kross fslands
Siðferði og framhjáhald
Ég var beðinn um það um dag-
inn að halda stutta tölu á einhverj-
um fundi í Háskólanum sem átti að
fjalla um siðferði blaðamanna. Sem
betur fer varð ekkert af því. Fund-
urinn átti að vera sama dag og út-
gáfufyrirtæki MORGUNPÓSTSTINS
gaf grænt ljós á undirbúning að
fyrsta blaðinu. Ég hefði ekki mátt
vera að því að mæta. En manni
leggst alltaf eitthvað tfl. Fundinum
var frestað.
Það eina sem ég hafði velt fyrir
mér að segja var saga af því þegar ég
sat einn daginn og hlustaði á inn-
hringdar fréttir á Pressunni sálugu.
Á símsvaranum var meðal annars
kona sem vildi endilega að við köf-
uðum ofan í mál læknis hér í bæ.
Það væri eldci nóg með að hann
hefði haldið framhjá konunni sinni
í mörg ár heldur væri hann núna
farinn að halda framhjá hjákon-
unni.
Síðan þá hef ég verið þeirrar
skoðunar að blaðamenn væru fyrst
og fremst í því hlutverki að halda
aftur af almenningi. Ég get nefnt
miklu fleiri dæmi af fólki sem
hringir inn á blöðin og vill endilega
að þau taki einhvern sem því er í
nöp við í bakaríið. Og vilja ekki
vanda meðulin.
Öllum íslenskum blaðamönnum
er ljóst hvar mörkin á milli blaða-
efnis og einkamála liggja. Ég man
elcki eftir mörgum tilfellum þar
sem deilt hefur verið um þessi
mörk inni á ritstjórnum blaða. Um
þau er nolckuð almenn sátt.
Hins vegar hafa blöð og blaða-
menn orðið uppvís að mistökum.
Þau mistök hafa þó ekki orðið til
þess að blaðamenn hætti að virða
þessi mörk. Ekki frekar en þjófnað-
ur lögfræðinga frá skjólstæðingum
sínum hefur orðið til þess að lög-
menn hafi hægt og bítandi orðið að
glæpamönnum og ekki frekar en að
mistök lælcna verða til þess að þeir
leggi sig síður fram við að koma
sjúklingum sínum til heilsu.
Gunnar Smári Egilsson
En lastu
bókina sem
hann gaf út
um síðustu
jól?
„Nei. “
Hilmar Björnsson, framkvæmdastjóri
Máttar
„Nei.“
Jón Steinar Gunnlaugsson hæstarétt-
arlögmaður
„Nei. “
Guðmundur K. Magnússon prófessor
Útvarp Búkolla
EFTIR ÞÓRARIN LEIFSSON
yrnfyr
„Gluggaði í hana.“
Sigtryggur Jónsson sálfræðingur
„Já.“
Guðjón Magnússon, formaður Rauða
kross Islands